ตอนที่ 78 เด็กสาวที่ป่าเถื่อน

จักรพรรดิปรุงยาแห่งวิถีสวรรค์ ตอนที่ 78 เด็กสาวที่ป่าเถื่อน

 

“ทุกๆท่าน กลุ่มนักล่าที่เข้าไปยังหุบเขาเจ็ดวายุเมื่อไม่กี่วันก่อน ในถ้ำของพยัคฆ์ร้าย พวกเขาได้พบเข้ากับเด็กสาวคนนี้ เรื่องที่แปลกก็คือ ไม่เพียงแต่เด็กสาวจะไม่ถูกพยัคฆ์ร้ายกิน แต่ยังอาศัยอยู่กับมันมาแล้วหลายปีด้วย นางสมควรจะถูกทิ้งเอาไว้ในป่าทั้งแต่ยังเป็นทารก และถูกพยัคฆ์นั่นพาตัวกลับไปที่ถ้ำ” เจ้าภาพงานพูดแนะนำเบื้องหลังของเด็กสาวและชี้ไปที่นาง

 

“ถึงแม้นางจะตัวเล็ก แต่นางแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แถมยังป่าเถื่อนอีกด้วย นางไม่รู้แม้แต่วิธีการพูดหรือแม้กระทั่งวิธีเดินด้วยสองขา การกระทำของนางเป็นเหมือนกับสัตว์ป่าทุกอย่าง และตอนนี้พวกเรามาดูหารต่อสู้ของนางกับหมาป่าคลั่งกันเถอะ!”

 

ผู้ชมทุกคนให้ความสนใจไปที่เด็กสาวตัวน้อย เด็กสาวนางนี้มีผมที่รกรุงรัง ร่างกายทุกส่วนเต็มไปด้วยดินทราย รูปร่างภายนอกของนางดูสกปรกและผอมบางเป็นอย่างมาก เมื่อเทียบขนาดกับหมาป่าคลั่งแล้ว... ราวกับเอาทารกไปเปรียบเทียบกับผู้ใหญ่

 

จะไปสู้กับคู่ต่อสู้แบบนั้นได้อย่างไร? ผลลัพธ์มีเพียงนางจะถูกสังหารอย่างไร้ความปรานีเท่านั้น

 

“ฮึ่ม!” ฉีฮวงเย่ยกเท้าขึ้นมา ความไม่พอใจปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของมัน นี่มันเกินไป... พวกนั้นกล้าที่จะใช้เด็กตัวเล็กๆเช่นนี้ในการสร้างความบันเทิง! พวกมันช่างไร้ศีลธรรมสิ้นดี!

 

“ฟุบ” หลิงฮันกระโดดลงไปยังลานประลองและพูด “ปล่อยเด็กคนนั้นซะ!”

 

“เฮ้ๆๆ เจ้าไม่รู้กฎรึไง? ที่นี่อยู่ในการควบคุมของราชาต้าหยวน เจ้ากล้ามาสร้างความวุ่นวายได้อย่างไร?” เจ้าภาพชะงักไปชั่วครู่ ก่อนที่จะโกรธจัดและชะงักอีกครั้ง มันชี้มาที่หลิงฮันและพูด “จะ...เจ้าคือผู้ชนะเลิศของการประลองต้าหยวนในปีนี้!”

 

หลังจากที่มันจำหลิงฮันได้ มันไม่กล้าที่จะทำอะไรบุ่มบ่ามและอธิบาย “นายน้อยหลิง นี่เป็นกฎของการประลอง พวกคนที่เข้ามายังลานประลองจำเป็นต้องสู้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น จะเป็นผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก หรือคนแก่ก็ไม่ต่างกัน!”

 

“งั้นขอข้าถามหน่อยว่านางเต็มใจที่จะเข้ามาประลองที่นี่หรือไม่? และความผิดใดกันที่นางก่อขึ้นจนไม่มีทางเลือกแล้วต้องมาสู้ที่นี่?” หลิงฮันถามออกไป

 

“เรื่องนี้...” เจ้าภาพไร้คำพูดอย่างสิ้นเชิง

 

ในโลกนี้มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะได้รับความเคารพ และแน่นอนว่าไม่มีใครสนใจเด็กสาวคนนี้แม้แต่น้อย นางถูกส่งไปยังลานประลองแล้วยังไงล่ะ?

 

ด้วยคำถามจากหลิงฮัน ทำให้เจ้าภาพไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไร

 

“ปล่อยนางซะ!” ฉีฮวงเย่กระโดดมายังลานประลองเช่นกัน และออกคำสั่งไปยังเจ้าภาพด้วยน้ำเสียงเย็นชา

 

“ขอรับ องค์ชายสี่!” เจ้าภาพทำตามทันที นี่คือชายที่มีความเป็นไปได้ที่ได้ขึ้นครองตำแหน่งราชาต้าหยวนมากที่สุด เป็นธรรมดาที่จะไม่มีใครกล้าเมินเฉยต่อคำพูดของฉีฮวงเย่

 

แน่นอนว่ามันไม่กล้าที่จะปล่อยนักโทษคนใดไปแม้จะเป็นคำสั่งขององค์ชายสี่ แต่สำหรับเด็กสาวนางนี้ ถึงแม้นางจะถูกปล่อยตัวไป แต่ด้วยการที่นางไม่มีบัตรยืนยันตัวตน อย่างมากที่สุดนางก็จะต้องไปเป็นทาสของใครสักคนเท่านั้น ต่อให้นางถูกปล่อยตัวไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

 

มันออกคำสั่งให้ปลดล็อคกรงขัง เด็กสาวได้กระโจนออกมาอย่างรวดเร็วราวกับพยัคฆ์ นางแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ด้วยแรงปะทะจากการกระโจนของนาง คนที่ทำหน้าที่ปลดกรงที่มีพลังระดับหลอมกายาถูกทำให้สลบไปในทันที นางทำตัวราวกับเป็นสัตว์ป่า ปากเล็กๆของนางเปิดออก และปรากฏฟันเขี้ยวสองคู่ที่ขาวราวกับหิมะ โดยที่กำลังเล็งไปที่คอของชายคนนั้น

 

นี่คือรูปแบบการโจมตีของพยัคฆ์ร้าย เขมือบลำคอของเหยื่อเพื่อตัดลมหายใจ!

 

หลิงฮันรีบลงมือทันที เขาไปคว้าจับที่หลังคอของเด็กสาว แต่เด็กสาวได้ตะปบกรงเล็บไปยังหลิงฮันอย่างไม่รีรอ ‘แคว้ก’ แขนเสื้อของเขาถูกฉีกขาดและปลายแขนของเขามีลอยข่วนสีขาวปรากฏอยู่

 

เขาได้เรียนรู้ความสามารถของกายาต้นไม้มรณะมาเรียบร้อยแล้ว แม้กรงเล็บของเด็กสาวจะแหลมคม พวกมันก็ทำได้เพียงทิ้งรอยข่วนสีขาวไว้ที่แขนเขาเท่านั้น

 

“แฮ่!” เด็กสาวแยกเขี้ยวใส่หลิงฮัน ราวกับนางเป็นสัตว์อสูรดุร้ายที่ถูกจับและกำลังโกรธ

 

หลิงฮันประหลาดใจเล็กน้อย เพราะว่าเขาอยู่ในระดับรวมธาตุและมีพละกำลังที่แข็งแกร่ง แต่ถ้าหากเขาไม่จับนางเอาไว้ให้แน่นพอ เด็กสาวที่ป่าเถื่อนคนนี้อาจจะหลุดไปจากมือของเขาเลยก็ได้

 

แต่เด็กสาวคนนี้มีอายุเพียงห้าหรือหกปีเท่านั้น นางต้องยังไม่ได้ปลุกรากฐานวิญญาณขึ้นมาแน่นอน แล้วนางจะมีพละกำลังขนาดนี้ได้อย่างไร?

 

ด้วยความสงสัย หลิงฮันจึงใช้จิตของเข้ามองผ่านไปเข้าและพบว่าในเส้นเลือดและกล้ามเนื้อของเด็กสาวคนนี้มีปราณก่อเกิดอยู่ ไม่คาดคิดเลยว่านางจะเป็นจอมยุทธจริงๆ และอยู่ในประมาณระดับหลอมกายาขั้นสามแล้วด้วย

 

เป็นไปได้อย่างไร?

 

หลังจากจอมยุทธปลุกรากฐานวิญญาณแล้ว พวกเขาจึงจะสามารถใช้ทักษะบ่มเพาะเพื่อเริ่มทำการบ่มเพาะ และดูดซับพลังวิญญาณเพื่อกลั่นให้เป็นปราณก่อเกิดและใช้พวกมันขัดเกลา เลือด กล้ามเนื้อ และกระดูก ซึ่งนี่คือกระบวนการของจอมยุทธระดับหลอมกายา

 

หลิงฮันที่ยังมีจิตแห่งจอมยุทธระดับสวรรค์เหลืออยู่ เขาจึงสามารถมองเห็นภายในร่างกายของเด็กสาว

 

หรือว่าเด็กสาวคนนี้จะมีร่างกายที่พิเศษ?

 

แต่เขาเคยได้ยินเพียงร่างกายกายพิเศษที่สามารถเพิ่มพลังต่อสู้ให้กับเจ้าของร่างเท่านั้น เขาไม่เคยได้ยินเลยว่ามีร่างกายที่ช่วยเจ้าของร่างในการบ่มเพาะพลัง แต่ถ้าเด็กสาวคนนี้ไม่ใช่ลูกหลานของเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งเหล่านั้น งั้นทำไมพยัคฆ์ร้ายจะต้องเลี้ยงดูนางด้วยล่ะ? ยิ่งกว่านั้นนางยังสามารถสร้างปราณก่อเกิดขึ้นมาได้โดยที่ไม่ได้ฝึกฝนทักษะบ่มเพาะใดๆ นี่นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลอย่างสิ้นเชิง และสิ่งที่จะสามารถอธิบายได้ก็คือการที่นางมีร่างกายที่พิเศษเท่านั้น

 

เป็นความจริงที่ในโลกนี้มีร่างกายพิเศษอยู่หลายแบบ และเขาจะไปรู้จักทุกๆแบบได้อย่างไร?

 

สีหน้าของหลิงฮันยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาหันไปหาฉีฮวงเย่และพูด “ก่อนอื่นข้าจะพาเด็กคนนี้กลับไปและทำความสะอาดให้นาง”

 

“หือ เจ้าไม่ดูการต่อสู้หลังจากนี้รึ?” ฉีฮวงเย่ถามอย่างประหลาดใจ การต่อสู้ของจอมยุทธระดับก่อเกิดธาตุไม่ใช่ว่าจะได้เห็นทุกวัน และสำหรับเหล่าคนที่มีพลังระดับรวมธาตุระดับสูงสุด การที่ได้ดูการต่อสู้เช่นนี้ จะมีส่วนช่วยให้พวกมันทะลวงผ่านระดับก่อเกิดธาตุได้

 

“ไม่” หลิงฮันส่ายหัว ความเข้าใจในแต่ละระดับพลังเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับเขา

 

เขาพาเด็กสาวกลับไปยังตำหนักโอสถสวรรค์ เด็กสาวช่างป่าเถื่อนเป็นอย่างมาก นางพยายามหาโอกาสที่จะกัดและข่วนเขาตลอดเวลา ดังนั้นหลิงฮันจึงไม่สามารถประมาทได้ เพราะอย่างไรฟันของเด็กสาวนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ถ้าถูกกัดเข้าไป แม้แต่เขาก็ยังต้องรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย

 

ต้องรู้กันก่อนว่าตัวเขาที่เรียนรู้ความสามารถของกายาต้นไม้มรณะแล้ว การโจมตีธรรมดาจะไม่สามารถสร้างบาดแผลหรือความเจ็บปวดใดๆให้กับเขาได้เด็ดขาด

 

บางอันทีเขาอาจจะได้พบเจอกับสมบัติล้ำค่าเข้าแล้วก็ได้

 

หลิงฮันนำเด็กสาวกลับไปยังตำหนักโอสถสวรรค์ หลิวอู๋ตงที่ไม่ได้เดินทางไปกับเขาเพราะกำลังสะสมพลังครั้งสุดท้ายเพื่อเตรียมตัวทะลวงผ่านระดับก่อเกิดธาตุ นางเดินออกมาและเห็นเด็กสาวที่ตัวสกปรกกำลังถูกหิ้วอยู่ในมือของเขา นางรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

 

 

“ดีจริงๆที่เจ้าอยู่ที่นี่ พาเด็กคนนี้ไปอาบน้ำซะ ส่วนข้าจะออกไปข้างนอกเพื่อซื้อชุดให้นาง” หลิงฮันโยนเด็กสาวไปให้หลิวอู๋ตง “แต่เจ้าต้องระวังตัวเป็นอย่างมาก เด็กสาวคนนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง และมีฟันที่คมเป็นอย่างมาก ถ้าเจ้าโดนกัดจะต้องมีเลือดออกแน่นอน”

 

ใบหน้าของหลิวอู๋ตงเต็มไปด้วยความตะลึง นางอยู่ในระดับรวมธาตุขั้นเก้าและทะลวงผ่านระดับหลอมกายามานานแล้ว ดังนั้นกล้ามเนื้อในร่างของนางจึงถูกขัดเกลาจนแข็งแกร่งและทนทานเป็นอย่างมาก มีเพียงอาวุธที่คมกริบเท่านั้นถึงจะสร้างบาดแผลให้นางได้ แต่ตอนนี้เพียงแค่การกัดของเด็กสาวคนนี้ก็สามารถทำให้นางเลือดออก?

 

แต่หลิงฮันไม่ใช่คนที่จะพูดล้อเล่นแน่ๆ ดังนั้นนางจึงจับเด็กสาวคนนี้อย่างระมัดระวัง

 

หลิงฮันออกไปข้างนอกและซื้อเสื้อผ้าเด็ก เมื่อเขากลับมา เด็กสาวจอมป่าเถื่อนได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน นางดูราวกับเป็นดอกบัวที่โผล่ขึ้นมาจากน้ำที่ใสสะอาด แต่เด็กสาวในตอนนี้กำลังถูกพันด้วยผ้าปูที่นอนและมีเชือกมัดเอาไว้ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่พลังของหลอมกายาขั้นสามจะสามารถหลุดหนีออกมาได้ ท่าทางดิ้นไปมาของนางดูน่าตลกเป็นอย่างมาก

 

ถึงแม้รูปลักษณ์ของเด็กสาวจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจนกลายเป็นเด็กน้อยที่งดงาม แต่ความดุร้ายของนางก็ไม่ลดลงไปแม้แต่น้อย ปากของนางยังคงเปิดออก และส่งเสียงขู่คำรามเบาๆไปทางหลิวอู๋ตง

 

*ติดตามข่าวสารได้ที่ เพจ*