ตอนที่ 396 การโจมตีในยามวิกาล

หลิน ฮวงตกใจที่ถูกโจมตีกลางดึก มันคืออีกาม่วง นักบุญหรือองค์กรลี้ลับ?บางทีมันอาจเป็นจาง หมิงหมิง?ความเป็นไปได้หลายประการผุดขึ้นในหัวเขา เขาได้ยั่วยุองค์กรไปมากมายและไม่อาจบอกได้ว่าใครพยายามโจมตีเขาในรอบนี้ อย่างไรก็ตาม เขาสัมผัสได้ว่ามันอาจเป็นได้ทั้งอีกาม่วงและจาง หมิงหมิง การโจมตีมาจากที่ไหนสักแห่งและรวดเร็ว หากไม่ใช่เพราะเขตแดนระวังภัยที่เปิดใช้งานตลอดเวลา เขาอาจจะถูกโจมตีไปแล้ว

“นั่นใคร?ออกมาเดี๋ยวนี้!”หลิน ฮวงตะโกนขณะที่เสาไฟสองดวงระเบิดรอบตัวเขา ทันใดนั้น ทั่วพื้นที่ก็ตกอยู่ในความมืด ทันทีที่แสงไฟหายไป การโจมตีก็บังเกิดขึ้น มันเหมือนกับก่อนหน้า มันเป็นอาวุธลับและยากจะตรวจพบ มันเร็วและเห็นได้ชัดว่าเป็นเทคนิคของนักฆ่า อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรสามารถรอดพ้นเขตแดนระวังภัยของหลินฮวงไปได้ ทำให้เขาสามารถหลบมันได้ด้วยการขยับร่างกาย

เมื่อเขาหลบการโจมตี เขาก็หยิบเอาปืนสมบัติเกรด5ออกมา มันคือ1ในของจากโรงประมูลซึ่งตอนนี้เป็นของเขา ปืนพกดำเล็กกว่าอินทรีเทา17หลายเท่า หลิน ฮวงหมุนปืน ใส่พลังชีวิตลงไปในมัน ในไม่ช้า ลำแสงสีทองหลายนัดก็ถูกยิงออกจากปืน ปกคลุมไปทั่วพื้นที่ที่มีการโจมตีก่อนหน้า

ประกายไฟสีทองสว่างวูบท่ามกลางความมืด คืนที่เงียบสงบถูกทำลาย และนักล่าหลายคนที่อยู่รอบๆก็มุ่งหน้ามา มันคือเมืองหลวงขาวขจี ดังนั้นมันจึงไม่ใช่แค่เมืองเกรดA  มันเป็นเมืองชั้นนำของเขต7!ใครกันที่กล้าพอจะบุกรุกสถาบันนักล่ายุทธ์ในยามวิกาล?!

กระสุนพุ่งออกมาหลายนัดในเวลาไม่ถึงวินาที ความเร็วของหลิน ฮวงถึงขีดสุง ขณะที่เขาสามารถยิงได้มากกว่า50นัดต่อวินาที กระสุนพลังชีวิตสีทองพุ่งไปในทิศทางที่มีการโจมตีก่อนหน้าราวกับพายุ และพื้นที่ทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยกระสุน ทันทีที่กระสุนยิงออกไป หลิน ฮวงก็กระทืบพื้นอย่างแรง เปิดใช้งานความเร็วฑูตสวรรค์และท่าเท้าอัสนีบาต เขาพุ่งทะยานไปราวกับลำแสง

ฟิ้ว!ฟุ้บ!

กระสุนกระจายผ่านอากาศ ครั้งนี้ ผู้โจมตีเขาไม่แม้แต่จะพยายามปกปิดเสียง จากนั้นหลิน ฮวงก็เปลี่ยนท่วงท่า ท่าเท้าอัสนีบาตกลายเป็นท่าเท้าเมฆาและหลบการโจมตี เขายังคงยิงปืนอย่างต่อเนื่องขณะที่เขาใกล้ทิศทางของผู้โจมตี เมื่อกระสุนยิงออกไป ในที่สุดหลิน ฮวงก็สามารถเห็นคนที่ลอบโจมตีเขา มันคือคนที่สวมชุดคลุมสีดำตัวหลวม เขาไม่อาจบอกเพศของคนๆนั้นได้ และยังเห็นว่าคนๆนั้นไม่ได้หลบกระสุนพลังชีวิตเขาเลย มันกลับมีหมอกดำหนาตรงหน้าคนๆนั้น คอยปิดกั้นกระสุนเขา เมื่อกระสุนพลังชีวิตสีทองพุ่งผ่านหมอกดำ พวกมันก็หายไป เห็นได้ชัดว่ากระสุนปืนไม่อาจทำอันตรายคนๆนั้นได้เลย

เมื่อเห็นหลิน ฮวงกำลังเข้าใกล้ บุคคลชุดดำก็ดูเหมือนจะไม่อยากเข้าใกล้เขาและถอยหนีทันที หลิน ฮวงเล็งไปที่คนๆนั้นและยิงกระสุนเพิ่ม สำหรับนักล่าระดับทองทั่วไป การใช้สมบัติถือเป็นการสิ้นเปลืองพลังชีวิตอย่างมาก อย่างไรก็ตาม สำหรับหลิน ฮวง ปริมาณพลังชีวิตที่เขามีมากกว่าคนทั่วไปในระดับเดียวกันนับสิบเท่า ดังนั้นการใช้สมบัติจึงเป็นเรื่องปกติต่อเขา

หลังจากที่ได้เห็นเป้าหมายเขา หลินฮวงก็หยุดยิงมั่วๆและเล็งไปที่จุดตายบนร่างมือสังหาร ในความมืด กระสุนพลังชีวิตราวกับอุกกาบาตขณะที่พวกมันพุ่งใส่มือสังหาร บุคคลชุดดำไม่แม้แต่จะพยายามหลบกระสุน หมอกดำกลายเป็นหนาขึ้นและในที่สุด มันก็กลายเป็นพายุสีดำ กระสุนสีทองหายไปทันทีที่พวกมันสัมผัสกับหมอก แม้กระทั่งกระสุนที่ไปถึงขอบของพายุหมอกเช่นกัน

“กระสุนพลังชีวิตดูเหมือนจะสลายตัวทันที...”หลิน ฮวงขมวดคิ้วขณะที่สงสัยความสามารถของมือสังหาร เมื่อมือสังหารดูดซับกระสุนของหลิน ฮวงเสร็จ มันก็กระโดดและหายไป เมื่อรู้ว่ามันไม่อาจฆ่าหลิน ฮวงได้ภายในระยะเวลาอันสั้นรวมถึงความจริงที่ว่าผู้คนกำลังรุดหน้ามา มือสังหารจึงไม่กล้าอยู่ต่อและตัดสินใจหนี หลิน ฮวงไม่แปลกใจที่มันพยายามหนี เขามั่นใจว่าคนๆนั้นต้องอยู่ในระดับเพลิงสวรรค์ตั้งแต่การโจมตีแรก ไม่มีใครที่ต่ำกว่าระดับหลุดพ้นที่สามารถเคลื่อนไหวได้เช่นนั้น

“ต้องการหนี?ไม่ง่ายขนาดนั้น!”

หลิน ฮวงอัญเชิญเหยี่ยวสายฟ้าและไล่ตามไป บนหลังของเหยี่ยวสายฟ้า หลิน ฮวงเปลี่ยนรูปแบบปืนเป็นไรเฟิลและเล็งไปที่มือสังหาร จากนั้นก็เปิดใช้งานเทคนิคปืนขั้นสูง พายุอัสนีบาต เมื่อสายฟ้าคำราม กระสุนพลังชีวิตสีทองก็สาดลงไปราวกับพายุสายฟ้า หลิน ฮวงใช้กงล้อชีวิตสามอันสำหรับการโจมตีนี้ และพลังชีวิตเขาก็อันแน่นบนตัวปืนขณะที่ยิงกระสุนนับไม่ถ้วนใส่มือสังหาร

เมื่อเห็นการโจมตีจากหลังมัน มือสังหารก็ไม่แม้แต่จะหันหัวไปขณะที่พยายามปกคลุมตัวด้วยหมอกดำหนา ในไม่ช้าหลินฮวงก็สังเกตเห็นว่าท่าทีของหมอกดูแปลกไป ราวกับผิวน้ำที่ปล่อยระลอกคลื่นออกมาทันทีที่กระสุนพลังชีวิตสัมผัสมัน แม้ว่าเขาจะใช้เทคนิคปืนขั้นสูง มันก็ยังไม่อาจทำอันตรายมือสังหารได้

อย่างไรก็ตาม ความเร็วของเหยี่ยวสายฟ้านั้นเร็วกว่ามือสังหาร พวกเขาเข้าใกล้กันขึ้นเรื่อยๆ มือสังหารได้โต้ตอบเช่นกันแต่หลิน ฮวงก็สามารถหลบได้ด้วยโล่ทมิฬ

“จะหนีไปไหน!”หลิน ฮวงตะโกนขระที่ดวงตาเขาเปลี่ยนเป็นสีเลือด อณูแวมไพร์ก่อตัวเป็นแส้คู่บนหลังเขา แส้คู่พุ่งใส่มือสังหารขณะที่ดาบอีกสองเล่มแทงใส่ร่างของมัน  ต่อหน้าการโจมตี มือสังหารไม่ได้หลบการโจมตีในครั้งนี้ เมื่อมือสังหารประสานมือเข้าด้วยกันอยู่หลายครั้ง มันก็ถูกจับโดยแส้และดาบสองเล่มก็แทงผ่านหน้าอกมัน

หลินฮวงตกใจที่เขาสามารถฆ่ามือสังหารได้เร็วนัก อย่างไรก็ตาม ร่างของมือสังหารกลับสลายเป็นหมอกดำและหายไป