ตอนที่แล้วตอนที่ 430 ปลดผนึกเซียนดาบไร้ปราณี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 432 บุตรปีศาจ

ตอนที่ 431 ปลดผนึกชาโคล


การปลดผนึกเซียนดาบไร้ปราณีไม่ได้เกิดเหตุการณ์ใหญ่โตนัก อย่างไรก็ตาม หลิน ฮวงกลับรู้สึกว่าการปลดผนึกชาโคลคงไม่เป็นอย่างนี้

เขาได้รับดราแคนน่าจากการประมูลก่อนหน้า และหยาง หลิงก็ปลดผนึกแหวนหัวใจจักรพรรดิให้เขาทีหลัง เขาได้หยิบเอาดราแคนน่าออกจากแหวน แต่เขาก็ยังไม่ปลดผนึกชาโคลเพราะเขาอยากมาที่แห่งนี้ก่อน

เนื่องจากกลิ่นอายของชาโคล มันจึงไม่ได้ถูกอัญเชิญออกมานานแล้ว

มันทำให้หลิน ฮวงรู้สึกสงสารเมื่ออัญเชิญมันออกมา

“เอาละ หลังจากการปลดผนึกเสร็จสิ้น แกจะสามารถปิดบังกลิ่นอายของแกได้ ฉันจะอัญเชิญแกในอนาคตเมื่อจำเป็น”หลิน ฮวงสัมผัสกับหัวชาโคลและปลอบมัน

ชาโคลผงกหัวมันทันทีและเลียใบหน้าเขา

“เอาละ หยุดเล่นได้แล้ว เราต้องทำหน้าที่ให้เสร็จก่อน มาเริ่มปลดผนึกกันเลย!”หลิน ฮวงหยิบเอาทิชชู่ออกมาและเช็ดน้ำลายบนหน้า เขาไม่อาจทนรับวิธีแสดงความเป็นมิตรของชาโคลได้

“พี่คะ นี่คือมังกร?”เสียงอ่อนแรงของหลิน ซินดังขึ้น

จากนั้นชาโคลก็สังเกตเห็นว่านอกเหนือจากสายฟ้า ซึ่งมันคุ้นเคยด้วยกลับยังมีเด็กสาว มันอยากรู้และกวาดตาสำรวจทั่วตัวหลิน ซิน

หลิน ซินเองก็อยากรู้ และมองสำรวจชาโคลเช่นกัน

จากนั้นทั้งคู่ก็สบตากัน

“มันคือมอนสเตอร์อัญเชิญพี่ มันชื่อชาโคล”หลิน ฮวงแนะนำและหันไปมองชาโคล“ชาโคล นี่คือน้องสาวฉัน หลิน ซิน”

เมื่อได้ยินคำแนะนำของหลิน ฮวง จากนั้นชาโคลก็ลดความระมัดระวังลง

“หนูสัมผัสมันได้ไหม?”หลิน ซินตื่นเต้นและถามหลิน ฮวง

“ได้สิ มันไม่กัดหรอก”หลิน ฮวงพยักหน้า เขาไม่ได้พูดว่ามันชอบกินเนื้อมนุษย์

“มาสิ ชาโคล อย่ากัดเธอละ”จากนั้นหลิน ฮวงก็บอกให้ชาโคลลดหัวลง จากนั้นก็วางมือหลิน ซินลงบนหัวชาโคล

หลิน ซินสัมผัสหัวมัน มันเย็นและแข็งกระด้าง ชาโคลหยี่ตาราวกับมันชอบให้ถูกลูบหัว

หลิน ซินตื่นเต้นและมีความสุข เธอไม่เคยคิดว่าจะได้พบเจอกับมังกรมาก่อน แม้หลิน ฮวงจะไม่ได้พูดว่ามันคือมังกรแท้จริง เธอก็มีความสุขอยู่ดีแม้มันจะเป็นแค่มังกรฟ้าก็ตาม

หลังจากที่ลูบหัวอยู่สักพัก จากนั้นชาโคลก็ขยับหัวมันและมองหลิน ฮวงอีกครั้ง

หลิน ฮวงหยิบเอาดราแคนน่า12อันออกจากช่องเก็บของเขา แต่ละต้นมีขนาดเท่าฝ่ามือผู้ใหญ่ มันนมีสีแดงเลือดและจะเปลี่ยนเป็นผลึกใสเมื่อต้องแสง มนไม่ได้ดูเหมือนต้นสมุนไพร แต่คล้ายกับงานแกะสลักเสียมากกว่า

ชาโคลตาเป็นประกาย เมื่อหลิน ฮวงกำลังคิดว่าควรใช้ดราแคนน่ายังไง มันก็ยื่นลิ้นออกมา กลืนดราแคนน่าทั้งหมดเข้าไปในปากและเริ่มเคี้ยวพวกมัน

“เสี่ยว เฮย มันต้องกินทั้งหมด?”หลิน ฮวงถามทันที เขารู้ว่าการรจะทำให้มังกรฟ้าเลื่อนเป็นมังกร พวกมันจะต้องกินดราแคนน่า แต่ทว่า มันจะเกิดผลเดียวหากกินดราแคนน่าจำนวนมาก

“ภายใต้สถานการณ์ปกติ  ดราแคนน่ามักถูกใช้เป็นวัตถุดิบเพื่อรวมเป็นการ์ดมอนสเตอร์มังกร อย่างไรก็ตาม การกินดราแคนน่าสามารถกระตุ้นให้เกิดผลต่อระบบได้เช่นกัน”

“ทำไมการกินดราแคนน่าจำนวนมากสำหรับมังกรและมังกรฟ้าถึงได้ผล?มันเป็นเพราะอัตราการดูดซึมที่แตกต่างกัน?”หลิน ฮวงสงสัย

“อัตราการดูดซึมเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเหตุผล การบริโภคโดยตรงแท้จริงแล้วจะเสียเลือดในดราแคนน่าไป มีเพียง20-30%เท่านั้นที่สามารถสกัดได้ขณะที่ระบบสามารถสกัดได้ถึง100% อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เหตุผลหลัก”

“ตัวเลือดดราแคนน่าไม่เพียงแต่จะเพิ่มความเข้มข้นเลือดมังกร แต่มันยังเป็นตัวกระตุ้นเช่นกัน และเหตุผลที่ว่าทำไมมังกรฟ้าบางตัวจึงสามารถเลื่อนระดับได้โดยการกินดราแคนน่าเพียงเล็กน้อยขณะที่บางตัวไม่อาจเลื่อนได้แม้จะกินไปมากกว่าตาม มันข้องเกี่ยวกับร่างกายของมอนสเตอร์ บางตัวมีความไวต่อดราแคนน่ามากกว่า ดังนั้น การกินดราแคนน่าจำนวนเล็กน้อยจึงไปกระตุ้นเลือดมังกรและเพิ่มความเข้มข้นเลือดได้ดี แต่สิ่งที่ระดับทำได้คือการเพิ่มประสิทธิภาพให้เป็น100%”

“เข้าใจแล้ว!”ในที่สุดหลิน ฮวงก็เข้าใจถึงผลของดราแค้นน่า

หลังจากที่กัดอยู่หลายครั้ง ชาโคลก็ตระหนักว่าแม้กลิ่นดราแคนน่าจะดี แต่รสชาติมันกลับแย่มาก แต่มันก็ต้องกล้ำกลืนฝืนกินอย่างไม่มีทางเลือก

หลังจากนั้นสักพัก แสงสีขาวก็ปรากฏจากฟ้าและโอบล้อมร่างชาโคล

หลิน ฮวง หลิน ซินและสายฟ้าถอยหลังไปหลายก้าว พวกเขากำลังรอคอยการปลดผนึกชาโคลอย่างอดทน

ทันทีที่ร่างมันถูกปกคลุมด้วยแสงสีขาว เพลิงดำก็พวยพุ่งออกจากร่างชาโคลราวกับพวกมันทั้งหมดล้วนออกมาจากรูขุมขน เพลิงดำโอบล้อมร่างมันและเริ่มเผาไหม้

หลิน ฮวงตกตะลึงเมื่อเห็น

หลิน ซินรีบถามหลิน ฮวงทันที“มันจะไม่เป็นไรหรอค่ะ?”

“ไม่ต้องกังวล มันเป็นเรื่องปกติ”

ขณะที่หลิน ฮวงกำลังลังเล เขาก็ได้ยินเสียงของเสี่ยว เฮย จากนั้นเขาก็โล่งใจ

“มันจะไม่เป็นไร”เขาตอบหลิน ซินขณะที่ส่ายหัว

กลิ่นอายของชาโคลค่อยๆปล่อยออกมาขณะที่มันถูกเพลิงแผดเผา อย่างไรก็ตาม ขนาดร่างมันกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เดิมทีขนาดร่างกายมันสูงเพียง5-6เมตร แต่ทว่า ในชั่วพริบตา ความสูงมันกลับเพิ่มไปกว่า10เมตร

หลิน ฮวงดึงหลิน ซินและสายฟ้าไปไว้ข้างหลัง ทั้งสามถอยเพิ่มไปอีกหลายก้าว

เมื่อเวลาผ่านไป ร่างของชาโคลก็ยิ่งใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น หลังจากนั้นประมาณ3ชั่วโมง ร่างของชาโคลก็ขยายใหญ่กว่า1พันเมตร มันดูราวกับภูเขาลอยฟ้า

แม้พวกเขาจะไม่อาจเห็นหน้ามันได้ชัดเจนเนื่องจากมันถูกเปลวเพลิงโอบอุ้ม แต่มอนสเตอร์ที่เดิมทีดูน่ารักตอนนี้กลับกลายเป็นสัตว์ร้ายไปแล้ว

ในที่สุดร่างมันก็หยุดขยายใหญ่หลังจากถึง1พันเมตร ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดอีก แต่ทว่า แรงกดดันมหาศาลกลับระเบิดอออกมา

ก่อนหน้านี่ เมื่อร่างมันขยายใหญ่ หลิน ฮวงสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมันที่เพิ่มจากระดับทองสมบูรณ์เป็นเพลิงขาว มันไม่ได้ทรงพลังอย่างที่คิด แต่ทว่า ทันทีที่ร่างมันขยายใหญ่ถึงขีดสุด กลิ่นอายมันกลับเปลี่ยนแปลงไป

ขณะนั้นเอง หลิน ฮวงสามารถรู้สึกได้ถึงสิ่งที่เขารู้สึกจากมงกุฏราชันย์และไป่ มันเป็นพลังสุดสะพรึง....

แรงกดดันมหาศาลระเบิดจากร่างชาโคล หลิน ฮวงเปิดใช้งานโล่ทมิฬทันที แบ่งแยกผลกระทบของพลังจากหลิน ซิน

พลังมหาศาลสามารถบดขยี้หลิน ซินได้อย่างง่ายดาย แม้กระทั่งระดับทองสมบูรณ์ที่เผชิญกับพลังงานนี้ก็ยังไม่อาจต่อต้านได้ แน่นอน เว้นแต่อัจฉริยะอย่างหลิน ฮวง

มันกินเวลาเพียงไม่กี่วินาทีและในไม่ช้า มันก็ลดลง แสงสีขาวในอากาศหายไปเช่นกัน เพลิงดำรอบร่างชาโคลค่อยๆหดตัว เผยให้เห็นรูปลักษณ์แท้จริงของชาโคลหลังปลดผนึก

“ทำไมมันถึงน่าเกลียดขนาดนี้หลังโตขึ้น?”เมื่อเห็นสภาพของชาโคล หลิน ฮวงก็ถอนหายใจอย่าหมดอารมณ์

ชาโคลได้เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท มังกรยักษ์ดูทรงพลังและป่าเถื่อน

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้ปลดผนึกมังกรอมตะทารกระดับสุดยอด(ชาโคล)และเลื่อนเป็นระดับเพลิงขาว”

“ขอแสดงความยินดีด้วย มังกรอมตะทารก(ชาโคล)เลื่อนจากมังกรระดับต้นเป็นมังกรระดับกลาง!”

“ขอแสดงความยินดีด้วย มังกรอมตะทารก(ชาโคล)เลื่อนจากระดับสุดยอดเป็นตำนาน!”

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์ระดับตำนาน-มังกรปีศาจอมตะ(มังกรระดับกลาง)!”

ก่อนที่หลิน ฮวงจะได้ตรวจสอบข้อมูลมัน การแจ้งเตือนจากเสี่ยว เฮยก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“สิทธิ์ของท่านถูกจำกัด ท่านไม่อาจใช้การ์ดมอนสเตอร์ระดับตำนานได้ และการ์ดมอนสเตอร์มังกรปีศาจอมตะจะถูกผนึกโดยอัตโนมัติ ผนึกจะคลายเมื่อท่านบรรลุระดับเพลิงสวรรค์”

“แกจะไม่ปล่อยให้ฉันมีความสุขสักพักเลยรึไง?!”หลิน ฮวงพูดไม่ออก

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด