DND.59 - คลื่นเมฆาทมิฬ
ฉิวชางเจี้ยนกลับมาหาไป่ชี่เซียงและองครักษ์เฉินที่หมดสติ...เหตุการณ์มันน่าสงสัยยิ่งนัก
“บอกข้ามา...เกิดอะไรขึ้น?”
ฉิวชางเจี้ยนถามไป่ชี่เซียงอย่างเย็นชา
เพียงมองไป่ชี่เซียงก็ตัวสั่น เขามิกล้ามองตาฉิวชางเจี้ยนตรงๆ! ไป่ชี่เซียงอยากจะหนีไปซ่อน แต่ด้วยการมองตรงๆของฉิวชาวเจี้ยนนั้นทำให้ความกล้าที่จะโกหกนั้นหายไปจนหมด! แม้จะเป็นกษัตริย์ก็สร้างความกดดันขนาดนี้ไม่ได้!
…
เมื่อเขารู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาหม่นหมอง
“ตามข้ามา!”
เป๊าะ--
ฉิวชางเจี้ยนบินไปยังเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว!
ที่คุกสวรรค์ในเมืองหลวง มีชายวัยกลางคนถูกล่ามเอาไว้ด้วยใบหน้าซีดเซียวผมรุงรัง นักโทษคนนี้ไร้แขนขวา เขาเงยหน้ามองท้องนภาที่อยู่ไกลลิบ
“เซี่ยนเอ๋อกับหยูเอ๋อคงปลอดภัยแล้วสินะ”
นักโทษผู้นี้เปลี่ยนไปมากจากเมื่อก่อน ในตอนนี้เขาทั้งใจดีและรู้สึกยินดี
เขาคือดยุนเซี่ยนหยู! รูปลักษณ์งดงามเช่นเมื่อก่อนไม่มีอยู่อีกแล้ว เขาผอมแห้งและทรุดโทรม
แกร๊ก--
ประตูแตกออก มาพร้อมกับชายกำยำสองคน
ดยุคเซี่ยนหยูไร้อารมณ์ เขาเพียงหันไปอย่างมั่นคง เสียงของเขาแหบแห้งแต่สุขุม
“มาจนได้นะ...ไปกันเถอะ!”
องค์ชายหนึ่งจะกำจัดเขาในอีกไม่นาน...เป็นแค่เรื่องเวลาเท่านั้น...เขารอคอยวันนี้มานาน หากเซี่ยนเอ๋อและซือหยูปลอดภัย...เขาก็สบายใจที่จะพบกับความตาย
ท่ามกลางนภามืดมิดไร้ขอบเขต ที่ประหารถูกย้อมโดยแสงจันทราและดาราหม่น ดยุคเซี่ยนหยูคุกเข่าที่แทนประหาร ดวงตาสุขสงบ
“ความผิดฐานกบฎของดยุคเซี่ยนหยูนับว่าอภัยให้ไม่ได้...เขาจะต้องถูกลงโทษในคืนนี้!”
ผู้พิจารณาประกาศเวลา เขาหยุดชั่วครู่และพูดอีกครั้ง
“จะสั่งเสียอะไรไหม?”
แม้ดยุคเซี่ยนหยูจะถูกลดฐานะมาเป็นนักโทษ แต่ความเป็นชนชั้นสูงของเขามิหายไปแม้แต่น้อย เขาเงยหน้าเล็กน้อยและจับจ้องไปยังมวลดารา
“คำสั่งเสียงั้นรึ? บอกองค์ชายหนึ่งด้วย...วันหนึ่ง...จะมีคนไปเอาหัวมันมาให้ข้า!”
ดยุคหยุดและพูดต่อด้วยรอยยิ้ม
“ตลอดชีวิตอันยิ่งใหญ่ของข้า สิ่งที่ภูมิใจที่สุดหาใช่พลังอำนาจ แต่คือการหมั้นของเซี่ยนเอ๋อกับซือหยู จิตใจยึดมั่นมิเปลี่ยนแปลงของซือหยูนั้นหนักแน่นราวกับภูผา...วันหนึ่งเขาจะกลับมาที่เมืองหลวง...และล้างแค้นให้ข้า!”
ดยุคเซี่ยนหยูเชื่อในสิ่งที่ตนพูดออกมา!
“ไร้ยางอาย! เจ้าจะถูกประหารคืนนี้...และพรุ่งนี้จะเป็นคราวของซือหยู...พวกเจ้าคบคิดกบฏและสังหารราชวงศ์ พวกเจ้าทุกคนสมควรตาย!”
“ซือหยูงั้นรึ?”
หากซือหยูจะถูกประหารพรุ่งนี้...หรือซือหยูอยู่ในเมืองหลวง?!
เพชรฆาตเยาะเย้ย
“ดยุคเซี่ยนหยูคงจะยังไม่รู้...บุตรเขยเจ้าอยู่ในงานประชุมศักดิ์สิทธิ์...พยายามจะชิงมงกุฎศักดิ์สิทธิ์เพื่อช่วยชีวิตเจ้า”
“อะไรกัน?”
ดยุคเซี่ยนหยูเบิกตากว้าง!
ข่าวนี้ราวกับสายฟ้าที่ฟาดใส่ตัวดยุคเซี่ยนหยู ซือหยูลำบากเข้ามายังเมืองหลวงเพื่อช่วยเขางั้นรึ? เขาไม่รู้เลยหรืออย่างไร? พลังในตอนนี้หากต้านราชวงศ์ไปก็นำไปสู่ความตายเพียงเท่านั้น เขาไม่รู้ว่าองค์ชายหนึ่งมีคนมากเท่าไหร่งั้นรึ? ซือหยูไม่มีทางหนีออกไปได้แน่! แผนของเขามันไม่มีหวังแต่แรก...เหตุใดเขาถึงพยายามทำสิ่งที่บ้าขนาดนี้?!
ดยุคเซี่ยนหยูเปลี่ยนความคิด ร่างกายของเขาสั่นพร้อมน้ำตาที่ไหลรินออกมา! ปากเขาสั่นด้วยความเศร้าเหลือคณานับ
เขตเซี่ยนหยูห่างไกลจากเมืองหลวงหลายพันลี้ ซือหยูจะต้องรีบเดินทางไกลเพื่อมายังงานประชุมศักดิ์สิทธิ์ให้ทันเวลา เขาจะหิวไหมนะ? เขาจะได้พักบ้างไหม? เขาจะหนาวสั่นในยามวิกาลในตอนนี้รีบมาช่วยข้าไหมนะ?
และตอนนี้ซือหยูก็อยู่ที่นี่...กำลังต่อสู้เพื่อช่วยชีวิตดยุคเซี่ยนหยูในงานประชุมศักดิ์สิทธิ์…
ดยุคเซี่ยนหยูรู้สึกผิดและไม่พอใจ เขาโทษตัวเองซ้ำไปซ้ำมา เขาได้ทำให้ซือหยูติดร่างแหไปด้วย! เขาคิดว่าซือหยูจะล้างแค้นให้เขา...แต่ไม่คิดว่าซือหยูจะมาช่วยเขาอย่างไม่คิดชีวิตเช่นนี้!
“หยูเอ๋อ...เจ้า...ทำไมถึงเป็นเด็กโง่เช่นนี้? ร่างแก่เฒ่าของข้าคู่ควรกับเจ้าแล้วหรือ?”
ดยุคเซี่ยนหยูกรีดร้องน้ำตาไหลพราก
ผู้พิจารณาตะโกนสั่ง
“ตัดหัว!”
เพชรฆาตยกดาบใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยรังสีจากแสงจันรา!
“หยูเอ๋อ! เจ้าต้องรอดไปให้ได้!”
คมดาบเฉือนลงมา ดยุคเซี่ยนหยูกรีดร้องด้วยความเศร้า
ศีรษะถูกตัดออกทันที มันลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ
ที่ลานประลองศักดิ์สิทธิ์ การต่อสู้ดุเดือนกำลังดำเนินต่อไป! ซือหยูกับตู้หยุนเทียน! หนึ่งคนคือชายนิรนาม อีกคนที่คนดังแห่งแคว้น ซือหยูเหนื่อยอ่อนและตู้หยุนเทียนกำลังได้เปรียบ...ไม่ว่าจะแกร่งหรืออ่อนแอแค่ไหน...ก็ดูเหมือนว่าการต่อสู้นี้ถูกตัดสินผลมานานตั้งแต่ก่อนเริ่ม
ตู้หยุนเทียนถืออกระบี่ยาว แววตาเยือกเย็น
“ไม่เลวที่เจ้ามาถึงนี่ได้...แต่คงต้องจบตรงนี้!”
ตู้หยุนเทียนดึงกระบี่ออกมาจากฝักราว ซือหยูมีวิชาระดับสวรรค์ ดังนั้นหยุนเทียนจึงคิดว่าคู่ควรที่จะดึงกระบี่ออกมา แต่! ตู้หยุนเทียนเพียงแค่ชักกระบี่...มิได้โจมตีเข้ามา!
“กระบี่คลื่นเหมันต์!”
กระบี่ของเขาฟาดฟันทำให้เกิดสายลมเย็นราวกับยามวิกาลฤดูเหมันต์ กระบี่เชือดเฉือนกลางอากาศพุ่งตรงไปยังหัวใจของซือหยู!!
ผู้ประเมินหน้าซีดเผือด งานประชุมศักดิ์สิทธิ์มีกฎอย่างเคร่งครัดว่าห้ามสังหารคู่ประลอง แต่ตู้หยุนเทียนในตอนนี้ตั้งใจสังหารอย่างเต็มที่...เขากำลังจะฆ่าซือหยูต่อหน้าทุกคน!
ผู้รับใช้เพลิงหน้าสั่นเล็กน้อยก่อนจะกลับมาไร้อารมณ์ตามเดิม
“กระบี่หามีตาไม่ จะทำเกินไปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับตู้หยุนเทียน!”
นอกจากฟางหยุนแล้วผู้ประเมินทุกคนต่างตื่นตัว ดุลพินิจของตู้หยุนเทียนอยู่ที่ใดกัน? เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาตั้งใจสังหารซือหยู! ผู้รับใช้เพลิงมิได้มีแต่อคติแล้ว เขาเข้าข้างตู้หยุนเทียนจนละเลยกฎ! แต่ผู้ประเมินทั้งสิบสองต่างเงียบด้วยความกลัว...พวกเขามิกล้าขัดขืน
งานประชุมศักดิ์สิทธิ์ของแคว้นเฟิงหลินอยู่ในความรับผิดชอบของผู้รับใช้เพลิง เขามีอำนาจล้นฟ้าในมือ หากเขาต้องการ เขาจะทำทุกอย่างได้เพียงพลิกฝ่ามือ ผู้ประเมินทั้งสิบสองมิอาจทำอะไรได้ พวกเขาทำได้เพียงมองซือหยูอย่างเป็นห่วง
นี่เป็นการประลองที่ต้องพบจุดจบอันน่าเศร้า...ซือหยูไม่ควรมาที่เมืองหลวเลย
กระบี่คลื่นเหมันต์เป็นวิชาที่แข็งแกร่งมาก! แต่ซือหยูคิดอยู่แล้วว่าเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้น
ซือหยูประหลาดใจกับโลกใบนี้อย่างมาก...นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับองค์ชายหนึ่งแน่นอน เพื่อที่จะปกป้องตัวเองในอนาคต องค์ชายหนึ่งไม่มีวันยอมให้ซือหยูเข้าสู่วิหารศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่แน่นอนแล้วว่าองค์ชายหนึ่งต้องการให้ซือหยูตายในลานประลองแห่งนี้
ซือหยูเหลือบมองผู้รับใช้เพลิงด้วยหางตา เขาไม่มีที่ท่าว่าจะเข้ามายุ่งกับการประลองเลย เขามิได้สนใจอะไรเลย เขามองชีวิตของผู้อื่นเป็นแค่แมลงเท่านั้น!
“สายฟ้าดาราม่วง!”
ซือหยูโต้กลับอย่างเกรี้ยวกราด
แคร้ง--
สายฟ้าสีม่วงปะทุพลังทำลายล้าง!
ปั้ง--
ตู้ม--
พวกเขาทั้งสองโจมตีโดนเป้าหมาย ตู้หยุนเทียนยังยืนอยู่ที่เดิมแต่ซือหยูถอยหลังไปสามก้าว หมัดทั้งสองเต็มไปด้วยโลหิต พลังบ่มเพาะของตู้หยุนเทียนมากกว่าซือหยู! และตู้หยุนเทียนยังรับมือกับสายฟ้าดาราม่วงได้ด้วย
ตู้หยุนเทียนไม่เชื่อสายตา เขามั่นใจว่ากระบี่เดียวนี้จะสังหารซือหยูได้...แต่กลับทำให้ซือหยูถอยแค่สามก้าว และมีเพียงหมัดที่มีรอยโลหิต
เขาแผ่จิตสังหาร
“กระบี่ต่อไปจะมอบความตายให้เจ้า!”
“กระบี่คลื่นเหมันต์!”
ฉัวะ--
เสียงอากาศระเบิดของ กระบี่เย็นเยือกในมือตู้หยุนเสียงส่องแสงสว่างจ้า!
มันสว่างราวกับดวงตะวันที่เจ็บปวดเมื่อมองตรงๆ
ผู้ประเมินทั้งสิบสามหน้าซีดและอ้าปากค้าง
“วิชาบ่มเพาะระดับสูง...ที่ฝึกจนสำเร็จแล้ว!”
ผู้รับใช้เพลิงมีสีหน้าพอใจ ตู้หยุนเทียนพัฒนาอย่างรวดเร็วด้วยคำชี้แนะของเขา ก้าวต่อไปเขาจะชี้แนะวิชาระดับสวรรค์ให้กับตู้หยุนเทียน ผู้รับใช้เพลิงยินดีมากกับผู้ติดตามคนนี้ และในตอนนี้กระบี่กำลังเล็งศีรษะของซือหยู!
ซือหยูรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันเข้มข้น ดวงตาเขาเย็นชาทันที เขาหายใจอย่างแผ่วเบาเพื่อเข้าสู่สถานะเช่นตัวตนในภาพเขียน...ซือหยูเป็นหนึ่งเดียวกับฟ้าดินและทุกสรรพสิ่ง ในสายตาของผู้ประเมินเห็นซือหยูกำลังกลายเป็นส่วนหนึ่งของอีกขอบเขต
ซือหยูเหยียดดัชนีขึ้นกรีดนภา...ดัชนีนี้กรีดนภาได้เป็นชิ้นๆ อิสระจากสวรรค์และโลกมนุษย์ แค่ตั้งท่าซือหยูก็สั่นสะเทือนขุนเขา เขาเคลื่อนไหวดัชนีช้าๆ และเข้าปะทะกับกระบี่คลื่นเหมันต์
ดัชนีของซือหยูสัมผัสกับคมกระบี่! กระบี่ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยดัชนีเดียว!
ตู้หยุนเทียนลอยถอยหลังไปสามก้าวด้วยแววตากลัวสุดขีด! นี่มัน...ฎีกาสวรรค์! ผู้ประเมินทั้งสิบสองตัวสั่นเทิ้ม! ฎีกาสวรรค์ของเซิงยี่หลินต่างกับของซือหยูมากทีเดียว พวกเขาตกอยู่ในภวังค์เมื่อได้เห็นฎีกาสวรรค์ของซือหยู!
“ผู้ใช้ฎีกาสวรรค์อีกคน!”
“แกร่งอะไรเช่นนี้...เหนือกว่าเซิงยี่หลินมากทีเดียว!”
ผู้รับใช้เพลิงสีหน้าหม่นหมอง ฎีกาสวรรค์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้หายากมาก ซือหยูบรรลุมันได้ยังไง?
“มันก็แค่วิชาผิวเผิน ระดับมันยังทั่วไป!”
เส้นเลือดของเหล่าผู้ประเมินปูดโปนขึ้น ฎีกาสวรรค์ที่แกร่งขนาดนี้เรียกว่าทั่วไปงั้นเรอะ? ผู้ประเมินทุกคนมิได้รู้สึกประทับใจผู้รับใช้เพลิงอีกแล้ว เพื่อที่จะทำให้ผู้ติดตามของเขาดูดี เขาได้ละทิ้งศักดิ์ศรีและพ่นคำโกหกออกมาจากปาก
หากไม่ใช่เพราะระดับพลังบ่มเพาะที่ต่างกัน ผู้ติดตามที่สำคัญนักหนาของผู้รับใช้เพลิงคงจะทนกระบวนท่าเดียวจากซือหยูไม่ได้ด้วยซ้ำ
ปั่ก ปั่ก ปั้ก--
ซือหยูถอยห้าก้าวและได้กลิ่นของเหลวในลำคอ! แม้จะใช้ฎีกาสวรรค์ด้วยพลังสูงสุดซือหยูก็ยังไม่ชนะตู้หยุนเทียน! ด้วยพลังบ่มเพาะที่สูงกว่าและวิชาขั้นสูงที่ฝึกจนทะลุปรุโปร่ง ซือหยูได้เจอกับศัตรูที่ยากที่สุดเข้าแล้ว!
ตู้หยุนเทียนที่มือเจ็บปวดกำลังโกรธเกรี้ยว นี่เป็นครั้งแรกที่การโจมตีสุดยอดของเขาถูกรับมือได้!
“เจ้าจะไปได้ซักกี่น้ำกัน!”
ซือหยูตะโกนและพุ่งเข้าโจมตี
เขาเห็นซือหยูบาดเจ็บรุนแรงและใช้พลังกายไปมากจากฎีกาสวรรค์ ซือหยูเหนื่อยล้าอย่างมาก ยากที่จะสู้ต่อได้!
แกร๊ก--
ตู้หยุนเทียนพุ่งไปตัดศีรษะซือหยูอีกครั้ง! ซือหยูใช้วิชาดาบล่องหนใส่ตู้หยุนเทียนทันที!
“ดาบอสูร!”
อ๊ากก---
ดาบอสูรเจาะทะลุจิตใจตู้หยุนเทียน แม้ระดับเขาจะสูงจนมิอาจถูกสังหารด้วยดาบอสูร แต่มันก็ทำให้จิตใจถูกรบกวนอย่างมหาศาล
ติชมให้กำลังใจ กดไลค์แฟนเพจมาคุยกันได้เลยจ้าาา