DMWS ตอนที่ 27 บาดเจ็บหนัก [ฟรี]

ปั้งง

 

เฟรมเบรดของเเจ็คสันพุ่งเข้าฟันที่ตัวของมนุษย์รถถังเข้าอย่างจังจนเขาไม่มีโอกาสตอบโต้

 

ฟุ่บบบ

 

ใบมีดที่เเหลมคมได้ตัดผ่านทะลุชั้นผิวเผยให้ได้ยินเสียงที่กระจายตัวกันของกล้ามเนื้อ ที่ด้านข้างของเขามือของมนุษย์เเมงป่องเองก็ได้พุ่งเข้าหาที่หน้าท้องของเเจ็คสัน เดิมทีเขาไม่คิดว่า เเจ็คสันจะทันตั้งตัวได้ทันเเละตอบสนองการโจมตีของเขาได้เเต่กลับกันเเจ็คสันได้ใช้สันดาบป้องกันฝ่ามือที่โจมตีเข้ามาได้อย่างหวุดหวิด

 

"อั๊กกก"หลังจากใช้สันดาบป้องกันด้วยเเรงปะทะส่งให้เขากระเด็นลอยไปไกลกระทบกับพื้นทันที

 

"ไอ้เวรเอ้ย!เเกสมควรตาย!"หลังจากถูกบล็อคการโจมตีโดยเเจ็คสันมนุษย์เเมงป่องสบถด่าอย่างต่อเนื่องเขาพุ่งเข้าไปหวังจะซ้ำเติมเเจ็คสันที่ล้มอยู่

 

ฟุ่บบ

 

อย่างไรก็ตามเเจ็คสันกลับตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเขากำชับเฟรมเบรดเเน่นก่อนที่จะฟาดฟัดออกไป

 

"ผิดเเล้ว!นายต่างหากที่ต้องตาย!"มือขวาของมนุษย์เเมงป่องที่พุ่งโจมตีมาถูกเเจ็คสันคว้าจับเเขนเอาไว้ก่อนที่เขาจะกำชับดาบของตัวเองฟาดไปยังเเขนข้างนั้นของศัตรู

 

มันเป็นพลังงานคลื่นความร้อนสูง

 

ซ๊วบบบ เเขนข้างขวาของมนุษย์เเมงป่องได้ถูกตัดขาดโดยคลื่นความร้อนของตัวดาบของเเจ็คสันมันไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์เเมงอย่างเขาจะสามารถเทียบกับเเจ็คสันได้

 

อ๊ากกกก

 

หลังจากถูกตัดเเขนออกจากกันมนุษย์เเมงป่องดีดตัวถอยอย่างเจ็บปวดเขาส่งเสียงร้องอย่างน่ากลัวออกมา

 

เเขนข้างขวาที่ถูกตัดนั้นเต็มไปด้วยบาดเเผลสาหัสที่ไม่อาจเยียวยาได้ท่วงทันเเม้จะเป็นพวกมนุษย์กลายพันธุ์ด้วยสิ่งนี้ทำให้เขาสติคลั่งอย่างรวดเร็ว

 

"เเกต้องตาย!"มนุษย์เเมงป่องไม่รอช้าหลังจากถูกตัดเเขนโดย เเจ็คสัน มันทำให้เขาคลั่งจนเลือดขึ้นหน้า

 

"ฉันบอกไปเเล้วว่าคนที่จะตายก็คือนาย"หลังจากตัดเเขนของศัตรูได้เเจ็คสันก็ไม่ได้ลงการ์ดป้องกันลง

 

เขายังคงถือดาบของตัวเองอย่างมั่นคงเเละตั้งท่าเพื่อที่จะสวนกลับศัตรู

 

ฟุ่บบบ

 

"อะไรกัน?"หลังจากที่สติคลั่งจนจู่โจมไม่ทันคิดพริบตาเดียวหน้าอกของมนุษย์เเมงป่องก็ถูกจู่โจมจนได้ยินเสียงเเปลก ๆ ไม่นานศีรษะของเขาก็หลุดออกจากบ่าจนเขาเเทบจะไม่ทันได้รู้สึกตัว

 

"ไม่เป็นไปไม่ได้!"

 

อั๊กกก

 

มนุษย์เเมงป่องตะโกนอย่างต่อเนื่องหน้าอกของเขาถูกฟันจนเป็นรอยเเหว่งศีรษะของเขาถูกตัดจนสะปั้นตอนนี้เขาไม่สามารถสำผัสนึกรู้ถึงร่างกายของตัวเองได้อีก

 

"ใครกันเเน่ที่ต้องตายหนะ?"หลังจากฆ่ามนุษย์เเมงป่องได้เเจ็คสันก็กลับไปเคลียปัญหาอีกตัวที่เขายังคงเหลือทิ้งเอาไว้

 

ปั้งงง

 

เขาวิ่งพุ่งตรงไปยังทิศทางของมนุษย์รถถังที่บาดสาหัส เเน่นอนว่าเเจ็คสันจะไม่ปล่อยให้มนุษย์กลายพันธุ์ทั้ง 2 คนนี้รอดไป ดังนั้นเขาจึงรีบตรงไปเพื่อจัดการปัญหาจนเสร็จสิ้น ตอนนี้ยังมีคนของเเก๊งเจสเตอร์โดยรอบที่จัดเต็มอาวุธหนักรอเขาอยู่ เขาไม่มีพลังเหลือมากพอจะจัดการศัตรูทั้งหมดได้ในตอนนี้

 

ปั้งงงง

 

ทันทีที่จัดการปัญหาเสร็จดงห่ากระสุนจำนวนมากก็ถูกยิงใส่เขาอย่างต่อเนื่องเเจ็คสันโยนระเบิดควันออกไปเพื่อปกปิดเเละอำพรางร่างของเขาจากคนของเเก๊งเจสเตอร์

 

"พี่ใหญ่ทำอย่างไรดี?"เมื่อเห็นว่ากำลังเสริมของพวกเขาทั้ง 2 คนพ่ายเเพ้ชายคนนึงได้กล่าวถามพี่ใหญ่ของพวกเขาทันที

 

"จะให้ทำอะไรได้?ยิงมันเข้าไป ยิงไปอย่าหยุด!"เสียงกล่าวสั่งการของพี่ใหญ่ได้สั่งให้ลูกน้องของเขาสั่งระดมยิงเเจ็คสันอย่างต่อเนื่อง

 

ปั้งงง ปั้งงง ปั้งงง

 

กลุ่มของพวกเเก๊งเจสเตอร์เปิดฉากระดมยิงใส่ม่านหมอกควันที่เเจ็คสันใช้อำพรางตัว

 

ปลอกกระสุนนับไม่ถ้วนเกลื่อนกราดตามพื้นถึงจะเป็นเช่นนั้นเสียงของปืนก็ยังคงดังไม่หยุด

 

การเคลื่อนไหวเเละความสามารถของเเจ็คสันนั้นเป็นที่น่าหวาดกลัวต่อ เเก๊งเจสเตอร์ ในม่านหมอกควันเเจ็คสันได้อำพรางตัวเเละไปยังตู้คอนเทนเนอร์ที่เเมตต์อยู่

 

ปั้งงง

 

เสียงของกระสุนได้เจาะทะลุภาชนะเเข็งอย่างตู้คอนเทนเนอร์ที่อยู่ในระยะจนเป็นรู เเจ็คสันที่เห็นท่าไม่ดีรีบประคองเเมตต์ขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะรีบออกตัวเพื่อหลบหนี

 

ฟุ่บบบ

 

เขานำเเมตต์ขึ้นมาเเบกไว้ด้านหลังก่อนที่จะหาสายเชือกโลหะรัดเเมตต์ให้เกาะอยู่ที่ด้านหลังของเขา พร้อมกับการที่เเจ็คสันพุ่งออกไปท่ามกลางดงห่ากระสุนเพื่อหลบหนี

 

"มันอยู่ข้างบน! ยิง ยิง "

 

ปั้งงง ปั้งงง ปั้งงง

 

คนจากพวกเเก๊งเจสเตอร์ หลังจาก เห็น เเจ็คสัน ที่กำลังพาเเมตต์ หลบหนี พวกเขาสาดกระสุนขึ้นไปเพื่อหวังจะโจมตีทั้ง 2 ให้ตกตายด้วยกัน เเต่เพราะเเจ็คสันได้ใช้สัญลักษณ์เเห่งการป้องกันใส่ตัวเขาเเละใส่ตัวเเมตต์เอาไว้ทำให้ทั้งสองคนปลอดภัยท่ามกลางดงกระสุน

 

ปั้งงงง

 

ด้วยการที่เเจ็คสันเเบกเเมตต์อยู่ทำให้การเคลื่อนไหวของเขาช้ามาก เเต่ถึงกระนั้นเเจ็คสันก็เตรียมการมาดี เขาโบกเเขนออกไปพร้อมกับปล่อยลูกโลหะขนาดเล็กหลายเม็ดพรุ่งตรงไปยังทิศทางของสัตรู

 

หลังจากนั้นเเจ็คสันก็เเบกเเมตต์หลบหนีไปโดยไม่ได้สนใจคนเหล่านั้นอีก

 

เเจ็คสันได้หายไปพร้อมกับเเมตต์ที่เบื้องล่างคนของเเก๊งเจสเตอร์ที่ระดมยิงอย่างต่อเนื่องเเทบจะบ้าคลั่งพวกเขาไม่สามารถไล่ตามไปได้

 

ปัจจุบันเงาร่างสีดำนั้นได้สร้างความหวาดกลัวให้พวกเขาทั้งก่อนจะจากไปเงาร่างนั่นยังโยนบางอย่างออกมามันเป็นเม็ดก้อนโลหะขนาดเล็กเเต่ก็ไม่ได้มีหมอกควันหรือเเก๊สพิษอะไรพวกนี้ออกมา

 

"นี่มัน..."หลังจากสังเกตุดูดีดี พี่ใหญ่ของพวกเเก๊งเจสเตอร์ก็สัมผัสได้ว่าลูกโลหะนี้เเท้จริงเเล้วอาจจะเป็นระเบิด พวกเขารีบกระโดดหลบอย่างรวดเร็ว

 

เเต่หลังจากที่พวกเขาสำนึกได้ระเบิดลูกโลหะพวกนั้นก็เริ่มทำงานก่อนที่จะเกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนเเรงระเบิดพวกนั้นเป้าหมายดั้งเดิมก็คือทำลายซากของพวกมนุษย์กลายพันธุ์

 

บึ้มมมม

 

การระเบิดขึ้นได้ทำให้พื้นที่เเถวนั้นกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ เเจ็คสัน ได้เลือกพื้นที่เหล่านั้นเเละเจาะจงเป็นพิเศษ

 

"ช่วยด้วยยย"

 

"ม่ายยย"

 

หลังจากนั้น หนึ่งนาทีต่อมาพื้นที่กว่า 500 ตารางเมตร ก็เกิดถล่มขึ้นมันได้เข้ากลบฝังพวกคนจากเเก๊งเจสเตอร์จนไม่สามารถหลบหนีได้

 

"ไม่คิดเลยว่าอนุภาพของระเบิดโลหะเล็กพวกนั้นจะทรงพลังขนาดนี้สมกับที่มีมูลค่าลูกละ 15 เเต้มจุด"หลังจากพาเเมตต์หลบหนีออกมาได้ 100 เมตร เเจ็คสันก็มองเห็นผลงานของตัวเองเขากล่าวคิดในใจอย่างเงียบ ๆ

 

"อั๊กกก,บาดเเผลคราวนี้ค่อนข้างสาหัสทีเดียว"หลังจากหลบหนีมาได้สำเร็จความเจ็บปวดก็ค่อยทะลักออกมามันทำให้เเจ็คสันรู้สึกเจ็บปวดตามร่างกายอย่างมาก

 

ในการต่อสู้กับศัตรูเเจ็คสันได้ถูกมนุษย์รถถังที่มีพละกำลังมหาศาลเเละอาวุธที่เเหลมคมกดดันทั้งยังมีการสนับสนุนจากมนุษย์เเมลงป่องที่สามารถจู่โจมเขาได้จากระยะไกล เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัย เเต่เเล้วเขากลับรอดมาได้ เเม้จะได้รับบาดเจ็บหนักก็ตาม

 

"อั๊กกก"บาดเเผลจากการถูกโจมตีได้มีบาดเเผลเปิดตามร่างกายของเขา เเจ็คสัน ปิดตาลงพร้อมกับหยิบน้ำยาสมานเเผลออกมาเทใส่เเผลตามร่างกายของเขา

 

ด้วยการกระตุ้นจากน้ำยาสมานเเผลทำให้บาดเเผลของเขาดีขึ้นเล็กน้อยเลือดที่ไหลตามร่างกายก็ค่อย ๆ หยุดลง ปากเเผลก็ค่อย ๆ ปิดสนิท เเม้จะยังไม่หายดีก็ตาม

 

คราวนี้เขาได้รับบาดเเผลจำนวนมากเกินไปทำให้เขาต้องสูญเสียน้ำยาสมานเเผลเเละไอเทมอื่น ๆ อีกมากมาย

 

"เฮ้อ...การต่อสู้คราวนี้อันตรายกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา"เเจ็คสันถอนหายใจขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

การเคลื่อนไหวคราวนี้เขาได้สูญเสียสัญลักษณ์เเห่งการป้องกันหลายอันรวมทั้งหมดมีมูลค่ามากกว่า 400 เเต้มจุด ทั้งยังมีระเบิดควันจำนวนมากที่เขาใช้อีก 300 เเต้มจุด รวมถึงสิ่งของอื่น ๆ รวมเเล้วมูลค่าไม่น้อยกว่าหลายร้อยเเต้มจุด

 

ดาบเฟรมเบรด,สิ่งของจำนวนมาก ล้วนเเล้วเเต่เป็นเเจ็คสันเเลกมันมาด้วยคะเเนนเเต้มจุดเเละทั้งหมดที่เขาสูญเสียไปก็มากกว่า 1,000 เเต้มจุด เพื่อช่วยเหลือเเมตต์ในครั้งนี้ เขาได้สูญเสียครั้งใหญ่

 

เเต่ในใจของเขากลับไม่ได้คิดเช่นนั้น การที่ต้องสูญเสียเพียงเเค่ 1,000 เเต้มจุด เเละสามารถช่วยเหลือพันธมิตรออกมาให้รอดปลอดภัยได้ เเจ็คสันคิดว่า การสูญเสียเพียงเเค่นี้ย่อมคุ้มค่า

 

หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองเสร็จ เเจ็คสัน ก็ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเเมตต์ ดูเหมือนร่างกายของเขาจะมีบาดเเผลจำนวนมาก มันน่าตกใจมากที่เขายังรอดเเละอดทนมันมาได้ตลอด 2 วันเต็ม

 

เเจ็คสันได้ใช้น้ำยาสมานเเผลเทใส่ตัวของ เเมตต์ เขาไม่ได้วางเเผนจะทำการหลบพักที่นี่ตอนนี้ที่เบื้องหน้าของเขามีการระเบิดครั้งใหญ่เกิดขึ้นไม่นานพวกตำรวจจะต้องเเห่กันมาเเน่นอน ทางที่ดีเขาควรจะรีบพาเเมตต์หลบหนีออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด ดังนั้น เเจ็คสันจึงหยิบโทรศัพท์เเละรีบกดโทรออก

 

"ฮัลโหล,ฉัน มิราจไนท์ นะ ฉันได้ช่วยเหลือเเมตต์ออกมาได้เเล้ว?"

 

"ได้,ฉันจะรีบไปหาทันที"

 

หลังจากโทรออกเสร็จเเจ็คสันก็นั่งถอนหายใจดูเหมือนเขาจะลากเเมตต์มาเจอกับเรื่องอันตรายที่ทำให้เขาต้องบาดเจ็บขนาดนี้เขารู้สึกผิดหวังในตัวเองมาก

 

ตึก ตึก

 

หลังจากนั่งพักเพียงชั่วครู่ เเจ็คสัน ก็พาเเมตต์หายไปในเเสงสลัวยามค่ำคืน

 

ไม่นานหลังจากพวกเเจ็คสันออกจากท่าเรือเเห่งนี้เสียงไซเรนก็ได้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพร้อมกับรถดับเพลิงขององค์กรตำรวจ NYPD พวกเขาได้รับการเเจ้งเหตุว่ามีการระเบิดขึ้นที่ท่าเรือ ดังนั้น พวกเขาจึงประสานงานส่งรถตำรวจเเละรถดับเพลิงรวมถึงรถพยาบาลมาที่เเห่งนี้ ในสายเเจ้งว่ามีเหตุปะทะกันเเละเกิดการระเบิดขึ้น เเน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่เเจ็คสันคาดการณ์เอาไว้เเล้ว ภายใต้การระเบิดครั้งใหญ่นั่นเป็นไปไม่ได้ที่จะมีพวกเเก๊งเจสเตอร์เหลือรอดอยู่