ตอนที่ 450 ดาบเดียว

หลายคนรู้ว่าพวกเขาจะต้องมีปัญหากันทันทีที่เห็นจาง ซู่เดินมาในห้อง

“คุณคือ...จาง ซู่ ใช่ไหม?”หลิน ฮวงรู้ว่าเขากำลังมีปัญหา

“ใช่ ฉันคือจาง ซู่ ผู้ที่สอนห้อง2มาเป็นเวลา7ปีและตอนนี้กำลังถูกนายมาแทนที่”จาง ซู่ยิ้มขณะก้มมองหลิน ฮวง แม้กระทั่งคนตาบอดยังสามารถบอกได้ว่านี่เป็นการเย้ยหยัน

“คุณจาง มันไม่ใช่ผมที่ตัดสินใจว่าจะสอนห้องไหน ผมเพิ่งได้รับแจ้งเมื่อเช้านี้ ก่อนผมจะก้าวมาในห้องนี้ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องมาแทนที่คุณ”หลิน ฮวงขยับไหล่ออกจากมือของจาง ซุ่และหันไปมองเขา

“ผมเพิ่งเริ่มต้นอาชีพที่นี่ ผมไม่อยากให้เกิดเรื่องบาดหมางอะไรเนื่องจากเราต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน ผมสามารถบอกได้ว่าคุณเองก็เป็นนักล่ามืออาชีพ คุณจาง ทำไมเราไม่แก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างนักล่าละ?”

อาจารส่วนใหญ่คือนักล่ามืออาชีพ พวกเขารู้ดีว่าวิธีของนักล่าหมายถึงอะไร มีบางครั้งที่นักล่าจะเกิดการขัดแย้งกันแม้พวกเขาจะรู้จักกันมาหลายปี เพื่อแก้ปัญหา พวกเขามักสู้กัน ไม่สำคัญว่าใครชนะ ตราบเท่าที่ได้ระบายความโกรธ ความขัดแย้งก็มักจะจบลงหลังการต่อสู้

สิ่งที่หลิน ฮวงเสนอคือสิ่งที่จาง ซู่ต้องการ เขากำลังคิดหาวิธีให้หลิน ฮวงยอมรับการต่อสู้กับเขาอยู่พอดี แต่ตอนนี้หลิน ฮวงกลับเป็นคนเสนอเอง

“วิธีของนักล่า...ฉันชอบมัน”จาง ซู่แสยะยิ้ม

“เราต้องแก้ปัญหาความขัดแย้ง!ฉันไม่คิดว่าเด็กหนุ่มอย่างนายจะคิดเหมือนฉัน แต่ไม่ว่าใครจะชนะ ความขัดแย้งเราจะสิ้นสุดแค่นี้ คนที่แพ้จะต้องไม่สร้างปัญหาให้ผู้ชนะอีก”

“ตกลง”หลิน ฮวงยิ้ม

“เนื่องจากเราตกลงแก้ปัญหานี้ด้วยการต่อสู้ งั้นก็มาจบเรื่องนี้กันเถอะ มาเริ่มกันวันนี้เลย เราจะหาที่สู้กันหลังการปฐมนิเทศ”จาง ซู่ยิ้ม ไม่ต้องการลากเรื่องนี้ให้นานออกไป

“หือ?มาเริ่มกันตอนนี้เลย”หลิน ฮวงมองเวลาจากแหวนหัวใจจักรพรรดิเขาและยิ้มให้จาง ซู่

“เรายังเหลือเวลาอีก3นาทีก่อน8โมงครึ่ง”

จาง ซู่รู้สึกประหลาดใจกับคำแนะนำของหลิน ฮวง แต่ในไม่ช้าเขาก็คิดว่ามันคือกับดัก เนื่องจากพวกเขาเหลือเวลาเพียง3นาที แม้เขาจะชนะ เขาก็ไม่มีเวลาพอจะล้มหลิน ฮวง หลายคนกำลังคิดว่าหลิน ฮวงฉลาดที่กำหนดเวลาต่อสู้แค่3นาที พวกเขารู้ว่าจาง ซู่จะตอบรับข้อเสนอของหลิน ฮวง อย่างไรก็ตาม บางคนกลับตกใจกับคำพูดหลิน ฮวงเพราะพวกเขารู้ว่าเขาไม่กลัวจะถูกทุบตี เขากลับมั่นใจว่าจะล้มจาง ซู่ได้ภายในสามนาที

“สามนาทีก็เกินพอแล้ว!”จาง ซู่ยอมรับ เขาคิดว่าด้วยความสามารถเขา เขาจะสามารถล้มหลิน ฮวงได้ใน2-3นาที แม้สามนาทีจะสั้น มันก็พอให้เขาสอนบทเรียนหลิน ฮวง

“งั้นก็มาเริ่มกันเลย”หลิน ฮวงมองไปรอบๆและคิดว่าห้องทำงานกว้างพอจะให้พวกเขาสู้กัน อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอื่น พื้นที่กลับไม่กว้างพอเพราะมันไม่ใหญ่เท่าห้องฝึก มนุษย์ระดับทองจะสามารถทำลายกำแพง พื้นหรืออุปกรณ์ในห้องทำงานได้โดยง่าย ด้วยพื้นที่จำกัด จาง ซู่จะไม่สามารถแสดงความสามารถสูงสุดเขาได้

จางซู่คิดเหมือนกัน แต่เขาก็ยิ้มเพราะเขารู้ว่าเขามีจาง เสวี่ยเฟิงคอยหนุนหลังแม้เขาจะทำลายห้องทำงานไปก็ตาม เขาไม่ได้สนใจพื้นที่จำกัด ทั้งหมดที่เขาต้องการคือจัดการกับหลิน ฮวง

“ได้สิ เนื่องจากคุณหลินคิดว่าที่นี่ดี งั้นก็มาเริ่มกันเลย”ดาบ1ดาวปรากฏในมือจาง ซู่ เขาไม่คิดจะปล่อยให้หลิน ฮวงพูดอะไรอีก คนอื่นต่างถอยออกจากห้องและจับตาดูตรงทางเข้า

เมื่อเห็นดาบในมือจาง ซู่ หลิน ฮวงก็หยิบเอาแหวนอาวุธทองออกจากช่องเก็บของเขาและเปลี่ยนเป็นดาบทอง

“นายไม่มีสมบัติดาบ?”จาง ซู่เลิกคิ้วขึ้น เขากำลังพิจารณาว่าเขาควรเปลี่ยนสมบัติเป็นดาบธรรมดา เพื่อไม่ให้เขาถูกเรียกว่าคนพาล

“นี่ก็ดีพอแล้ว”หลายคนคิดว่าหลิน ฮวงกำลังดูถูกเพราะสมบัติทรงพลังกว่าอาวุธทั่วไปมาก มันเห็นได้ชัดว่าจาง ซู่ไม่มีค่าอะไรต่อหลิน ฮวง

จาง ซู่กลายเป็นโกรธจัดเมื่อเขาได้ยินหลิน ฮวงกล่าว เขายังคงพิจารณาว่าเขาควรเปลี่ยนดาบ เพื่อไม่ให้ถูกเรียกว่าคนพาล!

พวกเขายืนห่างกันไม่ถึง20เมตร หลิน ฮวงยืนอยู่กับที่โดยไม่มีทีท่าว่าจะโจมตี จาง ซู่กำลังเดือด เขาคิดว่าเนื่องจากเขาเป็นผู้อาวุโสที่นี่ เขาจึงควรปล่อยให้หลิน ฮวงโจมตีก่อน แต่ทว่า ตอนนี้หลิน ฮวงกลับดูเหมือนกำลังถ่วงเวลา

คนอื่นต่างคิดว่าหลิน ฮวงทำได้ดีเพราะเขากำลังถ่วงเวลา บางคนแม้กระทั่งก้มมองเวลา มันเหลืออีกแค่สองนาทีเท่านั้น

“เจ้าเล่ห์นัก!”จาง ซู่คิดกับตัวเขา

“หากนายไม่โจมตี งั้นฉันก็ควรจะโจมตี!”จาง ซู่กล่าว

หลิน ฮวงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นจาง ซู่ก็พุ่งใส่หลิน ฮวง มีแสงสีทองปกคลุมทั่วร่างเขาและดูสง่างาม ผู้ชมที่ทางเข้าร้องอุทานเมื่อกลิ่นอายดุดันระเบิดออกมา พวกเขาเริ่มหายใจลำบาก อาจารย์ส่วนใหญ่ไม่อาจมองตามจาง ซู่ได้ทัน ในขณะเดียวกัน หลิน ฮวงกลับยืนอยู่กับที่โดยไม่แม้แต่จะขยับ

ภายในไม่กี่วินาที จาง ซู่ก็มาปรากฏตรงหน้าหลิน ฮวง สมบัติดาบในมือเขาราวกับคบไฟสีทองที่กำลังฟันใส่ดาบในมือหลิน ฮวงแทนจะเป็นร่างเขา

“เด็กบัดซบ ฉันจะทำลายดาบแกและจะทุบตีให้จำหน้าตัวเองไม่ได้!”จาง ซู่แสยะยิ้มเมื่อเห็นว่าหลิน ฮวงยืนนิ่งโดยไม่ขยับ

เพียงเมื่อดาบกำลังจะปะทะกัน ดาบในมือหลิน ฮวงก็สะบัดวูบ เขาดูเหมือนจะขยับเล็กน้อย แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ขยับเลย จาง ซู่ไม่รู้ว่าเขาพุ่งผ่านร่างหลิน ฮวงไปได้ยังไง

ขณะที่เขากำลังพยายามคิดว่าเกิดอะไรขึ้น ตัวดาบเขาก็หัก อึดใจต่อมา เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่าง เขาก้มมองและเห็นเกราะ1ดาวเขากำลังแตกร้าว

“ฝีมือหลิน ฮวง?!”ร่างของจาง ซู่กลายเป็นแข็งค้าง แผ่นหลังเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ผู้คนที่จับตาดูอยู่พากันอ้าปากค้าง ด้วยความที่จาง ซู่หันหลังให้พวกเขา พวกเขาจึงไม่เห็นเกราะเขาแตก พวกเขาเห็นแค่ดาบหัก

อาวุธทองกลับทำลายดาบ1ดาว?!ระดับเพลิงขาวยังไม่อาจกระทำเช่นนี้ได้!หลิน ฮวงถูกประเมินต่ำไป ตอนนี้ ทุกคนต่างรับรู้ว่าหลิน ฮวงไม่ใช่แค่อัจฉริยะแห่งการบ่มเพาะ แต่ยังเป็นอัจฉริยะที่แท้จริง!