The Dark King – Chapter 47 การต่อสู้ครั้งแรก [อ่านฟรี]
The Dark King – Chapter 47 การต่อสู้ครั้งแรก
ฟู่เทียนรีบม้วนตัวหลบหนีจากการโจมตีของเงาสีเทา เขามองขึ้นไปยังหนูขนสีดำเข้ม มันคล้ายกับ ‘หนูกระดูก’ ที่เขาเคยเห็นก่อนหน้านี้ แต่ขนาดตัวมันเล็กและผอมกว่า ดวงตาสีเลือดแดงฉานจ้องมองเขาพร้อมกับเผยฟันที่น่าสยดสยองของมัน
“มอนสเตอร์!” เมสัน แซค และแชมร้องเสียงดัง สีหน้าของพวกเขาซีดและขาก็อ่อนแรง
ซู่!
หนูกลายพันธุ์กระโดดไปทางฟู่เทียนอีกครั้ง
ขนของฟู่เทียนตั้งชัน หนูเร็วเกินไปและเขาก็สายเกินไปที่จะหลบมัน ปฏิกริยาของเขาช้าและสัญชาตญาณก็ทำให้เขายกมือขึ้นเพื่อป้องกัน
ปั้ง! เขารู้สึกมีอะไรหนักๆมากระทบตัวเขาเนื่องจากความไม่สมดุลทำให้เขาถอยหลัง เขารู้สึกกลัวจึงปิดตาลงเมื่อยกแขนขึ้น ฟันเล็กๆของหนูกัดแขนของเขาอย่างจัง มีดสั้นหลุดออกจากฝ่ามือของเขา
เพราะความกลัวและความจกใจ เลือดจึงสูบฉีดทันที!
ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!
ความคิดมากมายวนเวียนอยู่ในหัวทำให้เขาสับสน สัญชาตญาณของเขาใช้เหตุผลมากกว่าเมื่อเขาได้เผชิญหน้ากับสิ่งที่ส่งผล กระทบต่อชีวิตของเขา หนูไม่สามารถกัดผ่านชุดของเขาได้มันจึงเริ่มเคี้ยวอย่างไม่หยุด มีอาการเจ็บจี๊ดมาจากแขนของเขา ฟู่เทียนรีบสงบสติอารมณ์ของตัวเอง ทุกอย่างๆเกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีเท่านั้น
“โอ้ย, อ๊าก อ๊าก ... ...” ฟู่เทียนร้อง จับแขนของเขากระแทกพื้นอย่างรุนแรง เขาคว้าขาของหนูโดยใช้แขนอีกข้างหนึ่ง เขายังคงใช้แขนขวากระแทกหนูกับพื้นเพื่อให้หัวของหนูได้รับบาดเจ็บขณะที่ชนกับพื้นอย่างรุนแรง
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!
ฟู่เทียนคำรามและกระแทกร่างของมันกับพื้นขณะที่จับขาของมันอย่างแน่น
“ตายซะ!”
เขากระแทกหนูกับพื้นอย่างบ้าคลั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระโหลกศีรษะของมันแตกจากการกระแทกอย่างหนักและมีเลือดไหลออกมา พื้นนองไปด้วยเลือด
เขาไม่รู้ว่าเขากระแทกหนูกับพื้นไปกี่ครั้ง ความโมโหของ ฟู่เทียนค่อยๆบรรเทาลง ความเมื่อยล้าแผ่กระจายไปทั่วแขนของเขา เขาหยิบมีดสั้นขึ้นมาและแทงเข้าไปที่ท้องของหนูอย่างไร้ความปราณี
มีดสั้นคมมากและค่อยๆทะลุผ่านผิวหนังของหนู มีดสั้นถูกย้อมไปด้วยเลือด ฟู่เทียนหยุดการโจมตีของเขาเมื่อเห็นหนูหยุดเคลื่อนไหว หัวใจของเขายังคงเต้นโครมคราม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญกับสถาณการณ์ที่ชี้ความเป็นความตาย แม้เขาจะมีอายุมากกว่าภัยพิบัตินิวเครียร์ แต่ก็ชอบดูภาพยนตร์เกี่ยวกับภัยพิบัติผ่านทางทีวี ประสบการณ์โดนคุกคามเช่นนี้ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
แม้จะไม่มีกระจกเขาก็รู้สึกได้ว่าใบหน้าของเขาในขณะนั้นดูไม่จืดเลย เขามองไปที่แขนขวา ด้านบนเครื่องแบบมีรอยบุ๋มลึกเล็กน้อย โชคดีที่วัสดุอ่อนนุ่มสีดำทำมาจากสารที่แข็งมากและมีชั้นของตะกั่ว ไม่งั้นเขาอาจจะติดเชื้อและกลายเป็นซอมบี้เหมือนกับสามีของมีอา
“เทียน!” เมสันตะโกน
ฟู่เทียนมองไปที่เขา
ทันใดนั้นเมสันวิ่งออกไปยกมีดสั้นขึ้นแทงหนูข้างบนหัวของฟู่เทียน
ฟู่เทียนตื่นจากภวังค์และคิดถึงจุดแดงแปดดวงก่อนหน้านี้ที่เขาเห็นในซุปเปอร์มาร์เก็ต
มีดสั้นของเมสันทะลุตัวหนูและเลือดก็ไหลนองออกมา
ฟู่เทียนรีบมองกลับไปและเห็นว่านอกเหนือจากหนูที่ถูกแทงโดยเมสัน หนูอีกสามตัวกำลังวิ่งออกมาจากกระจกที่แตกของซุปเปอร์มาเก็ต พวกมันจ้องมาที่ฟู่เทียนและเมสันด้วยดวงตาสีเลือดอยู่ชั่วครู่ พวกมันรีบกระโดดไปยังเมสันและฟู่เทียนราวกับพวกมันเป็นเสือชีตาร์
สีหน้าของฟู่เทียนเปลี่ยนขณะที่เขาแกว่งมีดสั้นไปมาเพื่อขู่หนูเหล่านั้น
อย่างไรก็ตามการขู่ง่ายๆไม่ได้ทำให้พวกมันกลัว หนึ่งในพวกมันกระโดดไปที่ด้านหน้าของฟู่เทียน
ฟู่เทียนแทงมีดสั้นอย่างรวดเร็วแต่ใบมีดตัดแค่ขนของมัน ร่างกายด้านนอกของมันแข็งมากมีดสั้นไม่สามารถทำอะไรมันได้ มันกระโดดอีกครั้งและตะคุบที่อกของฟู่เทียน กรงเล็บด้านหน้าทั้งสองของมันพยายามคว้าใบหน้าของฟู่เทียน มันเป็นสัตว์เดรัจฉานที่มีสัญชาติญาณในการรับรู้ส่วนสำคัญของเหยื่อ
ฟู่เทียนจับขนของมันอย่างรวดเร็ว เพราะสวมถุงมือหุ้มเกราะเขา
ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการติดเชื้อ อย่างไรก็ตามขนของมันดกมาก
อีกครั้งที่เขากำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่หมดหวัง
ทันใดนั้นฟู่เทียนก็คำราม เท้าของเขาทอดสมอและลำตัวหันไปในท่าทางอ่อนนุ่ม เขาลุกขึ้นยืนโดยไม่ใช้มือ ในเวลาเดียวกันแขนของเขาจับขนของหนูไว้แน่นและกันตัวมันไว้ หนูกระโจนออกไป
หนูร่วงลงบนพื้นวิ่งวนเป็นวงกลมและหยุดเพื่อทำการโจมตีต่อ
หัวใจของฟู่เทียนสูบฉีด กล้ามเนื้อและกำลังของเขาอยู่ในระดับความเข้มข้นสูงสุดในขณะนี้ เขาเตะอย่างกระทันหัน
ปัง! เท้าของฟู่เทียนเตะโดนหนูตามที่เขาคาดการณ์การเคลื่อนที่ของหนูไว้ ลูกเตะของเขามีพลังความโกรธและความสิ้นหวังรวมอยู่ มันหนักหน่วงมากทำให้หนูกระเด็นขึ้นและม้วนตัวตกลงพื้น หนูกรีดร้องด้วยเสียงแหลม
ฟู่เทียนไม่หยุดนิ่ง เริ่มรุกใส่และวิ่งออกไป!
เขาวิ่งไปด้านหน้าและใช้มีดสั้นแทงใส่ขณะที่หนูไม่สามารถปีนได้
มีดสั้นแทงทะลุท้องเข้าไปลึก
หนูดิ้นรนต่อสู้อย่างดุเดือด เปล่งเสียงแหลมคมออกมา ฟู่เทียนเริ่มอ่อนล้าแต่เขาตรึงหนูแน่นอยู่กับพื้น
เขาไม่ปล่อยมันไปแม้จะมีมันจะดิ้นรนและส่งเสียงกรีดร้อง
หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง!