The Dark King – Chapter 30 พรแห่งพระเจ้า [อ่านฟรี]
นักเรียนทุกๆคนกำลังยืนเรียงเป็นแถวอย่างเรียบร้อย
โทบุหันไปยังบุคคลทั้ง 8 และกล่าว “รอก่อน” เขาเดินออกมาด้านหน้าทุกๆคน เผยให้เห็นรอยยิ้มที่เห็นได้ยาก “ก่อนอื่นเลย ต้องขอแสดงความยินดีด้วย ในที่สุดพวกเธอทุกคนก็ได้เปลี่ยนตัวเองจากขยะเป็นนักรบที่แท้จริงได้แล้ว อย่างไรก็ตาม การทดสอบที่แท้จริงเพิ่งจะเริ่มหลังจากนี้ไป พวกเธอจะต้องจากลาสถานที่อบอุ่นแห่งนี้ไปและเผชอญหน้ากับความตายในชีวิตจริง”
นักเรียนทุกคนต่างประหลาดใจ ไม่ใช่ว่านักเรียนทึกคนจะเข้าใจความหมายของคำพูดโทบุ
ดวงตาของฟู่เทียนเป็นประกาย เขารู้ดีว่าโทบุกำลังประกาศสถานะของพวกเขาทั้งหมดให้เป็นหน่วยค้นหาแล้ว
โทบุกำลังมองไปยังนักเรียนที่ยังอยู่ในอาการงุนงง “หลังจากที่จบการศึกษา พวกเธอทุกคนจะได้รับสถานะใหม่ ไม่ใช่ ‘ผู้รักษาความปลอดภัย’ แต่เป็น ‘หน่วยค้นหา’”
“หน่วยค้นหา?” ทุกๆคนต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน
“ฉันรู้ว่านี่คงเป็นครั้งแรกที่พวกเธอได้ยินถึงเรื่องนี้” โทบุค่อยๆพูด “เข้าเรื่องเลยแล้วกัน จากมุมมองของอาชีพแล้วหน่วยค้นหาถือว่ามีระดับสูงกว่าผู้รักษาความปลอดภัย จริงๆแล้วถือว่าเทียบเท่ากับเหล่าอัศวินในกองทัพเลยทีเดียว อย่างไรก็ตามเหล่าอัศวินยังต้องคอยภักดีต่อกองทัพและเหล่าชนชั้นสูง ในความเห็นของฉันแล้วพวกนั้นเป็นพวกที่อ่อนแอ ในขณะที่หน่วยค้นหาถือเป็นปราการสุดท้ายของมนุษยชาติ!”
ทุกๆคนต่างตกตะลึง
ระดับเดียวกับอัศวิน?
ถือว่ามีชื่อเสียงเลยทีเดียว!
แม้แต่ในความฝันเองพวกเขายังไม่กล้าคาดหวังอะไรนัก แต่ผลตอบแทนที่มีค่าเช่นนี้เหมาะสมแล้วกับการฝึกฝนอย่างหนักมาตลอด 3 ปี
โทบุมองไปยังใบหน้าที่ตื่นเต้นของเหล่านักเรียนและยังคงความสงบไว้ “แต่ถึงอย่างนั้นความแตกต่างระหว่างหน่วยค้นหาและอัศวินก็คือ ฝ่ายหนึ่งอยู่ในแสงสว่างและอีกหนึ่งต้องอยู่ในความมืด และถ้าจะให้อธิบายอย่างง่ายๆ หน่วยค้นหาทำงานอยู่ฝ่ายเบื้องหลัง พวกเธอจะไม่สามารถเปิดเผยฐานะนี่ให้ใครรู้ได้แม้กระทั่งพ่อแม่ พี่น้อง หรือคนรัก มันเป็นความลับทางการทหาร!”
“พวกเธอทุกคนจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี”
“และเมื่อสามารถสร้างผลงานได้ถึงระดับนึงแล้ว จะได้รับที่พักอาศัยอยู่ในย่านการค้าอย่างถาวร”
หลังสิ้นสุดคำพูดของโทบุ ดวงตาของพวกเขาต่างเปี่ยมไปด้วยความหวัง นั่นก็เพราะการได้อาศัยอยู่ในย่านการค้าถือเป็นสิ่งที่ใครๆก็ต้องการ
“แล้วหน้าที่ของหน่วยค้นหาคืออะไร?” เด็กนักเรียนที่มีผิวสีถามออกมา
“งานของพวกเธอ” เขาตอบ “คือการไปรักษาเขตแดนนอกกำแพงให้อยู่ในความปลอดภัย รวบรวมข้อมูลและทรัพยากรต่างๆและนำกลับมาที่นี่”
เด็กๆต่างตกอยู่ในความโกลาหล พวกเขารู้ได้ในทันทีว่าจะไม่มีมื้อเที่ยงฟรีอีกแล้ว ม่มีใครเคยได้เห็นโลกหลังกำแพงนั่น และลึกๆในหัวใจพวกเขาต่างตระหนักดีว่ามีอันตรายอันใหญ่หลวงรออยู่นอกกำแพง
“ครูฝึก แล้วพวกเราจะลาออกได้ไหม?” ใครบางคนยกมือขึ้นถาม
โทบุตอบด้วยท่าทีที่ไม่แตกต่างจากเดิม “ได้สิ หลังจากที่ร่างของพวกเธอถูกส่งไปถึงบ้านหลังจากที่ ‘ตาย’”
พวกเขารู้สึกหนาวเหน็บในใจ ไม่มีแม้แต่เส้นทางให้เลือก
“พวกเธอไม่ต้องกังวลไป แม้ว่าข้างนอกนั่นจะมีอันตรายมากมายรออยู่ แต่พวกเราก็ไม่ได้เสียเวลา 3 ปีไปกับการฝึกคนอ่อนแอออกมาหรอกนะ สถานที่ที่พวกเธอจะถูกส่งไปเป็นพื้นที่ที่ถูกตรวจสอบแล้ว ตราบเท่าที่ระมัดระวังตัวอย่างดีจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น อัตราการตายของหน่วยค้นหามีแค่เพียงน้อยนิด” โทบุมองไปยังท่ามกลางฝูงชนและกล่าว “และเมื่อพวกเธอได้ออกไปนอกกำแพงนั่น พวกเธอจะได้รับพรแห่งพระเจ้า”
“พรแห่งพระเจ้า?” ทุกๆคนต่างตกอยู่ในความสับสน
ฟู่เทียนถึงกับต้องขมวดคิ้ว
โทบุผายมือและชี้ไปยังผู้คนทั้ง 8 ที่มากับเขา “8 คนเหล่านี้เป็นตัวแทนของกองทัพและ7สมาคมย่านการค้า พวกเธอจะเลือกเข้ากับใครก็ได้ หลังจากนั้นพวกเธอจะต้องทำงานให้กับกองทัพหรือสมาคมที่ได้เลือกไว้ ทรัพยากรที่รวบรวมได้จากภายนอกจะแปรเปลี่ยนเป็นโชคลาภ ฉันจำได้ว่ามีหน่วยค้นหาที่ได้นำวัตถุแปลกประหลาดกลับมาจากภายนอกและได้รับรางวัลเป็นเหรียญทอง 1 แสนเหรียญ”
ทุกๆคนตกใจ 1 แสนเหรียญทอง? นี่เป็นสมบัติที่พวกเขาจะมองข้ามไปไม่ได้!
ฟู่เทียนไม่ได้คาดหวังว่าหน่วยค้นหาจะได้รับสิ่งตอบแทนหลังจากที่หาทรัพยากรมาได้ ราวกับว่ามันเป็นอาชีพที่สร้างความมั่งคั่งขึ้นมาได้ และยิ่งร่ำรวยง่ายเท่าไหร่ นั่นหมายถึงความเสี่ยงที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน
ในตอนนี้ ทั้ง 8 คนก้าวออกมาข้างหน้าฝูงชน คนหนุ่มด้ายซ้ายมือกล่าวเป็นคนแรก “ฉันขอกล่าวในนามของทหาร ใครก็ตามที่อยากเข้าร่วมกับกองทัพขอให้ก้าวออกมาหาฉันและเซ็นสัญญา ใครก็ตามที่เข้าร่วมกับเราจะสามารถเข้าไปอยู่ในย่านการค้าได้ในอนาคตอันใกล้นี้”
“ฉันมาจากสมาคมาเตอร์ลิ่ง พวกเราสามารถอนุญาติให้เข้าไปในเขตการค้าได้ และค่าตอบแทนที่จะมอบให้คือ 10%...” หญิงสาวที่อยู่ในชุดสวยงามกล่าว
คนอื่นๆเริ่มแนะนำสมาคมของตน และให้ข้อมูลเกี่ยวกับสัญญา
ฟู่เทียนเพิ่งมาทราบว่าการฝึกฝนเหล่านี้ถูกสนับสนุนโดย 7 สมาคมและกองทัพ ด้วยกองทัพเพียงลำพังคงไม่สามารถมีงบสนับสนุนได้มากขนาดนี้ ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะเปิดแบ่งปันเรื่องค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์
แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือ ไม่มีใครมาจากโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์
ในตอนนี้ เด็กๆต่างมายืนต่อหน้าตัวแทนของกองทัพและสมาคมเมื่อเลือกสถานที่ที่ต้องการได้แล้ว พวกเขาทั้งหมดไม่ให้ข้อเสนอที่ต่างกันมากนักเพราะการแข่งขันแย่งชิงกัน ทำให้สวัสดิการที่มอบให้มีไม่ต่างกันนัก
“เทียน พวกเราน่าจะเลือกสมาคมเดียวกัน” เมสันกล่าว
ฟู่เทียนพยักหน้าเบาๆ
แชมถาม “สมาคมไหนดี? หรือกองทัพ?”
“พวกนายไปดูเงื่อนไขที่พวกเขาเสนอให้” ฟู่เทียนกล่าวและเดินไปยังด้านหน้าของโทบุ “ครูฝึกครับ ตัวเลือกไหนเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดครับ?”
โทบุมองลงมายังฟู่เทียน เขาประทับใจในตัวฟู่เทียนมาโดยตลาด ด้วยเรื่องของการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดและความอดทนต่อการฝึกฝน ผลงานและประสิทธิภาพของฟู่เทียนเป็นที่ประทับใจมาตลอด 3 ปีที่ผ่านมา เขาขยิบตาและพูดว่า “เธอจะได้รับโอกาสดีๆในทุกที่ที่เธอเลือก แต่ถ้าให้ฉันแนะนำ สมาคมเมลลอนเป็นสมาคมที่มีศักยภาพยอดเยี่ยม”
ฟู่เทียนประหลาดใจ เขาไม่คาดว่าโทบุจะแนะนำสมาคมแทนที่จะเป็นกองทัพ
โทบุหันหลังกลับเมื่อ แชม เมสัน และ แซค เดินเข้ามาใกล้ แชมกล่าว “พวกเราไปตรวจสอบมาหมดแล้ว ข้อเสนอส่วนใหญ่ที่มอบให้ไม่แตกต่างกันนัก ซึ่งกองทัพมีการรักษาที่ดีที่สุดและในขณะที่ผลตอบแทนค่อนข้างต่ำ ส่วนพวกสมาคมก็แตกต่างกันไปแต่ผลตอบแทนที่พวกเขามอบให้จะมีมากกว่สกองทัพ ลอเรี่ยนเพิ่งเข้าร่วมกับสมาคมสเตอร์ลิง พวกเขามอบผลตอบแทนให้ 15% จากทุกสิ่งที่หาได้และได้รับพรแห่งพระเจ้าในทุกๆเดือน”
“อะไรนะ!!”
ในตอนนี้มีเสียงตื่นเต้นดังกึกก้องไปทั่วสนาม
ทุกๆคนต่างมองไปยังสุภาพบุรุษที่กำลังนำเสนอถึงสมาคมสเตอร์ลิง