DMWS ตอนที่ 13 เเฟนคลับ? [ฟรี]
เเจ็คสันได้ปีนกลับขึ้นหลังคาบ้าน เขาได้กลับมาถึงบ้านตอนเวลา 03.00 นาฬิกา หลังจากถอดชุดสูทภูติมายาออกเขาก็เอียงทิ้งตัวลงนอนทันทีวันนี้เขาเหนื่อยมากเเต่ก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ
คืนนี้เเม้เป็นการเคลื่อนไหวเพียงชั่วคราวเเต่ก็ได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ขนาดใหญ่ เเจ็คสัน ตรวจสอบภารกิจในระบบ เขาเห็นความคืบหน้าของภารกิจอยู่ที่ 25/100 เเล้ว นี่เป็นเควสหลักของเขา คืนนี้ได้ทำให้เควสของเขาก้าวหน้าไปมากกว่า 1/4 จากเดิม เรื่องนี้ต้องขอบคุณเเก๊งเจสเตอร์ ไม่งั้นเเจ็คสันคงไม่ได้มีการเก็บเกี่ยวที่ใหญ่เช่นนี้
"ระบบหลังจากทำเควสนี้สำเร็จฉันจะได้ของรางวัลอะไรงั้นหรอ?"หลังจากเอียนตัวลงนอนเเจ็คสันก็ไม่ได้หลับลงเขาได้เข้าสู่จิตใต้สำนึกเพื่อติดต่อกับระบบ
"เกี่ยวกับเรื่องนี้ฉันเองก็ไม่รู้"ระบบกล่าวตอบทันที เรื่องเกี่ยวกับภารกิจหลักของ เเจ็คสัน เขาไม่ได้เป็นผู้กำหนดรางวัลเเต่มันเป็นกฏที่ถูกตั้งเอาไว้
"งั้นหรือ?เพียงเเต่ฉันคิดว่าของรางวัลนั้นมันจะต้องดีกว่าภารกิจหลักอันเเรกอย่างเเน่นอนเพราะขนาดภารกิจอันเเรกยังได้รางวัลขนาดนั้นเควสนี้มีเนื้อหาความยากมากกว่าทั้งยังเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางของวีรบุรุษที่เเท้จริง"เเจ็คสัน กล่าวออกมา
"ก็ควรเป็นเช่นนั้น"ระบบกล่าวตอบเพียงเล็กน้อย
เมื่อเห็นการเเสดงออกของระบบ เเจ็คสัน ที่อยู่ในความสงบอดที่จะหลุดถามกับระบบไม่ได้"ไม่ใช่ว่าคุณควรจะมีของรางวัลตอบเเทนเล็กน้อยสำหรับภารกิจเสี่ยงชีวิตเหล่านี้หรอกหรือ?"
"ไม่มี"การเเสดงออกของระบบยังคงเหมือนเดิม
"คุณไม่ลองคิดที่จะให้เควสรองฉัน ที่เป็นเควสขนาดเล็ก เพื่อให้ฉันได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์เล็กน้อยเลยหรืออย่างไร?"เเม้ว่าเขาจะไม่รู้เจตนาการออกภารกิจของระบบ เเต่ เเจ็คสัน ก็เอ่ยร้องขอเป็นครั้งเเรก เพราะเขาเริ่มยอมรับว่าระบบเปรียบเสมือนส่วนหนึ่งของร่างกายเขา
"คุณได้เปิดภารกิจเควสหลักไปเเล้ว ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องให้เควสภารกิจรองกับคุณมันไม่ได้มีความสำคัญใดใด นอกจากนี้ คุณก็ยังพอมีคะแนนเเต้มจุดที่เพียงพอจากการเก็บสะสมมาตลอดช่วง 10 ปีมานี้"เกี่ยวกับการร้องขอของ เเจ็คสัน ระบบ ไม่ได้สนใจใดใด
"เอ่อมันก็จริง! เพียงเเต่ภารกิจเหล่านั้นก็ได้เเต้มคะแนนน้อยมากทั้งภารกิจที่คุณให้ฉันทำยังมีเเต่ภารกิจที่น่าเบื่อ!"เเจ็คสัน กล่าวโวยวาย เขาไม่สนใจอะไรเเล้ว
"เฮอะ เฮอะ ไม่ใช่ว่านี่เป็นเส้นทางที่คุณเลือก?"ราวกับได้ยินเสียงที่ตลกที่สุดระบบกล่าวล้อเลียน
"นั่นก็เพราะคุณเสนอให้ฉันเลือกมัน"เเจ็คสันกล่าวออกมาในท่วงทัน
อย่างไรก็ตามระบบก็ไม่ได้กล่าวตอบเขาเพียงเเต่กลับหายเข้าไปในจิตใจของเขาในทันที
"ระบบ! ระบบ! "เเจ็คสัน กล่าวตะโกนเรียกถึงจะเป็นเช่นนั้นระบบก็ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นมา
"ฉันไม่เข้าใจความคิดของคุณจริงจริง"ดูเหมือนว่าการหายตัวไปของระบบจะกระตุ้นความสงสัยใคร่รู้ของ เเจ็คสันมาก
เเจ็คสันไม่สนใจสิ่งใด เขาได้ฝึกฝนวิถีมังกรทะยานอย่างต่อเนื่อง เเม้จะอยู่ในสภาวะพักผ่อนพลังใจของเขาก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นสูงมากมันทำให้เเจ็คสันรู้สึกเเข็งเเกร่งขึ้น ทั้งระบบยังเคยเเนะนำเขาเกี่ยวกับการฝึกฝนเทคนิคเหล่านี้จะช่วยเพิ่มความเเข็งเเกร่งให้เขาเป็นอย่างดี
วันรุ่งขึ้น เเจ็คสัน ได้ขี่จักรยานไปโรงเรียน หลังจากถึงห้องเรียน เขาก็ดูเหมือนจะเห็นกลุ่มเพื่อนของเขากำลังจับกลุ่มคุยเรื่องบางอย่างกัน
"สวัสดีทอม พวกนายกำลังพูดคุยเรื่องอะไรกันหรอ?"เเจ็คสัน ไม่ทันได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่ เขากล่าวถาม ทอมเพื่อสอบถามทันที
"เเจ็คสัน ในที่สุดนายก็มา"ทอมกล่าวทักทายเเจ็คสันทันที
"เอ่อ..พวกนายกำลังพูดคุยกันเรื่องอะไรงั้นหรอดูท่ามันจะน่าสนใจทีเดียว"เเจ็คสันอยากรู้อยากเห็น เพราะการเเสดงออกของเพื่อนเพื่อนของเขาได้เเปลกไปการพูดบรรยายบางครั้งก็เต็มไปด้วยลักษณะของท่วงท่าที่ตื่นเต้นดังนั้นเขาจึงอยากรู้
"นายไม่ได้ยินข่าวคราวเหล่านี้บ้างเลยหรอที่ว่าถนนนิวยอร์กของเรามีฮีโร่ผู้พิทักษ์เส้นถนนปรากฏตัวขึ้น!"ทอมกล่าวตอบคำถามของ เเจ็คสันในทันที
"ฮีโร่พิทักษ์เส้นถนน?หรือว่าจะ..."ทันทีที่ได้ยินเรื่องเหล่านี้เเจ็คสันก็เเทบจะสะดุ้งโหยงทันที
"ฮีโร่พิทักษ์เส้นถนนคนนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่เเล้ว ว่ากันว่าเขาจะปรากฏตัวขึ้นเเละหายไปในช่วงเย็น เขาได้เข้าจู่โจมพวกโจรขโมยหรือพวกกลุ่มอาชญากรที่กำลังทำสิ่งไม่ดีอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อวานนี้ก็ยังมีเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับเขา!"เมื่อกล่าวถึงจุดนี้ทอมกลายเป็นตื่นเต้นมาก
"เขาทำอะไร?"ทอมได้ทำท่าทีเหมือนให้เพื่อน ๆ ของเขาลุ้น เเน่นอนว่า เเจ็คสัน ได้รีบถามออกไปอย่างรวดเร็ว
"เขาได้จัดการกับเเก๊งเจสเตอร์ ,เเก๊งนี้เป็นเเก๊งอาชญากร เเก๊งเจสเตอร์ เชียวนะ! บนถนนนิวยอร์กนั้นมีเเก๊งมาเฟียหลายเเก๊งที่ขึ้นตรงต่อครอบครัว แฟรงเกนสไตน์ ไม่คาดคิดว่าจะมีคนกล้าสร้างปัญหาให้กับตัวตนเหล่านี้ดังนั้นเรื่องนี้จึงทำให้หลายคนรู้สึกชื่นชมในการกระทำของเขา"ทอมกล่าวชื่นชมฮีโร่ผู้พิทักษ์เส้นถนน ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างสนใจ
"บางทีเขาอาจเเค่โชคดี"เเจ็คสัน เหมือนทำท่าทียิ้มเขินอายเเต่การกระทำของเขาก็ไม่ได้รับความสนใจมาก
"โชคดี?!นายอาจจะคิดว่าเขาโชคดี เเต่เเก๊งเจสเตอร์ เเละ ครอบครัว แฟรงเกนสไตน์ ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าความโชคดีจะจัดการได้"เมื่อเห็น เเจ็คสัน พูดเหน็บเเนมฮีโร่คนนั้นทอมกล่าวขัดทันที
"เอ่อ...ฉันยอมรับก็ได้ว่าเขาเเข็งเเกร่ง!"ไม่คาดคิดว่าจะโดนเพื่อนของเขาถลึงตาใส่ด้วยความไม่พอใจเเจ็คสันหยุดกล่าวประเด็นเมื่อกี้ต่อในทันควัน
"ใช่ใช่.."ทอมพยักหน้าอย่างพอใจในชั้นเรียนของพวกเขาได้พูดถึงเรื่องราวของฮีโรผู้ลึกลับที่ปรากฏตัวเป็นผู้ทักษ์เส้นทางถนน
เเจ็คสันเองก็ได้ไปนั่งที่ของเขา กระทั่งเขาเองก็ยังไม่คาดคิดว่าจะมีเเฟนคลับเร็วขนาดนี้ จนกระทั่ง ปีเตอร์ กับ เเฮร์รี่ เข้ามาในชั้นเรียน เเจ็คสัน หวังว่าจะเริ่มสนทนาหัวข้อปกติอย่างทุกวันเพียงเเต่ ทอม ได้มุ่งตรงไปหา ปีเตอร์ เเละ เเฮร์รี่ เพื่อพูดคุยกันอย่างรวดเร็ว
"เฮ้!เเจ็คสันนายได้ยินเรื่องราวของฮีโร่ผู้ทักษ์เส้นถนนหรือไม่?"ปีเตอร์หลังจากได้คุยกับทอม เขาก็เดินมาหา เเจ็คสัน พร้อมกับ เเฮร์รี่ เเละกล่าวถามด้วยรอยยิ้ม
"ฉันก็ไม่ค่อยรู้หรอก ก็เเค่ได้ยินมาบ้าง"เเจ็คสันกล่าวตอบ ปีเตอร์ทันที
"ดูเหมือนว่าฮีโร่ลึกลับคนนั้นจะได้รับความสนใจมากเพราะไปกระตุ้นครอบครัว แฟรงเกนสไตน์ เข้า"เเฮร์รี่ กล่าวออกมา ในฐานะนายน้อยของ อุตสาหกรรม ออสบอร์น การเเสดงออกของเขาค่อนข้างฉลาด
"บางทีเขาอาจจะไม่เกรงกลัวความตายก็ได้,กล้ายุเเหย่พวกเเก๊งเจสเตอร์ เเต่ว่าก็ไม่มีใครรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่เพราะมันเป็นเเค่ข่าวพูดคุยไม่ใช่หรอ?"เมื่อได้ยินสิ่งที่เเฮร์รี่กล่าว เเจ็คสัน กล่าวเสริมทันที
ดูเหมือนว่า เเจ็คสัน จะรู้ตัวว่าตัวเองเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นนิดหน่อยเพราะการคงอยู่ของเขาได้จัดการเเก๊งเจสเตอร์ไปเขาจะมีชื่อเสียงก็ไม่เเปลก เเต่เขาไม่อาจบอกเรื่องนี้กับเพื่อนของเขาได้ว่าเเท้จริงเเล้วนี่เป็นฝีมือของเขา
"ว่ากันว่าช่วงเย็นมืดของวันนั้นมีชายจรคนนึงได้เป็นสักขีพยานเรื่องนี้ด้วยตนเองเขาเห็นการต่อสู้ที่ห่างไปไม่ไกลเกี่ยวกับบุคคลนิรนามสวมสุดชุดคลุมสีดำซุ่มโจมตีในที่มืดการต่อสู้ของเขาพริ้วไหวมากเเละยังเป็นคนเเข็งเเกร่ง เขาได้เข้าจัดการเเก๊งเจสเตอร์เหล่านั้น"
"เกี่ยวกับเเก๊งเจสเตอร์ก็มีข่าวไม่ดีหลายอย่าง เเต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็คือกลับมีคนกล้าเผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่เกี่ยวพันไปด้วยอาวุธปืนเหล่านั้นเพราะในเหตุการณ์มีเสียงปืนจำนวนมากดังขึ้น"เเฮร์รี่ กล่าวตอบ เเจ็คสันในทันที
เมื่อได้ยินคำกล่าวของเเฮร์รี่ การตอบสนองของเเจ็คสันค่อนข้างรวดเร็ว เมื่อคืนเขาตรวจสอบเเล้วว่าไม่พบชายจรใด ๆ เป็นไปได้อย่างไร บางทีเขาอาจจะพลาดไปเเต่นี่ก็ดีเหมือนกัน ข่าวเรื่องเมื่อคืนสามารถสร้างชื่อเสียงให้กับเขา ทั้งยังอธิบายถึงเเผนการเกี่ยวกับการลอบซื้อยาเสพติด เเจ็คสันไม่ได้จัดการคนเหล่านั้นจนท้ายที่สุดที่เขาหนีออกมาเพราะกลัวว่าจะมีคนจากเเก๊งฝ่ายคนร้ายมาสมทบ
"เเล้วเขามีเหตุผลอะไรที่จะทำเช่นนี้?หรือว่าเขาต้องการสร้างชื่อเสียงให้ตัวเอง?"เเม้จะคิดได้เช่นนั้น เเจ็คสันก็ยังคงกล่าวถามออกไปราวกับว่าไม่รู้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
"ฉันเองก็ไม่รู้ บางทีเขาอาจจะต้องการชื่อเสียง หรืออาจจะกระทำตัวเป็นวีรบุรุษผู้กล้าหาญ เขาไม่ได้เปิดเผยเหตุผลของเจตนาที่ลงมือทำ ใครเล่าจะรู้ว่าเขาต้องการอะไร?"เเฮร์รี่ ส่ายหัวทันที เห็นได้ชัดว่าตัวตนของฮีโร่ลึกลับที่กล้าต่อต้านครอบครัวแฟรงเกนสไตน์นั้นค่อนข้างลึกลับ เเฮร์รี่ เองก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
"โอ้ว,ก็อาจจะเป็นเช่นนั้นเพราะอย่างไรก็ตามตัวตนของเขาก็ค่อนข้างลึกลับเเละเขาต้องการซ่อนตัวเองไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะเปิดเผยตัวไปเเล้ว"ทันทีที่ได้ยินเหตุผลของเเฮร์รี่ เเจ็คสัน กล่าวตอบ
"ไม่คาดคิดว่านายเองก็ให้ความสนใจกับฮีโร่ด้วยเช่นเดียวกัน"เมื่อเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปเเละรู้สึกตื่นเต้นของ เเจ็คสัน เเฮร์รี่ กล่าวถามด้วยรอยยิ้ม
"ฮ่าฮ่า ก็มีกันบ้าง"เเจ็คสัน กล่าวตอบ เหมือนกับเขาเป็นเเฟนคลับผู้คลั่งไคล้
หลังจากการสนทนาจบลงพวกเขาก็เเยกย้ายกันนั่งที่นั่งของตนเองในชั้นเรียนนั้นผู้คนเอาเเต่พูดถึงเกี่ยวกับเรื่องวีรกรรมของเเจ็คสัน ในใจของเเจ็คสันเองก็รู้สึกตื่นเต้น ดูเหมือนว่า ทอมกับปีเตอร์ จะรู้สึกชื่นชมเขามาก มันทำให้ในใจของเขาพลันยิ้มร่าเริง