ตอนที่ 427 ลงมือ
เมื่อผ่านน้ำตกไป หลิน ฮวงก็พบว่ามีถ้ำในนั้นจริงๆ ถ้ำต้องเกิดขึ้นตามธรรมชาติเพราะผิวกำแพงดูราบรื่นราวกับถูกกระแสน้ำไหลผ่านเป็นเวลานาน ถ้ำสูงประมาณ10เมตรและมีหินย้อยคล้ายกับไม้ไผ่ห้อยจากเพดาน
หลิน ฮวงกำลังตรวจสอบสภาพแวดล้อม และในไม่ช้า แลนเซล็อตก็ตามเข้ามาในถ้ำ คล้ายกับหลิน ฮวง ร่างมันเองก็สะอาดเช่นกัน
ก่อนจะเข้าถ้ำ มันเห็นหลิน ฮวงสร้างร่มด้วยโล่ทมิฬเขา มันจึงทำตาม สร้างร่มด้วยโล่ทมิฬมันเพื่อป้องกันตัวมันจากกระแสน้ำตก แม้โล่ทมิฬจะเป็นทักษะที่สกัดจากแลนเซล็อต หลิน ฮวงก็ยังสามารถใช้มันได้คล่องกว่าแลนเซล็อต
เมื่อแลนเซล็อตเข้ามาในถ้ำ ลำแสงสองสายก็แล่นวูบผ่านท้องฟ้า เล็งมาที่หลิน ฮวงและแลนเซล็อต หลินฮวงสังเกตมันอยู่แล้วด้วยเขตแดนระวังภัยเขา เขาคว้าดาบ5ดาวในมือเงียบๆ ชั่ววินาทีที่ลำแสงสองสายเข้ามาในขอบเขตเขา ดาบเขาก็สะบัดวูบ และแสงก็หายไปแทบจะทันที
เมื่อแลนเซล็อตตอบสนองต่อลำแสง มันก็ไม่จำเป็นต้องตั้งท่าสู้อีก
“ออกมา ไม่จำเป็นต้องซ่อนอีกต่อไป”ผ่านการลองเชิง หลิน ฮวงรู้ว่าความสามารถของจอมดาบไม่ได้แข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์ระดับเพลิงขาวกลายพันธ์สองครั้งทั่วไปนัก
จอมดาบรู้ว่าการลอบโจมตีมันไร้ประโยชน์ ดังนั้นมันจึงไม่หลบซ่อนอีกและค่อยๆเดินออกมา
จากนั้นหลิน ฮวงก็เห็นว่าจอมดาบแท้จริงแล้วมีรูปร่างหน้าตายังไง มันไม่แตกต่างกันมากระหว่างมันและมนุษย์ มันมีหนวดเคราขาวและผมขาวและสวมชุดสีขาวเช่นกัน มันดูราวกับนักปราชญ์ อย่างไรก็ตาม ผิวมันกลับแตกต่างจากชายชราเพราะมันดูเหมือนคนวัย20 ไม่มีรอยเหี่ยวย่นและแม้กระทั่งดูเนียนนุ่มกว่าหญิงสาว มันคงดึงดูดสาวน้อยใหญ่ได้มากมายหากมันโกนเครา
สิ่งเดียวที่แตกต่างคือบนหัวมัน คริสตัลสีฟ้าขนาดเท่านิ้วหัวแม้มือกลับตั้งอยู่บนนั้น
“แกคือกึ่งแฟรี่ที่ครอบครองเลือดแฟรี่ แกเป็นมอนสเตอร์พิเศษ”หลิน ฮวงพึมพำ เขารู้ว่ามันคือแฟรี่ที่หลุดจากกรอบของโลก เขาไม่ต้องการฆ่ามัน
ขณะนั้นเอง แลนเซล็อตก็ตอบสนอง มันเปลี่ยนตัวมันเป็นเงาดำ ทิ้งหมอกดำจางๆไว้ที่จุดเดิมมัน
“มันอารมณ์ร้อนจริงๆ...”เขาพูดไม่ออก เมื่อเห็นแลนเซล็อตกระทำการเอาแต่ใจ
เดิมทีจอมดาบกำลังตรวจสอบหลิน ฮวงอยู่เพราะมันสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของหลิน ฮวง แต่ทว่า เพียงเมื่อแลนเซล็อตเคลื่อนไหว มันก็เลื่อนสายตาออกจากเขา
มันยกมือขวาขึ้น เล็งไปที่แลนเซล็อตด้วยสองนิ้ว ดาบยาวหลายเมตรก่อตัวขึ้นทันทีและพุ่งใส่แลนเซล็อต
หลิน ฮวงไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ เขากลับมองดูอยู่เฉยๆแทน เขาสนใจในทักษะดาบของแลนเซล็อตเช่นกันและตอนนี้เขาก็มีโอกาสสังเกตทักษะมัน
“ความเร็วการสร้างดาบยาวเร็วมาก มันก่อตัวขึ้นในพริบตา!นอกจากนี้ มันยังดูเหมือนอาวุธจริงๆ ไม่ใช่ดาบที่สร้างจากพลังชีวิต มันต้องใช้เวลามากในการสร้างดาบดีเช่นนี้โดยการใช้พลังชีวิต ผู้คนจะไม่สามารถบรรลุความเร็วระดับนี้ได้แม้จะผ่านการฝึกฝน มันต้องเป็นบางสิ่งที่คล้ายกับปีกโลหิตของแวมไพร์ มันผลาญพลังชีวิตค่อนข้างต่ำ ไม่อย่างนั้น มันคงไม่สามารถอัญเชิญดาบยาว3000เล่มได้พร้อมกัน...”
“ความเร็วการโจมตีและพลังมันแข็งแกร่งกว่ามือปืนในระดับเดียวกันเนื่องจากมันคือมอนสเตอร์กลายพันธ์สองครั้ง อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับมือปืน ทักษะโจมตีมันกลับดีกว่า มันไม่จำเป็นต้องขยับเพราะมุมการโจมตีสามารถผันเปลี่ยนได้โดยง่าย มันสามารถโจมตีได้360องศา ดาบยาวมันแตกต่างจากกระสุนพลังชีวิตของมือปืน มันสามารถใช้ซ้ำได้ โดยที่มันจะไม่ได้รับความเสียหาย นอกจากนี้ มันยังเปลี่ยนวิถีดาบได้ตามใจชอบ ดังนั้น มันจึงยากจะคาดเดาทิศทาง ในทางตรงกันข้าม กระสุนของมือปืนไม่อาจควบคุมได้หลังจากที่ยิงออกจากปากกระบอกปืน...”
เมื่อสังเกตการต่อสู้ หลิน ฮวงก็ได้วิเคราะห์ทักษะของจอมดาบ
ในถ้ำ การต่อสู้ระหว่างแลนเซล็อตและจอมดาบยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น มันเห็นได้ชัดว่าแลนเซล็อตกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
เนื่องจากแลนเซล็อตเป็นเพียงระดับทองสมบูรณ์ การโจมตีมันจึงไร้ค่าต่อจอมดาบ ทุกครั้งที่มันโจมตีด้วยดาบ มันจะทำได้เพียงปัดป้องดาบยาวของจอมดาบ มันไม่มีทางทำลายผ่านดาบนั้นไปได้
ดาบของจอมดาบยังคงสมบูรณ์ดี และมันยังเพิ่มจำนวนดาบขึ้นเรื่อยๆ จำนวนดาบเพิ่มขึ้นและมุมการโจมตีก็กลายเป็นยากจะรับมือขึ้น
หากแลนเซล็อตไม่ได้พึ่งพาอาณาเขตแห่งความตายและสัญชาตญาณ บางทีมันคงตายไปนานแล้ว
ขณะที่จำนวนดาบกำลังเพิ่มขึ้น แลนเซล็อต ผู้ที่ปกป้องตัวเองด้วยดาบก็ถูกบังคับให้ต้องใช้โล่ททมิฬเพื่อป้องกัน
หลิน ฮวงรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับแลนเซล็อตที่จะเอาชนะ การโจมตีของแลนเซล็อตนั้นอ่อนแอเกินไป มันไม่อาจทำลายดาบยาวของศัตรูได้ ทำให้จำนวนของดาบเพิ่มขึ้น ในที่สุด จอมดาบก็จะกลายเป็นไร้เทียมทาน
แม้แลนเซล็อตจะอัญเชิญโล่ทมิฬเพื่อป้องกันตัวมัน มันก็ไม่มีทางเปิดฉากโจมตีได้ มันทำได้เพียงป้องกันตัวเองอย่างอดทนและแน่นอน มันไม่อาจเอาชนะการต่อสู้นี้ได้
ผลการต่อสู้เป็นที่แน่ชัด และมันก็ไม่มีค่าให้ดำเนินต่อไป ในที่สุดหลิน ฮวงก็ตัดสินใจเข้าร่วม เปิดใช้งานความเร็วฑูตสวรรค์และท่าเท้าอัสนีบาต เขาพุ่งใส่จอมดาบราวประกายแสง
เมื่อจอมดาบสัมผัสได้ถึงหลิน ฮวง มันก็เมินเฉยแลนเซล็อตและเบี่ยงดาบยาวกว่า100เล่มที่มันเพิ่งอัญเชิญไปทางหลิน ฮวง
ดาบยาวกว่าร้อยเล่มพุ่งใส่หลิน ฮวงในทุกทิศทางราวกับห่าฝน หลิน ฮวงไม่ได้หลบมันเลย เขากลับแสยะยิ้ม
ไม่นานนัก ดาบยาวก็มาถึงตัวเขา ทันใดนั้น หลิน ฮวงก็เร่งความเร็วขึ้นทันที ตัดผ่านอากาศ จากนั้นก็หนีรอดจากดาบรอบตัวเขา
ก่อนที่จอมดาบจะทันได้ตอบสนอง หลิน ฮวงก็ปรากฏตรงหน้ามัน ดาบ5ดาวทะลวงผ่านเอวมันด้วยความเร็วที่เร็วยิ่งกว่าความเร็วเสียง จอมดาบไม่อาจหลบหนีได้อีกเมื่อมันถูกจับโดยดาบ
ขณะนั้นเอง ดาบ9เล่มที่ใหญ่พอๆกับประตูก็ก่อตัวขึ้นและปรากฏตรงหน้าจอมดาบ ป้องกันการโจมตีของหลิน ฮวง
ปึง!
ดาบต่อสู้และดาบยักษ์ปะทะกัน เกิดเสียงระเบิดดังกระจายไปทั่ว
อึดใจต่อมา เสียงแตกร้าวก็ดังขึ้น ดาบขนาดเท่าประตูแตกกระจายเป็นชิ้นๆและไนไม่ช้า ก็สลายหายไป
มันดูเหมือนว่าชีวิตของพวกมันเชื่อมต่อกันเพราะทันทีที่ดาบแรกแตกสลาย ดาบอีก8เล่มก็สลายหายไปตาม
เสียงแตกได้ยินอีกครั้ง รอยแตกยังคงปรากฏบนดาบเล่มที่9 ความหวาดกลัวฉายผ่านดวงตาของจอมดาบ...