ตอนที่ 18 หัวหน้ารปภ.โรงเรียน
ตอนที่ 18 หัวหน้ารปภ.โรงเรียน
เมื่อหลังลิ่งโตขึ้น เขาเข้าใจความหมายของคำว่า “ความรู้คืออาวุธ” ที่พ่อแม่ของพร่ำสอนมาตั้งแต่ยังเด็ก
นักฆ่าคนนี้ไม่รู้แม้กระทั่งกฎพื้นฐานของฟิสิกส์ ที่ว่าแรงกระทำเท่ากับแรงถูกกระทำ... หวังลิ่งคิดว่าองค์กรนักฆ่าควรจะให้ความรู้พื้นฐานพวกนี้แก่เหล่านักฆ่าด้วย แต่หวังลิ่งก็ไม่คิดว่าแรงสะท้อนจากตัวเขาจะรุนแรงขนาดนี้
ชิวหยิงขณะนี้เสียชีวิตแล้ว เขาพึ่งสลบไปเมื่อไม่นานเพราะแรงสะท้อนของพลังตัวเองที่ทำให้แก่นพลังภายในร่างกายเกิดความเสียหาย
หวังลิ่งตรวจสอบร่างของชิวหยิงด้วยพลังวิญญาณ และพบว่าแก่นพลังของเขาจากที่เคยเป็นสีทองตอนนี้กลายเป็นสีดำสนิทยิ่งกว่าช็อกโกแลต แตกละเอียดเละเป็นโจ๊กอยู่ภายในร่างกาย...
บนดาดฟ้าโรงเรียนถูกปิดตายอย่างสมบูรณ์ ถ้าศพของชิวหยิงถูกพบที่นี่อาจจะมีข่าวลือประหลาดอีกเรื่องเกิดขึ้นภายในโรงเรียน
ในการที่จะไม่ให้มันเป็นเรื่อง หวังลิ่งต้องขนย้ายศพไปยังที่ที่คนสามารถพบเห็นได้
ใต้เงาต้นไม้ในสนามกีฬาดูเหมือนจะเป็นจุดที่ดี
การขนย้ายศพของนักฆ่าใช้เวลาน้อยกว่า5วินาที และหวังลิ่งกำลังจะใช้วิชาเคลื่อยย้ายกลับ
ทันใดนั้นก็มีเสียงคนทักมาจากข้างหลัง “นั่นใครน่ะ?!”
“...” หวังลิ่งไม่ได้หันหน้ากลับ แต่เขารู้สึกว่ากำลังถูกจ้องจากข้างหลังและเขารู้สึกขนลุกตั้งแต่หัวจรดเท้า
แต่เขารู้สึกคุ้นๆกับเจ้าของเสียงนี้ มันเป็นของคนที่ซึ่งเคยร่วมงานกันมาก่อน และเสียงที่มีลักษณะเด่นแบบนี้เป็นของหัวหน้ารักษาความปลอดภัยตาแก่ลี
หวังลิ่งคิดในใจว่าแย่แล้ว – หัวหน้าลีคนนี้เป็นคนที่เขาพยายามอย่างหนักที่จะหลบหน้ามากกว่าหลบหน้าอาจารย์ป่านกับหลินเสี่ยวหยูเสียอีก
อย่างที่เขาบอกไปก่อนหน้าว่ามีคนที่มีความสามารถแอบอยู่ในหมู่อาจารย์ของโรงเรียนแห่งนี้ นอกจากอาจารย์หวังซูคังแล้วก็เป็นหัวหน้าลีคนนี้นี่แหละ
เมื่อหัวหน้าลีเห็นชุดนักเรียนที่หวังลิ่งสวมใส่ เขาก็ขมวดคิ้วและถามด้วยความสงสัย “เธอเป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้หรอ?” เขาได้กลายมาเป็นหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยของโรงเรียนแห่งนี้หลังจากเขาปลดเกษียณจากการเป็นหัวหน้าหน่วยรบพิเศษ7ดาว
เมื่อเขาเห็นหวังลิ่งยังคงไม่ตอบอะไร เขาเพ่งไปที่ศพที่หวังลิ่งพึ่งจะวางลง “เธอเป็นคนฆ่าเขา?”
หวังลิ่งไม่อยากจะยอมรับ หรือจะพูดตามหลัก...คนผู้นี้เขาฆ่าตัวเอง ใครจะรู้ว่าแค่นักฆ่าคนนี้ต่อยร่างกายอันแข็งแกร่งของเขาแรงสะท้อนจะทำให้เขาตายได้? ไม่มีทางที่เขาจะยอมรับว่าเขาเป็นคนทำเด็ดขาด!
“...” เมื่อหัวหน้าลีมองจากสภาพเหตุการณ์และหลักฐานเขาคิดว่าคนคนนี้แหละที่เป็นคนทำ
“หันมาทางนี้!” เขาตะโกนใส่หวังลิ่ง
หวังลิ่งยังคงไม่ขยับเขยื้อน ในตอนนี้เขาอยากจะทำให้ตาแก่คนนี้สลบ แต่เขาก็กลัวว่าเขาจะไม่สามารถคุมแรงของเขาและอาจจะทำให้ถึงตายได้
“หันมาทางนี้! เร็ว!” หัวหน้าลีตะโกนเป็นครั้งที่2
ครั้งนี้หวังลิ่งหันหน้าไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่แค่หันไปเพียงครึ่งเดียว
“หัน มา ทั้ง ตัว!” หัวหน้าลีตะโกนเน้นย้ำทีละคำ
สุดท้ายหลัวลิ่งก็หันไปแต่เขาปิดหน้าตัวเองด้วยมือของเขา วิชาร่างจำแลงขั้นสูงใช้เวลาร่ายนานกว่าที่เขาคิด เขาหมดหนทางแล้วจริงๆ
“...”
“เอามือลง!” บ้าจริง! อาชญากรตั้งกี่คนที่เขาสอบปากคำมา? เขาไม่เคยที่จะตะคอกมากกว่า3ครั้ง
หวังลิ่งถอนหายใจในใจ และเขาเอามือลงเขายอมแพ้ไม่ขัดขืดแล้ว
...
...
หรือมันจะเป็นโชคชะตา
เมื่อหัวหน้าลีเห็นหน้าจริงๆของหวังลิ่ง มันก็อดไม่ได้ที่เขาจะร้องออกมา “โฮลี่ชิ...ที่ปรึกษาหวัง”
หวังลิ่งคิดว่าหน้ากากของเขาของปลิวไปแล้วเมื่อเขาเห็นท่าทางตกใจของคนแก่คนนี้
หัวหน้าลีขยี้ตา และมองหวังลิ่งอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าเขาไม่ได้ตาฝาด... บุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนคนนั้นจริงๆ ผู้ให้คำปรึกษาด้านวิชาอาคม ผู้ซึ่งหน่วยรบพิเศษ7ดาว ได้จ้างเข้าเมื่อ3ปีก่อน – หวังลิ่ง
“...” หวังลิ่งยังคงเงียบ สิ่งที่พลาดที่สุดที่เขาเคยทำมาก็คือการไปเป็นผู้ปรึกษาด้านวิชาอาคมชั่วคราวให้กับหนวยรบพิเศษ7ดาว เป็นเวลา2วันเมื่อ3ปีก่อน...
และตัวปัญหาก็คือตาแก่คนนี้ ผู้ซึ่งได้พบเจอเขาแค่เพียงช่วงเวลาสั้นๆในตอนนั้น ไม่ใช่แค่เพียงตาแก่ยังจำเขาได้ยังดันมาทำงานอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้อีก
[คนที่มีระดับขั้นวิญญาณก่อกำเนิดมาเป็นยาม? เขาคิดอะไรอยู่กันแน่?]
[คนที่มีพลังเหนือมนุษย์มาอยู่ในโรงเรียนเพื่อเรียนหนังสือ? เขาคิดอะไรอยู่กันแน่?]
ในตอนนั้นคนทั้ง2ผู้ซึ่งได้พบกันหลังจากไม่ได้เจอกันมานานกว่า3ปี ยืนจ้องหน้าจมดิ่งไปในห้วงความคิดของแต่ละคน
........................
หลังจากถูกความเงียบกลืนกิน หัวหน้าลีจ้องไปที่ศพนั่น เขาจำได้ว่านักฆ่าระดับโบว์แดงคนนั้นคือ1ในนักฆ่าของกลุ่ม3พี่น้องไร้รัก พี่ใหญ่ชิวหยิง
เมื่อเขาใช้พลังวิญญาณตรวจสอบ หัวหน้าลีถึงกับช็อค [สาเหตุการณ์ตายช่างน่ากลัว! ตั้งแต่หัวกระโหลกยันกระดูดนิ้วเท้า ไม่มีส่วนไหนที่ไม่ได้รับความเสียหาย ทุกส่วนภายในร่างกายแตกหักไม่มีชิ้นดี]
อาการบาดเจ็บเหล่านี้ไม่น่ากลัว สำหรับนักฝึกตนที่สำเร็จขั้นแก่นแท้ปราณทองคำ ต่อให้กระดูกแตกทั้งร่างเขาก็สามารถฟื้นตัวได้ตราบใดที่แก่นพลังของเขายังปลอดภัย
แต่แก่นหลังของชิวหยิงไม่ใช่แค่เพียงได้รับความเสียหาย...แต่มันกลับแตกและสูญสลายหายไปหมดแล้ว!
เมื่อมองศพของชิวหยิง และหวังลิ่งยืนเฉยๆราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นข้างหน้าเขาแล้วหล่ะก็ หัวหน้าลีก็รู้ได้ทันทีว่าอะไรเกิดขึ้น
มันต้องเป็นเพราะนักฆ่าคนโจมตีหวังลิ่งก่อนเพราะความไม่รู้ – เขากลายมาเป็นแบบนี้เพราะการสะท้อนของพลัง! เพราะหวังลิ่งนั้นแข็งแกร่งเกินไป
หัวหน้าลีจำภารกิจสุดท้ายเมื่อ3ปีก่อนได้ก่อนที่เขาจะปลดเกษียณ
ในตอนนั้น ผู้ก่อการร้ายข้ามชาติชื่อว่าดาร์คไนท์ ได้พยายามจะปลดผนึกประตูมิติ และวางแผนที่จะโจมตีเมืองใหญ่พร้อมกันทั่วโลกในคืนนั้น หลังจากที่ได้การแจ้งเตือนทีมของหัวหน้าลีก็รีบออกไปยับยั้งแผนการของกลุ่มดาร์คไนท์ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าหน่วยรบพิเศษทั้ง7คนในทีมโดนลอบทำร้ายโดยกลุ่มดาร์คไนท์ พวกเขาโดนดูดเข้าไปในประตูมิติ
หัวหน้าลีไม่มีวันลืม3วันที่แสนเลวร้ายวันนั้นได้
ประตูมิติเต็มไปด้วยหมอกพิษจากซากศพ และพวกเขาไม่สามารถจะหาน้ำหรือยารักษาเพื่อเติมพลังวิญญาณพวกเขา แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือเหล่าปีศาจระดับราชาปีศาจเล็ดลอดออกมา ถ้าหากตัวใดตัวหนึ่งหลุดออกไปได้เกิดหายนะครั้งใหญ่แน่ๆ
ช่วงเวลาทั้ง3วันที่พวกเขาติดอยู่ที่นั่นเขาพบกับความยากลำบากอย่างมาก
ท้ายที่สุดมีเพียง7คนที่ยังมีชีวิตรอด
หัวหน้าลีคิดว่าเขาตั้งใจจะตายที่นั่น
เมื่อพวกเขาเข้าตาจน ทันใดนั้นหวังลิ่งก็โผล่ขึ้นมา และเขาได้ฆ่าปีศาจไปกว่า100ตัว เหลือไว้เพียงสายธารเลือดของเหล่าปีศาจ เขาได้ค้นหาคนที่สูญหายจนครบทุกคนและพาพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย
หวังลิ่งจำได้ว่าตอนนั้นคนในทีมของหัวหน้าลีสลบไม่ได้สติอยู่ในหมอกพิษ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ลบความทรงจำพวกเขา
หวังลิ่งไม่คิดว่าหัวหน้าลีจะยังรู้สึกตัวในขณะที่เดินทางกลับสู่โลกมนุษย์... และเขายังได้เห็นหน้าของผู้ที่ไปช่วยพวกเขาอีก
เขาไม่เคยลืมสิ่งที่ได้พบเจอในวันนั้น...
หวังลิ่งได้รับการแนะนำให้ไปเป็นผู้ปรึกษาด้านวิชาอาคมของทีมโดยทางเบื้องบน หัวหน้าลีและลูกทีมของเขาดูถูกที่ปรึกษาคนนี้ ในสายตาพวกเขา คนพวกนั้นก็เป็นแค่พวกบ้าหนังสือที่รู้แค่ในหนังสือเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ไม่มีใครในทีมเลยที่ชอบหวังลิ่ง
หัวหน้าลีไม่คาดคิดว่าสุดท้าย คนที่มาช่วยพวกเขานั้นจะเป็นหวังลิ่ง เขาสามารถพาทุกคนออกมาจากประตูมิติหลังจากสังหารเหล่าปีศาจไปกว่า100ตัว ความแข็งแกร่งระดับนี้มันเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด
เมื่อเขาออกจากโรงพยาบาลหลังจากพักฟื้น หวังลิ่งก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
...................
สำหรับหวังลิ่ง ความจริงที่เขาได้เข้าร่วมทีมเป็นเวลา2วันเมื่อ3ปีก่อนมันเป็นอุบัติเหตุ การที่เขาเข้าไปในประตูมิติเปิดเผยพลังของเขาและพาทุกคนกลับมามันเป็นเพราะความมีมนุษยธรรมของเขา
ในโลกนี้มีไม่กี่คนที่รู้พลังที่แท้จริงของเขา และหวังลิ่งรู้ว่าคนเหล่านั้นเป็นใครบ้าง แต่กลับกลายเป็นว่าเขามองข้ามตาแก่ลีไปคนนึง
แต่อย่างไรก็ตามตาแก่คนนี้ยังไม่ได้รู้ความจริงทั้งหมด
เขาคิดว่าหวังลิ่งนั้นแค่ดูเด็กแต่จริงๆแล้วเป็นสัตว์ประหลาดอายุกว่าพันปี
แต่ความจริงก็คือ....
ปีนี้ หวังลิ่งพึ่งจะอายุครบ16ปีบริบูรณ์.....
