ตอนที่ 384 ความลับของฉี หมิงเซี่ยง
ในตอนแรก หลิน ฮวงอยากพาเล้ง เยวี่ยซินไปเดินเล่นรอบเมืองเพื่อขอบคุณเธอ แต่ทว่า เธอกลับตัดสินใจกลับหลังมื้อเย็น มันเป็นตอน2ทุ่ม เนื่องจากมันไม่มีอะไรให้ทำในเมืองไห่เทียน หลิน ฮวงจึงตัดสินใจกลับเมืองหลวงขาวขจี ในกลางดึก หลิน ฮวงหยิบเอาแหวนหัวใจจักรพรรดิทั้งสองออกมาในห้องหรู พวกมันคือแหวนของผู้คุ้มกันระดับนิรันดร์แห่งหอประมูล
“ท่านได้รับสมองกึ่งเทพ ภารกิจลุล่วง!”
“รางวัล : การ์ดความทรงจำ x1”
“นั่นถือเป็นภารกิจลุล่วง?”หลิน ฮวงสับสน
“ใช่ ข้าได้ทำการดึงเอาสมองกึ่งเทพออกมาจากแหวนแล้ว ภารกิจนี้ลุล่วงแล้ว”
“แกสามารถดึงของจากแหวนหัวใจจักรพรรดิได้?”หลิน ฮวงเลิกคิ้วขึ้น
“ทำไมแกไม่บอกฉันเมื่อฉันต้องมอบค่าใช้จ่ายถึง30%ให้หยาง หลิงเป็นค่าปลดผนึกแหวน?”เขาถาม
“ข้าไม่อาจทำเช่นนั้นได้ ข้าสามารถทำได้ในครั้งนี้ก็เนื่องจากการ์ดภารกิจที่ทำให้ข้าดึงเอาของภารกิจจากแหวนได้ ข้าไม่อาจดึงอะไรก็ตามที่ไม่ใช่ของภารกิจได้ อย่างน้อยก็ตอนนี้”
“โอ้...”หลิน ฮวงตระหนักว่ามันเป็นความเข้าใจผิดของเขา
“โอ้ ใช่ แหวนวงไหนที่มีสมองกึ่งเทพ?”
“ในแหวนของเฟย หยวน ชายในชุดเกราะนั่น”
“ผู้คนในองค์กรลี้ลับช่างเจ้าเล่ห์นัก ตาแก่นั่นกลับบอกอีกาม่วงว่าของอยู่กับเขา”หลิน ฮวงร้อง
แม้การเดินทางจะถูกขัดด้วยการโจมตีของอีกาม่วง หลิน ฮวงก็ยังได้รับรางวัลก้อนโต เขาได้รับศพระดับนิรันดร์สามศพ ของประมูลหลายชิ้นรวมถึงสมองกึ่งเทพ การ์ดปีศาจระดับเพลิงทองสามใบ และการ์ดทักษะระดับตำนานสองใบ สิ่งที่เขาต้องการจากโรงประมูลคือดราแคนน่าแต่เขาก็ได้รับของทั้งหมดมาด้วย
“อะไรคือคุณสมบัติของการ์ดความทรงจำ?”หลิน ฮวงหยิบเอาการ์ดรางวัลที่เขาได้รับจากภารกิจออกมา มันเป็นการ์ดสีทองที่มีภาพสมองสีทองบนการ์ด เขาพบว่ามันแปลก จากนั้นเขาก็พลิกการ์ดเพื่ออ่านรายละเอียด
“การ์ดความทรงจำ(เปิดใช้งาน) : การเปิดใช้งานการ์ดนี้จะทำให้ผู้ใช้สามารถเก็บข้อมูลใดๆก็ตามที่ผู้ใช้ต้องการบันทึก จากนั้นมันจะอยู่ในสมองของผู้ใช้ ทำงานราวกับเป็นหน่วยความทรงจำแยกสำหรับสมอง”
“หมายเหตุ 1 : ข้อมูลขาเข้าต้องอยู่ในสภาพดี”
“หมายเหตุ 2 : ข้อมูลขาเข้าต้องไม่เป็นของผู้ใช้การ์ด”
“หมายเหตุ 3 : ข้อมูลขาเข้าจะถูกจัดหมวดหมู่โดยอัตโนมัติ”
“หมายเหตุ 4 : ข้อมูลที่หายไปจากความทรงจำจะถูกรื้อฟื้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“หมายเหตุ 5 : เพื่อป้องกันผู้ใช้จากความเสียหาย ข้อมูลจะถูกจำกัดให้อยู่ในระดับผู้ใช้”
“หมายเหตุ 6 : การ์ดจะดำรงอยู่แบบแยก มันจะไม่สร้างความเสียหายหรือแทรกแซงสมองผู้ใช้”
“หมายเหตุ 7 : การ์ดและใบสามารถเปิดใช้งานได้เพียงครั้งเดียว”
“หมายเหตุ 8 : การ์ดนี้ได้ถูกเปิดใช้งานแล้ว ส่วนข้อมูลมาจากสมองกึ่งเทพของฉี หมิงเซี่ยง”
“งั้นก็ด้วยการ์ดนี้ ฉันจะมีหน่วยความทรงจำเพิ่มในสมองฉัน ใช่ไหม?”หลิน ฮวงถามเสี่ยว เฮยหลังจากที่อ่านคำอธิบาย
“ใช่ นั่นคือสิ่งที่มันหมายถึงหากท่านใส่มันไว้อย่างนั้น”
“มีข้อจำกัดด้านจำนวนการ์ดไหม?”หลิน ฮวงถาม
“ไม่ ตราบเท่าที่พื้นที่ความทรงจำเพียงพอ ท่านสามารถเก็บข้อมูลใดก็ได้ไว้ในร่าง มันจะไม่ส่งผลต่อสมองท่าน อย่างไรก็ตาม การ์ดความทรงจำถูกพิจารณาให้เป็นการ์ดหายาก ข้าขอแนะนำไม่ให้ท่านใช้มั่วซั่ว”
“แน่นอน มันจะเสียเปล่าหากฉันบันทึกข้อมูลอะไรก็ตามที่ต่ำกว่ากึ่งเทพ”หลิน ฮวงรู้ว่าการ์ดมีค่ามากแค่ไหน
“การสืบทอดสมองของกึ่งเทพฉี หมิงเซี่ยง...”หัวใจของหลิน ฮวงเต้นกระหน่ำเมื่อมองไปที่การ์ด เขาสูดหายใจลึก
“ฉันอยากจะใช้การ์ดใบนี้”
จากนั้นการ์ดสีทองก็เปลี่ยนเป็นแสงสีทองและพุ่งไปที่ระหว่างคิ้วเขา ในไม่ช้า แสงสีทองก็จางหายไป หลิน ฮวงสามารถรู้สึกถึงบางสิ่งที่เสริมมาในสมองเขา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาไม่ใช่ระดับเพลิงสวรรค์ เขาจึงไม่อาจสำรวจสมองเขาได้ ทั้งหมดที่เขาสามารถรู้สึกคือการดำรงอยู่ของการ์ดความทรงจำ
ทันทีที่จิตสำนึกเขาหลุดเข้าไป หลิน ฮวงก็สัมผัสกับการ์ดความทรงจำ มันราวกับฝัน เขาเริ่มท่องไปในมุมมองของฉี หมิงเซี่ยง ทุกสิ่งเริ่มจากตอนที่เขาถือกำเนิด เขาสามารถเรียนรู้ภาษามนุษย์ได้ภายในสองวันหลังจากที่เขาเกิด เขาสามารถนำจิตวิญญาณเขาไปในสมองคนอื่นได้ เขาสามารถเดินได้เมื่อมีอายุได้หนึ่งสัปดาห์ด้วยทักษะลอยตัวที่เขาคิดค้นขึ้นเอง เขาเรียนรู้ที่จะทำงานบ้านทุกอย่างเมื่อเขาอายุได้หนึ่งปีรวมถึงการพลิกความเป็นจริงเพื่อเปลี่ยนโลกจริง
เมื่อเขาอายุสามขวบ ความสามารถเขาเทียบได้กับระดับทอง...
เขาไปถึงระดับจักรพรรดิเมื่ออายุได้7ขวบ....
เขากลายเป็นกึ่งเทพเมื่ออายุได้15ปี....
เมื่อเขาอยู่ห่างจากการเป็นเทพครึ่งก้าว ตาเสมือนก็เปิดขึ้นและสิ่งมีชีวิตเทพก็มาถึงและเขาก็เข้าร่วมการต่อสู้....
การต่อสู้อุบัติขึ้นนานกว่า2ปีซึ่งทำลายโลกจนเกือบสิ้น 18กึ่งเทพตกตายในการต่อสู้ครั้งนั้นและระดับเทพก็ถูกฆ่าในที่สุด อย่างไรก็ตาม กึ่งเทพที่เหลืออยู่ต่างบาดเจ็บจนกงล้อชีวิตแตก การต่อสู้ดูเหมือนจะเปลี่ยนกฏแห่งการฝึกซึ่งทำให้ฉี หมิงเซี่ยงและกึ่งเทพคนอื่นติดอยู่กับที่ ไม่อาจทำลายผ่านระดับพลังได้ เขาตายจากการไม่เหลือพลังชีวิตในร่าง
“งั้น ฉี หมิงเซี่ยงก็เป็นนักเดินทาง...”มันเป็นตอนบ่ายของวันที่สองเมื่อหลิน ฮวงออกจากความฝัน หลิน ซินไม่ได้รบกวนเวลาพักเขา เธอออกไปกินข้าวเที่ยงกับไคลี่ เมื่อมองชีวิตของฉี หมิงเซี่ยงจากมุมมองเขา หลิน ฮวงก็พบความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตำนานกึ่งเทพ-เขาคือนักเดินทาง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ใช่นักเดินทางจากโลกแต่เป็นโลกอื่น โลกที่มีกฏแห่งธรรมชาติที่ทรงพลังกว่า ตามความทรงจำของฉี หมิงเซี่ยง โลกนั่นดูเหมือนจะมีเทพที่แท้จริง....
นิ้วทองคำของฉี หมิงเซี่ยงเป็นแหล่งพลังงานขนาดเท่ากำปั้นและเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เขาเลื่อนระดับได้เร็ว เมื่อตระหนักว่าเขาไม่อาจรักษาบาดแผลได้ ฉี หมิงเซี่ยงจึงลบพลังงานจากร่างเขาและซ่อนตัวในมิติบรรพกาล นั่นทำให้บาดแผลเขาเลวร้ายลงและถึงจุดจบ อย่างไรก็ตาม หลิน ฮวงไม่เห็นว่าแหล่งพลังงานถูกเก็บไว้ที่ไหน เขาคิดว่าข้อมูลชิ้นนี้ต้องสูงเกินกว่าระดับพลังในปัจจุบันเขาจะเข้าถึงได้
“มิติบรรพกาลของกึ่งเทพไม่ใช่ที่ที่ฉันสามารถไปได้ในตอนนี้ เมื่อฉันไปถึงระดับจักรพรรดิ ฉันถึงจะคู่ควรแก่การไปยังมิตินี้”หลิน ฮวงรู้ตัวเองดี
เพียงเมื่อหลิน ฮวงกำลังจะสำรวจไปในการฝึกของฉี หมิงเซี่ยง หลิน ซินก็เคาะประตูเขา
“พี่คะ ตื่นได้แล้ว หนูซื้อข้าวมาให้!”
“โอ้ พี่จะไปเดี๋ยวนี้แหละ ขอพี่อาบน้ำก่อน!”