DMWS ตอนที่ 16 การสนทนายามค่ำคืน [ฟรี]
รัตติกาลเเห่งการทำลายได้มอดดับลง
ภายในช่องเเคบในสถานที่เเห่งนึงตัวตนร่างเงาได้ทั้ง 2 ได้ปรากฏขึ้นในมุมมืด
"เห้อ...ฉันยังคงมีชีวิตรอดอยู่จริงจริง!"เเจ็คสันหันหลัง พิงกำเเพงพร้อมกับถอนหายใจออกมา เขาได้ถอดหน้ากากของตัวเองออก
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เเจ็คสัน กับ เเดร์เดวิล ได้ร่วมจัดการศัตรูไปมากกว่า 30 คน โดยเฉพาะคนเหล่านี้ยังเป็นพวกรัสเซีย ที่ไม่เกรงกลัวความตาย พวกเขาเป็นคนระห่ำมาก เเต่ เเจ็คสัน ก็เช่นเดียวกัน พวกเขาได้ใช้อาวุธมือเข้าปะทะกับอาวุธปืนได้อย่างไม่เกรงกลัวเเละท้ายที่สุดก็รอดมาได้
ดังนั้นเเจ็คสันจึงถอนหายใจออกมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะรอดมาได้จริงจริงเพียงเเต่เขาสังเกตุเห็นท่าทีของเเดร์เดวิลที่เปลี่ยนไปเหมือนเขาจะถูกยิง
"หืม?คุณได้รับบาดเจ็บงั้นหรอ?"หลังจากสังเกตุดีดีเเจ็คสันก็ตรวจพบร่องรอยของอาการบาดเจ็บเขาจึงกล่าวขึ้นอย่างรีบร้อน
เเจ็คสันพุ่งนำมือของเขาหวังจะไปตรวจจับดูบาดเเผลเพื่อตรวจสอบเพียงเเต่เคลื่อนไหวไปได้ครึ่งทางเเจ็คสันก็โดนฝ่ามือของอีกฝ่าบปัดออกทันที เห็นได้ชัดว่า เเดร์เดวิล ยังไม่ได้มีความไว้ใจเขาเท่าไหร่
"ไม่เป็นไรก็เเค่บาดเเผลรอยขีดข่วนจากกระสุนเพียงเท่านั้น"ทันทีที่ปัดมือของเเจ็คสัน เเดร์เดวิลกล่าวตอบเขาอย่างรวดเร็ว
เพียงเเต่เเจ็คสันไม่ได้ใส่ใจเขายังคงเคลื่อนไหวด้วยท่าทีเป็นห่วง"ฉันคิดว่านี่เป็นเเผลที่ลึกพอสมควร คุณกำลังเสียเลือดจำนวนมาก"
เเม้ว่าเเจ็คสันจะไม่ได้ยื่นมือไปตรวจสอบอีกครั้ง เเต่ ด้วยคำเตือนของ เเจ็คสัน เเดร์เดวิล ก็พอรู้สัมผัสได้ถึงความเป็นห่วง เเจ็คสัน รู้ว่า เเดร์เดวิล กำลังเสียเลือดมากเกินไป เเละท้ายที่สุด เขาอาจจะเสียชีวิตได้
"เสียเลือด?"หลังจากฟังคำเตือน เเดร์เดวิล ฉีกชุดของเขาออกทันทีเพื่อที่จะรีบเปิดบาดเเผลเเละซับเลือด
"คุณอาจจะไม่รู้?เเต่ฉันรู้สึกสงสัยมากเกี่ยวกับหน้ากากของคุณมันเเทบจะไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยซ้ำหรือว่ามันจะเป็นหน้ากากเทคโนโลยีระดับสูง?"เเจ็คสัน กล่าวถามออกมา เขารู้สึกสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก
เเจ็คสันเคยได้ยินชื่อฮีโร่ที่ปกปิดครึ่งใบหน้าบนเหมือนกันเขารู้จักกันในชื่อของ เเบทเเมน เเต่หน้ากากของเเบทเเมนนั้นยังสามารถมองเห็นได้เเต่หน้ากากของฮีโร่คนนี้เเม้จะมีรูสองตาเหมือนกันเเต่มันกลับปิดมิดชิดทำให้สายตาไม่อาจรอดผ่านไปได้เลย
"นั่นก็เพราะ...ฉันไม่จำเป็นจะต้องใช้ตามอง"ทันทีที่ได้ยินคำถามเช่นนั้นเขาตอบกลับพร้อมกับใช้มือซ้ายยื่นถอดหน้ากากของตัวเอง
ฟุ่บบบ
ไม่นานใบหน้าของเขาก็เผยออกมาเเจ็คสันได้เห็นใบหน้าที่เเท้จริงของเขาทั้งยังทราบเหตุผลที่เขาตอบเช่นนั้น
"คุณ...เเท้จริงเเล้วคุณไม่สามารถมองเห็นได้!"เเจ็คสันหลุดพูดออกมาในทันทีภาพเบื้องหน้าค่อนข้างหน้าตกใจเเม้ว่ามันจะทำให้เขารู้สึกเศร้าเล็กน้อยก็ตาม
ปัจจุบันชายเบื้องหน้าของเขามีหน้าตาที่หล่อเหลามากหากไม่ได้รับบาดเจ็บที่ตาเขาคงจะกลายเป็นชายหนุ่มที่ฮ็อตเลยก็ว่าได้ เพียงเเต่พอเห็น 2 ตาที่ปิดของเขาเเล้วมันก็ดูหน้ากลัวไปอีกแบบ นี่คงจะเป็นเหตุผลที่เขาจะต้องปกปิดใบหน้านั่นด้วยเเว่นกันเเดดหรืออะไรก็ตาม
ทันทีที่เห็นใบหน้าของเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง เเจ็คสันในที่สุดก็นึกได้ว่าเขาเองก็รู้จักชายคนนี้ ชายคนนี้เป็นหนึ่งในฮีโร่ของมาร์เวลที่เที่ยวไล่ออกไปทุบตีชาวบ้านในตอนกลางคืน เพราะตาของเขาได้รับบาดเจ็บจากวัยเด็กทำให้ไม่สามารถมองเห็นได้ ตัวตนเเท้จริงของเขาก็คือ แมตต์ เมอร์ด็อค หรืออีกชื่อที่รู้จักกัน เเดร์เดวิล ชายผู้ไร้ความหวาดกลัว
"อ่า...."หลังจากเปิดหน้ากาก แมตต์ ก็เอียงตัวเกือบจะล้มลงไปกับพื้น
"ระวัง!"โชคดีที่เเจ็คสันสังเกตุเห็นเขาพอดีเขารีบไปช่วยพยุงให้นั่งลงอย่างช้าๆ
"ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเหลือคุณเอง"ทันทีที่พาแมตต์นั่งลง เเจ็คสัน ก็จ้องมองไปที่บาดเเผลของ แมตต์ เขาได้ใช้มือตรวจสอบอย่างระวังเพราะกลัว แมตต์ เสียเลือดมากเกินไป
แมตต์ เองก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธอีกเเล้ว เขาไม่มีเเม้เเต่เเรงจะช่วยเหลือตัวเองในตอนนี้
"ไม่ต้องพูดเเล้ว,อย่าได้เคลื่อนไหวโดยไม่จำเป็น ร่างกายของคุณเเข็งเเรงมากนั่นถึงทำให้คุณสามารถทนได้ถึงตอนนี้ ไม่งั้นคุณคงหมดสติไปเเล้ว"เเจ็คสัน กล่าวออกมาอย่างระวัง
บาดเเผลตรงท้องของแมตต์นั้นค่อนข้างร้ายเเรงเเม้ว่ากระสุนจะไม่ได้อยู่ในร่างกายของเขาเเต่ภายในก็ยังคงเกิดความเสียหายขนาดใหญ่ เเผลขนาดนี้ไม่สามารถห้ามเลือดได้โดยง่าย
"อั๊กกก"แมตต์ เริ่มสูญเสียการตอบสนองจนเกือบจะหมดสติลง
"ใช่เเล้ว ฉันเกือบลืมไปได้อย่างไร เเม้ว่าจะต้องสูญเสียเล็กน้อยเเต่ก็ไม่นับเป็นอะไร"เเจ็คสันที่เห็น ลมหายใจของ เเมตต์ค่อยค่อย อ่อนเเรงลงท้ายที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้เขาหยิบน้ำยาสมานเเผลออกมา
น้ำยาสมานเเผล
น้ำยาสมานเเผลถูกดึงออกมาจากกระเป๋าของเขา เเจ็คสัน ได้ราดมันไปบนปากเเผลของ เเมตต์อย่างรวดเร็วไม่นานน้ำยาสมานเเผลที่มีสีเขียวก็ได้ยืดออกเเละเริ่มปิดปากเเผลของ เเมตต์
"?! นายทำได้อย่างไร"ทันทีที่เห็นเเผลของตัวเองปิดสนิท เเมตต์ที่ลมหายใจเริ่มอ่อนเเอกล่าวถามขึ้นในทันที
"นี่เป็นน้ำยาสมานเเผลของฉันมันเป็นประโยชน์มากกับสถานการณ์ในปัจจุบันของคุณ"เเจ็คสัน กล่าวออกมา
น้ำยาสมานเเผลนี้เป็นเขาที่เเลกเปลี่ยนมันมามันมีมูลค่ามากกว่า 50 เเต้มจุด ใช้สามารถสมานเเผลที่บาดเจ็บได้ เมื่อเทียบกับน้ำศักดิ์สิทธิ์ระดับต่ำเเล้วมันมีราคาถูกกว่าเเละคุณภาพด้อยกว่าเเต่มันก็ยังสามารถสมานเเผลให้กับเเมตต์ได้เป็นอย่างดี
นี่เองก็ถือเป็นยารักษาที่ดีอย่างนึงก็ว่าได้เลือดของเเมตต์เองก็ได้หยุดไหลบาดเเผลเองก็เริ่มฟื้นฟูเเล้วด้วย เเม้จะช้า เเต่ด้วยศักยภาพร่างกายของเเมตต์ไม่นานก็คงหายดี
เเมตต์ได้ถูก เเจ็คสัน พยุงเข้าไปเพื่อหาสถานที่รักษา โชคดีที่สถานที่เหล่านี้ค่อนข้างห่างไกลเเละไม่ค่อยมีผู้คน
"ขอบคุณ"เมื่อรู้สึกว่าอาการบาดเจ็บของตัวเองเริ่มดีขึ้น เเมตต์ กล่าวขอบคุณเเจ็คสันในทันที
"ไม่ต้องหรอก คุณเองก็ช่วยเหลือฉันไว้มากในคืนนี้ หากคุณอยากจะขอบคุณจริง ๆ เอาเป็นว่า คุณพอจะรู้เรื่องข้อมูลของเเก๊ง เจสเตอร์ หรือไม่?"เเจ็คสัน กล่าวถามออกมา
"เเก๊งเจสเตอร์งั้นหรอ?นายกับพวกเขามีความบาดหมางกันงั้นหรอ?"ทันทีที่ได้ยินคำถามของเเจ็คสัน เเมตต์ กล่าวถาในทันที ดูเหมือนว่า เเจ็คสัน กำลังมองหาเเก๊งเจสเตอร์ บางทีเขาอาจมีเป้าหมายเป็นพวกนั้น
"ไม่ได้มีความบาดหมางกันหรอก เพียงเเต่ฉันไม่ค่อยชอบพวกเขา ทั้งไม่ได้วางเเผนจะปล่อยพวกเขาไปด้วย"เเจ็คสัน กล่าวออกมา เขาเองก็ไม่ได้มีความเเค้นเคืองกับเเก๊งเจสเตอร์จนถึงขั้นเข้ากระดูกดำ
"ในคืนนี้คนเหล่านั้นไม่รู้ว่ามีคนของพวกเเก๊งเจสเตอร์หรือไม่ เพราะฉันได้เฝ้าระวังติดตามคนของกลุ่มรัสเซียมา เเละดูเหมือนว่าพวกเขากำลังวางเเผนการบางอย่างเพื่อทำธุรกรรมเเลกเปลี่ยนในคืนนี้"เเมตต์กล่าวตอบเป้าหมายของเขา
"เเก๊งพวกรัสเซีย คนเหล่านี้ค่อนข้างบ้าระห่ำเเละร้ายกาจมาก เดิมทีฉันไม่ได้มีเป้าหมายเป็นพวกเขา ดูเหมือนฉันจะมาผิดเที่ยวเสียเเล้ว"เเจ็คสัน กล่าวออกมา
"เฮ้อ เพราะงั้นฉันถึงบอกว่านี่ไม่ใช่เป้าหมายที่นายควรเข้ามายุ่ง"
"เฮ้! เเม้ว่าฉันจะมีเป้าหมายเป็นเเก๊งเจสเตอร์ ก็ตาม เเต่คนเหล่านี้ก็เป็นพวกเเก๊งมาเฟีย ฉันเองก็มีหน้าที่จัดการคนเหล่านี้เหมือนกัน"ธรรมชาติเควสของเเจ็คสันไม่ได้จำกัดเป้าหมายอันธพาลเหล่านี้ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เสียหายอะไร
"ฉันคิดว่านายไม่ควรยุ่งเรื่องเหล่านี้ เพราะเป้าหมายของฉันคือ คิงพิน นายเองก็มีปัญหาเกี่ยวกับเเก๊งเจสเตอร์ เเสดงว่านายเองก็ควรล่วงเกินพวก ครอบครัว แฟรงเกนสไตน์ ไปเหมือนกัน มันจะดีกว่า หากนายควรระมัดระวังตัวไม่สร้างศัตรูมากเกินไป นี่เป็นเเค่คำเตือนของฉัน"เเมตต์ กล่าวเตือนเขาในฐานะคนเบื้องหน้าที่ยังดูเป็นวัยรุ่นอยู่
เพราะเขาฟังจากน้ำเสียง เขามีความเเข็งเเกร่งที่พิเศษกว่าคนอื่นนั่นก็คือสัมผัสที่น่ากลัวทั้งฟังจาก เสียงของ เเจ็คสัน ที่เหมือนคนหนุ่มสาวเเล้ว ความเเข็งเเกร่งที่ได้มาในวัยนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ดี
"ปราบ คิงพิน? คิงพิน คือใครงั้นหรอ?"เห็นเเมตต์พูดถึงชื่อนี้เเละดูมีท่าทีร้ายเเรง เเจ็คสัน กล่าวถามอย่างรอบคอบ
ทันใดเเมตต์ก็เหมือนย้อนไปในวัยเด็กเขาไม่ค่อยชื่นชอบชื่อนี้เท่าไหร่นักเเต่เขาก็จดจำมันได้ดี"คิงพินคือชื่อของ บอส เเก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา องค์กรของเขาอันตรายเเละเเข็งเเกร่งมาก"
ถ้าบอกว่าครอบครัว แฟรงเกนสไตน์ เป็นครอบครัวที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในนิวยอร์ก เป็นเเก๊งมาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในที่เเห่งนี้ เเน่นอนว่าในสหราชอาณาจักรอื่นก็ยังมีเเก๊งมาเฟียอื่นเช่นเดียวกันพวกเขามีทั้งในประเทศสหรัฐอเมริกาหรือกระทั่งทั่วโลก สิ่งที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาก็คือธุรกิจมืดลักพาตัวค้าอาวุธขายอวัยวะทำธุรกรรมซื้อขายยาเสพติดเเละยังมีสิ่งอื่น ๆ อีกมายมายที่ผิดกฏหมาย
ในโลกมาร์เวลนั้นมีอาชญากรตัวเป้งจำนวนมากทั้งยังมีบอสที่ชั่วร้ายของเเก๊งมาเฟียที่เเข็งเเกร่งเเละน่ากลัว หนึ่งในนั้นเเน่นอนว่าย่อมเป็นคู่ปรับกับฮีโร่เช่นพวกเขา เเละ เป็นอันตรายต่อประชาชน สำหรับเรื่องเหล่านี้ เเดร์เดวิล เองก็มีเป้าหมายเป็น คิงพิน หรือก็คือองค์กรของเขา
เเม้ทุกอย่างจะผุดขึ้นในความทรงจำของ เเจ็คสัน เเต่มันก็เเค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่รู้ว่าในโลกมาร์เวลเเห่งนี้ คิงพิน นั้นชั่วร้ายเเละเเข็งเเกร่งขนาดไหน
"สบายเถอะ ฉันจะระวังตัว นอกจากนี้ฉันเองก็คิดว่าคุณเองก็คงต้องการความช่วยเหลือ"เห็นจากข้อมูลของ เเมตต์ เเจ็คสัน กล่าวตอบทันที
เมื่อได้ยินคำพูดของเเจ็คสัน เเมตต์ไม่ได้กล่าวอะไรต่อเห็นได้ชัดว่าชายคนนี้ได้ช่วยเหลือเขาที่บาดเจ็บหากไม่ได้ชายคนนี้ช่วยเหลือเเน่นอนว่าเขาย่อมต้องลำบาก ทั้งในอนาคตการสร้างพันธมิตรก็ดีกว่าการสร้างศัตรู
"อ๊าาา"
"เกิดอะไรขึ้น?"เมื่อได้ยินเสียงร้องตกใจของเเจ็คสันเเมตต์กล่าวถามขึ้นทันที
"เอ่อ...ฉันคิดว่าฉันคงกลับบ้านไม่ทันในคืนนี้"เเจ็คสันพบว่ามันสายมากเเล้วในเวลานี้เขาคงไม่อาจเดินทางไปนั่งรถไฟใต้ดินเเละกลับไปยังควีนส์ได้ทันเวลา
"บางทีฉันอาจสามารถขับรถไปส่งนายได้"ทันทีที่เข้าใจปัญหาของเเจ็คสัน เเมตต์ กล่าวตอบทันที
เเม้ว่าสายตาของเเมตต์จะมีปัญหาในการมองเห็น เเต่เขาสามารถขับรถได้อย่างไม่มีปัญหา เเน่นอนว่าเขาได้ใช้ชีวิตปกติในช่วงเวลากลางวัน เขาได้ใช้ชีวิตอย่างปกติจนคนรอบข้างไม่ได้สงสัยถึงตัวตนของเขาในยามวิกาล
"คุณมีรถด้วยงั้นหรอ?ฉันคงต้องขอรบกวนอาศัยยืมรถคุณเเล้ว"
เเมตต์"...."
