DND.24 - วัตถุลึกลับ
ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงบุรุษผู้หนึ่ง
“พักผ่อนก่อนเถอะศิษย์พี่สาว”
ซือหยูมองและรีบซ่อนทันที! ชายรูปงามจนทำให้สตรีหลงใหลกำลังใช้มือยืนน้ำด้วยท่าทางเป็นห่วงเป็นใบให้กับตัวตนอันงดงาม ดวงตาของนางเป็นประกายราวกับแสงจันทราฤดูแล้งบนทะเลสาบ สดใสและสงากว่าดาราทั้งปวง
ตัวจนอันงดงามนี้คือคนเดียวกันที่มอบธนูสีชาดให้ซือหยู! นางอยู่ตรงหน้ากำแพงหลากสีและมองมันอย่างสนอกสนใจ นางที่เหนื่อยล้าหันมารับน้ำเพื่อผ่อนคลาย
“ขอบคุณ”
นางรับน้ำอย่างใจเย็น ริมฝีปากสีแดงของนางค่อยๆเผยอออกและจิบน้ำ
ชายคนนั้นคือราชาทองคำ ฟางฉิงโจว เขามากับตัวตนอันงดงามอีกครั้งเพื่อสำรวจที่โบราณแห่งนี้
“เจ้าพบอะไรไหม?”
ฟางฉิงโจวถาม
นางวางน้ำและคลึงขมับ
“ไม่เลย! แต่มันเป็นวัตถุจากพันปีก่อนอย่างแน่นอน ข้ามองมันไม่ออกเลย”
นางพูดอย่างเหนื่อยใจ
“จันทร์เต็มดวงจะผ่านไปแล้ว ภาพนี้จะไม่เปล่งแสงอีก เราไม่ได้อะไรเช่นครั้งก่อน ชะตาอาจจะลิิขิตไว้ว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่ของพวกเรา”
ฟางฉิงโจวพูดด้วยสายตาซ่อนเร้นบางอย่าง
“ศิษย์พี่ พักก่อนเถอะ สักครู่เราค่อยกลับ”
นางพยักหน้าและนั่งทำสมาธิ การจ้องมองจิตรกรรมอย่างยาวนานทำให้นางเหนื่อยล้า ซือหยูที่แอบมองอยู่รู้สึกแน่นอกอย่างไม่รู้สาเหตุ นางคือผู้งดงามเหนือทั้งหมดในสายตาของซือหยู แต่ดูเหมือนนางกับชายหนุ่มคนนี้จะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดต่อกันถึงได้มีความลับปกปิดร่วมกันเช่นนี้
ความแน่นในอกผ่อนคลายลงไปเมื่อเขาหายใจเบาๆ สตรีเป็นเพียงผู้ผ่านมาผ่านไปบนการเดินทางอันยาวนานเท่านั้น หัวใจของเขาอยู่กับการฝึกฝน!
ดูเหมือนว่าภาพเขียนหลากสีนี้จะเป็นสิ่งลึกลับมาก ซือหยูพยายามมอง ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงระเบิดภายในหัว
“อ๊ะ! ภาพเขียนมันเคลื่อนไหวไปมาเร็วเกินไป มองแปปเดียวข้าก็ลำบากได้ขนาดนี้”
ซือหยูกุมขมับและพักหายใจ แต่เขายังไม่ยอมแพ้
บางทีคนธรรมดาอาจจะไม่มีหวัง แต่ซือหยูใช้พลังเร่งเวลาได้! เขาใช้พลังเร่งเวลารอบๆสิบเท่า! ภาพเขียนหลากสีช้าลงอย่างมากทันที!
ซือหยูพบว่ามันคือภาพสองภาพที่ซ้อนกัน เขามองมันได้ชัดเจนขึ้นแต่มันก็ยังคงเร็วมากอยู่ดี
เขาใช้พลังดวงตาอีกครั้งเพื่อทำให้เวลารอบๆช้าลง 20 เท่า! ตอนนี้เองที่เขาเห็นภาพเขียนทั้งสองอย่างชัดเจน มันช้าลงราวกับหอยทาก
ภาพแรกเป็นภาพที่ชายแก่สวมชุดเขียวยืนอยู่บนหน้าผา เขาราวกับตัวตนอันเป็นอมตะ ซือหยูไม่เคยรู้สึกถึงอะไรเช่นนี้มาก่อน แม้ว่าชายแก่จะเป็นภาพเขียน เขาก็ปรับตัวจนเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ชายแก่มองขึ้นฟ้าอย่างไม่พอใจ เขาใช้นิ้ววาดเส้นโค้งกลางอากาศ
มันเป็นเส้นโค้งธรรมดาที่ราบเรียบ แต่ดูเหมือนจะมีคลืนจังหวะอย่างไม่สิ้นสุด มันเชื่อมสวรรค์กับโลกมนุษย์เข้าด้วยกัน ซือหยูจิตกระเจิง นิ้วที่ชี้อยู่นั้นช่างลึกลับซับซ้อนแต่ก็ดูธรรมดาและเป็นธรรมชาติ ตอนนั้นเองเขาก็รู้สึกเหมือนได้พบอะไรบางอย่าง เขายื่นนิ้วออกมาโดยไม่รู้ตัวและเคลื่อนไหวตามชายแก่ เขาวาดเส้นโค้งไปตามอากาศ
อ๊ากกก--
เกิดพลังลึกลับที่ทำให้อากาศรอบๆสั่นสะเทือนเพียงการชี้นิ้วธรรมดาของซือหยู แม้ว่ามันจะเป็นการเลียนแบบชายแก่ในภาพ แต่การชี้นิ้วของคนธรรมดาก้ไม่สามารถสร้างจังหวะอันไหลลื่นเช่นนี้ได้
ซือหยูค่อยๆมองภาพได้ชัดเจนขึ้น จิตใจของเขาถูกฝังอยู่ในภาพการชี้นิ้วนั้น เขาได้สัมผัสกับประตูแห่งความลึกลับนี้
ฟุึ่บ--
ภาพเปลี่ยนไปเป็นภาพเขียนที่สอง
มันเป็นภาพเมฆาทมิฬเหนือชายแก่ มันเป็นกระแสเมฆาใหญ่ยักษ์ที่มีฝ่ามือขนาดร้อยศอกพุ่งลงมา!
พลังนั้นทำให้เกิดแผ่นดินไหว แผ่นดินแยกออกและคลื่นยักษ์ที่โห่ร้อง ทั่วทั้งโลกล่มสลาย
เมื่อฝ่ามือยักษ์หายไปทุกอย่างก็หายไป ชายแก่คนนั้นก็เช่นกัน! มีเพีัยงรอยฝ่ามือทิ้งไว้บนพื้น!
ซือหยูหน้าแดงก่ำ ทันใดนั้นเขาอ้าปากกระอักเลือดออกมา มันน่ากลัวมากสำหรับเขา! ฝ่ามือนั้นมันน่ากลัวเกินไป! เกินกว่าจะจินตนาการได้!
เขาจะไม่มองมันอีกครั้ง!
ซือหยูหยุดใช้พลังดวงตาทันที ความตกใจที่ได้เย็นยังคงไม่หายไปไหน
“เกิดอะไรขึ้น ศิษย์พี่?”
ฟางฉิงโจวพูดแต่เสียงของเขาดูแปลกๆ
นางเลิกคิ้วเล็กน้อยและเอนหลังเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว นางราวกับมีไข้
“ศิษย์พี่ ท่านตัวร้อนไม่ใช่รึไง?”
เสียงหัวเราะชั่วร้ายมาจากฟางฉิงโจวเมื่อเขาเดินช้าๆไปหานาง ความคิดอันชั่วร้ายไม่ถูกปกปิดต่อไปอีกแล้ว
อะไรกัน? นางจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวและเข้าใจได้ทันที นางมองน้ำที่นางจิบและพูดด้วยความดุดัน
“จะ...เจ้า เจ้าทำอะไรกับน้ำข้า…”
โผละ-
ถุงน้ำในมือนางหล่นกับพื้น
ฟางฉิงโจวพยักหน้าช้าๆ
“ฮ่าๆๆ ไม่เลว โอสถรักพันปีในเมืองหลวงนี่เป็นของดีจริงๆ ถึงเจ้าจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่เจ้าก็ต้องรักข้าหลังจากกินยานั่น”
ดวงตานางตื่นตระหนก
“ฟางฉิงโจว! เจ้ากล้าทำแบบนี้ได้ยังไง? หากเจ้ากล้าแตะต้องข้า พ่อข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”
“ฮ่าๆๆ”
ฟางฉิงโจวมองผิวขาวราวหิมะของนาง ดวงตานางลุกเป็นไฟ
“พ่อเจ้างั้นหรือ? แล้วยังไง? ข้าจะบอกเจ้านะ พ่อข้ากลับมาจากวิหารศักดิ์สิทธิ์แล้ว เขาอยู่ในสำนักแล้วด้วย!”
“แล้วพ่อเจ้าจะกล้าทำอะไรข้า? เขาจะกล้าบังอาจสัมผัสตัวข้าได้รึ?”
ฟางฉิงโจวหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
หัวใจนางแทบจะหยุดเต้น วิหารศักดิ์สิทธิ์! คำนี้เพียงคำเดียวก็ทำให้วีรบุรุษและผู้มีอำนาจต่างต้องคุกเข่านบนอบ ผู้ปกครองวิหารศักดิ์ิสิทธิ์คือราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ ทุกคนในวิหารมีส่วนเกี่ยวข้องกับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด
ทั้งอาณาจักรจะต้องดูแลใครก็ตามที่มาจากวิหารด้วยความยำเกรงราวกับเป็นสุนัขรับใช้ แล้วพ่อของฟางฉิงโจวยังมีสถานะพิเศษในวิหาร! เพียงเขาพูดก็สามารถเปลี่ยนแปลงสำนักในเขตเซี่ยนหยูได้! พ่อของนางเทียบกับพ่อของเขาไม่ได้เลย
นางรู้สึกแปลกๆอย่างมาก จิตใจของนางเริ่มทื่อลง สายตาอันปวดร้าวของนางเต็มไปด้วยจิตสังหาร! การฆ่าเขาเท่านั้นที่จะทำให้นางรอดพ้นวิกฤติไปได้!
ฟางฉิงโจวกุมมือและพูดเยาะเย้ย
“พลังระดับห้าของเจ้าข้าฆ่าได้สบาย แต่เจ้ากล้าหรือ?”
“พ่อข้ารู้แล้วว่าข้ากับเจ้าเข้าป่ามาด้วยกัน ถ้าข้าตายแล้วเจ้ารอดกลับไป! ฮ่าๆๆ พ่อข้าจะฆ่าสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในตระกูลเจ้าเพื่อล้างแค้นเชียวล่ะ!”
ตำแหน่งของพ่อเขาทำให้นางสั่นกลัวในสิ่งที่พ่อเขาจะทำ นางทั้งปวดร้าวและขมขื่น
ไม่นานฟางฉิงโจวก็เห็นนางอ่อนแอลงมาก
“ฮ่าๆๆๆ! เซี่ยจิงหยู หากเจ้าสัญญากับข้า เจ้าจะได้ประโยชน์แน่!”
“ข้าไม่ได้ให้แค่ความมั่งคั่งและรุ่งเรืองกับทั้งตระกูลเจ้า ข้ายังพาเจ้าไปที่วิหารได้ง่ายๆ ข้าทำได้ทั้งหมดที่พูดมาหากเจ้ายอมเป็นเมียน้อยข้า เจ้าจะว่ายังไง?”
“ให้ข้าตายเสียยังดีกว่า”
นางหยิบกระบี่มาจ่อคอตัวเอง!
ฟางฉิงโจวเปลี่ยนท่าทีและขู่นาง
“หากเจ้าคิดจะฆ่าตัวตาย ข้าจะบอกให้พ่อข้าทำลายตระกูลเจ้าทิ้งทันที”
ข้าตายไม่ได้เชียวหรือ? นางโศกเศร้า
“ยอมรับซะ มิเช่นนั้นตระกูลเจ้าจะไม่มีวันได้พบกับความสงบสุขอีก! เซี่ยจิงหยู เจ้าคิดให้ดีจะดีกว่านะ!”
ฟางฉิงโจวเยาะเย้ยซ้ำไปซ้ำมา เขาแน่ใจว่าจะได้เซี่ยจิงหยู นางมีตำแหน่งสำคัญในตระกูลและมีค่าต่อพวกเขาอย่างยิ่ง นั่นทำให้นางต้องฝืนใจยอมรับ
เขาอยากได้เซี่ยจิงหยูมานานเกินไปแล้วนับตั้งแต่มาที่สำนักเซี่ยนหยู ครั้งแรกที่เขาได้เห็นนางก็ทำให้เขาหมายตาใบหน้าอันไร้ที่ติราวกับมิใช่มนุษย์ โชคไม่ดีที่เขาทำหยาบคายในตอนที่พ่อเขาอยู่ที่วิหารไม่ได้
เขารอการมายังสำนักของพ่อเขาทั้งปี เขาจึงข่มความคิดชั่วร้ายไม่ได้อีก เขาจะต้องได้เซี่ยจิงหยู!
นางครวญครางอย่างเจ็บปวด
“ถึงข้าจะตาย เจ้าจะไม่มีวันพรากความบริสุทธิ์ไปจากข้า! พ่อข้าจะต้องกล้าต่อกรกับวิหารเพราะการฆ่าตัวตายของข้า และภูมิใจในตัวลูกสาวเช่นข้า!”
นางเลือกที่จะตายเพื่อรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้
“บัดซบ! หยุดนะ!”
“ฟางฉิงโจว! สิ่งได้มา มีแต่เสียไป นี่เป็นบัญชาจากธรรมชาติ ข้าอาจจะไม่ได้รับการล้างแค้นที่สาสม แต่ท้ายที่สุดเจ้าจะต้องถูกลงโทษ!”
จากพร้อมที่จะแทงทะลุคอเพื่อปลิดชีพตนเองได้ทุกเมื่อ นางกำลังจะทำมันต่อหน้าเขา!
ทันในนั้นกำแพงก็ระเบิดแตกออก ศรเหล็กเร็วปานสายฟ้ายิงไปทางพวกเขาทั้งสอง หนึ่งดอกเล็งไปที่ดวงตาของฟางฉิงโจว อีกดอกเล็งไปที่กระบี่ในมือเซี่ยจิงหยู
ฟางฉิงโจวหลบได้ ส่วนเซี่ยจิงหยูที่อ่อนแอเกินไปที่จะต้านกระบี่ไม่ให้หลุดมือ
ฟึ่บ--
เงาสีขาวพุ่งออกมาจากถ้ำ เขาอุ้มเซี่ยจิงหยูและลอยกลับไปในถ้ำ
ฟางฉิงโจวตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
“วางนางซะ!”
พลังอันล้นหลามของระดับสี่ขั้นกลางไล่ตามซือหยู เขารู้สึกถึงพลังอันรุนแรงถึงตายจากด้านหลัง เมื่อถึงจุดวิกฤติเขาก็หันกลับไปปล่อยหมัดอันรุนแรง!