The Dark King – Chapter 17 ฝึกเพื่อเอาชีวิตรอด [อ่านฟรี]
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาผ่านไปแล้วสามเดือน
ในช่วงสามเดือนทุกๆวันเป็นการฝึกความอดทนอย่างหนัก นอกจากนี้พวกเขายังต้องผ่าน “โปรแกรมฝึกอบรมเพื่อเอาชีวิตรอด” ซึ่งถูกแบ่งออกเป็นสองประเภทหลักคือ “หาอาหาร” และ “เก็บรวบรวมทรัพยากร”
สิ่งเหล่านี้เป็นพื้นฐานของความสามารถที่ “หน่วยค้นหา” ทุกคนต้องทำ
“การหาอาหาร” แบ่งออกเป็น “น้ำ” “ที่พัก” “หาอาหาร” “การดำรงชีวิต” ในแต่ละหลักสูตรมีเนื้อหาที่หลากหลาย
อย่างแรกคือหลักสูตร “แหล่งน้ำ” ซึ่งเน้นการหาแหล่งน้ำในสภาพแวดล้อมที่ต่างกันแบ่งออกเป็นสี่หมวดหมู่กว้างๆ ได้แก่
ป่า ทะเลทราย ภูเขา และหนองบึง
การหาแหล่งน้ำในป่าหาได้ง่ายกว่าเมื่อเทียบกับสภาพแวดเล้อมอื่นๆ แต่ก็มีสิ่งมีชีวิตที่ซุ่มซ่อนอยู่ในป่าดังนั้นหลักสูตร “เอาชีวิตรอด” จึงสอนให้ หน่วยค้นหา ทราบถึงวิธีหลีกเลี่ยงอันตรายเหล่านี้ด้วย
นอกจากการมองหาแหล่งน้ำแล้วยังมีเทคนิคกรองน้ำและวิธีการทดสอบคุณภาพน้ำที่แตกต่างกัน
ไม่เพียงหน่วยค้นหา ต้องอยู่รอดนอกกำแพงยักษ์เพียงเท่านั้น พวกเขายังต้องเก็บตัวอย่างน้ำที่แตกต่างกันแล้วนำกลับมาเพื่อที่จะศึกษา
นอกเหนือจากการ “หาอาหาร” แล้วหลักสูตร “การเก็บรวบรวมทรัพยากร” ยังแบ่งออกเป็นสี่ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ “การทำเหมืองแร่” “การรวบรวมสมุนไพร” “การสำรวจทางธรณีวิทยา” และ “การสำรวจ”
แต่ละชั้นเรียนเหล่านี้ปกติจะเป็นหลักสูตรที่แยกจากกันตามความเชี่ยวชาญที่แตกต่างกันใน “สถานการณ์ปกติ”
กล่าวได้ว่าถ้าใครที่เรียนวิทยาลัยจำเป็นต้องเรียนเฉพาะหลักสูตรหนึ่งหลักสูตรใช้เวลาสามปีแล้วพวกเขาก็จบการศึกษา แต่ในการฝึกอบรมของหน่วยค้นหา ทั้งสามหลักสูตรจะต้องเรียนจบในเวลาเพียงสามปี!
โทบุกล่าวว่า หลังจากที่สามารถเรียนรู้ครบทุกหลักสูตรหน่วยค้นหาก็จะสามารถเอาชีวิตรอดในถิ่นทุรกันดารได้
ฟู่เทียนพบว่าในช่วงสามเดือนที่ผ่านมาการฝึกอบรมความอดทนและ “การทำเหมืองแร่” หลักสูตรที่เกี่ยวกับการฝึกทางกายภาพเป็นช่วงเวลาที่ยากที่สุดสำหรับเขา กว่าเขาจะจบหลักสูตรทั้งหมดแปดหลักสูตร สัปดาห์แรกเขาใช้เวลาสามสิบนาทีในการวิ่งรอบสนามห้ารอบ ในเวลาครึ่งเดือนเขาได้พัฒนาขึ้นเป็นเวลายี่สิบนาทีในการวิ่งห้ารอบ หลักจากนั้นอีกครึ่งเดือนเวลาของเขาก็ดีขึ้นเป็นสิบห้านาทีในการวิ่งห้ารอบ หลักจากนั้นอีกสองเดือนเขาก็ประสบความสำเร็จในการได้กินอาหารเช้า แต่เขาก็ยังเป็นคนสุดท้ายที่วิ่งครบรอบในการวิ่งรอบสนามห้ารอบ
การนอนหลับในแคปซูลแช่แข็งเป็นเวลาสามร้อยปีส่งผลเสียต่อสภาพร่างกายของเขา
อย่างไรก็ตามสมองของเขายังปกติดีทุกอย่าง
ในช่วงเดือนที่สองของการฝึกอบรมเขาก็ฟื้นตัวอย่างเต็มที่จากการเสื่อมสภาพของร่างกายที่เกิดจากการนอนหลับในแคปซูลแช่แข็ง ตามปกติควรใช้เวลาอีกสามถึงสี่เดือนสำหรับการฟื้นฟูร่างกายจากการเสื่อมสภาพอย่างเต็มที่ แต่การออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงของเดือนที่สองนี้ช่วยเร่งกระบวนการฟื้นฟูอย่างมาก ความเร็วและความอดทนของฟู่เทียนปรับตัวดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์เป็นผลพลอยได้จากการฝึกประจำวันและเขายังรักษาอันดับหนึ่งในสิบอันดับแรกได้อีกด้วย!
เมื่อสิ้นสุดเดือนที่สามเขาอยู่ในสามอันดับแรก!
เด็กคนอื่นๆได้สังเกตเห็นการพัฒนาอันน่าทึ่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเมสันและชายอีกสองคนที่อาศัยอยู่ห้องเดียวกับฟู่เทียน พวกเขาตั้งฉายาให้กับฟู่เทียนว่า “วัวคลั่ง”
“กฏหมายบทที่สองเชิงบรรทัดฐานกฏหมายว่าด้วย... ...”
ในห้องสมุดที่เงียบสงบ ฟู่เทียนยืนอยู่หน้าชั้นวางหนังสือในส่วนกฏหมาย ในมือของเขาถือหนังสือกฏหมายพื้นฐาน ตั้งแต่ต้นเดือนที่สาม เขาแวะไปที่ห้องสมุดเป็นเวลาสิบนาทีทุกวันซึ่งเป็นเวลาที่นานที่สุดที่เขาสามารถอยู่ได้ “เทียน ทำไมนายอยู่หน้าชั้นวางหนังสือในส่วนกฏหมาย” ฉันถามครูและเขาบอกว่าจะมีการสอบในวันนี้ นายควรทบทวนความรู้ที่เรียนมาไม่งั้นนายจะสอบไม่ผ่านและถูกไล่ออก” เด็กคนหนึ่งที่กำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับธรณีวิทยาได้พูดคุยกับฟู่เทียน ...
ฟู่เทียนเอานิ้วชี้แนบปากพร้อมกับทำเสียง “ชู่ว์” เขาจดจ่อกับการอ่านหนังสือกฏหมายพื้นฐานต่อ หลังจากผ่านไปสิบนาทีเขาค่อยๆเอาหนังสือเล่มนั้นเก็บเข้าที่ชั้นว่างหนังสือ เขาหันไปที่ชั้นวางหนังสือเกี่ยวกับสมุนไพรและเอาหนังสือชื่อ “พืช” ออกมาพลิกอ่านทบทวนอย่างเร่งรีบ
หลังจากอ่านไปเพียงไม่กี่เล่มเขาก็เก็บหนังสือและออกมาจากห้องสมุด
“เทียน!” เมสันรีบวิ่งและถามว่า “นายรู้ไหมว่าการสอบในวันนี้เกี่ยวกับเรื่องอะไร?”
“ฉันไม่รู้” ฟู่เทียนตอบ
“ฉันหวังว่าพวกเขาจะไม่ทดสอบเกี่ยวกับการสำรวจทางธรณีวิทยา ฉันไม่มีเวลามากพอที่จะอ่านมัน” ดวงตาของเมสันหันไปทางฟู่เทียนและยิ้ม “ฉันสามารถช่วยนายได้ในเรื่องอื่นๆ นายจะช่วยฉันไหม?”
ฟู่เทียนตอบกลับไปว่า “ฉันไม่เอาด้วยหรอกนายอย่าคิดที่จะโกงเลย”
“ไม่เอาหน่า พวกเราช่วยกันแอบส่งคำตอบได้” เมสันพูดอย่างขมขื่น “ฉันไม่อยากถูกไล่ออก ครูพูดว่าถ้าเราไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นผู้รักษาความปลอดภัยจะถูกตัดออก เราจะต้องจ่ายค่าเล่าเรียนด้วยตัวเอง ครอบครัวของฉันไม่สามารถจ่ายได้”
ฟู่เทียนยักไหล่และพูดว่าฉันไม่สามารถช่วยได้
ในที่สุดวันที่สามของการฝึกพิเศษกลับมาแล้ว โทบุกล่าว อย่างไรก็ตามฟู่เทียนรู้มานานแล้วว่าจริงๆค่ายฝึกอบรมนี้ใช้ในการฝึกหน่วยค้นหา
แน่นอนว่าเด็กคนอื่นๆไม่รู้ถึงข่าวร้ายนี้!
ถ้าพวกเด็กๆรู้จะทำให้พวกเขาไม่ยอมเข้ารับการฝึกอันโหดร้าย
ที่พวกเขากำลังฝึกอยู่
ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงโรงเรียนเด็กๆทุกคนพูดคุยกันอย่างเงียบๆพยายามคาดเดาการสอบที่กำลังจะมาถึง
ในไม่ช้าโทบุก็ปรากฏตัว ขณะที่เขาเดินผ่านทุกคนยืนอยู่ในแถวอย่างเป็นระเบียบ เป็นผลมาจากประสบการณ์ที่เคยถูกโทบุเตะ
อย่างไรก็ตามโทบุไม่ได้มาคนเดียวข้างๆเขามีสาวสวยสง่างามอายุยี่สิบต้นๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์แบบเซ็กซี่ มันดูราวกับว่าเธอได้สูญเสียความไร้เดียงสาวัยเด็กของเธอมานานแล้ว
ในความเป็นจริงเด็กวัยสิบขวบส่วนใหญ่รู้จักเรื่องเพศบ้าง เช่นเดียวกับในโลกนี้การแต่งงานเป็นไปตามกฏหมาย ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนส่วนใหญ่ที่จะมีอายุถึงหกสิบเมื่อได้รับรังสีเข้าสู่ร่างกาย
โทบุยิ้มอย่างเย็นชาและพูดด้วยเสียงต่ำที่สอดคล้องกันว่า “หลังจากสามเดือนของการฝึกอบรมพวกแกแทบไม่มีคุณสมบัติพื้นฐานที่จะเป็นผู้รักษาความปลอดภัย” ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปทุกๆหกเดือนเราจะทำการสอบปลายภาค ผู้ไม่ผ่านทั้งหมดจะถูกตัดออก!
ทุกคนรู้สึกตึงเครียดหลังจากได้ยินโทบุพูด
ฟู่เทียนตระหนักว่าการสอบไม่ใช่การทดสอบความรู้ง่ายๆ คำพูดของโทบุก็ยืนยันแนวคิดของเขาว่า “การประเมิณนี้ทำได้ง่ายมาก ครูคริสจะส่งพวกแกไปยังสถานี่ที่พวกแกจะต้องอยู่รอดให้ได้สิบวัน หากพวกแกทำได้ก็ถือว่ามีคุณสมบัติที่จะดำเนินการฝึกอบรมต่อไปได้!”
