ตอนที่ 465 หลอกล่อ
เมื่อเห้นจอมสังหารดาบดำหายไปจากหลุมและเงาที่จู่ๆก็ปรากฏข้างเขา หลิน ฮวงรีบเปิดใช้งานโล่ทมิฬโดยไม่รีรอ พลังชีวิตสีเขียเข้มบดขยี้กับโล่ทมิฬเขา เมื่อการโจมตีมันถูกปิดกั้น จอมสังหารดาบดำก็เปลี่ยนตำแหน่งดาบมัน พยายามทะลวงด้านบนของโล่ และคลื่นอากาศระเบิดเมื่อดาบดำปะทะกับดาบทอง
บูมม!
เมื่อเกิดระเบิดในอากาศ แรงกดอากาศก็สร้างวงกลมระหว่างทั้งคู่ ต้นไม้และดอกไม้ในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรล้วนถูกทำลาย เป็นผลให้ทั้งคู่ลอยห่างออกจากกัน พื้นส่งเสียงแตกร้าวเมื่อเท้าเขาสัมผัสกับมัน ในขณะเดียวกัน แม้จอมสังหารดาบดำจะลอยไปไม่ไกลเท่าหลิน ฮวง แต่มันก็ไม่ได้ดีกว่ามาก
ความสามารถของหลิน ฮวงไม่อาจเทียบได้กับมันหากพวกเขาสู้กันซึ่งๆหน้า การโจมตีจบลงด้วยการที่โล่ทมิฬดูดกลืนการโจมตีของมัน จอมสังหารดาบดำถูกบังคับให้เปลี่ยนการโจมตีมันถึงสองรูปแบบเพราะการโจมตีแรกถูกป้องกันโดยโล่ทมิฬ เมื่อมันรู้ว่าโล่ทมิฬของหลิน ฮวงยากจะทะลวง มันจึงกระหน่ำโจมตีแทน แม้การโจมตีที่สองจะอ่อนแอกว่าและไม่อาจซัดหลิน ฮวงให้ลอยกระเด็นไปได้แบบครั้งแรก แต่มันก็ยังดีกว่าการถูกโต้คืน
ตั้งแต่ที่มันได้เรียนรู้บทเรียน จากนั้นจอมสังหารดาบดำก็เปลี่ยนวิธีโจมตี หลิน ฮวงสังเกตเห็นว่ามอนสเตอร์ตรงหน้าเขาฉลาดกว่าที่คิดไว้มาก แม้เขาจะสู้กับมนุษย์ด้วยกัน แต่ก็มีไม่มากที่สามารถเปลี่ยนสไตล์การโจมตีได้หากเผชิญกับการป้องกันของโล่ทมิฬ คนส่วนใหญ่เลือกที่จะทดสอบพลังป้องกันของโล่ทมิฬและเพียงเปลี่ยนวิธีโจมตีหลังพยายามอยู่หลายครั้ง
ในขณะเดียวกัน จอมสังหารดาบดำกลับใช้ความพยายามครั้งเดียวเพื่อกำหนดว่ามันควรเปลี่ยนวิธีโจมตี ท่ามกลางมนุษย์ บางทีมันอาจมีเฉพาะพวกมากประสบการณ์ถึงสามารถทำอย่างนี้ได้
“มันเปลี่ยนการโจมตีเป็นป้องกันแทนที่จะสู้กับฉัน บางทีมันเลือกทำอย่างนั้นก็เพราะมันยังไม่รู้ถึงความสามารถฉันและไม่กล้าผลาญพลังชีวิตตัวเอง มันฉลาดมาก!”หลิน ฮวงสามารถคาดเดาความคิดมันได้
“มันต้องใช้เวลาทดสอบขีดจำกัดฉันก่อนจะคิดแผนจัดการได้ ดังนั้นมันจึงเลือกป้องกันฉันแทน หากฉันทำได้ดี มันอาจเลือกลากถ่วงการต่อสู้จนพลังชีวิตฉันหมดลงก่อน ในทางตรงกันข้าม หากฉันทำได้ไม่ดี มันอาจเลือกปลดปล่อยทุกอย่างที่มันมีเพื่อจัดการฉัน...”
เขาแสยะยิ้มเมื่อคิดได้ ในป่าทึบ ทั้งคู่กระโดดอีกครั้งและปะทะกันกลางอากาศ หลิน ฮวงยังคงรักษากลยุทธ์เขาในการซ่อนโล่ไว้ในมือหนึ่งและดาบในอีกมือหนึ่งขณะที่จอมสังหารดาบดำใช้การโจมตีรูปแบบสองที่มันใช้ก่อนหน้า ลมแรงพัดโหมบนเกาะอีแลมราวกับมันอยู่ในพายุสายฟ้า ภายในไม่กี่นาที ทั้งคู่ก็ปะทะกันไปกว่าร้อยครั้ง แต่กลับไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
อย่างไรก็ตาม ป่าในรัศมีร้อยเมตรกลับได้รับผลกระทบ เมื่อทั้งคู่ปะทะกัน ทุกอย่างรอบพวกเขาจะถูกทำลาย ต้นไม้หนาหลายต้นโค่นล้ม ส่วนใหญ่ถูกบดขยี้จากแรงดันอากาศ และแม้กระทั่งพื้นดินยังพลิกขึ้นจากลมแรง พืชทั้งหมดที่ไม่ได้ฝังรากลึกลงไปล้วนถูกถอนรากขึ้น อะไรก็ตามบนพื้นล้วนถูกกวาดออกไปราวกับพายุ
มันเกือบจะเป็นการต่อสู้ระหว่างเพลิงทองสองคน บนเกาะอีแลม มอนสเตอร์หลายตัววิ่งหนีขณะที่มีบางตัวหดหัวลึกในรังของตน พวกมันสั่นอย่างขาดกลัวเมื่อได้ยินเสียงดังกระหึ่ม มอนสเตอร์ระดับเพลิงสวรรค์หลายตัวใกล้เกาะสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังและจับตาดูอย่างหวาดกลัว ไม่มีตนใดกล้าเข้าใกล้
เมื่อหลิน ฮวงสังเกตเห็นว่ากงล้อชีวิตแรกในร่างเขาเกือบหมด เขาก็เริ่มใส่พลังชีวิตลงไปในดาบน้อยลง เขาลดปริมาณพลังชีวิตของการโจมตีแรกลงเล็กน้อย แต่ทว่า จอมสังหารดาบดำกลับสัมผัสได้ ไม่ว่าระยะเวลาจะเปลี่ยนแปลงยังไง มันก็สามารถสัมผัสได้ เมื่อมันตระหนักถึงพฤติกรรมแปลกๆของมนุษย์ ดวงตาสีเขียวมันก็ทอประกายและใช้โอกาสโจมตีโดยไม่ลังเล
มันเริ่มแกว่งดาบมันใส่หลิน ฮวงโดยไม่คิดว่าจะสามารถทำลายการป้องกันเขาได้หรือไม่เพราะมันคิดว่าพลังชีวิตของหลิน ฮวงควรจะหมดลงแล้ว โดยไม่คิดให้มากความ หลิน ฮวงใช้โล่ทมิฬและถอยหนีทันที
“เสร็จละ!”หลิน ฮวงแสยะยิ้มและคิดกับตัวเอง
เมื่อเห็นปฏิกิริยาเขา จอมสังหารดาบดำก็มั่นใจยิ่งขึ้น มันรีบรุกไล่ พยายามผลาญพลังชีวิตหลิน ฮวงให้หมด หลิน ฮวงล้มเลิกที่จะโจมตีขณะวิ่งและป้องกันตัวเองด้วยโล่ทมิฬ ระหว่างการโจมตี เขาแม้กระทั่งดื่มน้ำยาเพิ่มพลังชีวิตและแสร้งทำให้มันเห็น
เมื่อเห็นว่าหลิน ฮวงเริ่มเติมพลังชีวิตเขาด้วยน้ำยา จอมสังหารดาบดำก็รู้ว่ามันกำลังเป็นฝ่ายชนะ หลงคิดว่าชัยชนะเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น หลังเก็บขวดน้ำยาไป หลิน ฮวงก็เริ่มวิ่งอีกครั้งขณะที่จอมสังหารดาบดำไล่ตามเขาอย่างบ้าคลั่ง....