ตอนที่ 296 สุดท้ายผู้ชนะคือ... (FREE)
"นั่นมัน ปิง หยาง!"
ฟาง เจิ้งจือ เห็นว่าอีกประมาณ 300 เมตรจะเข้าถึงเส้นชัย ปิง หยาง นั้นอยู่ห่างจากเขาเพียง 200 เมตร
เขากำลังจะแพ้งั้นหรือ?
ไม่มีทาง!
เขาโบกแส้ในมือและฟาดดไปที่ม้าริ้วโคลน
"ฮี้!" ม้าริ้วโคลนร้องออกมา มันเหมือนจะพึ่งรู้สึกตัวว่าม้าหยกหิมะข้ามาใกล้แล้ว
ม้าริ้วโคลนวิ่งไปอย่างบ้าคลั่ง
เท้าของมันกดลึกลงไปบนพื้นขณะควบไปข้างหน้า ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นมากกว่างสองเท่าจากความเร็วเดิม ราวกับมันเป็นม้าคนละตัวกัน
" ฟาง เจิ้งจือ เจ้าลืมเรื่องที่จะวิ่งหนีไปได้เลย!" ปิง หยาง ตะโกนเมื่อเห็น ฟาง เจิ้งจือ อยู่ข้างหน้าก่อนจะเอาแส้ฟาดม้าหยกหิมะของนางอีกครั้ง
หลอกลวง!
ปิง หยาง สัญญาว่าจะตีมันเพียงครั้งเดียว แต่นางกลับฟาดมันอีกครั้ง
มันไม่ได้ช้าลงแม้แต่น้อย มันได้ทำทั้งหมดที่มันสามารถทำได้แล้วถึงแม้ความเร็วของมันจะไม่เพิ่มขึ้น แต่ออร่าอันทรงพลังได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของมัน
ม้าริ้วโคลนถึงกับตกตะลึงกับพลังนี้ ตาของมันปรากฎความเจ็บปวดขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม มันลังเลในช่วงสั้นๆก่อนจะวิ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง
.........
ทุกคนกำลังรอผลลัพธ์อย่างใจจดใจจ่อ
ม้าริ้วโคลนและม้าหยิกหิมะ กำลังแข่งกัน ไม่น่าเชื่อว่าความเร็วของพวกมันนั้นเกือบจะเท่ากัน มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าตัวไหนจะเข้าเส้นชัยก่อน
"องค์หญิง ปิง หยาง เกือบจะตามทันแล้ว!"
"แซงเขาเลย ส่งม้าริ้วโคลนของเขากลับบ้านเกิดไปซะ!"
"ม้าริ้วโคลนจะเทียบกับม้าหยกหิมะได้ยังไง! ไร้สาระ!"
เสียงตะโกนเริ่มดังขึ้น นอกจา เหวิน เต๋าเปา แล้ว ไม่มีใครต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ ชนะ
หาก ฟาง เจิ้งจือ ชนะการแข่งขันด้วยม้าริ้วโคลน...
พวกเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน
ต่อให้ ฟาง เจิ้งจือ จะถูกตัดสิทธิ์ตอนท้าย พวกเขาก็ไม่ต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ เข้าเส้นชัยเป็นคนแรกอยู่ดี
เจ้าหน้าที่ทั้งหมดต่างกังวล
การแข่งขันเช่นนี้มักเป็นที่รวมตัวของชนชั้นสูงและผู้มีอิทธิพล คนธรรมดามักไม่มีคุณสมบัติที่จะมาที่นี่
ถึงแม้ไม่มีใครคาดว่า ปิง หยาง จะชนะ แต่อย่างน้อยนางก็เป็นคนในราชวงศ์ เป็นผลลัพธ์ที่ยังพอยอมรับได้
อย่างไรก็ตามถ้าเป็น ฟาง เจิ้งจือ ?
องค์จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ยิ้ม ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เขาได้รู้ผลในใจของเขาแล้ว
ดังนั้นเขาสามารถประกาศผลรางวัลได้อย่างเปิดเผย
เหล่าอัจฉริยะและผู้มีอิธิพลต่างพยายามทำให้องค์จักรพรรดิชอบพอ องค์จักรพรรดินั้นเป็นผู้จัดงานครั้งนี้ เขาต้องแสดงความใจกว้างออกมา
มันเป็นสิ่งที่ผู้ปกครองควรทำ
การเป็นจักรพรรดินันอย่างแรกต้องรักษาสมดุลระหว่างขั้วอำนาจในอาณาจักรให้ได้ อย่างที่สองคือต้องคอยดูแลอาณาจักร
ดังนั้นรางวัลต้องแสดงให้เห็นถึงความใจกว้างของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ปฏิบัติต่อทุกคนด้วยความเท่าเทียม
ดังนั้นองค์จักรพรรดิจึงไม่ได้ประกาศรางวัลที่ได้ก่อน เขามีสองรางวัลที่แตกต่างกันในใจ
แม้ว่าทั้งคู่จะมีค่า...
แต่มันมีความหมายที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
หนึ่งในนั้นสามารถวัดค่าได้ด้วยเงินทอง แต่อีกสิ่งนั้นไม่สามารถ
ถ้าเขาให้มันกับ ปิง หยาง ไม่เพียงแต่เขาจะได้รับการยกย่องว่าใจกว้างและเป็นธรรม แต่เขายังเก็บสมบัตินั้นไว้ในราชวงศ์ได้
นี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
แต่ถ้าเขาจะต้องมอบให้กับ ฟาง เจิ้งจือ...
เขาจะไม่ทำมัน หรือแม้แต่ เจียง เทียนหยิง หรือ ถัง จงหมิง รวมถึง จาง เฟยหยู่ ที่เกี่ยวข้องห่างๆกับราชวงศ์ก็ตาม
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่ได้นั้นไม่ชัดเจน
ดังนั้นเขาจึงมั่นใจได้ว่าจะแสดงความเอื้ออาทรของเขา " ข้าได้ตัดสินใจเก็บมันไปแล้ว อย่างไรก็ตามเจ้าไม่มีความสามารถพอที่จะชนะ เจ้าไม่สามารถมากล่าวโทษข้าได้ใช่ไหมละ?"
องค์จักรพรรดิ ยิ้มออกมา
.........
"เร็วเข้า!เสียงของกีบม้ากระทบพื้นดังขึ้นเรื่อยๆ
ฟาง เจิ้งจือ กังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เขากำลังเข้าใกล้เส้นชัย แต่ ปิง หยาง ก็จะตามเขาทันแล้วเช่นกัน นางอยู่ด้านหลังเขา
"ฮ่าฮ่าฮ่า ... ฟาง เจิ้งจือ เจ้ากำลังจะแพ้แล้ว!"ปิง หยาง ยิ้มขณะมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ นางเกือบจะคว้าชัยชนะมาได้แล้ว
"งั้นหรอ? ถ้าเจ้ากล้าแซงข้า ข้าจะใช้อาวุธลับนะ!" ฟาง เจิ้งจือ ขู่
"หน้าด้าน! "คุณไม่กล้าหรอก!" มีคนมองตั้งมากมาย เจ้าจะลองก็ได้นะ!"ปิง หยาง ดูถูก
ความยุติธรรมนั้นมีค่าที่สุดในการแข่งขันนี้
มิตรภาพนั้นมาก่อนการแข่งขัน
ในสถานการณ์ปกติ การใช้กลลวงอาวุธลับระหว่างการแข่งขันนั้นเป็นเรื่องปกติอย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำร้ายใครสักคน ขณะที่มีสายตาจำนวนมากมองอยู่
"ไร้เดียงสายิ่งนัก อาวุธลับ!"ฟาง เจิ้งจือ โบกมือไปด้านหลัง เมื่อได้ยิน ปิง หยาง พูด
"ไร้ยางอาย เจ้ากล้ามากนะ!"ปิง หยาง ตะลึงทันที เมื่อเห็นการกระทำของ ฟาง เจิ้งจือ นางไม่เคยคิดว่าเขาจะหาญกล้าเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม
นางตะลึงยิ่งกว่าที่ไม่เห็นอะไรออกมาจากมือของ ฟาง เจิ้งจือ เลย
"หรือว่า ... " ปิง หยาง รู้ทันทีว่า ฟาง เจิ้งจือ แค่ขู่ให้นางกลัว
ขณะที่นางกำลังจะเยาะเย้ยกลับนั้น นางพลันรู้สึกเย็นยะเยือกไปทันที
นางเห็นดวงตาคู่หนึ่งที่น่ากลัว มันเต็มไปด้วยแสงจากดาบแสงและบรรยากาศแห่งความตาย
แค่มองจะสามารถฆ่าคนได้ไหม?
แน่นอนว่าไม่
แค่มองจะฆ่าม้าได้ไหม?
แน่นอนว่าไม่ แต่มันสามารถทำให้ม้ากลัวได้!
"ฮี้!" ม้าหยกหิมะที่กำลังจะพุ่งไปข้างหน้า เห็นสายตาของ ฟาง เจิ้งจือ มันหยุดวิ่งทันที
หยุดอย่างฉับพลันจนร่างของ ปิง หยาง สั่นสะเทือน ถ้า ไม่ใช่ว่านางมีความสามารถในการขี่ม้าค่อนข้างสูงกว่าคนปกติ นางคงกระเด็นจากม้าไปแล้ว
"อ๊ากก... ฟาง เจิ้งจือ เจ้าสารเลว เจ้าไร้ยางอาย!" ปิง หยาง รู้ว่าทำไมม้าของนางถึงมีปฏิกริยาแบบนี้
นางคาดเดาได้ว่าม้าของนางคงทรมารและเครียดจากการที่เจอ ฟาง เจิ้งจือ มาก่อนหน้า
เช่นนั้น นางจึงพามันมาอยู่รอบๆ ฟาง เจิ้งจือ ตอนเชานี้
นางต้องการให้มันชินและลดความกลัว ฟาง เจิ้งจือ ลงได้ม้าหยกหิมะ มีท่าทีปกติมาตลอดจน ปิง หยาง คิดว่าไม่เป็นไรแล้ว
อย่างไรก็ตาม สายตาอันน่ากลัวของ ฟาง เจิ้งจือ แสดงให้เห็นว่าม้าของนางนั้นยังคงถูกหลอกหลอนจากประสบการณ์ตอนนั้นอยู่
"วิ่งเร็วเข้า " ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจ ปิง หยางเขาเอาแส้ฟาดไปที่ม้าอีกครั้ง
เขาจะไม่ยอมเสียโอกาสดีๆแบบนี้ไปแน่นอน
ม้าริ้วโคลนพุ่งเข้าเส้นชัย...
.........
ทุกคนต่างรู้สึกตะลึงกับสิ่งที่เห็น
ปิง หยาง ได้เข้ามาใกล้ ฟาง เจิ้งจือ แล้ว ถ้านางยังคงรักษาความเร็วไว้ได้ ผู้ชนะต้องเป็นนางแน่นอน
อย่างไรก็ตามม้าหยกหิมะกลับหยุดอย่างกะทันหัน
มันไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว!
ผู้ชมต่างไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของม้าหยกหิมะได้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาพูดไม่ออก
ตอนที่ม้าหยกหิมะหยุดนั่นเอง ฟาง เจิ้งจือ ก็ได้พาม้าริ้วโคลนเข้าเส้นชัย
ม้าหยกหิมะอยู่ห่าง 20 เมตรจากเส้นชัย
บัดซบ!
"ฟาง เจิ้งจือ!"ปิง หยาง ราวกับร่างกายได้พังทลายลง ที่หนึ่งนั้นมีความหมายสำหรับนาง อย่างไรก็ตามนางได้สูญเสียมันให้กับสายตาที่น่ากลัวของ ฟาง เจิ้งจือ แล้ว
อาวุธลับ...
การจ้องมองของเขาเป็นอาวุธลับที่แท้จริง?
"เจ้าตะโกนหาอะไร เจ้าได้ที่2เพราะข้านะ? หัดเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองมีซะบ้าง!" ฟาง เจิ้งจือ โต้กลับ
"... " ปาก ปิง หยาง เปิดออกเล็กน้อย นางต้องการจะโต้กลับ แต่นางไม่มีเหตุผลดีๆ
ถ้าไม่ใช้เพราะ ฟาง เจิ้งจือ นางคงไม่ได้เป็นที่2
"หึ!"ปิง หยาง ทำเสียงขึ้นจมูกก่อนจะหันหน้าหนี
ม้าหิมะหยกยังคงเดินอย่างระแวงเข้าเส้นชัย มันเฝ้าระวังแส้ของ ฟาง เจิ้งจือ และมั่นใจว่ามันได้ทิ้งระยะห่างพอแล้ว
เจ้าหน้าที่และผู้ชมรอบๆมองไปที่ ปิง หยาง ที่กำลังเดือดดาล กับ ฟาง เจิ้งจือ
พวกเขากำลังคิดถึงสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด "เจ้าได้ที่2เพราะข้า?j"
ทุกคนมองหน้ากัน พวกเขาคิดในสิ่งเดียวกัน ฟาง เจิ้งจือ และ ปิง หยาง ได้ตกลงกันไว้เรียบร้อยแล้ว!
ไม่นานนัก พวกเขาก็เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
ฟาง เจิ้งจือ ใช้ ปิง หยาง เพื่อผ่านเข้าไปยังแห่นหินแรก จากนั้นก็ให้แผ่นหินที่4กับนาง
มันเป็นเรื่องเดียวที่พอเป็นไปได้
ต้องเป็นแบบนี้แน่นอน
ขณะที่พวกเขากำลังคิด ชื่อมากมายเริ่มปรากฎขึ้นบนแผ่นหิน
องค์ชาย9 จาง เฟยหยู่...
ชื่อทั้งหมดเริ่มปรากฏขึ้น
ไม่นานแผ่นหินก็เต็มไปด้วยรายชื่อ
มันทำให้เจ้าหน้าที่และผู้ชมมั่นใจว่า ฟาง เจิ้งจือ ต้องทำบางอย่างกับแผ่นหิน ไม่อย่างนั้นชื่อของผู้แข่งขันคงอื่นๆคงไม่มาปรากฎตอนนี้
ฟาง เจิ้งจือ ต้องวางแผ่นหินที่4 ไว้ใกล้เส้นชัย เพื่อมั่นใจว่าตัวเงจะชนะ
เจ้าหน้าที่และผู้ชมทุกคนมองมายัง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความเยาะเย้ย พวกเขาคาดเดาได้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง
ไม่นาน ม้าศึกจำนวนมากก็ปรากฎที่เส้นชัย
องค์ชาย9 เป็นคนแรก โดยมี จาง เฟยหยู่ ตามมาติดๆ
องค์ชาย9 ไม่ได้ไปกับ ปิง หยาง เพื่อตามหาแผ่นหินที่4 เขาได้ทำข้อตกลงกับคนอื่นไว้ว่า จะแข่งอีกรอบพร้อมกัน
อย่างไรก็ตามด้วยม้าอัศนีย์ม่วงและความสามารถของเขา มันไม่ยากที่เขาจะขึ้นนำ
การแข่งขันได้สิ้นสุดลง
ตอนนี้ เป็นเวลาที่ผลลัพธ์จะถูกประกาศ
รัฐมนตรีฝ่ายกฎหมายก้าวออกมา เขาเตรียมจะหารือเกี่ยวกับผลลัพธ์กับเหล่าเจ้าหน้าที่และประกาศผลลัพธ์รวมถึงผู้ไม่มีคุณสมบัติ
อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังจะก้าวออกมาก็เห็นสายตาขององค์จักรพรรดิที่มองมาที่เขา
เขารู้ทันทีว่าองค์จักรพรรดิคิดอะไร
องค์จักรพรรดิต้องการแสดงความใจกว้าง
"ตอนนี้การแข่งขันสิ้นสุดลงแล้ว ขอเชิญองค์จักรพรรดิมากล่าวอะไรเล็กน้อยสักสองสามคำก่อนที่เราจะประกาศผลการแข่งขัน" ตัวแทนโค้งคำนับก่อนจะย้ายไปด้านข้าง
องค์จักรพรรดิก้าวไปข้างหน้า
"เอาล่ะเนื่องจากผลลัพธ์ยังไม่เสร็จสิ้น ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดมาก ข้าเพียงจะประกาศว่าของรางวัลในครั้งนี้เป็นอะไร" องค์จักรพรรดิยิ้มให้กับทุกคน
"โว้ว!" ทุกคนรู้สึกตื่นเต้น
องค์จักรพรรดิยิ้มด้วยความสดใส นี่คือสิ่งที่เขาต้องการ
การประกาศรางวัลออกมาก่อน ทุกคนจะได้เห็นว่าเขาเป็นคนใจกว้างแค่ไหน
เขาจะให้เหล่าอัจฉริยะและผู้มีอิทธิพลได้รู้ว่าเขายุติธรรมกับทุกคนและใจกว้างแค่ไหน
เพจหลัก : Double gate TH