ตอนที่ 257 กลิ่นอายของการสังหาร (FREE)

"ฟาง เจิ้งจือ เจ้าโง่มากที่ปรากฎตัวมาแบบนี้ จงตายซะ!" เสียงของแม่ทัพเยือกเย็น

เขารู้ดีว่าหันหลังกลับไปไม่ได้อีกแล้ว

การใช้กองทัพของเขาเป็นทางเลือกสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม ไม่ชีวิตของเขาก็ชีวิตของ ฟาง เจิ้งจือ จะต้องหายไป เขามีทางเลือกอะไรบ้าง?

เขามีพวกรองแม่ทัพไม่กี่คนกับทหารอีก 1000 กว่า ไม่ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะทรงพลังขนาดไหนเขาก็ไม่สามารถต่อกรกับกองทัพได้

ผลลัพธ์นั้นชัดเจนมาก!

เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียง 'ตูม' ท่าทีของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ชายเพียงคนเดียวจะเผชิญหน้ากับทั้งกองทัพได้ยังไงกัน?

"เจิ้งจือ, พา เฮ่าเตอ กับ ซูเหลียนออกไปซะ ส่วนที่เหลือให้พวกเราจัดการเอง! " จาง หยางปิง ยืนหันหลังพูดให้กับ ฟาง เจิ้งจือ

เขาไม่มีที่ท่าจะหนีเลยแม้แต่น้อย

"ปล่อยให้พวกเราจัดการ!"

"ข้าด้วย!"

"ข้าด้วย!"

ชาวบ้านทุกคนต่างตอบรับหลังจากได้ยินคำพูดของ จาง หยางปิง พวกเขาจับอาวุธของตัวเองเอาไว้แน่น

พวกเขาพร้อมที่จะหลั่งเลือด

แม่ทัพค่อยๆจ้องมองด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

รองแม่ทัพเริ่มกังวล แม้กองทัพจะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง มันมีกฎอยู่

การสังหารหมู่ทั้งหมู่บ้าน?!

มันเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

"ท่านแม่ทัพ เรื่องนี้ ... " รองแม่ทัพถอยหลัง เมื่อเห็นชาวบ้านเริ่มฮึกเหิม

"มีเพียงการตายของ ฟาง เจิ้งจือ เท่านั้นที่จะหยุดการกบฏนี้ลงได้!" แม่ทัพรู้ดี

"รับทราบ!" รองแม่ทัพพยักหน้า เขาต้องทำตามคำสั่ง และเขาไม่มีทางเลือก

แม่ทัพต้องการฆ่า ฟาง เจิ้งจือ โดยเร็วที่สุด ฟาง เจิ้งจือ เองก็เช่นกัน เขาไม่ยอมให้ชาวบ้านต้องบาดเจ็บแน่

ฟาง เจิ้งจือ กระโจนเข้าไป

เขาตวัดดาบขึ้นแสงสีม่วงเริ่มเปล่งประกาย  คลื่นยักษ์ปรากฎขึ้นที่ปลายดาบไร้ร่องรอย อยู่เหนือหัวของ ฟาง เจิ้งจือ

ฮึ่ม!

ดาบเริ่มกรีดร้อง

"จงดูสายน้ำสีเหลืองจากสรวงสวรรค์ ผสานเข้ากับคลื่นยักษ์ที่ไม่มีวันหวนกลัย! " ฟาง เจิ้งจือ พูดขณะที่ตวัดดาบไร้ร่องรอย

นี่เป็นสิ่งที่เขาเรียนรู้มาจากกำแพงน้ำแข็ง

วิชา"กระแสไหลวน!"

เป็นวิชาที่ใช้พลังเน้นไปที่จุดๆเดียว  ในทางกลับกัน เขายังมีวิชาที่ 2 อยู่อีก

มันเหมาะสำหรับสถานการณ์นี้

"ผสาน!" แม่ทัพโกรธมาก

แม้พลังของสะท้อนสวรรค์ขั้นสูงสุดก็ไม่อาจทำลาย ฟาง เจิ้งจือ ลงได้ เขจึงจำเป็นที่จะต้องรวมพลังกันเพื่อจัดการ ฟาง เจิ้งจือ

เขาไม่มีความลังเล และไม่ประมาทฝ่ายตรงข้ามเลยแม้แต่น้อย

ทหารทุกคนรู้ถึงอันตรายของการสู้รบ

รองแม่ทัพตวัดดาบ มีภูเขาขนาดใหญ่มากๆปรากฎขึ้นกลางอากาศ เขาเป็นรองแม่ทัพคนเดียวที่อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์

เพราะ ฟาง เจิ้งจือ ใช้น้ำ เขาจึงเลือกใช้ภูเขา ซึ่งมีต้นไม้เป็นจำนวนมาก และมันยังเป็นตัวนำไฟชั้นดี เขามั่นใจว่าเขาจะได้เปรียบมากกว่า

แม่ทัพได้พบกับรองแม่ทัพผู้นี้มาหลายปีแล้ว เขารู้ในสิ่งที่รองแม่ทัพกำลังทำ เขาจึงทำกานประสานการโจมตีทันที

เขาใช้สิงโตเพลิงมาตลอดระยะเวลาหลายปี

สำหรับรองแม่ทัพ การเลือกธาตุไม้ในครังนี้ถือเป็นเรื่องธรรมชาติ

"พลุบ!"

ดาบของเขาตวัดขึ้นสูงไปบนอากาศและยิงเปลวไฟออกไป เมื่อมันกระทบกับภูเขา ทำให้เกิดกลายเป็นภูเขาเพลิงขนาดมหึมา ยิ่งมันได้เผชิญหน้ากับ ฟาง เจิ้งจือ มันยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

"จงตายซะ!" แม่ทัพกล่าว สิงโตเพลิงพุ่งเข้าปะทะกับเกลียวคลื่น

ชาวบ้านทุกคนต่างหลงไหลในสิ่งที่ได้เห็น ถ้าเป็นที่อื่นจะหาดูการต่อสู้แบบนี้ได้หรือไม่? ราวกับสัตว์ร้าย 2 ตัวที่กำลังต่อสู้เพื่อความอยู่รอด ในความเป็นจริงมันอาจจะรุนแรงและน่ากลัวมาก

ชาวบ้านทุกคนต่างกังวลว่าผลจะเป็นยังไง

ไม่มีใครรู้ว่าใครจะได้รับชัยชนะ

สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่คลื่นยักษ์และสิงโตเพลิงที่กำลังปะทะกัน

"ตูมมม!"

สิงโตถูกคลื่นยักษ์กลืนกิน มันดิ้นอยู่ในคลื่น เปลวเพลิงมอดไหม้และเริ่มจะดับลง

ใบหน้าของแม่ทัพเต็มไปด้วยความโกรธ ราวกับถูกสึนามิพัดเข้าที่อกอย่างจัง เขากระอักเลือดออกมา

รองแม่ทัพนั้นแย่ยิ่งกว่า ราวกับเขาส่งมันเข้าไปจมน้ำเล่น เขาเริ่มกระอักเลือดออกจากปาก เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของเขาได้อีกต่อไป

"ตึง!" รองแม่ทัพล้มลงกับพื้น

แสงสีม่วงลุกท่วมออกมาจากดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ  ออร่าสีม่วงของไร้ร่องรอยเองก็ลุกโชนขึ้นมาเช่นกัน ราวกับมังกรที่ดุร้าย มันวนอยู่รอบดาบ

พลังเต็มสูบหลั่งไหลออกมาจากดาบและร่างของ ฟาง เจิ้งจือ ความเกลียดชังที่เกิดขึ้นในตัวเขามันเติบโต เมื่อความต้องการฆ่าทหารเพิ่มมากขึ้น

"ฆ่า!"

แสงสีม่วงกลายเป็นคลื่นพลังสีขาวบริสุทธิ์พุ่งเข้าหาแม่ทัพ

แม่ทัพตัวแข็งค้างด้วยความกลัว เขารู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ทรงพลัง แต่ไม่คิดว่าจะมีพลังมากขนาดนี้

เด็กคนนี้อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ขั้นต้นจริงๆงั้นหรือ?

เขาราวกับมองเห็นความตายที่กำลังเข้ามาใกล้ ...

แม่ทัพรู้สึกราวกับว่า ฟาง เจิ้งจือ เป็นปีศาจ การโจมตีของ ฟาง เจิ้งจือ มีพลังมากเกินไป

"วิ่งเร็ว" แม่ทัพวิ่งไปทางออกของหมู่บ้านอย่างไม่ลังเล ทะเลเพลิงห้อมล้อมตัวเขาไว้ ในตอนนี้เอง เขาไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไป

ที่เขาต้องทำคือการมีชีวิตรอดจนกว่ากองทัพของเขาจะมาถึง ไม่มีทางที่ ฟาง เจิ้งจือ จะสามารถเอาชนะคนทั้งกองทัพได้

แสงสีม่วงยังคงล้อมตัวของเขาไว้

มันเป็นทั้งทะเลเพลิงและแสงสีม่วงที่ห้อมล้อมตัวเขา

"อ๊าก!!" แม่ทัพร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส เลือดหลั่งไหลออกจากบาดแผลตามใบหน้า

ชาวบ้านทุกคนตกตะลึง

"ทรงพลังอะไรขนาดนี้!"

"โอ้พระเจ้า ... เขาแข็งแกร่งเกินไป!"

"ข้าไม่เคยคิดเลยว่า เจิ้งจือ จะทรงพลังมาก! เขาทรงพลังเสียกว่าแม่ทัพซะอีก! เขาเอาชนะสองคนนั้นได้เพียงแค่ใช้ 2 วิชาเท่านั้น! "

ชาวบ้านทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้น และจับอาวุธของพวกเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ พวกเขามีความหวัง

แม้จะเป็นเศษเสี้ยวของความหวัง แต่ก็สร้างความแตกต่างอย่างมากในเรื่องของขวัญกำลังใจ

ฟาง เฮ่าเตอ และ ฉิน ซูเหลียน มองไปรอบๆ พวกเขารู้สึกสบายใจและประทับใจในความสามารถของลูกชาย

จาง หยางปิง เองก็ปลื้มใจอย่างมาก พลังของ ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำให้เกิดความหวังขึ้นในหัวใจ

"พวกเขาต้องมีชีวิตรอดต่อไป!"

หวัง อันฮุย  เขารู้ว่านี่คือการต่อสู้ของผู้ที่อยู่ใระดับสะท้อนสวรรค์ แและเขาเองก็รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ พึ่งจะเข้าถึงมันได้เมื่อไม่กี่เดือนก่อน

เขามีพลังมากขนาดนี้ได้ยังไงในช่วงเวลาสั้นๆ ?

เขาเอาชนะทั้งสองคนนั้นได้อย่างง่ายดาย!

นี่ไม่ใช่การดวล แต่เป็นการฆ่าล้าง!

หวัง อันฮุย ไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

ในความจริงแล้ว ตัว ฟาง เจิ้งจือ เองก็ไม่อยากจะเชื่อ เขาถือไร้ร่องรอยไว้แน่น เขายังรู้สึกว่ามีคลื่นพลังวิ่งอยู่ทั่วร่างของเขา

เขายังรู้สึกถึงความตื่นเต้นของไร้ร่องรอย มันตื่นเต้นที่ได้อาละวาดและเข่นฆ่า

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตามเมื่อเขานึกถึงสิ่งที่ผู้ชายเหล่านี้ได้ทำกับครอบครัวของเขา ความเกลียดชังก็เกิดขึ้นในใจอย่างเลี่ยงไม่ได้ มันระเบิดออกมาในทันที

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

เสียงดังก้องอยู่ข้างในหูสองข้าง โลกรอบตัวเขามีแต่แสงสีม่วงอ่อน และสีแดง

ทุกคนที่ข่มเหงชาวบ้านภูเขาทางเหนือ จะต้องตาย!

ข้าจะแก้แค้นให้กับพ่อแม่ข้า! ข้าจะฆ่าพวกมันทั้งหมด!

"ย้าก!!" ฟาง เจิ้งจือ ร้องลั่นด้วยความโกรธที่เอ่อล้น เสียงของเขาดังก้องไปทั่วหมู่บ้าน

"พวกเจ้าทั้งหมดต้องตาย! จะไม่มีใครเหลือรอด! " ฟาง เจิ้งจือ พูดย้ำกับตัวเองและแสงสีม่วงก็แผ่ขยายออกไป

แสงสีม่วงขยายตัวออกราวกับเป็นมังกร 2 ตัว ที่เต้นรำอยู่รอบดาบ ....

"แม่ทัพ!"

เสียงตะโกนน่ากลัวดังขึ้น เสียงนั้นทำให้เกิดความหวาดกลัว

จากนั้นก็ได้ยินเสียงกองทัพที่แข็งแกร่งนับ 1000 ฝุ่นควันฟุ้งกระจายขึ้นขณะที่พวกเขาปักหอกลง

นี่คือทหารที่เยี่ยมยุทธ์ของแม่ทัพ

แม้จะไม่เทียบเท่ากับหน่วยปีกสีชาด แต่ก็อยู่ระดับสูงของกองทัพ 20% เป็นผู้ฝึกตน และรู้ถึงวิธีการต่อสู้เป็นหน่วย

มีกองทหารมากกว่า 20,000 คนประจำการอยู่รอบภูเขาคังหลิง เพื่อให้มั่นใจว่าการตอบรับจะเร็วที่สุด เขาจึงคัดเลือกทหารพวกนี้

ตอนนี้...

ทหารที่เยี่ยมยุทธ์จะได้ลิ้มรสกับการต่อสู้เป็นครั้งแรกในรอบ 1 เดือน

แสงสีม่วงยังคงส่องสวางออกจากดาบของเด็กหนุ่ม กลิ่นอายของการสังหารแผ่ขยายออกไป ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยเปลวไฟสีม่วง

"ฟาง เจิ้งจือ มีเจตนาก่อกบฏและพวกชาวบ้านได้ก่อจราจล! ฆ่าพวกเขาทั้งหมด!" แม่ทัพมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยท่าทีตกตะลึง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัวหลังจากเข้าสู่สนามรบมาหลาย 10 ปี เขารู้สึกหนาวสันหลังและไม่สามารถหยุดมันได้

ถ้า ฟาง เจิ้งจือ ไม่ตาย เขาต้องตายแน่

"แม่ทัพ พวกเรามาเพื่อจับกุม ฟาง เจิ้งจือ ชาวบ้านเหล่านี้ ... " 1 ในทหารพวกนั้นกล่าวออกมาหลังจากได้ยินคำสั่ง

เขาไม่ได้ตกใจกับ ฟาง เจิ้งจือ แต่เขารู้สึกแย่กับคำสั่งของแม่ทัพ

"ฆ่าพวกเขา! คนที่ไม่ฟังคำสั่งข้าจะต้องโทษถึงตาย! " แม่ทัพสั่งอย่างไม่ยั้งคิด แสดงถึงอำนาจที่มี

"ทุกคนฟังข้า ตั้งขบวนและเข้าจู่โจม! " รองแม่ทัพกัดฟันแน่น เขาตะโกนคำสั่งทหาร

"รับทราบ!" กองทัพตอบอย่างพร้อมเพรียง

พวกเขาเข้าสู่การต่อสู้ภายในเวลาไม่กี่นาที

พวกเขาตั้งกองทหารราบ กับผู้นำทั้ง 5 และกองทหารม้าที่ถือหอกอยู่ตรงกลาง

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

เสียงของพวกเขาสะท้อนไปทั่วภูเขา

ชาวบ้านทุกคนต่างถอยหลังไปทีละก้าว เมื่อได้เห็นกองทัพตรงหน้า ความกลัวได้เข้าลึกถึงหัวใจพวกเขา

ทหารพวกนี้เป็นทหารระดับสูงของกองทัพ พวกเขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของการสังหาร

"ใครหน้าไหนกล้าบุกรุกหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ มันต้องตาย!" น้ำเสียงที่เยือกเย็นราวกับเสียงเพรียกแห่งความตายดังขึ้น จากนั้นก็มีร่างๆหนึ่งปรากฎขึ้นที่หน้ากองทัพ

ทหารทั้งหมดตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น

พวกเขาไม่คิดเลยว่า ฟาง เจิ้งจือ จะเข้าจู่โจมก่อน!!

เพจหลัก : Double gate TH