ตอนที่ 387 สมบัติสูงสุด
คุณฟู่พาหลิน ฮวงไปยังวิลล่าที่อยู่ไม่ไกลจากสถาบันนักล่ายุทธ์ ชายวัยกลางคนร่างอวบเดินมาหาพวกเขาทันทีที่พวกเขาปรากฏ เขาดูนอบน้อมและเคารพต่อคุณฟู่มาก เมื่อเขามองมาที่หลิน ฮวง หลิน ฮวงเองก็ตรวจสอบเขาเช่นกัน
ชายคนนี้ดูมีอายุราว40ปีและอ้วนเล็กน้อย เขาสวมชุดเสื้อผ้าสบายๆ เขามีกลิ่นหอมแชมพูอ่อนๆบนตัว เขาต้องเพิ่งอาบน้ำไม่นานนัก แม้เขาจะอวบอ้วน แต่รูปร่างเขาก็ดูสูง เขามีกลิ่นอายที่ทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับเขาไม่ใช่คนที่ควรไปตอแยด้วย สิ่งที่หลิน ฮวงคิดว่าแปลกคือเขาดูหลงใหลเมื่อเห็นคุณฟู่
“เขาเป็นเกย์หรือเปล่า...”หลิน ฮวงตั้งการ์ดขึ้นเมื่อพิจารณา
“คุณฟู่ นี่คือ...”ชายคนนั้นถามหลังจากที่สนทนากับคุณฟู่สักพัก
“นี่คือลูกศิษย์ฉัน หลิน ฮวง เขาเพิ่งอายุ16ในปีนี้”คุณฟู่ตบไหล่หลิน ฮวงอย่างภูมิใจ
“คุณมีลูกศิษย์แล้ว?!”เขาตกใจในตอนแรกและในไม่ช้าก็เริ่มตรวจสอบหลิน ฮวง เขาสังเกตเห็นว่าชายคนนั้นมองเขาแปลกๆ จากนั้นเขาก็เดินไปหาคุณฟู่
“ใช่ เจ้าหนูนี่เหมาะกับฉันมาก ไม่มีอะไรที่ฉันไม่ชอบเกี่ยวกับเขา คนอื่นจะต้องพาตัวเขาไปอย่างแน่นอนหากฉันไม่รีบรับตัวเขามา”คุณฟู่หัวเราะ
“โอ้ ใช่ ให้ฉันแนะนำเธอก่อน นี่คือเสี่ยว ลั่วที่ฉันบอก ชื่อจริงของเขาคือลั่ว หมิง เขาเป็นคณบดีของสถาบันนักล่ายุทธ์ในเขต7 และยังเป็นปรมาจารย์ดาบธาตุไฟระดับนิรันดร์ เขามีไฟชีวิต9ดวง เขาเคยเผาเมืองเกรดBของพวกนักบุญด้วยดาบเดียวและจากการฟันเพียงหนึ่งครั้ง ไฟกลับเผาไหม้อยู่ถึง7วัน7คืนก่อนจะดับลง”
“เรื่องๆเล็กนั่นไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง หากไม่มีคุณคอยสอน ผมเกรงว่าผมคนยังอยู่ในระดับเพลิงสวรรค์อยู่เลย ไม่ต้องพูดถึงไฟชีวิต9ดวง มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะบรรลุระดับนิรันดร์”ลั่ว หมิงส่ายหัวและถอนหายใจ จากนั้นก็มองหลิน ฮวง
“แย่มากที่ฉันไม่อาจเป็นเหมือนกับน้องชายหลิน การได้รับการสอนโดยคุณฟู่ตลอดเวลา”
“งั้นเขาก็เหมือนกับแฟนพันธ์แท้....”หลิน ฮวงรู้สึกโล่งใจหลังจากได้ยินสิ่งที่เขากล่าว เขาตระหนักว่าชายตรงหน้ากำลังมองมาที่เขาอย่างอิจฉาแทนที่จะเป็นอย่างอื่น
“บุคคลระดับใดกันที่ทำให้ระดับนิรันดร์9ไฟชีวิตถึงกับเคารพขนาดนี้...”หลิน ฮวงมักจะคิดว่าหลิน ฮวงเป็นระดับจักรพรรดิแต่ตอนนี้เขากลับไม่แน่ใจอีกแล้ว
“เธอคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่ตอบกลับ?”คุณฟู่ตบหลังหัวหลิน ฮวง
“อ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณลั่ว!”หลิน ฮวงหลุดจากผวัง
“อย่าเรียกฉันว่าคุณ ฉันเป็นลูกศิษย์ของคุณฟู่ครึ่งหนึ่ง เธอสามารถเรียกฉันว่าพี่ชายลั่วได้”ลั่ว หมิงลอบมองคุณฟู่ขณะที่เขากล่าวเช่นนั้นเพราะเขากังวลว่าคุณฟู่จะปฏิเสธเขา คุณฟู่จะไม่ชอบคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นศิษย์เขา แต่ทว่า คุณฟู่กลับไม่แสดงทีท่าอะไร
หลิน ฮวงมองคุณฟู่ราวกับเขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง เหนือสิ่งอื่นใด ลั่ว หมิงคือระดับนิรันดร์ที่จุดไฟชีวิต9ดวง
จากนั้นคุณฟู่ก็พยักหน้าและยิ้มให้หลิน ฮวง
“ยินดีที่ได้รู้จัก พี่ชายลั่ว!”หลิน ฮวงกล่าว
“มันเป็นครั้งแรกที่เราพบกัน งั้นฉันก็ควรจะให้ของขวัญแรกพบกับเธอ แต่คุณฟู่กลับบอกฉันแค่ว่าเขาจะพาบางคนมาโดยไม่พูดอะไร ดังนั้นฉันจึงไม่ได้เตรียมอะไรเลย เนื่องจากเธอเองก็เป็นนักดาบ งั้นฉันก็จะให้ดาบแก่เธอ”ลั่ว หมิงกล่าวและหยิบเอาดาบออกจากแหวนเขา
มันเป็นดาบบางๆ ตัวดาบบางราวกับปีกจั่กจั่นที่มีครึ่งหนึ่งสีดำและครึ่งหนึ่งสีเงิน เห็นได้ชัดว่ามันเป็นดาบที่เหมาะกับคนที่เน้นความเร็ว หลิน ฮวงคิดว่ามันคือสมบัติเกรด5หรือสูงกว่านั้น
“รับมันไปสิ นี่คือสมบัติระดับสูงสุด”คุณฟู่พึงพอใจกับของขวัญที่ลั่ว หมิงมอบให้หลิน ฮวง
“เธอเป็นคนใจกว้างมาก เสี่ยว ลั่ว”คุณฟู่กล่าว
“เขาเป็นครอบครัวเรา”ลั่ว หมิงยิ้มและมองหลิน ฮวงจากนั้นก็ส่งดาบให้เขา
“นี่คือหนึ่งในดาบระดับสูงสุดในของสะสมฉัน ชื่อของมันคือซีโนเนีย นี่คือรูปแบบโบราณของมัน เธอสามารถเปลี่ยนได้สามรูปแบบตามที่เธอต้องการ หวังว่าเธอจะชอบมัน”
หลิน ฮวงรับดาบมาและเริ่มตวัดมันอย่างระมัดระวัง แม้เขาจะไม่สามารถใช้สมบัติสูงสุดได้ด้วยระดับพลังในปัจจุบัน เขาก็ยังตื่นเต้นมาก เขาไม่คิดว่าจะได้รับของขวัญราคาแพงจากลั่ว หมิง สมบัติสูงสุดคือสมบัติที่เหนือว่าเกรด5 มันคืออุปกรณ์ระดับสูงสุดที่มนุษย์จะสามารถผลิตได้เพราะสมบัติกึ่งเทพไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สามารถสร้างได้ ประสิทธิภาพของมันจะด้อยกว่าสมบัติโบราณที่ดรอปได้จากมอนสเตอร์ระดับจักรพรรดิเล็กน้อย สมบัติสูงสุดจะมีราคาอย่างน้อย1แสนคริสตัลชีวิตขณะที่ดาบที่หลิน ฮวงกำลังถืออยู่มีมูลค่าอย่างน้อย3แสนคริสตัลชีวิต หากความต้องการสูง ราคามันอาจพุ่งสูงถึง5แสนคริสตัลชีวิต
เขาต้องยอมรับว่าลั่ว หมิงใจกว้างอย่างมาก
“เก็บมันไปก่อน มาคุยเรื่องธุระกัน”คุณฟู่สามารถเห็นได้ว่าหลิน ฮวงชอบดาบเล่มใหม่มากแค่ไหน
จากนั้นหลิน ฮวงก็เก็บดาบไปอย่างไม่เต็มใจขณะที่ตามหลัวลั่ว หมิงและคุณฟู่เข้าไปในบ้าน
“คุณฟู่บอกกับผมว่าคุณพบอาจารย์สำหรับสถาบันผม คุณหมายถึงน้องชายหลิน?”ลั่ว หมิงจิบชาและถาม
“เธอคิดยังไงละ?”คุณฟู่จิบชาและถามเช่นกัน
“นั่นเยี่ยมมาก ด้วยระดับพลังเขาและการฝึก เขาคู่ควรจะเป็นอาจารย์เรา”ลั่ว หมิงไม่ได้ปฏิเสธใดๆ ในฐานะนักดาบ เขาสามารถสัมผัสได้ว่าหลิน ฮวงอยู่ในขอบเขตดาบขั้น2 มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเด็กอายุ16ปีที่จะบรรลุถึงระดับนั้น
“ไม่ต้องกังวล เธอสามารถบอกฉันถึงความจริงได้”คุณฟู่วางถ้วยชาลงและมองลั่ว หมิง
“เอิ่ม....โดยรวมเขาถือว่าดีพอ แต่ทว่า ปัญหาอย่างเดียวคือความรู้พื้นฐานเขา หากไม่มีความรู้พื้นฐาน นักเรียนเราอาจไม่มีความสุข”หลิน ฮวงเพิ่งอายุ16ปี ลั่ว หมิงสามารถบอกได้ว่าเขาไม่เคยเข้าสถาบันมาก่อน
“แค่นั้น?”คุณฟู่ถาม
“ครับ เขามีคุณสมบัติพร้อมในด้านอื่น”ลั่ว หมิงพยักหน้า
“เธอได้ยินแล้วนะ หากไม่อยากทำให้เด็กๆมองผิดๆ เธอควรจะใช้เวลาไปกับการเรียนรู้”คุณฟู่มองหลิน ฮวง
“ผมเข้าใจครับ”หลิน ฮวงยิ้มเก้อเขินและพยักหน้า
“งั้นก็ตกลง ฉันจะส่งเด็กนี่ให้เธอดูแล”คุณฟู่ตบไหล่หลิน ฮวง
‘ครับ”ลั่ว หมิงพยักหน้าทันที
