ตอนที่ 267 ยิงนก 4 ตัวด้วยปืนนัดเดียว (FREE)

เรื่องนี้ค่อนข้างบิดเบี้ยว

ตอนแรกไม่มีใครใส่ใจมากนักกับการที่ ฟาง เจิ้งจือ ท้าทาย ฉือ กูเหยียนอันดับที่ 53 และ 10 นั้นต่างกันเกินไป

ยังไงก็ตาม ...

ตอนนี้เขาอยู่ใน 10 อันดับแรกแล้ว ..มันต่างกันเพียงเล็กน้อย

นอกจากนี้การต่อสู้ยังไม่ได้รุนแรงอย่างที่คิด ยู่ เหวินกู ไม่นานก็พ่ายแพ้

หลายคนที่ไม่ได้มีพลังเท่าเขานั้นเริ่มเป็นกังวล

พวกเขาไม่รู้สึกผิดที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า แต่ถ้าเป็นคนที่มีพลังมากพอจะอยู่ใน 10 อันดับแรกบนทำเนียบมังกรดาวรุ่ง...

ใครจะรนหาที่ตายให้ตัวเอง?

ไม่มีใครโง่แน่นอน

...

ในเมืองหลวง รถม้าคันจำนวนมากหยุดอยู่หน้าที่พักขององค์รัชทายาท

ด้านในที่พักเจ้าหน้าที่ทั้งหมดกำลังนั่งดื่มชาอยู่ พวกเขากล่าวถึงประเด็นทางการเมืองต่างๆ แต่ไม่มีใครพูดถึง ฟาง เจิ้งจือ

ไม่นานองค์รัชทายาทก็เดินออกมาจากโถงบัลลังก์ ตามมาด้วย ยู่ ยี่ปิง

"ลืมเรื่องอื่นให้หมด บอกมาว่าพวกเจ้าคิดยังไงกับการทดสอบระดับสภาครั้งนี้!" องค์รัชทายาทนั่งลงที่หัวโต๊ะ

สายตาของเขาจ้องมองข้ามเจ้าหน้าที่ทั้งหมด ท่าทางของเขาสุภาพ แต่สายตาของเขากลับแฝงนัยบางอย่าง

ยู่ ยี่ปิง เองก็นั่งอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

"เรียนองค์รัชทายาท ข้ามีความเห็นเล็กน้อย" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งอายุประมาณ 28 ปี ลุกขึ้นยืน

"ว่ามา" องค์รัชทายาทเหลือบมองและออกคำสั่ง

ในสภาผู้ที่สามารถเป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 4 ได้ตอนอายุ 28 ปี นั้นแสดงว่าเขาค่อนข้างมีอำนาจอย่างไรก็ตามเมื่ออยู่ต่อหน้าองค์รัชทายาท เขาก็เป็นเพียงหนอนตัวหนึ่ง

มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงอื่นๆ อยู่ข้างหน้าเขา บางคนก็เป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 1 ...

เช่นนั้นเมื่อเขาลุกขึ้นมา เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างมองด้วยความดูถูก บางคนก็ส่ายหัวและถอนหายใจ

"เจ้าเด็กหนุ่ม รู้ที่ของตัวเองซะบ้าง!"

"ช่างเถอะ ให้โอกาสพวกเด็กๆบ้าง"

เจ้าหน้าที่หลายคนถอนหายใจ จากนั้นก็หันไปถกเถียงกันเรื่องการเมืองอื่นๆ

"องค์จักรพรรดินั้นปกติจะเป็นผู้คุมการทดสอบ เขาจะเป็นผู้ตรวจสอบหัวหน้าของพวกเขา ประวัติบอกเราว่าคำถามของจักรพรรดิมีแนวโน้มที่จะเป็นประโยชน์

แก้ไขแล้ว

ดังนั้นข้าคิดว่า ... ทำไมเราถึงไม่ใช้โอกาสนี้ในการฆ่านก 4 ตัวด้วยปืนนัดเดียว "

ชายหนุ่มมองด้วยความสงบ เขาโค้งคำนับและพูดทุกคำอย่างช้าๆโดยไม่สนใจเสียงรอบข้าง

"โอ้...? ยิงนก 4 ตัวด้วยปืนนัดเดียว? พูดให้ละเอียดสิ! " องค์รัชทายาทเคลื่อนไหวร่างกายเล็กน้อย

บรรดาเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ มองดูด้วยความรังเกียจ มันเป็นเรื่องดีสำหรับชายหนุ่มที่มีความเชื่อมั่น แต่การที่บอกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นก 4 ตัว นั้นจะเกินไปหน่อย

"รับทราบแล้วฝ่าบาทอยากแรกคือเราจะช่วยบรรเทาความกังวลขององค์จักรพรรดิ ท่านกังวลเกี่ยวกับ อาณาจักร ประชาชน และการปกครอง ถึงแม้การสอบสภาจะมีความสำคัญ แต่ก็ไม่มีความสำคัญเท่าที่ข้อกังวลอื่นใด แต่การกลับมาของ ซิง เฮ่า ในครั้งนี้ ทำให้องค์จักรพรรดิกังวลเกี่ยวกับบริเวณชายแดนเป็นอย่างมาก! "ชายหนุ่มแจกแจงรายละเอียด

"เจ้าชื่ออะไร? และตำแหน่งปัจจุบบันของเจ้าละ? " องค์รัชทายาทถาม

มันไม่ใช้คำถามที่ควรถามเท่าไร และไม่ควรออกจากปากองค์รัชทายาท แม้เขาจะอยู่ในระดับที่ค่อนข้างตำ่ แต่ก็เป็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง

การที่ไม่รู้ชื่อของเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องที่น่าอวดโอ้มากนัก

แต่ องค์รัชทายาทกลับถามออกมา นอกจากนี้เมื่อชายหนุ่มได้ยินคำถาม ดวงตาของเขาเป็นประกาย

เมื่อเจ้าหน้าที่รอบๆได้ยินองค์รัชทายาทพูด ดวงตาของพวกเขาเผยความอิจฉาออกมาทันที

มันไม่สำคัญที่จะรู้ชื่อของเจ้าในตอนนี้

มันสำคัญว่าเขาจะจำชื่อของเจ้าได้หรือเปล่าในอนาคต ถ้าองค์รัชทายาทถามชื่อเขาต่อหน้าเจ้าหน้าที่จำนวนมาก เขาจะไม่ถามอีกครั้ง

หรือก็คือชื่อของชายคนนี้ จะอยู่ในใจขององค์รัชทายาทตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

ในทำนองเดียวกันชื่อชายคนนี้จะถูกจดจำโดยเจ้าหน้าที่ทั้งหมด

"เรียนองค์รัชทายาท ข้า ซู ฉิง ข้าพึ่งจะเป็นผู้ส่งสารของโรงเรียนหลวง! " ซู ฉิง โค้งคำนับอีกครั้ง

"ซู ฉิง?เจ้าทำได้เยี่ยมกว่าอาจารย์ของเจ้านัก ไม่เลว! " องค์รัชทายาทพยักหน้า

"องค์รัชทายาท เมื่อ 4 ปีก่อน เจ้าหน้าที่ซู ได้อันดับที่ 2 ในการทดสอบระดับจักรพรรดิ!"ผู้ช่วยคนหนึ่งขององค์รัชทายาทเอ่ยขึ้นมา

"โอ้...? 4ปีที่แล้ว ใช่ปีที่ หนานกง เฮา เข้าร่วมหรือไม่?"ดวงตาขององค์รัชทายาทเป็นประกาย

"ใช่ขอรับข้าดีไม่เท่าเขา จึงแพ้เขาเมื่อ 4 ปีก่อน...หนานกง เฮา นั้นมีพรสวรรค์อันน่าเหลือเชื่อ ข้าไม่รู้สึกเสียใจที่แพ้เขา ! "ซู ฉิง ตอบอย่างสุภาพ

"อืม สูญเสีย หนานกง เฮา ไปก็ไม่ใช่เรื่องแย่เท่าไรนักเจ้าได้พูดถึงเรื่องที่พรมแดนนั่นหมายถึงเทือกเขาตอนใต้ใช่ไหม ? " องค์รัชทายาทถาม

"เรื่องที่กองตรวจการความมั่นคงเดินทางไปยังภูเขาคังหลิง ทุกคนล้วนรู้กันดี แต่พวกเขาถูกซุ่มโจมตีโดยปีศาจและ ฉาน เจีย ก็เป็น 1 ในนั้น องค์จักรพรรดิต้องเป็นกังวลแน่นอน!"   ซู ฉิง ตอบ

"เจ้าพูดถูก   แต่มันเกี่ยวข้องกับการทดสอบครั้งนี้ยังไง?" องค์รัชทายาทเข้าใจจุดประสงค์ของ ซู ฉิง

"หลังจากที่ข้าผ่านการทดสอบระดับจักรพรรดิ ข้าได้ตรวจสอบคำถามในการทดสอบระดับสภา กว่า 10 ฉบับ  องค์จักรพรรดินั้นให้ความสำคัญกับการทดสอบระดับสภาเป็นอย่างมาก และบรรเทาความหวาดกลัวของประชาชน! "

"ทำให้อาณาจักรบริวารทั้ง 4 สงบลง บรรเทาความหวาดกลัวของประชาชน?" ทุกคนต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน ขุนนางหลวงรู้ว่าคำถามในการทดสอบระดับสภาของปีที่ผ่านมาไม่ได้ยากขนาดนั้น

"ใช่แล้ว จักรพรรดิไม่มีคนที่สามารถทำให้อาณาจักรบริวารทั้ง 4 สงบลงได้! ข้าเลยเดาว่าจักรพรรดิคงจะตั้งคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้! " ซู ฉิง ตอบอย่างมั่นใจ

"เจ้าหน้าที่ซู การวิเคราะห์ของท่านละเอียดมากท่านคิดถึงประชาชน และการแสดงให้เห็นถึงเจตนาที่น่ายกย่องขององค์จักรพรรดิ! แต่ถ้าเจ้าเดาคำถามขององค์จักรพรรดิได้ ทำไมเจ้าถึงไม่เข้าร่วมการทดสอบเมื่อ 4 ปีก่อน? " องค์รัชทายาทถามอย่างสงสัย

"ข้าหวังที่จะได้รับใช้ประเทศชาติ ไม่ใช่เพื่อการเป็นเซียน ข้าใช้เวลาถึง 20 ปี ในการศึกษากฎแห่งเต๋า ในเมื่อข้าสอบผ่านการทดสอบระดับจักรพรรดิแล้วทำไมข้าต้องไปเสียเวลากับการทดสอบระดับสภาด้วย? "

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... เจ้าหน้าที่ซู ท่านดูไม่ใฝ่สูงเท่าไรนะ!มีผู้ที่อยู่ในสภามากมายเลือกเส้นทางนี้เพราะพลังฝึกตนของเขาไม่มากพอยังไงก็ตามท่านเลือกที่จะละทิ้งพลังพวกนั้น! " องค์รัชทายาทหัวเราะเบาๆ

"เป็นอย่างที่ท่านฝ่าบาทพูด ข้านั้นมีเพียงความทะเยอทะยานอันเล็กน้อย!" ซู ฉิง ตอบอย่างสุภาพ

"มันไม่สำคัญ ทุกคนมีความฝันที่แตกต่างกัน เจ้าหน้าที่ซู ท่านมีหัวใจรักในด้านการเมือง อนาคตของเจ้าต้องสดใสแน่นอนบอกแผนการของเจ้าเพิ่มเติมสิ " องค์รัชทายาทโบกมือ

"ขอรับ ขั้นแรก ท่านต้องบรรเทาความกังวลขององค์จักรพรรดิ นั่นเป็นหน้าที่ของบุตรชายอย่างท่าน ข้อสอง ท่านจะสามารถกระชับความสัมพันธ์กับเหล่าอาณาจักรบริวารด้วย มันเป็นหน้าที่ที่ท่านต้องเติมเต็มในฐานะผู้นำของอาณาจักร ส่วนข้อสามและสี่ เป็นสิงที่ข้าไม่ได้วางแผนเอาไว้ ยังไงก็ตามด้วยความที่เป็นพวกเขา เราจึงไม่มีทางเลือกอื่น! "

"บอกข้ามา!"

"ในสภา องค์รัชทายาทควบคุมกฎหมาย ราชาต้วนควบคุมกองทัพนี่คือเจตนารมณ์ของจักรพรรดิ ยังไงก็ตามท่านจะต้องขึ้นครองบัลลังก์ในสักวันหนึ่ง แต่ท่านไม่มีกองทัพ... นี่ไม่ใช่เรื่องดีแน่ เพื่อความมั่นคงของอาณาจักร ท่านจะต้องวางแผนล่วงหน้า! "

"ท่านพ่อของข้าไม่ชอบให้ข้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการทหาร"

"นั่นมันกรณีที่ท่านเข้าไปยุ่งโดยตรง แต่ท่านสามารถทำการชัดจูงได้! "

"โอ้...? ข้าจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร? "

"ข้าได้ยินมาว่าการประลองประจำปีจะเกิดขึ้นเร็วๆนี้ ถ้า ... ถ้าการปะลองนี้เชื่อมโยงกับการทดสอบระดับสภาได้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งล่ะก็! "

"เชื่อมโยงการปะลองเข้ากับการทดสอบระดับสภา? เป็นแผนที่ดี ! บอกข้ามาเร็วๆเถอะว่าข้อที่ 4 คืออะไร! " องค์รัชทายาทตื่นเต้น

ชายคนนี้โตกว่าอายุจริงของเขา ความคิดของเขานั้นเต็มไปด้วยประสบการณ์

เจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ก็ไม่ได้พูดอะไร พวกเขาต่างจ้องมองกันและมองไปที่ ซู ฉิง

แม้แต่ ยู่ ยี่ปิง ก็เหลือบมอง ซู ฉิงอย่างไรก็ตามเขาไม่ได้หันมามองเป็นรอบที่ 2

"ข้อ 4 นั้นเกี่ยวกับ ฟาง เจิ้งจือ "

"ฟาง เจิ้งจือ?!ข้า... เจ้าหน้าที่ซูคิดยังไงเกี่ยวกับ ฟาง เจิ้งจือ?" องค์ชายรัชทายาทถามกลับ

"ข้าเขื่อว่าท่านควรจะรักษาเสถียรภาพของพระราชวังตะวันออก ยังไงก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ เป็น ตัวแปรที่ใหญ่ที่สุดมันอาจจะเป็นเรื่องดีถ้าได้กำจัดเขา แต่ทว่า ... "

"แต่อะไร?"

"ฟาง เจิ้งจือ เป็นเจ้าหน้าที่แล้วคำสั่งที่จะลงโทษเจ้าหน้าที่ระดับ 4 สุดท้ายแล้วมีแต่องค์จักรพรรดิที่จะเป็นผู้ตัดสินใจ ตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในจุดสูงสุดของเขา และผู้ที่อยู่เบื้องหลังของเขาที่เราไม่รู้อีกมากทั้ง ฉือ กเหยียน ราชาหลี่ฉิน ซิง เฮา ตระกูลเหยียน... นี่แค่บางส่วนเท่านั้นพวกเขาอาจไม่ได้ทำให้จุดยืนนั้นชัดเจน แต่พวกเราก็ไม่ควรมองข้ามความเป็นไปได้! "

"เจ้าพูดถูก"

"เช่นนั้น ข้าจึงคิดว่าไม่ใช่เวลาอันเหมาะสมที่จะฆ่า ฟาง เจิ้งจือปละท่านควรมุ่งเน้นไปที่การสร้างความมั่นคงในพระราชวังตะวันออก เมื่อสิ่งต่างๆเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ท่านสามารถใช้คนอื่นฆ่าเขาได้! " ดวงตาของ ซู ฉิง เผยจิตสังหารออกมาโดยไม่ตั้งใจ

ตาของเขาสงบราวกับทะเลสาบ ดูเหมือนการฆ่าไม่ใช่เรื่องที่ทำให้เขาต้องกังวล

"ข้าเข้าใจแล้ง...เจ้าได้บอกข้าเรื่องประโยชน์ 4 ข้อ แล้วแผนการของเจ้าเป็นยังไงละ?" ฉันเห็น ... คุณบอกฉันสี่ประโยชน์  องค์รัชทายามกำหยกเอาไว้ในมือ

"วิธีของข้านั้นเป็นเรื่องง่ายๆ ในการทดสอบด้านปัญญาท่านทำได้แค่เป็นผู้สังเกตุการเท่านั้น อย่างไรก็ตามการทดสอบต่อสู้ ท่านสามารถเลือกสถานที่สอบเป็นภูเขาทางใต้ได้ ถึงแม้ตามปกติจะใช้มิติพิเศษก็ตาม แต่เหตุการณ์ในตอนนี้ท่านสามารถโนมน้าวองค์จักรพรรดิได้" ซู ฉิง กล่าวอย่างเคร่งขรึม

"อะไรนะ?! จัดการทดสอบต่อสู้ที่ภูเขาทางใต้? "

"เจ้าหน้าที่ซู มันดูไม่ฉลาดเลยสำหรับองค์รัชทายาทเทือกเขาทางใต้ยังไม่มั่นคงเท่าไรนัก องค์จักรพรรดิจะยอมได้ยังไง?

เจ้าหน้าที่ทุกคนก้าวไปข้างหน้าเมื่อพวกเขาได้ยินว่า...

"ด้วยความเคารพ ท่านคิดผิดแล้ว จักรพรรดิมีแนวโน้มที่จะเห็นด้วยแน่นอน เพราะว่าภูเขาทางใต้เกิดความไม่มั่นคง! " ซู ฉิง ส่ายหัวอย่างมั่นใจ

เขาโต้เถียงเจ้าหน้าที่อีกคน  เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นท่าที่ขององค์รัชทายาท เขาก็กลืนคำพูดกลับเข้าไป

"เจ้าหน้าที่ซู มันดูเป็นไปได้มากยังไงก็ตาม การทดสอบการต่อสู้จะช่วยให้ข้าได้ประโยชน์ทั้งสี่ข้อนั้นได้ยังไง? องค์รัชทายาทถาม

เพจหลัก : Double gate TH