ตอนที่ 288 ชื่อบนแผ่นหิน (FREE)

คนจำนำนวนมากที่ได้ยินต่างหัวเราะออกมา

สำหรับเด็หนุ่มที่ร่ำรวย 5 เหรียญเงินนี่มันยังไงกัน? ต่อให้มันหล่นอยู่บนพื้น พวกเขาก็ไม่คิดจะเก็บมันขึ้นมา

"งั้น 10 เหรียญเงิน!" ใบหน้าของ เหวิน เต๋าเปา ขึ้นสี

"งั้น พวกเรา 4 คน จะเดิมพันคนละ 500 เหรียญเงิน รวมทั้งหมดเป็น 2,000 เหรียญเงิน ข้าว่าเจ้าคงมีเงินพอใช่ไหม?"

"หา?! 2000 ?!" เหวิน เต๋าเปา อยากเป็นลมอยู่ตรงนี้เหลือเกิน

...

การแข่งขันยังคงดุเดือด มีชื่อแรกฎอยู่บนแผ่นหินที่เส้นชัย

มากกว่าครึ่งได้ผ่านจุดแผ่นหินที่ 2 ไปแล้ว

ชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ ยังไม่ปรากฎ ราวกับเขาได้หายตัวไป

เหวิน เต๋าเปา จ้องมองแผ่นหินและพึมพำกับตัวเอง อธิษฐานขอให้มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น

ทั้ง4 คนที่เดิมพันกับ เหวิน เต๋าเปา ยิ้มอย่างสบายใจ

ต่อให้ตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ขี่ม้าหยกหิมะ ก็เข้าเส้นชัยไม่ทัน

เจ้าหน้าที่ที่นั่งหลังองค์จักรพรรดิมองไปที่แผ่นหิน

ไม่มีใครสนใจ ฟาง เจิ้งจือ

เขาไม่สมควรได้รับความสนใจ

ไม่นานนัก

ชื่อก็ปรากฎขึ้นบนแผ่นหินที่3

เจียง เทียนหยิง

ไม่น่าแปลกใจ หลังจากนั้นชื่อของ ถัง จงหมิง ก็ปรากฎตามขึ้นมา

และตามด้วยชื่อ ปิง หยางและ จาง เฟยหยู่ รวมถึงองค์ชาย9

อันดับยังไม่คงเปลี่ยนแปลง

"ข้าคิดว่า3อันดับแรกน่าจะอยู่ที่5คนนี้"

"ตามปกติ เจียง เทียนหยิง น่าจะได้เปรียบ เขาเป็นอันดับ7บนทำเนียบมังกรดาวรุ่ง และเขาก็ฝึกขี่ม้ามาตั้งแต่เด็ก"

"ข้าสงสัยว่าที่นี่จะมีใครสู้เขาได้ไหม"

"องค์หญิง ปิง หยาง ก็ทำได้ดี" เจ้าหน้าที่ชมเชยในขณะที่เขามองไปทางจักรพรรดิ

องค์จักรพรรดิรู้สึกยินดีที่เห็น ปิง หยาง ติดอันดับ "ปิง หยาง เองก็มีแนวโน้มว่าจะก่อให้เกิดปัญหา ข้ามั่นใจว่านางต้องทำบางอย่างให้ จาง เฟยหยู่ ตามไม่ทันนาง"

"ข้าสงสัยว่า ปิง หยาง เองก็เป็น 1 ในนักขี่ม้าที่ดีในเมือง นอกจากนั้นม้าหยกหิมะของนางก็เป็น 1 ในม้าที่ดีที่สุดในอาณาจักร   ดังนั้นการที่นางมาเป็นอันดับ3 นั้นไม่น่าใช่เรื่องแปลก" ยู่ ยี่ปิง พยายามพูดแทน ปิง หยาง

"ท่ารัฐมนตรี ไม่จำเป็นพูดแทน ปิง หยาง หรอก" องค์จักรพรรดิตอบ อย่างไรก็ตาม ความสุขของเขายังคงเล็ดลอดออกมา

"ตามความเห็นของข้า ปิง หยาง นั้นคล้ายท่านมาก!" เจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งก้าวออกมา

องค์จักรพรรดิไม่ได้พูดอะไรอีก อย่างไรก็ตามทุกคนสามารถบอกได้ว่าเขารู้สึกดี

การเมืองนั้นราวกับเป็นสิ่งสกปรก

ในฐานะผู้นำของอาณาจักร เขามีเรื่องต้องกังวลทุกวัน

การได้ออกมาเพลิดเพลินกับการแข่งขัน นั้นถือเป็นโอกาสพักผ่อนที่หาได้ยากการที่ได้เห็นลูกสาวของตัวเองแข่งขันและทำได้ดี นั้นเป็นช่วงเวลาอันแสนล้ำค่า

การที่ได้ยินเหล่าเจ้าหน้าที่กล่าวชืนชมลูกสาวตัวเอง นั้นทำให้เขามีความสุขมากยิ่งขึ้น

...

มีเด็กหนุ่มใส่ชุดสีน้ำเงินคนหนึ่งยืนอยู่บริเวณแผ่นหินที่4

เขาจับหัวสัตว์สีเขียวไว้ในมือ

ถ้าไม่ใช่ว่าเขาขี่ม้าสีเหลืองที่ดูน่าผิดหวัง เขาคงจะน่าเกรงขามกว่านี้

ฟาง เจิ้งจือ ยืนดูแผ่นหิน

มันสร้างมาจากหินสีดำ สูงอย่างน้อย 5 เมตรกว้ากว่า 2 เมตร

"ใหญ่มาก!" ฟาง เจิ้งจือ อุทานออกมา

จากนั้นเขาก็ลงจากม้าและเดินไปที่แผ่นหินนัน เขาสัมผัสได้ถึงความเย็นจากแผ่นหิน

หลังจากนั้น...

ฟาง เจิ้งจือ นั่งยองๆและพยายามจะยกมัน

เขารู้อย่างรวดเร็วว่ามันหนักกว่าที่เขาจินตนาการไว้มากนอกจากนั้นมันยังยึดแน่น ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน มันก็ไม่ขยับจากพื้นแม้แต่นิดเดียว

"เห้อ!"  เขาได้คิดวิธีมาแล้ว แต่เขาไม่ได้นึกถึงปัญหานี้เลย

แผนของเขาก็ง่ายๆ

ตอนแรกเขาตั้งใจจะฆ่าสัตว์ทุกตัวบริเวณนี้ อย่างก็ตามเขายกเลิกความคิดนี้ไป

มันดูโหดร้ายเกินไป

มันเป็นข้ออ้างที่เขาให้กับตัวเอง  เหตุผลที่แท้จริง แล้วคือมีสัตว์อยู่มากเกินไป

พวกมันกระจายตัวเป็นบริเวณกว้าง

เขาไม่มีทางฆ่าพวกมันได้หมดแน่นอน

ฆ่า 1 ตัวไม่ใช่ปัญหา

แต่ ฆ่า 1000 ...

มันเป็นไปไม่ได้ ยกเว้นเขามีเวลาเป็นเดือน

แล้วเขามีไหมละ?

แน่นอนว่า ไม่!

ดังนั้นเขาจึงต้องใช้แผนการที่สอง

เขาจะต้องทำอะไรบางอย่างกับแผ่นหิน อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด

ทำลายทิ้ง?

มันผิดกฎ นกอจากนี้ ถ้าเกิดพวกเขาขอใหจ่ายค่าเสียหายทีหลังละ?การทำลายทรัพย์สินหลวง นั้นไม่ใช่ทางเลือกที่ดีแน่นอน

ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดคือแบกมันไปด้วย

อย่างไรก็ตามน้ำหนักของมันค่อนข้างบ้าบอเกินไป

"ข้าจะลองทุกวิธี!" ฟาง เจิ้งจือ หยิบพลั่วเล็กๆออกมาอย่างหงุดหงิดมันเป็นสิ่งที่เขาเคยใช้ขุดหลุม

มันเป็นสิ่งจำเป็นในการเดินทางของเขา

เขาจะพยายามเพื่อชัยชนะของเขา!

ฟาง เจิ้งจือ ให้กำลังใจตัวเองขณะขุด

ดินและโคลนกระเด็นไปทั่ว ด้านล่างของผ่นหินเริ่มปรากฎออกมาอย่างไรก็ตามยิ่งเห็น ฟาง เจิ้งจือ ยิ่งรู้สึกแย่

"ข้าต้องขุดมากแค่ไหนกัน... "

...

บนถนนไปยังแผ่นหินที่4

เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ขี่ม้าหมึกดำนำมาข้างหน้า ตามมาอย่างกระชั้นชิดด้วยเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ขี่ม้าสีเขียว

"เจียง เทียนหยิง! อันดับแรกเป็นของข้า!"ในที่สุดเด็กหนุ่มที่สวมชุดเกราะและขี่บนม้าสีเขียวก็เริ่มเคลื่อนไหว เขาโบกมือ รังสีน้ำแข็งพุ่งไปหา เจียง เทียนหยิง

"ฮี่!"

ม้าเอี้ยวตัวหลบ จากนั้นม้าสีดำก็พลิกตัวและล้มลงกับพื้น

ท่าทีของ เจียง เทียนหยง เปลี่ยนไปทันที

เขารู้ว่า ถัง จงหมิง ไม่กล้าโจมตีเขา อย่างไรก็ตามการโจมตีมานั้นเป็นเรื่องปกติ

"ถัง จงหมิง ไปลงนรกซะเถอะ!" เจียง เทียนหยิง เห็นน้ำแข็งเกาะอยู่ที่ขาม้าของตน

"ฮ่า ๆ ..เข็มน้ำแข็งนี้จะละลายติดกับเนื้อเยื่ออย่างไรก็ตามข้าใส่ยาชาไปเล็กน้อย ข้าเสียใจจริงๆ แต่มันไม่ได้ทำให้ม้าเจ้าบาดเจ็บมากมายข้ามั่นใจ!" สายตาของ ถัง จงหมิง เป็นประกาย

เจียง เทียนหยิง มีอันดับสูงกว่าเขาในทำเนียบมังกรดาวรุ่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าเขาได้

"น่ารังเกียจ!" เจียน เทียนหยิง ร้องตะโกน เขารีบหยิบขวดหยกและเทยาเม็ดสีแดงออกมา

ก่อนจะโยนมันลงไปในปากของม้า

"ฮี่!" ม้าของเขายืนอยู่ด้านหลัง ดวงตาของมันกลายเป็นสีแดง ก่อนจะได้ยินเสียงแตกออกจากร่างกายของมัน

"เจ้ามียากระตุ้น! เจ้าได้เตรียมใจไว้แล้วสินะ?!"  ถัง จงหมิง รู้ทันทีว่าทุกอย่างกลังแย่ลง ยานี้เป็นสูตรลับของตระกูลเจียง พวกเขาสามารถกระตุ้นความโหดร้ายกระหายเลือดของม้าได้ในชั่วพริบตา

มันอยู่อย่างน้อย 1 ชั่วโมง

ผลที่ตามมาคือมาตัวนั้นต้องใช้เวลาพักฟื้นเดือนหนึ่ง

การแข่งขันครั้งนี้จะจบลงแล้ว

ราคาที่ต้องจ่ายนั้นน้อยกว่าสิ่งที่เป็นรางวัลมากนัก

"แน่นอนว่าข้าเตรียมใจไว้แล้ว  แต่ที่จริงแล้วข้าต้องการใช้มันหลังจากผ่านแผ่นหินที่ 4 ไปแล้ว แต่ตอนนี้... ข้าไม่มีทางเลือกแล้ว!" เจียง เทียนหยิง เยาะเย้ย

เขาได้เตรียมความพร้อมเพื่อที่จะเป็นอันดับหนึ่ง

ในระหว่างการเผชิญหน้า เสียงม้าวิ่งก็ดังขึ้นเรื่อยๆ

ไม่นานร่างสีแดงก็ปรากฎตัว นั่นคือ ปิง หยาง เบื้องหลังคือ จาง เฟยหยู่ และ องค์ชาย9

"นายน้อยถัง ข้าไปก่อนนะ ฮ่าฮ่า!" เจียง เทียนหยิง ไม่สนใจ ถัง หยงหมิง อีกต่อไป เขาทิ้งระยะห่างไปโดยใช้เวลาไม่นาน

เขาเร็วกว่าเดิมมาก

"้เชี่ยเอ้ย!" ถัง จงหมิง สาปแช่ง เขารีบโยนยาสีเขียวเข้าปากของม้า

ม้าสีเขียวตัวสั่นสะท้าน ก่อนที่ขาของมันจะมีเกล็ดสีเขียวขึ้นมาปกคลุม ร่างของมันแผ่บรรยากาศแห่งความกระหายเลือดออกมา

ถัง จงหมิง ก็เตรียมตัวไว้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ยาของเขาแย่กว่า เจียง เทียนหยิง ต่อให้มันจะทำให้ม้าระเบิดพลังออกมาได้เหมือนกันก็ตาม...

แต่…

มันแลกมาด้วยอายุขัยของม้า

กล่าวอีกอย่างคือ หลังจากการแข่งขัน ม้าจะถูกปลดไปพักทันที ไม่สามารถแข่งขันได้อีก

แม้ม้าของเขาจะสู้ม้าของ ปิง หยาง หรือองค์ชาย9 ไม่ได้ แต่มันก็เป็นม้าที่ยอดเยี่ยมอยู่ดี

ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะใช้ยานี้ จนกว่าจะจำเป็นจริงๆ

อย่างไรก็ตามของรางวัลในครั้งนี้มีค่าเกินไป ต่อให้เป็นม้าที่ดีที่สุดก็คุ้มค่าที่จะแลก

ม้าตัวนี้อยู่กับเขามา 3 ปี มันได้ทำให้เขาชนะการแข่งขันมาหลายรอบ

ทั้งหมดนี้ไม่สำคัญ ตอนนี้เขาต้องสนใจเรื่องตรงหน้า

...

รายชื่อเริ่มปรากฎบนแผ่นหิน นั่นหมายความว่าผู้คนเริ่มผ่านแผ่นหินที่ 3 ไปแล้ว

เหวิน เต๋าเปา แทบจะเป็นลม เมื่อนึกถึงเงิน 2000

"น้องชาย น้องชายฟาง ได้โปรด! ช่วยแสดงให้พวกเราเห็นหน่อย!" เหวิน เต๋าเปา อยากจะร้องไห้

เขาอยากจะคุกเข่าลงและอธิษฐาน แต่เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

2000 เหรียญเงิน นั้นจะทำให้เงินที่เขาเก็บมาทั้งหมดหายไปทันที เขาจะไม่สามารถเพลิดเพลินกับความฟุ่มเฟือยได้ 1 เดือนหลังจากนี้

"โอ้...?" ทันใดนั้นผู้มข้างๆเขาก็เบิกตากว้าง

"อะไร ... เกิดอะไรขึ้น?" ผู้ชมอีกคนก็อ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อเช่นกัน

ขณะที่เขากำลังจะถามก็หันไปเห็นบนแผ่นหินพอดี ดงตาของเขาเบิกกว้างมองเห็นชื่อที่อยู่บนนั้น

"ฮ่าฮ่า ... เขาปรากฏตัวขึ้นแล้ว ในที่สุดเขาก็โผล่มา" เหวิน เต๋าเปา อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น

ฟาง เจิ้งจือ!

"มันเป็นชื่อ ฟาง เจิ้งจือ จริงๆ!"

"ดูนั่น!"

เมื่อทุกคนได้ยิน เหวิน เต๋าเปา ตะโกน ทุกคนหันไปมองแผ่นหิน

บนผ่นหินที่ 4 มีชื่อของ ฟาง เจิ้งจือ อยู่บนสุด

"ฟาง เจิ้งจือ ผ่านแผ่นหินที่ 4?!"

ทุกคนมองกันด้วยความกลัวและไม่เชื่อ ถึงแม้พวกเขาคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะทำแบบนี้ แต่มันก็แตกต่างไปจากเห็นด้วยตาตัวเอง

เพจหลัก : Double gate TH