DMWS ตอนที่ 25 พวกกลายพันธุ์ [ฟรี]
ตึง!
ปั้งงง
เสียงดาบได้เข้ากระทบกับช่วงเเขนที่เป็นเหล็กของชุดสูทภูติมายา เเจ็คสัน ส่งผลให้เขากระเด็นไปด้วยเเรงส่งที่ไกล
อั๊กก
เเจ็คสันกระเด็นจนล้มลงกับพื้นทันที หากเมื่อครู่นี้เขาไม่ได้ใช้โอกาสในการใช้ส่วนที่เป็นเหล็กตรงเเขนปัดป้องรวมถึงการที่เขามีเทคนิครู้เเจ้งระดับเบื้องต้นคอยย้ำเตือนกระตุ้นสัญชาตญาณของเขา เมื่อครู่เขาคงบาดเจ็บหนักไปเเล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะประมาทเกินไป ชะล่าใจในคำพูดอันไร้กังวลของระบบ
ทันทีที่ม่านควันเริ่มจางลงจนเผยให้เห็นร่างเงาของ เเจ็คสัน คนจาก เเก๊ง เจสเตอร์ ก็เตรียมพร้อมอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่ต้องการปล่อยโอกาสให้เเจ็คสันได้ตั้งหลัก
"ตรงนั้น!"
ปั้งงง ปั้งงง
ปากกระบอกปืนได้ปรากฏการยิงอย่างต่อเนื่อง เเจ็คสัน ไม่รอช้าเคลื่อนไหวหลบอย่างรวดเร็ว เขาพยายามใช้ตู้คอนเทนเนอร์เเถวนี้ใช้เพื่อกำบังห่ากระสุนจำนวนมากเหล่านี้
ปั้งงงง
หลังจากหลบหนีซ่อนตัวได้ไม่นาน ทิศทางของดาบใบมีดเล่มเดิมก็ฟาดฟันพื้นที่เหล่านั้นจนขาดสะบั้น มันทำให้ที่กำบังของเขาหายไปทั้งหมด
"มีอะไรเเปลกๆ ? นั่นไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาจะทำได้ เป็นฝีมือของใครกัน?"หลังจากถูกครอบงำด้วยความหวาดกลัวจากการโจมตีของดาบนั้น เเจ็คสัน ก็กวาดผ่านมองไปยังร่างของบุคคลที่ใช้ดาบโจมตีเขา
ท้ายที่สุดเขาก็เห็น มันเป็นร่างเงาของบุคคลที่สวมใส่เสื้อผ้าสีดำ นอกจากนี้ ยังสวมหน้ากากอย่างมิดชิดเขาใช้ปลายดาบตวัดผ่านหมอกควันเบื้องหน้าที่ใกล้จะจางหายให้หมดไปอย่างรวดเร็ว
"นายคงจะเป็นฮีโร่ที่สร้างปัญหาให้กับเราเมื่อเร็ว ๆ นี้ สินะ !"ร่างเงาที่สวมใส่เสื้อผ้าสีดำจ้องมองมาที่ เเจ็คสัน การจ้องมองของเขาคนนั้นราวกับกำลังจ้องจะกลืนกินตัวเขา
ตึก ตึก ตึก
ร่างเงานั้นได้ฝ่าวงล้อมออกมาเผชิญอยู่เบื้องหน้าของ เเจ็คสัน พวกเขาอยู่ห่างกันเกือบ 2 เมตร เขาได้เดินเข้าไปใกล้เเจ็คสันขึ้นเรื่อย ๆ ทันทีที่เห็นเขาคนนั้นเดินเข้ามา เเจ็คสัน สัมผัสได้ถึงภัยคุกคามขนาดใหญ่ ทั้งอีกไม่นานก็ปรากฏอีกคนที่ดูเหมือนจะเป็นคู่หูของเขาคนนั้นปรากฏตัวขึ้น
"พวกนายเป็นใคร?เเล้วอาวุธเมื่อครู่มันคืออะไร?"เเจ็คสัน กล่าวถามเจตนาของเขาอย่างรวดเร็ว เพราะการปิดบังตัวของพวกเขาทำให้เเจ็คสันไม่สามารถล่วงรู้ได้ ทั้งอาวุธที่ร้ายเเรงที่พวกเขาใช้โจมตี เเจ็คสัน อีก นั่นไม่ใช่อาวุธธรรมดา
"ไม่ใช่ว่าเป้าหมายของเเกเป็นพวกเราหรืออย่างไร?"ทันทีที่ได้ยินคำถามของ เเจ็คสัน หนึ่งใน 2 คนนั้นกล่าวตอบอย่างช่วยไม่ได้
"เป้าหมาย?ดูเหมือนว่าพวกเเกจะเป็นเป้าหมายของฉันจริงจริง"ได้ยินคำตอบเช่นนั้น เเจ็คสัน ก็ล่วงรู้ทันทีว่า เบื้องหลังของทั้ง 2 คนนี้คงมีความเกี่ยวพันธ์กับเเก๊งเจสเตอร์
เพราะเเจ็คสันได้มีปัญหากับ เเก๊ง เจสเตอร์ เพียงเเก๊ง เดียวก่อนที่จะมาเจอเเมตต์
เขารับมือกับ เเก๊ง เจสเตอร์ เเละสืบหาข่าวของพวกมันอย่างต่อเนื่้อง จนท้ายที่สุด เขาได้ขอความช่วยเหลือ จากเเมตต์ คงมีเหตุผลเดียวที่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ก็คือพวกเขาเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับเเก๊งเจสเตอร์
"พวกนายได้จับเพื่อนของฉันไป"หลังจากครุ่นคิดเเจ็คสันกล่าวถามอย่างเย็นชา
"เเกหมายถึงไอ้บอดนั่น?ความเเข็งเเกร่งของมันเเน่นอนว่าไม่ธรรมดา เเต่สภาพของมันตอนนี้ก็นอนเป็นผักเน่าอยู่ในตู้นั่นเเทบจะหมดลมหายใจอยู่ร่อมร่อ หากเเกคิดว่าเเกมีความสามารถมากพอจะช่วยมันก็ลองดู"ได้ยินคำถามของเเจ็คสัน ชายชุดดำเผยรอยยิ้มออกมาก่อนที่เขาจะเผยคำพูดทิ้งท้าย
"เเต่เเกอย่าได้หวังว่าจะทำได้!"
ได้ยินคำพูดของพวกเขา ดูเหมือนว่า เเมตต์ จะพลาดท่าคนพวกนี้ ปัจจุบัน ความเเข็งเเกร่งของบุคคลเบื้องหน้าของเขาต้องไม่ธรรมดา เเจ็คสัน จะต้องระวังตัวอย่างมาก
ปั้งงง
ทันทีที่สิ้นสุดเสียงพวกเขาพุ่งเข้าโจมตี เเจ็คสัน ด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดา
"ฟ้าวววว"ความเร็วของ เเจ็คสัน เองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน หลังจากเห็นความเเข็งเเกร่งของชายที่ใช้ดาบพุ่งโจมตีเขา เเจ็คสัน พลันเพ่งพินิจให้ความสนใจเป็นพิเศษ
"ปั้งงง!หากเเกต้องพลั้งพลาดตายไปอย่าหาว่าฉันไม่สุภาพเเล้วกัน"หลังจากเข้าปะทะกับเเจ็คสัน ชายชุดดำกล่าวข่มขู่ในทันทีความเเข็งเเกร่งเเละน้ำหนักการโจมตีของเขาเห็นได้ชัดว่าเเข็งเเกร่งกว่า เเจ็คสัน
ครื่นนน
เเจ็คสันได้ฝึกฝน 'วิถีมังกรทะยาน' เป็นเวลามากกว่า 1 เดือน เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนถึงขั้นสมบูรณ์ ร่างกายของเขาเหมือนกับดาบเหล็กกล้าที่เพิ่งถูกหล่อหลอมขึ้นมาใหม่ พร้อมกับในขณะที่เขาจนมุมเขาได้เลือกซื้อบางอย่างในร้านค้าเขาค้นหาดาบเเละซื้อมันมาเพื่อใช้งาน มันมีชื่อว่า เฟรมเบลด เป็นดาบคาตานะยาว มันมีราคามากกว่า 200 เเต้มจุด ด้วยทั้ง 2 อย่างนี้ทำให้เขาปลดปล่อยความเเข็งเเกร่งได้ออกมาหลายเท่าหากเทียบกับอดีต
ปั้งงง
"ตายซะ !! ~~ ~~" ทันทีที่เห็นเเจ็คสันอยู่ ๆ ก็เริ่มใช้อาวุธพร้อมกับผสานความเเข็งเเกร่งขึ้นมา เเละด้านกำลังของตัวเองเริ่มถูกกดดัน ชายชุดดำเผยความตกใจในเเววตาอย่างต่อเนื่อง เขาไม่คิดว่าเขาจะถูกต้อนกลับมาได้
ฟ้าววว
เพียงเเต่หลังจากนั้นเเจ็คสันก็พลาดท่าถูกคมดาบฟาดฟันเเต่ก็ไม่ได้ลึกมากนัก เเจ็คสัน สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดจากอาการบาดเจ็บที่ถูกกระดำเพราะทักษะดาบของเขาเองก็ไม่ค่อยช่ำชองนัก
"เป็นไปได้อย่างไร?"หลังจากเห็นบาดเเผลของตัวเอง เเจ็คสัน จ้องมองไปที่ โลหิตที่ไหลออกมา
อาวุธที่ ศัตรูใช้กับเขาดูเหมือนจะไม่ใช่อาวุธธรรมดา มันสามารถตัดเข้าชุดสูทภูติมายาของเขาได้โดยง่ายดูเหมือนว่าความคมของมันจะไม่ใช่สิ่งที่อาวุธธรรมดาควรจะมี หากเเจ็คสันไม่ได้มีเครื่องรางคุ้มกันกายปกป้องเเล้วละก็เขาคงจะสาหัสมากกว่านี้
ฟุ่บบ
หลังจากถูกฟันเข้าหนึ่งครั้ง เเจ็คสันก็ตอบสนองร่างกายให้รวดเร็วจนหลบคมมีดได้ดีกว่าเดิม
ฟุ่บบ
เเจ็คสันกระตุ้นร่างกายของเขาจนถึงขีดสุดเพื่อพยายามปิดบาดเเผลเหล่านั้นไม่นานอาการเจ็บปวดของเขาก็ทวีคูณมากขึ้นเเต่ปากเเผลก็เริ่มปิดสนิทจนเลือดหยุดไหล
"อะไรกัน?"ชายคนนั้นที่เห็นเเจ็คสันสามารถปิดปากเเผลจนห้ามเลือดได้เขาค่อนข้างตกใจไม่น้อย
ปั้งงง
พริบตาเดียว เเจ็คสัน ก็พุ่งเข้าโจมตีด้วยกำลังทั้งหมดของเขา เขาใส่ฟาดเข้าไปในตัวดาบ
ปั้งงง
ด้วยพลังการโจมตีที่ทุ่มสุดตัวของ เเจ็คสัน ทำให้ ชายคนนั้นใช้ดาบปัดป้องจนกระเด็นถอยไปหลายก้าว ด้านนอกของพวกเขามีพวกเเก๊งเจสเตอร์ที่ถือปากกระบอกปืนเตรียมพร้อมที่จะยิงในทันที
หลังจากที่ เเจ็คสันสร้างโอกาสกดดันศัตรูให้ล่าถอยเขาก็ได้โยนระเบิดควันออกไปอีกครั้งเพื่อลบวิสัยทัศน์ของศัตรูเเละอำพรางตัวเขา สถานการณ์ของเขาไม่สู้ดีนัก หากต้องเผชิญหน้ากับห่าดงกระสุนจำนวนมาก มันจะทำให้เขาสูญเสียเครื่องรางป้องกันมากเกินไป
ฟุ่บบบบบ
"ถอย กลับไปรวมกลุ่มกัน ถอยออกไปให้หมด!"หลังจากเห็น เเจ็คสัน ใช้ลูกไม้เดิม ชายคนนั้นตะโกนกล่าวสั่งคนของเขาทันที ชายที่ชื่อ โรเจอร์ เองก็รีบทำตามคำสั่งเเละกล่าวบอกคนของเขา
ตึง ตึง ตึง
ได้ยินคำสั่งเหล่านั้ นคนจาก เเก๊ง เจสเตอร์ ได้ล่าถอยออกไปจากม่านควันเหล่านั้น พวกเขาหลีกเลี่ยงเเผนการถูกซุ่มโจมตี
"มันหลอกพวกเรา"หลังจากเห็นสถานการณ์ไม่มีอะไร้กิดขึ้น ชายคนนั้นจ้องมองไปที่ม่านควันที่ เเจ็คสัน สร้างขึ้นอย่างโกรธเเค้น
เเจ็คสันได้หาสถานที่เพื่อซ่อนหลบชั่วครู่เพื่อรักษาบาดเเผล
"อั๊ก...ไม่คาดคิดว่าฉันจะได้รับบาดเจ็บ"บาดเเผลที่เอวของเขาค่อย ๆ ดีขึ้น มานิดหน่อย เเต่ก็ยังไม่หายสนิท
ด้วยม่านหมอกควันอำพรางเหล่านั้นทำให้พวกเเก๊งเจสเตอร์ไม่สามารถมองเห็น เเจ็คสันได้ ในขณะนั้นชายชุดดำก็มองไปยังคู่หูของเขา
"เพื่อน,ตานายเเล้ว!"
"รู้เเล้ว"เขาพยักหน้าตอบสนองเล็กน้อย ชายคนที่เดินมาคู่กับเขาเริ่มต้นที่จะกระทำบางอย่าง
ทันใดนั้นเขาก็เพ่งพินิจสายตาไปยังม่านหมอกควันสายตาของเขาปกคลุมไปด้วยเเสงสีเขียวเเละมันทำให้วิสัยทัศน์การมองเห็นของเขาสามารถมองผ่านม่านหมอกควันได้
"เจอเเล้ว!"หลังจากตรวจสอบด้วยสายตาของเขา ชายคนนั้นก็ยกมือขึ้น
ครืดดด
เสียงเสียดสีของกระดูกได้ดังลั่นออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัวก่อนที่มือของเขาจะเริ่มกลายพันธุ์เเละปล่อยสเปอร์ออกมา
"นี่มัน....?"เเจ็คสันที่หลบอยู่ในม่านควันสังเกตุเห็นที่มือเเละการเปลี่ยนเเปลงของชายคนนั้น
ไม่ต้องรอช้าหลังจากมือที่กลายพันธุ์นั่นเปลี่ยนร่างเเละเปล่อยสเปอร์ออกมามันก็พุ่งเข้าโจมตีเเจ็คสันตรงที่เขาซ่อนตัวอยู่โดยไม่สนใจม่านควันเเม้เเต่น้อย
ปั้งงง
ตึงงงง
สเปอร์เหล่านั้นทำหน้าที่คล้ายกับมีดบินมันค่อนข้างคมทำให้ผิวเนื้อของเเจ็คสันบางส่วนโดนโจมตี
"พวกกลายพันธุ์?"
