ตอนที่ 432 บุตรปีศาจ

การปลดผนึกชาโคลนำไปสู่การพัฒนาที่สำคัญ ไม่เพียงแต่มันจะเลื่อนเป็นมังกรระดับกลาง แต่มันยังผ่านการกลายพันธ์ครั้งที่สามเช่นกัน เลื่อนเป็นการ์ดระดับตำนาน

อย่างไรก็ตาม ผลที่ตามาคือมันถูกผนึกเนื่องด้วยอำนาจที่สูงเกินไป

หลิน ฮวงไม่คิดว่ามันจะถูกผนึกเพราะเขาเพิ่งสัญญากับชาโคลไว้ว่าเขาจะอัญเชิญมันออกมาบ่อยๆในอนาคต

“มันไม่ใช่ความผิดฉัน”หลิน ฮวงพึมพำ

“พี่คะ ทำไมจู่ๆมังกรดำถึงหายไป?”หลิน ซินอยากสัมผัสมังกรดำที่โตขึ้นเพราะเธอสงสัยว่าผิวหนังมันจะแตกต่างจากก่อนหน้าไหม

“พี่เรียกมันกลับไปแล้ว”หลิน ฮวงได้แต่ตำหนิเสี่ยว เฮยเพราะเขาไม่อาจพูดถึงระบบให้หลิน ซินฟังได้ เขาไม่มีทางเลือกอื่น

“มันน่ารักมาก หนูอยากเล่นกับมัน”หลิน ซินอ้อนวอน

น่ารัก?!

หลิน ฮวงรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับทัศนคติของหลิน ซินเช่นเดียวกับต่อมรับรสชาติเธอ หากมีคนบอกว่าชาโคลน่าเกลียดแทนน่ารักก่อนหน้า ผู้คนจะทำได้เพียงบอกว่ามัน“น่ากลัว”หลังจากที่มันโตขึ้น มันคงไม่มีใครบอกว่ามันน่ารัก

“พี่ไม่อาจอัญเชิญมันได้อีก ความสามารถพี่ถูกจำกัด ตอนนี้มันเพิ่งโตขึ้น พี่สามารถอัญเชิญมันได้อีกครั้งก็ต่อเมื่อพี่อยู่ในระดับเพลิงสวรรค์”หลิน ฮวงบอกความจริงเธอครึ่งหนึ่ง

หลิน ซินยอมรับข้ออ้างแม้จะไม่เต็มใจ

“พี่จะเรียกเจ้า7น้อยออกมาเล่นกับน้องเมื่อเรากลับบ้าน”หลิน ฮวงสัญญา เขาทำได้เพียงอัญเชิญ7หางออกมา 7น้อยคือชื่อเล่นที่หลิน ซินตั้งให้มัน และมันดูเหมือนว่า7หางจะชอบมันมาก ดังนั้นหลิน ฮวงจึงจำใจต้องเรียกมันอย่างนั้น“อย่างไรก็ตาม มันมีข้อแม้อยู่”

มันไม่ได้ถูกเรียกออกจากมิติสัตว์เลี้ยงเป็นเวลานานแล้วเนื่องจากมันเป็นตัวปัญหา มันจะกัดกินทุกสิ่งโดยไม่คำนึงถึงรสชาติ สิ่งสำคัญสุดคือมันมีการย่อยที่ดีอย่างมากราวกับมันสามารถย่อยทุกอย่างที่มันกินลงไปได้...

“ข้อแม้อะไรค่ะ?”หลิน ซินเฝ้ารอให้หลิน ฮวงเรียก7น้อยออกมานานแล้ว

“ก่อนอื่น น้องต้องให้อาหารมันตามเวลาทุกวัน น้องห้ามลืมเด็ดขาด พี่จะให้คริสตัลชีวิตน้องพกติดตัวไว้ ข้อ2 น้องต้องดูแลมันและทำให้แน่ใจว่ามันจะไม่ทำลายข้าวของ อย่าปล่อยให้มันกัดโซฟา เก้าอี้ โต๊ะหรือเตียง ห้ามมันกินผ้าปูที่นอน ผ้าม่าน พรม รวมถึงของใช้ในครัวเช่นจาน ชาม มีด...”หลิน ฮวงเริ่มทำข้อตกลงกับหลิน ซิน

“ก็ได้คะ...”แม้มันจะฟังดูลำบาก แต่หลิน ซินก็ยังคงรับปาก

“พี่คะ เราจะไปไหนกันต่อ?กลับบ้าน?”หลิน ซินกลัวว่าหลิน ฮวงจะบอกข้อแม้เพิ่ม ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนเรื่อง

“เราจะไปเมืองหนานมู่กันอีกครั้ง เราจะไปเยี่ยมบ้านเจ้าอ้วนกันสักหน่อย”หลิน ฮวงส่ายหัว

“โอ้ งั้นพี่เรียก7น้อยออกมาก่อนได้ไหม?”หลิน ซินตื่นเต้น

“ไม่ได้ จะเกิดอะไรขึ้นหากมันกัดของคนอื่น?”หลิน ฮวงปฏิเสธ

“ก็ได้คะ...”หลิน ซินยอมรับ

จากนั้นทั้งคู่ก็ขี่สายฟ้าและออกจากพื้นที่ของอสูรแสงดาว พวกเขาหยุดที่ริมทะเลสาบ

ทันทีที่สายฟ้าถูกเรียกกลับ หลิน ฮวงก็อัญเชิญหมึกดำและตั้งพิกัดเป็นบ้านเจ้าอ้วน เมืองหนานมู่ จากนั้นทั้งคู่ก็เดินผ่านประตูไป

อึดใจต่อมา หลิน ซินและหลิน ฮวงก็มาปรากฏตัวที่ถนนเก่าในเมืองหนานมู่ซึ่งค่อนข้างเงียบ มันเป็นสถานที่ที่หลิน ฮวงตั้งพิกัดไว้ก่อนหน้า มันอยู่ไม่กล้าจากบ้านเจ้าอ้วน

เมืองหนานมู่อยู่ห่างจากแดนทรายไม่ถึง800กิโลเมตร มันเป็นที่ที่ค้นพบบุตรปีศาจ

หมึกดำถูกเรียกกลับ ในไม่ช้า หลิน ฮวงก็อัญเชิญสายฟ้าอีกครั้ง จากนั้นทั้งคู่ก็ขึ้นขี่มัน หลิน ฮวงชี้ไปในทิศทางของแดนทราย สายฟ้ากระพือปีกไปในท้องฟ้าทันทีและมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หลิน ฮวงสั่ง

ในเวลาไม่ถึง40นาที พวกเขาก็มาถึงปลายทาง สายฟ้าถูกเรียกกลับเป็นการ์ดอีกครั้ง

แดนทรายคือทะเลทราย อย่างไรก็ตาม มันกลับมีเพียงทรายสีทองและพืชที่สามารถมองเห็นได้เป็นครั้งคราวเท่านั้น

ด้วยความที่พวกเขาเพิ่งกลับจากทะเลทรายอุกกาบาต หลิน ซินจึงคุ้นชินกับสภาพอากาศของทะเลทราย แต่เธอก็ชอบทะเลทรายอุกกาบาตกว่า

เป้าหมายของหลิน ฮวงคือบุตรปีศาจ มันคือมอนสเตอร์ระดับทองสมบูรณ์กลายพันธ์สองครั้ง มันเป็นสายพันธ์อันเดทและดูเหมือนเด็ก

แม้ว่าร่างมันจะมีขนาดเท่าเด็ก มอนสเตอร์ประเภทนี้ก็ยังโหดเหี้ยมอย่างมาก พวกมันมักจะหยอกล้อเหยื่ออย่างไร้ปราณีจนตาย

ตามบันทึกในสารานุกรมมอนสเตอร์ มีคนเคยเห็นว่าบุตรปีศาจโหดเหี้ยมแค่ไหน คนที่ถูกมันควบคุมจะถูกบังคับให้ตัดเฉือนเนื้อตัวเองและย่างให้มันกิน

เมื่อเผชิญกับมอนสเตอร์เช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะสามารถฆ่ามันได้หรือไม่ เขาก็จะต้องโจมตีมัน บางทีนักล่าที่ให้ข้อมูลชิ้นนี้ต่อหลิน ฮวงอาจไม่แข็งแกร่งพอหรือไม่มีความกล้าพอสู้มัน ไม่อย่างนั้น คนนั้นจะต้องสามารถจัดการมันได้แต่ก็ขี้เกียจ

ขณะที่สังเกตรอบๆ เขาก็ไม่พบอะไร เขาอัญเชิญเจ้าแดงและอธิบายให้มันฟัง“เรามาถึงแดนทรายแล้ว หลายเดือนก่อน มีคนพบบุตรปีศาจที่นี่”

“ข้าจะลองหามันดู”

ทันทีที่เจ้าแดงติดต่อกับเขาผ่านจิต มันก็พันรอบแขนซ้ายหลิน ฮวงและปล่อยเมล็ดกาฝากจำนวนมากกระจายไปทั่วทุกที่

“มันสวยมาก!”หลิน ซินเห็นเจ้าแดงกำลังใช้เมล็ดกาฝากเป็นครั้งแรก จากนั้นก็คว้าหนึ่งในพวกมันไว้

หลิน ฮวงไม่ได้หยุดเธอ เมล็ดกาฝากที่หลิน ซินคว้าไว้ถูกควบคุมโดยเจ้าแดงและคุณสมบัติปรสิตทั้งหมดก็ถูกยับยั้งทันที

“พี่คะ ดอกไม้พวกนี้คืออะไร?มันเอาไว้สอดส่อง?”หลิน ซินรู้สึกว่าเจ้าแดงคงไม่ปล่อยมันออกมาอย่างไร้เหตุผล

“ใช่ มันสามารถใช้สอดส่องได้”หลิน ฮวงยืนยัน เขาลังเลอยู่สักพักและตัดสินใจซ่อนความจริงส่วนหนึ่งไว้ เจ้าแดงเป็นมอนสเตอร์ประเภทพิเศษ บางทีมันคงมีตัวเดียวในโลกนี้ การปิดซ่อนความสามารถมันจากทุกคนจะดีกว่า

หลังจากนั้นสักพัก เจ้าแดงก็ติดต่อเขา“ข้าพบมันแล้ว อย่างไรก็ตาม มันตื่นตัวมากและแม้กระทั่งบดขยี้เมล็ดกาฝากข้า”

“ฉันควรจะมองหามันด้วยตัวเอง”

หลิน ฮวงสื่อสารกับเจ้าแดงผ่านจิตและกล่าว“นำทางไป!”

ทันทีที่ได้ยินคำสั่ง เจ้าแดงก็ผละออกจากแขนซ้ายหลิน ฮวงและมุ่งหน้าที่ที่บุตรปีศาจอยู่

หลิน ฮวงอัญเชิญหมาป่าวิริเดี้ยนทันทีและตามเจ้าแดงไปพร้อมกับหลิน ซิน

หมาป่าวิริเดี้ยนไล่ตามเจ้าแดงไปไม่ถึง5นาที และในไม่ช้า หลิน ฮวงก็เห็นเจ้าแดงกำลังต่อสู้อยู่กับมอนสเตอร์สีฟ้าบนเขา