DMWS ตอนที่ 18 เยี่ยมชมอนุสรณ์สถาน [ฟรี]

ปั้ง! ปั้ง ปั้ง ปั้ง!

 

"เฮ้ยย! เเจ็คสัน!"

 

ปั้ง ปั้ง ปั้ง!

 

"เเจ็คสัน! เเจ็คสัน!"

 

"โอ้ยยย...มีอะไรงั้นหรอ?"เสียงเคาะประตูหน้าบ้านได้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจนเเจ็คสันตื่นเเละตะโกนออกผ่านหน้าต่าง

 

"อะไรไม่ใช่ว่าวันนี้พวกเราสัญญากับปีเตอร์ว่าจะเป็นเยี่ยมชมอนุสรณ์สถานเเห่งชาติกันหรือว่านายลืม?"ทอมกล่าวออกมา ดูจากท่าทางที่ เเจ็คสัน กล่าวเช่นนี้ ดูเหมือนว่า เเจ็คสัน จะลืมนัด

 

ได้ยินคำพูดของทอม เเจ็คสัน เหมือนจะเริ่มรู้สึกตัวเเละเริ่มจำขึ้นได้เขารีบลุกจากเตียงในทันที

 

ตึก ตึก ตึก

 

ใช้เวลากว่า 2 นาที ในที่สุด เเจ็คสัน ก็รีบไปเปิดประตูต้อนรับทอม ใบหน้าของ เเจ็คสัน ตอนนี้ดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก

 

"เฮ้! นี่นายสบายดีหรือไม่?"เห็นท่าทีที่เหนื่อยล้าของเเจ็คสันทอมกล่าวถามทันทีเมื่อวานนี้เป็นวันเสาร์เเละพวกเขาก็ไม่ได้มีนัดไปไหนกัน เเต่ทำไมเเจ็คสันดูมีท่าทีเหนื่อยล้าเช่นนี้

 

"ไม่มีอะไรหรอก ก็เเค่ฝันร้ายจนนอนไม่ค่อยหลับ"เเจ็คสัน กล่าวตอบอย่างขี้เกียจ

 

เมื่อคืนเป็นเพราะเขาใช้การ์ดฝึกฝนไม่ใช่เพราะฝันร้าย เเม้จะเพียงครึ่งชั่วโมงเเต่เเจ็คสันกลับรู้สึกว่ามันยาวนานเป็นอย่างมาก ทั้งหลังจากกลับออกมา ดูเหมือนร่างกายของเขาก็จะรู้สึกเพลีย ๆ ขึ้นด้วย

 

"หรือว่าเราค่อยไปกันสัปดาห์หน้าก็ได้หากไม่ได้ไปกันวันนี้"เมื่อเห็นเเจ็คสันมีท่าทีง่วงหงาวหาวนอนเช่นนั้น ทอมกล่าวบอกเขา

 

"ไม่เป็นไรฉันขอเตรียมตัวแบบนึง"ได้ยินคำกล่าวของทอมเขายกมือปฏิเสธทันที วันนี้เขาได้นัดวางเเผนกันไปอนุสรณ์สถานเเห่งชาติกันเเล้ว จะมายกเลิกเพราะเขาไม่ได้

 

"เช่นนั้นฉันคิดว่านายต้องรีบหน่อยเเล้วไม่งั้นเดี๋ยวเราไปไม่ทันเวลา"เมื่อดูเวลาเสร็จทอมกล่าวเตือนอีกครั้ง

 

"โอเคร,ฉันจะรีบอาบน้ำเร็วเร็วละกัน"ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้นเเจ็คสันรีบวิ่งไปยังห้องน้ำทันที

 

ฟุ่บบบ

 

ฟู่ววว

 

หลังจากได้สัมผัสน้ำเเจ็คสันรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก เเละเขาเองก็มีความสุขดูเหมือนร่างกายของเขาจะเเข็งเเกร่งขึ้นจากการฝึกฝนเมื่อวาน

 

"ระบบ!"เเจ็คสันกล่าวตะโกนในใจ

 

ฟุ่บบ

 

"มีปัญหาอะไรถึงเรียกฉัน?หรือว่าคุณจะตำหนิเรื่องการฝึกฝนเมื่อคืน เเต่นั่นเป็นคุณเลือกเอง"ระบบกล่าวหยุดความคิดของ เเจ็คสัน

 

"คุณ...เเม้ว่าฉันจะเลือก เเต่คุณกลับไม่ได้อธิบายมันให้กระจ่างก่อนว่าฉันไม่สามารถอนตัวหยุดได้ไม่งั้นจะสูญเสียเปล่า,รวมถึงเมื่อคืนฉันได้ถูกเเมตต์ฆ่าตายตั้งหลายครั้ง"หลังจากนึกถึงสถานการณ์เมื่อคืน เเจ็คสัน กล่าวโอดโอยอย่างน่าสงคาร

 

"การ์ดฝึกฝนระดับนี้ มีสิทธิ์ใช้ได้ทั้งหมด 3 ครั้ง เเต่ละครั้งมีผลเพียง ครึ่งชั่วโมง คุณจำต้องใช้เวลาเหล่านั้นให้เกิดประโยชน์มากที่สุด"ระบบกล่าวตอบทันที

 

"...."เเจ็คสันเเทบจะหลุดบ่นออกมา

 

"ก็ได้เอาเป็นว่าทุกครั้งที่ฉันจะฝึกฝนฉันจะเลือกการฝึกฝนให้ดีเเละไม่ต้องส่งผลกระทบต่อฉันมากที่สุด"เเจ็คสัน กล่าวออกมา เขายังเหลือสิทธิ์อีก 2 ครั้ง

 

"พื้นที่การฝึกฝนเดิมได้ถูกเปิดเเล้วมีเพียงเเต่คุณจะต้องผ่านการฝึกฝนเท่านั้น"

 

"เอ่อ...."ได้ยินคำกล่าวเช่นนั้นของระบบ เเจ็คสัน เเทบจะร้องไห้ออกมา

 

นี่เป็นความผิดพลาด

 

เเม้ในห้องน้ำเขากำลังอาบน้ำด้วยน้ำเย็นที่สดชื่นเเต่ในใจของเขาราวกับร้อนผ่าวด้วยความสำนึกเสียใจ

 

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง เเจ็คสัน กับทอม ก็นั่งรถไฟใต้ดินไปด้วยกัน ทอมนั่งมองหน้า เเจ็คสัน ที่ดูเหมือนคนตายทั้งเป็น

 

"เเจ็คสันนายเเต่งหน้ามางั้นหรอ?"ในสถานีรถไฟใต้ดินทอมมองหน้าเเจ็คสันเเละกล่าวออกมา

 

"ฉันไม่ได้เเต่งเว้ยยย,เมื่อคืนเพราะฉันฝันร้ายฉันก็บอกเเล้ว"เเจ็คสันกล่าวกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้ม

 

"เอ่อใช่...วันนี้พวกเราจะไปยังอนุสรณ์สถานเเห่งชาติที่เป็นประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่สองทั้งยังมี...."ทอมกล่าวหยุดอย่างตื่นเต้น เขาเเทบจะอดใจรอไม่ไหว

 

"ทั้งยังมี อนุสรณ์สถานของ กัปตันอเมริกา ใช่มั้ย ?"เเจ็คสัน ราวกับเข้าใจความคิดของทอม

 

ในควีนส์นั้นมีสถานอนุสรณ์ของฮีโร่ เป็นธรรมดาที่ทอมจะรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นฮีโร่ยอดนิยมอย่าง กัปตันอเมริกา วีรบุรุษของสงครามโลกครั้งที่ 2 ดูเหมือนเขาจะเป็นเเฟนคลับของ กัปตันอเมริกา ตั้งเเต่เด็ก ทั้งยังมีคนชื่นชมเเละเป็นเเฟนคลับของกัปตันอเมริกาจำนวนมาก

 

"เฮ้อ...ไม่ใช่ว่านายเห็นกัปตันอเมริกาในวิดีโอเหล่านั้นเเล้วหรอกหรอ ทำไมนายยังรู้สึกตื่นเต้นอีก?"เเจ็คสัน กล่าวถามทอม

 

"หึ่ม,ก็เพราะฉันชื่นชอบกัปตันอเมริกาไง"ทอมกล่าวตอบ เเน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่ากัปตันอเมริกายังมีชีวิตอยู่ หากเขารู้ เขาคงเเสดงท่าทีที่บ้าเงอะงะออกมาเเน่ ธรรมชาติ เเจ็คสัน ไม่ได้กล่าวบอกเรื่องนี้กับทอม

 

"ฉันจะต้องเเอบถ่ายภาพกัปตันอเมริกาในวันนี้ให้ได้ นายจะต้องช่วยฉันเฝ้าระวัง"เมื่อมาถึงอนุสรณ์สถานเเห่งชาติทอมไม่ได้วางเเผนที่จะกลับมือเปล่าเขาหันไปกล่าวกับ เเจ็๕สัน

 

"ได้...เเต่ถ้านายถูกจับได้ อย่าได้โยงฉันไปเกี่ยวด้วยนะ"เเจ็คสัน กล่าวออกมา

 

"สบายใจเถอะ"

 

รถไฟใต้ดินได้เเล่นด้วยความเร็วสูง เเจ็คสัน กับทอม พูดคุยกันจนผ่านไปหลายสถานี ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงสถานีที่ได้นัดกับ ปีเตอร์ เเละ เเฮร์รี่เอาไว้

 

ฟึ่บบบ

 

ทอม เเละ เเจ็คสัน ลงจากรถไฟใต้ดิน มีคนจำนวนมากในสถานีรถไฟใต้ดินเเห่งนี้

 

"เฮ เเจ็คสัน! ทอม!"

 

หลังจากออกจากสถานีได้ไม่นานเดินไปได้ไม่ไกล ทอม เเละ เเจ็คสัน ก็สังเกตุเห็นเสียงของปีเตอร์ที่ตะโกนเรียกพวกเขา

 

"เฮ้..."ทอมรีบกล่าวทักทายปีเตอร์ในทันที

 

"พวกนายมาช้านะ"

 

"อย่าเสียเวลาเถอะพวกเรารีบไปกัน"ไม่รอให้ เเจ็คสัน เเละ ปีเตอร์ กล่าวพูดคุยกัน ทอมกล่าวเรียกร้องทันที

 

"ก็ได้ ไปกันเถอะ ดูเหมือนทอมจะรีบร้อนที่จะเห็นไอดอลของเขา"เเจ็คสัน ยิ้มออกมา

 

"ฉันเองก็เป็นเเฟนคลับของกัปตันอเมริกา ดูเหมือนว่า ทอมกับฉันจะมีงานอดิเรกเหมือนกัน"ได้ยินคำพูดของเเจ็คสัน ปีเตอร์กล่าวออกมาทันที

 

"งั้นหรอ,เเสดงว่าพวกเราเป็นพวกเดียวกัน ฉันได้ซื้อโมเดลกัปตันอเมริกาตัวล่าสุดมาด้วย"เมื่อเห็นว่าปีเตอร์ชื่นชอมเหมือนกับเขา ทอม ก็คุยอวดทันที

 

เมื่อพูดถึงรื่องนี้ปีเตอร์เงียบเเละยิ้มเล็กน้อยสภาพครอบครัวของเขาไม่ได้รวยมากดังนั้นเขาจึงต้องประหยัดเงินในการซื้อของเฉกเช่นงานอดิเรก

 

"ฉันได้เก็บสะสมโมเดลเหล่านั้นจำนวนมากหลังจากกลับไปบางทีฉันอาจจะให้มันกับนายสักตัว"ทอมกล่าวทันที

 

"ขอบคุณ"

 

หลังจากเดินไปไม่ไกลพวก เเจ็คสัน ก็เห็น เเฮรรี่ ที่ยืนข้างหน้าทางเข้าของอนุสรณ์สถานของกัปตันอเมริกา

 

ทอมเเละปีเตอร์ได้พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องสงครามโลกครั้งที่ 2 ของกัปตันอเมริกาเเละการกระทำที่กล้าหาญของเขา

 

"ไปเร็ว"

 

"ได้ยินว่าที่นี่มีขายเสื้อชุดลายของกัปตันอเมริกาด้วยไม่รู้จริงหรือไม่?"

 

เเจ็คสันกล่าวขึ้นลอย ๆ

 

ทันทีที่ได้ยินคำพูดเช่นนั้นของ เเจ็คสัน ทอม เเทบจะ บ้าคลั่งทันที เสื้อผ้าของกัปตันอเมริกา นี่เป็นของสะสมชั้นยอด

 

"พวกเราเข้าไปกันเถอะนี่เป็นวันหยุดสุดท้ายของสัปดาห์มาเก็บเกี่ยวความทรงจำให้มากที่สุดเถอะ"เเฮร์รี่ กล่าวออกมา

 

"ไปกันเถอะ"เเจ็คสัน เดินเข้าไปทันที เเจ็คสัน มองเห็นทอมที่ดูตื่นเต้นผิดปกติ

 

หลังจากเดินผ่านไปหลายนาที เเจ็คสัน กับ เเฮร์รี่ ก็พูดคุยกันเล็กน้อย ในระหว่างที่ ทอมกับปีเตอร์ พูดคุยกันเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 เเละความชื่นชอบต่อกัปตันอเมริกาอย่างไม่หยุดหย่อน

 

"ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาจริง ๆ เมื่อเเฟนคลับผู้คลั่งใคล้ทั้ง 2 มาเจอกัน"เเจ็คสัน ยิ้มออกมาเล็กน้อย

 

"ฮ่าฮ่า"เเฮร์รี่ หัวเราะชื่นชอบ เขาเองก็มาที่นี่เพราะต้องการเก็บเกี่ยวความทรงจำพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา

 

"ไปกันเถอะ! กัปตันอเมริกากำลังรอพวกเราอยู่"ทอมกล่าวตะโกน เรียก เเจ็คสัน เเละ เเฮร์รี่ ที่เดินเอื่อยอยู่ด้านหลัง

 

"เฮ้เร็วเข้า"ทอมกล่าวเตือนอีกครั้ง

 

ทั้งสี่คนได้เข้าไปยังฮอลล์สถานที่ที่จัดงาน เเจ็คสัน เองก็มีความสนใจเกี่ยวกับของเล่นโมเดลทางการตลาดเเละเสียงจากวิดิโอที่เป็นที่ระลึกจากกัปตันอเมริกาในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ตอนที่เขายังไม่ใช่กัปตันอเมริกา