ตอนที่ 441 อำลา

หลังจากที่ดื่มกาแฟกันเสร็จ หลิน ฮวงก็ตรงไปจ่ายเงินทันที หยี่ เยว่หยู่กำลังจับแขนของซือ คงโร่วไว้เมื่อเขากลับมา และอดที่จะรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้า

 

“พี่สาว เนื่องจากชื่อตระกูลคุณคือซือคง คุณเกี่ยวข้องอะไรกับซือ คงเจี้ยนรึเปล่าครับ?”หลิน ฮวงคิดว่าบรรยากาศดูอึดอัด ดังนั้นเขาจึงทำลายน้ำแข็งระหว่างพวกเขา

“เธอรู้จักเสี่ยว เจี้ยน?”ซือ คงโร่วจ้องมองหลิน ฮวงอย่างสับสน

“เขาคือหนึ่งในผู้คุมเมื่อเรากำลังฝึกในมิติ”

“โอ้ เขาคือน้องชายฉัน เป็นลูกพี่ลูกน้องฉันนะ แต่ฉันมีลูกพี่ลูกน้องนับสิบ ดังนั้นเราจึงไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไร”ซือ คงโร่วอธิบาย

“ฉันรู้มันเมื่อฉันได้ยินชื่อเขาครั้งสุดท้าย แต่ฉันไม่ได้ถาม”หยี่ เยว่หยู่หัวเราะราวกับเธอรู้อยู่แล้ว

“เธอเองก็เข้าร่วมการฝึกเหมือนกัน?”ซือ คงโร่วถามด้วยคิ้วที่เลิกขึ้น

“ใช่แล้ว นั่นทำให้หนูเลื่อนเป็นเพลิงสวรรค์ มันเป็นหลิน ฮวงที่ช่วยหนูฆ่ามอนสเตอร์”หยี่ เยว่หยู่ไม่ได้ลืมความช่วยเหลือของหลิน ฮวง

“ไม่เป็นไร”หลิน ฮวงแสร้งหัวเราะออกมา เหนือสิ่งอื่นใด การมีความประทับใจดีต่อระดับนิรันดร์คงดีกว่าการถูกเกลียด

“โอ้ มอนสเตอร์ไหนที่เธอฆ่าเพื่อเลื่อนระดับ?”ซือ คงโร่วมองหลิน ฮวงและถามอีกครั้ง

“ฟีนิกส์เพลิง มันยาก...”หยี่ เยว่หยู่เริ่มเล่าเรื่องราวว่าพวกเขาฆ่าฟีนิกส์เพลิงได้ไง

 

และนั่นก็ทำให้ซือ คงโร่วพบว่าหลิน ฮวงคือผู้ควบคุมที่เก่งกาจ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้แสดงความคิดเห็นต่อเขามากนัก

 

“ฟีนิกส์เพลิงคือมอนสเตอร์กลายพันธ์สองครั้งเลือดฟีนิกส์ มันถือเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับคนที่มีธาตุไฟ”นั่นคือทั้งหมดที่ซือ คงโร่วกล่าว

 

จากนั้นหยี่ เยว่หยู่ก็พูดกับซือ คงโร่วถึงการฝึกขณะที่หลิน ฮวงรับฟังพลางคิดว่ามันคือการเปิดตา อย่างไรก็ตามจู่ๆการสนทนาก็เปลี่ยนเป็นเรื่องของสาวๆอย่างการแต่งหน้า สีลิปสติกที่จะดึงดูดผู้ชาย เรื่องการแต่งงานและการหย่าร้าง และอื่นๆ...

หลิน ฮวงเหม่อมองอากาศขณะรับฟัง เขาแม้กระทั่งเดิมตามทั้งคู่ไปห้างสรรพสินค้าโดยไม่รู้ตัว

ทั้งสามไปซื้อของกินที่แผนกสตรี มีเพียงหยี่ เยว่หยู่ที่ลองใส่ชัดขณะที่ซือ คงโร่วไม่ได้ลอง ทั้งหมดที่เธอทำคือการเลือกชุดขนาดใหญ่เมื่อสนใจ หลิน ฮวงไม่กล้าถามว่าเธอซื้อให้ใครหรือตัวเธอเอง พวกเขาซื้อของตลาดทางไปชั้น4ซึ่งซือ คงโร่งหยุดที่ชุดแต่งงานสีขาว

 

“สวยมาก!”

“หนูก็คิดว่ามันสวยเหมือนกัน พี่สาวโร่ว โร่ว ซื้อมันเลยหากพี่ชอบมัน”หยี่ เยว่หยู่สนับสนุน

“ทำไมฉันถึงควรซื้ออะไรที่ฉันไม่เคยสวมมาก่อนในชีวิต?ผู้ชายคนไหนที่อยากจะแต่งงานกับฉันกัน?”ซือ คงโร่วส่ายหัวและหันหน้าหนี สำหรับหลิน ฮวง ท่าทางที่อ่อนลงของเธอเป็นสิ่งยืนยันว่าเธอคือผู้หญิงจริงๆ

“โชคชะตามักแปลกประหลาด มีคนเข้ามาหาคุณเสมอในโลกนี้ เพียงแค่คุณยังไม่พบเจอเขา”หลิน ฮวงปลอบเธอ แต่ในไม่ช้าก็กลัวในสิ่งที่ตัวเองกล่าว เพราะเธออาจคิดว่าเขาสนใจเธอ

“บางที...”ซือ คงโร่วมองหลิน ฮวง

 

เพื่อทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น หยี่ เยว่หยู่จึงพาทั้งคู่ไปร้านขนมหวานชั้นบน

“โอ้!”ซือ คงโร่วยิ้มเมื่อเห็นร้านขนมหวาน

“10ปีก่อน เมื่อหนูยังเด็ก พี่มักพาหนูมากินของหวานเมื่อหนูไม่มีความสุข หนูมักจะลืมสิ่งที่ทำให้หนูเสียใจเมื่อได้กินขนมอร่อยๆ....”หยี่ เยว่หยู่ยังคงจำวันวานได้

“จริงๆแล้ว ตอนแรก ฉันคิดว่าเธอจะกลายเป็นเด็กอ้วนและโทษฉันเมื่อโตขึ้นซะอีก ฉันไม่รู้ว่าเธอจะหุ่นดีขนาดนี้แม้จะกินไปเยอะมากก็ตาม นั่นทำให้ฉันซื้อของหวานให้เธอตลอด”ซือ คงโร่วหัวเราะเบาๆ ความทรงจำนี้ดูเหมือนจะฝังลึกในหัวเธอ

 

หลังจากที่สองสาวเลือกขนมหวานที่ต้องการเสร็จ หลิน ฮวงก็ทำหน้าที่จ่าย พวกเธอคุยกันขณะกินของหวานส่วนหลิน ฮวงก็นั่งฟัง เขารู้เกี่ยวกับซือ คงโร่วมากขึ้นจากการฟัง เธอเคยคนของกองกำลังพิฆาตอสูร และถูกส่งมาให้เป็นบอดี้การ์ดของหยี่ เยว่หยู่ เมื่อหยี่ เยว่หยู่โตขึ้น ซือ คงโร่วก็ทะลวงผ่านระดับนิรันดร์และย้ายไปทำงานให้รัฐบาลกลางในเขต3 เพราะเธอเป็นทหาร เธอจึงติดต่อกับหยี่ เยว่หยู่ได้น้อยลงและน้อยลง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับหยี่ เยว่หยู่อีกครั้ง

 

“พี่สาวโร่ว โร่ว พี่ไปได้ดีในเขต3ไหม?หากพี่ไม่มีความสุขที่นั่น หนูจะลองขอท่านปู่ให้พาพี่กลับมาเขต7”หยี่ เยว่หยู่กังวล มันหาได้ยากสำหรับหลิน ฮวงที่จะได้ยินหยี่ เยว่หยู่พูดด้วยน้ำเสียงห่วงใยใคร

“ฉันไปได้ดีที่นั่น หากฉันไม่อยากอยู่ที่นั่นจริงๆ ฉันจะพูดกับท่านนายพลเอง”ซือ คงโร่วยิ้ม

 

ซือ คงโร่วดูมีท่าทีสบายเกี่ยวกับมันแต่หลิน ฮวงรู้สึกได้ว่าเธอกำลังปิดซ่อนบางสิ่ง

 

“พี่สาวโร่ว โร่ว พี่มีภารกิจในเขต7งั้นหรอ?”หยี่ เยว่หยู่อยากรู้

“มันเป็นภารกิจลับ ฉันไม่อาจบอกเธอได้”ซือ คงโร่วส่ายหัวและยิ้ม

“เรายังพบกันได้อีกไหมหลังภารกิจพี่จบลง?”หยี่ เยว่หยู่ถาม

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะมีเวลามากขนาดนั้น ฉันจะมาหาเธออีกครั้งหากมีโอกาสในอนาคตและจะไปเยี่ยมท่านนายพลด้วยเช่นกัน”ซือ คงโร่วส่ายหัว

“แค่สามารถหาเวลามาหาเธอได้ก็ยอดมากแล้ว แต่ฉันมีบางอย่างต้องทำตอนบ่าย”ซือ คงโร่วดูเวลาบนแหวนหัวใจจักรพรรดิเธอ มันเกือบ11โมงแล้ว

“งั้นก็กินข้าวกลางวันกันก่อนนะ”หยี่ เยว่หยู่แนะนำ

“ก็ได้”ซือ คงโร่วลังเลเมื่อมองเวลาแต่ก็ยอมรับ

“กินอาหารเบาๆกันเถอะ เราเพิ่งกินขนมไปกันเยอะเลย”

 

หยี่ เยว่หยู่คุ้นเคยกับห้างดี และในไม่ช้าก็พบร้านอาหารจีน

 

“อาหารที่นี่อร่อย ตอนแรกพี่ชายเป็นคนพาฉันมา และหลังจากนั้นฉันก็ติดใจ มันยังเช้าอยู่ ดังนั้นลูกค้าจึงยังไม่มาก รีบสั่งอาหารกันเถอะ”

 

พวกเขานั่งริมหน้าต่าง และอาหารของพวกเขาก็ถูกเสิร์ฟในไม่กี่นาทีหลังสั่ง

ด้วยความที่พวกเขาเพิ่งกินขนมไป หยี่ เยว่หยู่จึงสั่งอาหารมา4อย่างและซุบสำหรับทั้งสาม พวกเขากินเสร็จในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง และหลิน ฮวงก็เรียกเก็บตัง จากนั้นพวกเขาก็ไปส่งซือ คงโร่วแต่หยี่ เยว่หยู่ก็กอดรัดซือ คงโร่วอยู่เป็นเวลานาน

 

“แม้เสี่ยว หยู่จะปากแข็งในบางครั้ง แต่เธอก็เป็นสาวบริสุทธิ์ หากนายเพียงอยากเป็นเพื่อนกับเธอ นายถือเป็นเพื่อนที่ดี แต่หากนายอยากเป็นอย่างอื่น นายคงต้องลำบากหน่อยเพราะการเข้าตระกูลหยี่คงไม่ง่าย ฉันหวังว่านายจะคงความสัมพันธ์เดิมไว้อย่างตอนนี้เพราะนายคงไม่ทำร้ายเธอหากเป็นแค่เพื่อน ฉันไม่อยากเห็นนายทำเธอเจ็บ.....”ซือ คงโร่วกระซิบกับหลิน ฮวง

 

ซือ คงโร่วปล่อยหยี่ เยว่หยู่ออกหลังกระซิบหลิน ฮวง ทั้งคู่คุยกันสักพักก่อนเธอจะจากไป หยี่ เยว่หยู่ยืนนิ่งจนกระทั่งซือ คงโร่วหายไป จากนั้นเธอก็หันกลับมา

 

“กินขนมหน่อยไหม”หลิน ฮวงส่งพัฟครีมให้เธอเนื่องจากเธอดูเสียใจกับการจากไปของเพื่อนที่ดี หยี่ เยว่หยู่รับขนมมาและกินมันเงียบๆ และหลิน ฮวงก็ส่งให้เธออีกหลายชิ้น เธอดูเหมือนจะมีความสุขขึ้นหลังกินพัฟครีมไปหลายชิ้น

“นายวางแผนจะฆ่าฉันด้วยพัฟครีมพวกนี้เพื่อชิงมรดกฉันรึไง?”หยี่ เยว่หยู่ถามหลิน ฮวง

“ฉันทำไม่ได้ แม้จะอยากก็ตาม!”หลิน ฮวงกล่าวล้อ

 

ปล.ตอนที่445จะเริ่มเนื้อหาในโรงเรียนนะครับ จะเป็นการสั่งสอนพวกเด็กอวดดี แสดงความสามารถ และตอนที่475เป็นต้นไปจะเข้าสู่จุุดเดือด ปัญหาลากยาวเกือบร้อยตอน