ตอนที่ 289 เส้นชัย (FREE)

"เขาทำแบบนี้จริงรึ?"

"เขา ... เขาเมินประเพณีการแข่งขันโดยสิ้นเชิง!"

เจ้าหน้าที่ทุกคนโกรธ หลังจากหายตกใจไปชั่วครู่

เขากำลังสร้างปัญหา!

ทุกคนอยากจะสาปแช่ง อย่างไรก็ตาม ตามกฎแค่มีชื่อตัวเองบนแผ่นหิน4แผ่นก็เพียงพอแล้ว

...

เจียง เทียนหยิง ไม่สามารถทิ้งระยะห่างจาก ถัง จงหมิง ได้

นั้นเป็นผลให้ เจียง เทียนหยิง ต้องเร่งม้าตลอดเวลา แม้ว่าสำหรับเขาแค่ 1 ชั่วโมงก็พอที่จะทำให้ม้าของเขาเข้าเส้นชัย แต่เขาก็ไม่อยากให้ม้าของเขาไปนอนตายที่เส้นชัย

เทียน จงหมิง ต้องการตำแหน่งสูงสุดกลับบ้านอย่างมาก

ตามจริงแล้ว ไม่มีใครอยากจะเป็นที่ 2  มีเพียงแค่อันดับ 1 เท่านั้นที่จะเป็นที่จดจำและเคารพ

เขาจึงฟาดแส้ลงที่ม้าต่อไป  ท่าทีของเขาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม จากด้านหลัง

ฝุ่นลอยคลุ้งทั่วอากาศ

อย่างไรก็ตตาม เจียง เทียนหยิง และ ถัง จงหมิง ไม่สนใจ ว่าทุกคนด้านหลังพวกเขาถูกฝุ่นกลบไปจนหมด ปิง หยาง, จาง เฟยหยู่ และองค์ชาย9 ...

เว้นเสียแต่ว่า...

มีคนที่อยู่ด้านหน้าพวกเขา

ขณะที่พวกเขากำลังคิด ท่าทีของทั้ง เจียง เทียนหลง และ ถัง จงหมิง ก็เปลี่ยนไป

มีคนอยู่ข้างหน้าพวกเขา

ม้าริ้วโคลนเข้ามาในสายตาพวกเขา มันดูไม่ได้เร่งรีบด้วยซ้ำ

ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่น

ชายหนุ่มที่อยู่บนหลังของม้าริ้วโคลนสวมชุดคลุมสีน้ำเงิน เขากำลังผิวปากและอาบแสงแดดอย่างร่าเริง

"ฟาง เจิ้งจือ?!"

ทั้งสองตกใจมากที่เห็นเขา

พวกเขาจำได้ว่าเขาคือ ฟาง เจิ้งจือ

เขาเป็นจุดสนใจ

"ทำไมเขาถึงมาอยู่ข้างหน้า?  " เจียง เทียนหยิง คิด จากนั้นเขาก็ได้รับคำตอบ

"เขามาจากทางอื่น!"

"บ้าเอ้ย!" เทียน จงหมิง พูดด้วยน้ำเสียงรังเกียจ เป็นแค่ชาวบ้านที่ไม่เคยเข้าร่วมการแข่งแท้ๆ

"เขาคงพยายามสร้างความแตกต่าง"

"เขาไม่ได้เป็นอะไรนอกจากตัวตลก!"

แม้ว่าทั้ง เจียง เทียนหยิง และ ถัง จงหมิง จะคิดเห็นเหมือนกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นมิตรกัน

ทั้งขี่ม้าผ่าน ฟาง เจิ้งจือ ไป

ฟาง เจิ้งจือ ไม่หยุดเคลื่อนไหว เขาไม่ได้สนใจทั้งสองเลยแม้แต่น้อย

หลังจากผ่าน เจียง เทียนหลง และ ถัง จงหมิง มาได้จู่ๆร่างสีแดงก็ปรากฎขึ้น

"โอ้ะ องค์หญิงเป็นอันดับ 3?" ปากของ ฟาง เจิ้งจือ กระตุกเล็กน้อย เมื่อ ปิง หยาง โผล่มา เขาก็ทักทายอย่างสุภาพ "ว่าไง!"

ปิง หยาง หยุดลง นางยืนขึ้นบนหลังม้าและโบกหอกฉีหลินในมือจากนั้น...นางแทงไปที่ จาง เฟยหยู่

จาง เฟยหยู่ ตกใจอย่างมาก

อะไรอีกวะ?

เขารู้สึกตกใจมากที่ได้เห็น ฟาง เจิ้งจือ อยู่ข้างหน้า แต่ตอนนี้ ปิง หยาง กลับหยุดม้าและหันมาโจมตีเขา?

พวกเขาไม่ได้เป็นศัตรูกันหรอกรึ?

"ฝ่าบาท ทำไมท่านทำแบบนี้?!" จาง เฟยหยู่ หลบจากหลังม้าเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตี

"โอ้?"องค์ชาย9 ดึงบังเหียน เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหน้า ม้าป่าอัศนีย์ม่วงหยุดลง

เขาจะไม่แซงหน้าขณะพวกนั้นกำลังต่อสู้กันเด็ดขาด

เขาไม่ใช่คนแบบนั้น

"ฟาง เจิ้งจือ เจ้ามาจากแผ่นหินที่ 4 รึ?เจ้าลงชื่อไว้หรือยัง?" ปิง หยาง โจมตี จาง เฟยหยู่ ขณะที่ถาม ฟาง เจิ้งจือ

"เรียบร้อย" ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า

"และเจ้ากำลังจะไปทางแผ่นหินที่ 3 รึ?" ปิง หยาง กล่าวต่อ

"ใช่แล้ว" ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า

"เอาล่ะ งั้นข้าไปก่อนละ!" ปิง หยางนั่งลงบนหลังม้าและควบออกไป

จาง เฟยหยู่ รู้สึกทึ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น

จากนั้นเขาก็มองไปที่ ปิง หยาง ที่ห่างออกไปไกล

"อะไรกัน? นางหยุดเพื่อพูดคุยกับหนุ่มคนนั้น!" จาง เฟยหยู่ อยากถาม ปิง หยาง ว่านางคิดอะไรอย่างไรก็ตามเขาตระหนักว่า ปิง หยาง ดื้อรั้นเสมอ

เขาพูดไม่ออก

"พุ่งไป!" จาง เฟยหยู่ กระโดดขึ้นหลังม้าและฟาดมัน ม้าของเขาวิ่งผ่าน ฟาง เจิ้งจือ ไป

"โอ้ะ เจ้าหน้าที่ฟาง เราพึ่งจะฆ่าสัตว์ร้ายรอบๆแผ่นหินที่ 3 ไปอย่างไรก็ตามก็ยังไม่ปลอดภัยอยู่ดี ดูแลตัวเอ้งด้วย "องค์ชาย9 แนะนำ

"ข้าไม่เป็นไร" ฟาง เจิ้งจือ โบกมือ

องค์ชาย9 ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาย่อเข่าลง มีแสงสีม่วงเปล่งออกมาจากหน้าผากของม้าป่า

อัศนีย์ม่วง ก่อนที่มันจะพุ่งไปข้างหน้า

"ม้าที่ดี!" ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ เป็นประกาย

ม้าป่าอัศนีย์ม่วงเป็นม้าที่อยู่ในระดับสูงของจริง ปล่อยพลังได้มากกว่าม้าป่ามังกรหิมะ

หลังจากองค์ชาย9 เร่งตัวออกไป คนอื่นๆก็เริ่มเห็น ฟาง เจิ้งจือ

บางคนดูแปลกใจที่เห็น ฟาง เจิ้งจือ คนอื่น ๆ มองเขาด้วยคำความเยาะเย้ยและการดูถูก

ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจพวกเขาทั้งหมด

เขายังคงขี่ม้าริ้วโคลนต่อไป โดยเขาจะเว้นระยะพักให้ม้ากินหญ้าเรื่อยๆ

...

เจีย เทียนหยิง และ ถัง จงหมิง กังวลเป็นอย่างมาก พวกเขาคอยมองสิ่งรอบๆตัว

ตามปกติ ...

แผ่นหินนั้นต้องปรากฎขึ้นที่ริมถนน ผู้เข้าแข่งขันมักจะเห็นแผ่นหินก่อนจะทำการล่าสัตว์

อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่เห็นแผ่นหินที่4 ระยะทางนั้นดูไกลกว่าแผ่นหินอื่นๆมาก

อย่างไรก็ตาม เซียง เทียนหยิง ก็ไม่คิดจะหยุด

ถัง จงหมิง นั้นอยู่ใกลๆเพื่อจะได้สะดวก

เผื่อจะได้มีโอกาสแซงไปข้างหน้า

หลังจากที่เขาควบม้าไปเรื่อยๆ

จากนั้น 5 นาทีดวงตาของเขาสว่างขึ้น เขาเห็นบางอย่างสีดำข้างหน้า มันดูเหมือนแผ่นหิน

"ในที่สุดข้าก็ถึงแผ่นหินที่4!" เจียง เทียนหยิง ถอนหายใจออกมา การแข่งขันครั้งนี้ เขาต้องชนะ

...

ที่เส้นชัย ...

เหวิน เต๋าเปา ยังคงก้มหน้าอยู่ อย่างไรก็ตาม ชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ปรากฎบนแผ่นหินอื่น

"เอี๊ยดดด!"

ไม่นานเสียงของการหยุดม้าก็ดังขึ้น

เหวิน เต๋าเปา เงยหน้าขึนมอง

เขาเห็นม้าศึก 2 ตัวอยู่ที่เส้นชัย

คนอื่นๆที่เดิมพันกับ เหวิน เต๋าเปา ก็เงยหน้าขึ้นเช่นกัน ผู้ชมและเจ้าหน้าที่อื่น ๆ ทุกคนรอผล

อย่างใจจดใจจ่อ

ทุกคนจ้องไปที่ทั้ง 2 ร่าง

"โอ้...? นั่น ... พวกเขา?!"ผู้ชมทั้งหมดระบุได้ในทันทีที่เห็น พวกเขาคือ เจียง เทียนหยิง และ ถัง จงหมิง

"ทำไมพวกเขามาที่นี่?"

"นี่คือเส้นชัยนะ!"

ทุกคนต่างสับสน ชื่อ ถัง จงหมิง และ เจียง เทียนหยิง ไม่ปรากฎบนแผ่นหินที่4

ทำไมพวกเขามาอยู่ที่เส้นชัย?

ขณะที่พวกเขากำลังคิดอยู่นั้น ร่างของ ปิง หยาง ก็ปรากฎขึ้นมา

จากนั้น จาง เฟยหยู่ และ องค์ชาย9...

ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต่างพุ่งมาที่เส้นชัย

"เกิดอะไรขึ้น?"เหล่าเจ้าหน้าที่อยู่ในความสับสน

ไม่นานผู้เข้าแข่งขันทุกคนก็มาอยู่ข้างแผ่นหิน

จากนั้น...

ทั้งสองคนตะลึง

"โอ้? ทำไมพวกเรามาอยู่ที่นี่ละ?"เจียง เทียนหมิง และ ถัง จงหมิง ต่างสับสน

"ใช่แล้ว ทำไมพวกเจ้าทั้งสองถึงมาอยู่ที่นี่?"หนึ่งในผู้ชมถาม

"เจ้าไม่ทราบงั้นหรือว่าต้องไปที่แผ่นหินที่4 ก่อน?" ผู้ชมอีกคนหนึ่งกล่าวเสริม

"เรื่องนี้ ... " เจียง เทียนหยิง มองไปที่ฝูงชนและพบองค์จักรพรรดิและเหล่าเจ้าหน้าที่นั่งอยู่

"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเราถึงมาอยู่ที่เส้นชัย!" ถัง จงหมิง กล่าวด้วยความไม่เชื่อ

"ไม่ใช่ข้าที่ควรถามพวกเจ้าทั้งหมดงั้นหรือ?" ท่าที่ของ ยู่ ยี่ปิง ดำมืดลงทันที

มันไม่ดีถ้าให้ องค์จักรพรรดิถามผู้แข่งขันเอง เช่นนั้นเป็นเขาที่ต้องพูด

ถัง จงหมิง และ เจียง เทียนหยิง มองหน้ากันด้วยความสับสน

"ท่านรัฐมนตรี พวกเราไม่เห็นแผ่นหินที่4 พวกเราเห็นแค่แผ่นหินที่เส้นชัย พวกเราจะรู้ได้ยังไงว่ามันมีแค่ 3?" เจียง เทียนหยิง สอบถาม

"เจ้าสวะ! กฎก็บอกอยู่ชัดเจน แผ่นหินมันจะหายไปได้ยังไงกัน " ยู่ ยี่ปิงโกรธมาก

"ใช่มีคนมาถึงแผ่นหินที่4แล้ว!"

"จะไม่มีแผ่นหินที่4ได้ยังไงกัน?"

"ไม่ใช่ว่าพวกเจ้ามาผิดทางงั้นรึ?"

เจ้าหน้าที่ทุกคนบ่นขึ้นมาทันที

"ผิดทาง? เป็นไปไม่ได้ พวกเรามาตามทลางตลอดไม่ได้เลี้ยวไปไหนเลย  จะผิดทางได้ยังไง?" ถัง จงหมิง กำลังสับสน

"มีคนผ่านแผ่นหินที่4ไปแล้ว?" เจียง เทียนหยิง ไม่เชื่อ เขาไม่ได้ออกจากเส้นทางไปไหนเลย

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากเชื่อก็ตาม

เขาเหลือบไปมองที่แผ่นหิน

"ฟาง เจิ้งจือ?!" เจียง เทียนหยิง อุทานออกมา ชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ที่ด้านบน

นั่นหมายความว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้ใส่ชื่อของตัวเองลงไปในแผ่นหินที่4 แล้ว

"มันเป็นเขาจริงๆ!" ถัง จงหมิง จำได้ว่าเห็น ฟาง เจิ้งจือ อยู่ที่จุดเริ่มต้น แต่จากนั้นเขาก็ไม่เห็น ฟาง เจิ้งจือ อีกเลย

ขณะเดียวกับที่ ถัง จงหมิง และ เจียง เทียนหยิง ได้สติ องค์ชาย9 และ ปิง หยาง ก็เดินเข้ามา

"โอ้? พวกเราอยู่ที่เส้นชัยแล้ว?" ปิง หยาง ถาม

จาง เฟยหยู่ และ องค์ชาย9 มองหน้ากันด้วยความตกใจ

มันเกิดอะไรขึ้น?

ท่าทีของ ยู่ ยี่ปิง พลันหน้าเกลียดทันที เขามองไปยังกลุ่มผู้แข่งขันที่ค่อยๆขี่ม้าเข้าเส้นชัย

และ...

มีแค่ชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ เท่านั้นที่อยู่บนแผ่นหินที่4

"เดี๋ยวนะ ทำไมพวกเรามาที่เส้นชัย?"

"พวกเราพึ่งผ่านแผ่นหินที่3 มาเอง!"

"กฎไม่ได้บอกว่าต้องผ่านแผ่นหิน 4 แผ่นงั้นหรือ?  เกิดอะไรขึ้นกัน?"

เมื่อมีคนมาถึงเส้นชัยมากขึ้น การถกเถียงกันก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเช่นกัน ผู้เข้าแข่งขันทุกคนล้วนสับสน

พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆถึงมาโผล่ที่นี่

มันแปลกเกินไป

ทันใดนั้นแสงบนแผ่นหินก็สว่างขึ้นอีกครั้ง บนแผ่นหินที่3

ฟาง เจิ้งจือ...

"ฟาง เจิ้งจือ อยู่ที่แผ่นหินที่3!"

"ถ้าเขามาจากแผ่นหินที่4 อยู่ดีๆมันจะหายไปไดยังไง?"

"มันอาจจะเป็น..."

ผู้เข้าแข่งขันทุกคนและผู้ชมหันไปมองเหล่าเจ้าหน้าที่

เพจหลัก : Double gate TH