DMWS ตอนที่ 19 กัปตันอเมริกา เเละ วินเทอร์ โซลเยอร์ [ฟรี]
สตีฟ โรเจอร์ส หรือที่รู้จักกันในฐานะ กัปตันอเมริกา เขาก็คือวีรบุรุษสงครามโลกครั้งที่ 2 โรเจอร์สนั้นได้ทำภารกิจอันกล้าหาญอย่างการบุกโจมตีพวกนาซีเพื่อช่วยเหลือทหารสหภาพจำนวนมาก ทั้งยังทำลายเเผนการชั่วร้ายของพวกนาซี การจู่โจมที่นำโดย โรเจอร์สทำให้พวกเขาเกิดความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง หลังจากทำภารกิจเสร็จสิ้น สตีฟ โรเจอร์ส ก็หายตัวไป
ภายใต้การระลึกถึงวีรบุรุษเเห่งสงครามโลกครั้งที่ 2 เช่นเขาดังนั้นจึงมีการจัดทำรูปปั้นประติมากรรมของ สตีฟ โรเจอร์ ขึ้นที่อนุสรณ์สถานเเห่งชาติ เป็นรูปประติมากรรมอย่างที่ทุกคนรู้จักก็คือ รูปปั้นกัปตันอเมริกา
เเจ็คสัน เเละ เเฮร์รี่ เพียงเเค่เดินชมพื้นที่เหล่านี้อย่างสนใจเพียงเท่านั้น
"ปีเตอร์นายต้องช่วยฉัน,ฉันต้องการจะเเอบถ่ายภาพโล่ห์กับภาพของกัปตันอเมริกาสักสองสามภาพ"เบื้องหน้ารูปปั้นประติมากรรมของกัปตันอเมริกา ทอมกล่าวกระซิบกับปีเตอร์ เขาเกือบลืมไปว่าเขาได้ขอร้อง เเจ็คสันไป เพราะ ตอนนี้มีปีเตอร์ที่มีหัวอกชื่นชอบเหมือนกับเขา
ปีเตอร์เองก็มีความคิดเหล่านี้ เเต่กล้องที่เขาพกมาใหญ่เกินไปที่จะใช้มัน
เขาจะต้องมองหาโอกาสที่ดีในการเเอบถ่าย
เเจ็คสัน กับ เเฮร์รี่ ได้ปลีกตัวเดินไปรอบ ๆ เพื่อดูสินค้าเสียง หรือ วิดิโอเเนะนำ ที่มีภาพประกอบ มันเป็นวิดิโอที่เเนะนำตัวตนของกัปตันอเมริกา เเจ็คสัน ไม่ได้สนใจ เพราะ เขาได้รู้จักข้อเท็จจริงของสิ่งเหล่านี้ดี บุรุษผู้นี้ได้รับการยกย่องเเละท้ายที่สุดก็เป็นฮีโร่คนสำคัญของมนุษย์
"บัคกี้ บาร์นส์ ? เพื่อนที่ดีที่สุด เเละยังเป็นมือขวาของ โรเจอร์ส เขาได้ร่วมภารกิจกับโรเจอร์สหลายครั้งทั้งยังทำภารกิจที่กัปตันอเมริกาไม่ยอมทำ เช่น การจารกรรมทรัพย์ การลอบวางระเบิด จนท้ายที่สุดในศึกสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้น เขาก็ได้ตกตายลงอย่างกล้าหาญ"วิดิโอภาพเหล่านั้นเล่าถึงประวัติเพื่อนร่วมทีมของโรเจอร์ส
มันเป็นเรื่องประวัติการเเนะนำ ซึ่ง เเจ็คสัน ไม่ได้สนใจจุดนี้ เขารู้ว่า เเท้จริงเเล้ว ผู้พันบาร์นส์ที่ถูกยกย่องว่าตายอย่างกล้าหาญเเท้จริงเเล้วยังไม่ตาย เขาถูกพบเเละถูกล้างสมองโดยไฮดราเพื่อกลายเป็นนักฆ่าของพวกมัน
เมื่อกล่าวถึงโลกมาร์เวล เเจ็คสัน ก็พอรู้จักเคยผ่านตาจากหนังบางเรื่องมาบ้าง ในบทบาทของ วินเทอร์ โซลด์เยอร์ เอง เขาก็ชื่นชอบมาก มันเป็น บัคกี้ ที่ถูกล้างสมอง เเละต้องมาต่อสู้กับ กัปตันอเมริกาในที่สุด ทั้งยังเป็นชนวนสำคัญของศึกสงครามกลางเมืองระหว่างซูเปอร์ฮีโร่ เเจ็คสันคิดว่าหากเขาได้กลายเป็นซูเปอร์ฮีโร่ เขาจะสามารถหลีกเลี่ยงสงครามกลางเมืองเหล่านั้นได้
"ที่สำคัญก็คือยังมีวิดิโอที่เล่าถึงสาเหตุการตายของพ่อเเม่ของ ไอรอนเเมน"ดูเหมือนว่าภาพเเละเสียงวิดิโอเหล่านี้จะเป็นภาพจากช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 บนภาพ ยังมี สตีฟ โรเจอร์ ปรากฏอยู่ด้วย
สาเหตุการตายก็คือ บัคกี้ นั้น ได้ฆ่า พ่อกับเเม่ของ ไอรอนเเมน หรือก็คือ โทนี่ สตาร์ค เรื่องราวเหล่านี้ถูกเปิดเผยออกมา เรื่องนี้เองก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดสงครามกลางเมือง
"ดูเหมือนว่าทอมจะถูกจับได้ว่ากำลังเเอบถ่ายภาพ"ในขณะที่ เเจ็คสัน ครุ่นคิดเกี่ยวกับ กัปตันอเมริกา เเละ วินเทอร์ โซลเยอร์ เกี่ยวกับการเเตกหักของพวกเขา จู่ ๆ เเฮร์รี่ ก็ทักเขาด้วยรอยยิ้ม
"เขาต้องการถ่ายคู่กับโล่ห์ของกัปตันอเมริกา"เเฮร์รี่ กล่าวชี้ไปที่ทอมเเละปีเตอร์ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกจับได้
"พวกเราต้องทำเป็นไม่รู้จักสองคนนี้ไหมเนี่ย?"เมื่อเห็นทอมเเละปีเตอร์กำลังหน้าอึดอัดใจในฝูงชนเหล่านั้น เเจ็คสัน กล่าวถามเเฮร์รี่ทันที
"ฉันคิดว่าเป็นความคิดที่ดี"
เพียงเเต่ว่าพวกเขาไม่ทันได้มีโอกาสได้ทันเช่นนั้น ทอม เเละ ปีเตอร์ รีบวิ่งมาปรากฏตัวที่ด้านหน้าของ พวกเขาทันที"เฮ้ย เเจ็คสัน เเฮร์รี่ พวกนายกำลังทำอะไร?"
"....เอ่อพวกเราเเค่ต้องการไปยังห้องโถงประวัติศาสตร์อันต่อไป"เเจ็คสัน เลี่ยงคำตอบทันที
"เเน่นะ? ฉันกับปีเตอร์ก็เฝ้ามองพวกนายอยู่เหมือนกัน"ทันทีที่เกิดเรื่องเเน่นอนว่าพวกเขาเห็น เเจ็คสัน กับ เเฮร์รี่ เตรียมจะชิ่ง
"อ๋อหรอ"เเจ็คสัน ทำเป็นยิ้มอย่างเขินอาย
จากนั้นทั้ง 4 คนก็ร่วมเดินทางชมอนุสรณ์สถานเเห่งชาติเหล่านี้ หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ออกมาจากอนุสรณ์สถานเเห่งชาติ เพราะตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวันเเล้ว
"เดินเล่นนานไปหน่อย รู้สึกหิวเเล้ว ไปหาร้านอาหารที่อร่อยอร่อยกินกันเถอะ"ทอมกล่าวมองไปยังฝูงชนที่เดินเพ่นพ่าน
"นายมีร้านเเนะนำหรือไม่?"เเจ็คสันเองก็รู้สึกหิว เขากล่าวถาม ปีเตอร์
"เอ่อ...ฉันเองก็ไม่รู้จักร้านอาหารอร่อยอร่อยหรอก"ปีเตอร์ส่ายหัวทันที
ทั้ง 3 คน รู้สึกจนมุมท้ายที่สุดก็หันไปหา เเฮร์รี่ ในฐานะ นายน้อยของ ออสคอร์ป อินดัสตรีส์ เเน่นอนว่าเขามีสภาพครอบครัวที่พร้อม เป็นที่เเน่นอนว่าเขาจะต้องรู้จักร้านอาหารอร่อย ๆ เป็นเรื่องธรรมดา
"ฉันเองก็รู้จักร้านใกล้เคียงโรงเเรมบ้างบางเเห่ง เเต่ฉันกลัวว่าพวกนายจะทานไม่คุ้นปาก"เมื่อเห็นเพื่อนจ้องมองมาที่เขา เเฮร์รี่ กล่าวตอบ เเน่นอนว่าเขารู้ว่าบริเวณนี้มีร้านอาหารที่ใกล้เคียงอยู่ใกล้โรงเเรม เเละเป็นร้านอาหารคุณภาพสูงทั้งยังมีราคาเเพง เขากลัวว่าพวกปีเตอร์จะรับไม่ได้
"เอ่อ...เราไม่จำเป็นจะต้องไปขนาดห้องอาหารระดับสูงก็ได้มั้ง เเค่เเถวข้างทางก็ได้"หลังจากเห็นเเฮร์รี่ กล่าว ทอมส่ายหัวทันที
"ร้านอาหารของครอบครัวฉันเป็นอย่างไร? เพียงเเต่มันเป็นร้านอาหารจีนหวังว่าพวกนายจะชอบ"เเจ็คสัน กล่าวเเนะนำ เขารู้จักร้านอาหารจีน ในนิวยอร์กเเห่งนี้ไม่มาก เเต่ก็พอเเนะนำร้านที่เขารู้จักได้
"ดี ฉันชอบอาหารจีน ,ใครเห็นด้วยว่าจะไปร้านนี้"ทอมกล่าวยกมือขึ้นเพื่อขอเสียง
"ฉันเห็นด้วย"ปีเตอร์เองก็เห็นด้วย
"ร้านอาหารจีนงั้นหรอ ฟังดูไม่เลว"เเฮร์รี่เองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร
"เอาละ สรุปพวกเราจะไปร้านอาหารจีนกัน"ทันทีที่ทุกคนกล่าวเห็นด้วย เเจ็คสัน ได้พาพวกเขาออกจากหน้าประตูอนุสรณ์สถานเเห่งชาติทันที
ตั้งเเต่ที่เลือกร้านอาหารจีนเเน่นอนว่า เเจ็คสัน ได้พาไปยังร้านสาขาของครอบครัวเขา เเม้ว่าร้านสำนักงานใหญ่จะอยู่ที่ควีนส์ เเต่ที่ เเมนฮัตตันที่นี่ ก็ยังมีร้านสาขา มันเป็นร้านอาหารจีนของลุงสองของเขา
"ลุงสอง ลุงไม่จำเป็นจะต้องออกมาต้อนรับพวกเราก็ได้ ลุงเองก็มีหน้าที่ต้องจัดการอะไรอีกตั้งหลายอย่าง"ทันทีที่มาถึงร้านอาหารสไตล์การตกเเต่งโบราณ เเจ็คสัน กล่าวกับ ลุงวัยกลางคนด้วยรอยยิ้ม
"จะมัวเกรงใจไปทำไม คนกันเองทั้งนั้น ทั้งหลานยังมากับพวกเพื่อน ๆ ลุงจะต้องจัดเต็มในเรื่องการบริการอย่างเเน่นอน"ลุงสองของเขากล่าวกับเเจ็คสันอย่างมีความสุขทั้งเขายังสังเกตุเห็นเเฮร์รี่ พวกเขาทักทายกันด้วยภาษาจีน ดังนั้น เเฮร์รี่ จึงฟังไม่รู้เรื่อง
ลุงสองของ เเจ็คสัน มีชื่อว่า หลินซาน เขามีอำนาจบริหารร้านสาขาในเเมนฮัตตันเเห่งนี้ ทั้งยังมากับนายน้อยของ ออสคอร์ป อินดัสตรีส์ ดังนั้นเขาจึงต้องทำหน้าที่เจ้าบ้านเพื่อต้อนรับหลานชายของเขาอย่างเต็มที่
"ลุงสองพวกเรามาเพื่อกินอาหารลุงไม่จำเป็นจะต้องใส่ใจพวกเราหรอก"เมื่อรู้ว่าลุงสองคิดอะไร เเจ็คสัน กล่าวยิ้มทันที เขาได้นำพวกเเฮร์รี่ เข้าไปข้างในร้านอาหาร
"ลุง,ไม่ใช่ว่าลุงยังมีหน้าที่ต้องจัดการอีกเยอะไม่ใช่หรอ?"เเจ็คสัน กล่าวเเย้ง เมื่อเห็น การเล่นละครที่ ลุงสองของเขากำลังเอาอกเอาใจ เเฮร์รี่
"เอ่อ...ดี เช่นนั้น ลุงจะปล่อย หลาน กับ เพื่อน ๆ เชิญผ่อนคายกันตามสบาย ลุงจะทำอาหารออกมาอย่างสุดฝีมือ"ทันทีที่ ได้ยินคำพูดของ เเจ็คสัน ลุงสองอมยิ้มเล็กน้อย เเต่ก็ได้ปิดฉากละครของเขาลงไป เขาคิดว่านี่เองก็เป็นโอกาสตีสนิทนายน้อยคนนั้นได้ไม่เลวเเต่คงต้องยกเลิกความคิด
"ต้องขอโทษด้วยนะ ลุงสอง เเกก็เป็นคนแบบนี้เเหละ"หลังจากเห็นลุงสองจากไป เเจ็คสัน ยิ้มอย่างเขินอาย
"ไม่ต้องใส่ใจหรอก ทั้งนี่เองก็เป็นร้านที่นายเเนะนำ"
"ฉันมั่นใจเลยว่าอาหารที่นี่จะต้องถูกปากพวกนายเเน่นอน"
"ฮ่าฮ่า เเล้วพวกเราจะรอ"
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง พวกปีเตอร์ เเละ คนอื่น ๆ ก็ได้เริ่มรับประทานอาหารกันจนอิ่ม พวกเขาเอ่ยปากชมว่าอาหารอร่อยมาก ครอบครัวของ เเจ็คสัน นั้น เปิดร้านอาหารจีน เเละมีหลายสาขาในนิวยอร์ก
ปีเตอร์เองก็เอ่ยปากชมเป็นการส่วนตัวเขาชื่นชอบอาหารพวกนี้จริงจริง
"เเจ็คสัน ครอบครัว นายเองก็เปิดร้านอาหาร นายไม่คิดจะลองเป็นพ่อครัวหน่อยหรอฉันคิดว่านายจะต้องมีชื่อเสียงมากมายอย่างเเน่นอน"ปีเตอร์กล่าวเรอออกมาเขาเติมเต็มอาหารเข้ากระเพาะจนเเน่นเอี๊ยด
"เกี่ยวกับการเป็นพ่อครัวนั้นฉันยังไม่ได้คิดหน่ะ"เเม้ว่าครอบครัวจะเปิดร้านอาหารจีน เเต่ เเจ็คสัน ก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องเหล่านี้ เเม้นี่จะเป็นธุรกิจครอบครัว เเต่เขาก็ยังมีความลับที่ไม่สามารถบอกคนอื่นได้ว่าเขาต้องการกลายเป็นฮีโร่
"หลังจากทานกันเสร็จเเล้วพวกเราออกไปเดินเล่นกันในช่วงบ่ายอีกครั้งเเล้วกัน"เเจ็คสัน กล่าวพูดออกมา
"ฉันยังไม่อิ่มเลย"
"ฉันก็ยัง!"
มีเพียงเเฮร์รี่เท่านั้นที่ไม่ได้ทานอาหารจนเต็มอิ่มเหมือนปีเตอร์กับทอม
"งั้นพวกเราก็นั่งกันต่ออีกหน่อยเเล้วกัน"
หลังจากนั้นไม่นานภายใต้การชักชวนของ เเจ็คสัน พวก ปีเตอร์ เเละ ทอม ก็ได้ออกจากร้านอาหาร พวกเขาได้กินกันจนอิ่ม พวกเขาชื่นชอบอาหารเเละหวังว่าจะนำมันไปฝากที่ครอบครัวให้ได้ลิ้มลองเกี่ยวกับอาหารจีน
ทั้ง สี่ คนได้เดินไปบนถนนในเมือง เเมนฮัตตัน ปีเตอร์ กับ ทอม ได้เเบกถุงออกมาหลายใบ
บรื้นนนน
บรื้นนนน
ในขณะที่ ทั้ง 4 คนเดินเล่นย่อยอาหาร พวกเขาก็ได้ยินเสียงของเครื่องยนต์ที่เเรงดังมาจากเบื้องหน้ามันเป็นรถสีส้มที่เเต่งเเวววับเเละสะดุดตาอย่างมากทั้งยังพุ่งมาด้วยความเร็ว
"ในเเมนฮัตตันมีพื้นที่เเข่งรถด้วยงั้นหรอ?"ทอมกล่าวขึ้นอย่างตกใจ
"ฉันเองก็ไม่รู้"
รถเเข่งนั้นได้พุ่งหายไปด้วยความเร็วสูง ในขณะที่ เเจ็คสัน กำลังจ้องมองเเละครุ่นคิดอยู่ ในใจของเขาก็ปรากฏเสียงดังของระบบดังขึ้น