ตอนที่ 370 ฉันทำอาหารไม่อร่อย?
ตั้งแต่ช่วงเวลาที่ฟาง เหวินยอมรับงานลอบเข้าไปในโรงประมูล เขาก็รู้สึกกังวลอยู่ตลอด
ตระกูลฟาง ซึ่งถูกพิจารณาเป็นตระกูลราชวงศ์ทั่วไปในเขต7กลับถูกฝึกโดยอีกาม่วง นอกจากเหล่าผู้อาวุโสในสำนักงานใหญ่อีกาม่วงแล้ว บุคคลภายนอกไม่อาจรู้เรื่องนี้
ในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลฟาง ไม่มีอะไรผิดปกติที่เขาจะเข้าร่วมการประมูลเนื่องจากเขามาจากตระกูลราชวงศ์ระดับกลาง ในความเป็นจริง ตระกูลฟางได้เข้าร่วมการประมูลนี้ทุกปี อย่างไรก็ตาม ผู้นำตระกูลมักจะเป็นคนเข้าร่วม
เนื่องจากมันเป็นงานสำคัญจากอีกาม่วง ฟาง เหวินจึงจำต้องเข้าร่วมการประมูล
ตอน8โมงครึ่ง ฟาง เหวินผ่านการยืนยันตัวตนด้วยบัตรเชิญที่เขามี
มันจนกระทั่งเขาผ่านการตรวจสอบไปและเมื่อเขาเข้าไปในหอประมูล เขาก็เริ่มสงบสติลง
ระดับความยากของภารกิจนั้นง่ายกว่าที่เขาคิด เมื่อสังเกตระบบการตรวจสอบตัวตนง่ายๆ มันก็ดูเหมือนว่าองค์กรลี้ลับคงมั่นใจตัวเองมากจริงๆ
ภารกิจเขาง่ายมาก-เพื่อยืนยันว่าพวกเขากำลังขายสมองกึ่งเทพที่โรงประมูล
ฟาง เหวินสามารถจำได้ดีถึงสิ่งที่เกิดขึ้นสองวันก่อนเมื่อผู้บริหารสองคนจากสำนักงานใหญ่อีกาม่วงมาพูดคุยกับเขาเพียงลำพัง
“นายเป็นสมาชิกราชวงศ์เพียงคนเดียวที่ต้องรับผิดชอบงานนี้และนายยังเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถทำภารกิจได้ เราต้องการให้นายตรวจสอบว่าพวกเขากำลังจะขายสมองกึ่งเทพจริงหรือเปล่า พูดให้ถูก เราจะบุกที่นั่นก็เพื่อสมองกึ่งเทพ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลราชวงศ์นั่น การปล้นและการฆ่าเป็นเพียงเป้าหมายที่สอง หากของชิ้นนั้นไม่ปรากฏในการประมูล งั้นก็ไม่จำเป็นต้องทำภารกิจต่อไป แม้เราจะได้รับข้อมูลจากแหล่งข่าวที่เชื่อถือได้ เราก็ยังไม่อาจเชื่อได้เต็มที่ ดังนั้น เราต้องการให้นายไปยืนยันมัน...”
ฟาง เหวินรู้ว่าเขาไม่อาจกลับคำได้เมื่อผู้บริหารอีกาม่วงบอกเขาถึงความจริง หากเขาไม่ยอมรับภารกิจ ทั้งคู่จะฆ่าเขาเพื่อปิดปาก ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจอย่างฉลาดโดยไม่ลังเล-และเลือกรับภารกิจ
หลังจากที่การประมูลเริ่ม ฟาง เหวินก็ค้นพบเรื่องประหลาดใจ ของชิ้นสองที่ขายคือสิ่งที่เหล่าผู้บริหารกำลังมองหาอยู่
เพียงเมื่อเขาพยายามจะลอบถ่ายรูปเพื่อส่งไปยังผู้บริหาร เขาก็สังเกตเห็นผู้คนรอบตัวที่แม้กระทั่งอัดวิดิโอ ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดหยุดพวกเขา จากนั้นเขาก็บันทึกเหตุการณ์การประมูลทั้งหมดและส่งมันไปให้ผู้บริหารทั้งสอง
ตอนแรก เขาคิดว่าเขาต้องปฏิบัติภารกิจเป็นเวลาสามวัน โดยปกติ ของที่ดีสุดมักจะขายในวันสุดท้าย เขาไม่เคยคิดว่าไม่กี่นาทีหลังการประมูลเริ่ม สมบัติเช่นนั้นจะถูกนำออกมาขายเป็นของชิ้นที่สอง
หลังจากที่แจ้งให้ผู้บริหารรับรู้ ฟาง เหวินก็ลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปห้องน้ำ เขารู้ว่าสมาชิกอีกาม่วงกำลังเตรียมการโจมตี หอประมูลไม่ปลอดภัย
การกระทำของฟาง เหวินไม่ได้ดึงดูดความสนใจจากใครและการประมูลก็ดำเนินไปตามปกติ
ที่ด้านบนของโรงแรมแห่งหนึ่งใกล้โรงประมูล ชายสองคนสวมชุดโค้ทดำมองทางเข้าโรงประมูล
ทันใดนั้น แหวนหัวใจจักรพรรดิของชายผมสั้นที่ยืนอยู่ทางซ้ายก็สั่น เขาแตะไปบนหน้าสื่อสารทันที เมื่อเขาเห็นผู้ส่งคือฟาง เหวิน เขาก็ตกตะลึง
มีเพียงข้อความเดียวที่ฟาง เหวินส่งมา“นายท่าน พวกเขากำลังขายสมองกึ่งเทพอยู่”
หยาง หยางเปิดวิดิโอทันที หลิงเจี่ย ผู้ที่ยืนข้างเขาก็มองตามเช่นกัน จากนั้นพวกเขาก็เล่นวิดิโอ รูม่านตาพวกเขาเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นสมองกึ่งเทพ
“พวกเขากำลังขายสมองกึ่งเทพ?!”หลิง เจี่ยถาม
หลังจากที่วิดิโอจบลง หยาง หยางก็หันมาและมองหลิง เจี่ย“นายสามารถบอกได้ไหมว่ามันคือของแท้หรือปลอม?”
“ฉันคิดว่ามันเป็นของจริง ผู้คนจากองค์กรลี้ลับค่อนข้างหยิ่ง ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะนำของปลอมออกมาเพียงเพื่ออวด”หลิง เจี่ยยิ้ม
“ดี การเตรียมการไปถึงไหนแล้ว?”หยาง หยางเลิกคิ้วขึ้น
“ฉันยังต้องการเวลา ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะขายมันเร็วนัก ฉันคิดว่าเราต้องรอจนกว่าจะถึงวันที่สาม”หลิง เจี่ยดัดแว่นกันแดด
“เนื่องจากของชิ้นนั้นปรากฏขึ้นแล้ว งั้นก็รีบเตรียมการ ร่างกายฉันกำลังสั่นสู้ หากนายช้าเกินไป ฉันก็ไม่อาจสัญญาว่าจะหักห้ามใจได้”
“ฉันเข้าใจนายดี มันต้องเป็นเรื่องบนเตียง”หลิง เจี่ยหยอกล้อ
“ฉันไม่สนใจผู้หญิง...”ทันทีที่หยาง หยางพูดคำสุดท้าย เขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่เขาพูดอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิด จากนั้นเขาก็กล่าวเสริม“ฉันไม่สนใจผู้ชายเช่นกัน การฆ่าและเลือดเนื้อคือสิ่งตื่นเต้นสำหรับฉัน!”
“มันเพราะนายไม่เคยลองมัน เมื่อนายได้ลอง นายจะรู้ว่าผู้หญิงน่าทึ่งแค่ไหน”จากนั้นหลิง เจี่ยก็นึกได้ว่าเขาเป็นเฒ่าบริสุทธิ์ที่อายุนานกว่าร้อยปี
“ใครบอกว่าฉันไม่เคยลองมาก่อน?ฉันกินผู้หญิงและผู้ชายมากมาย เนื้อ ทอด ย่าง อบและนึ่ง ฉันลองมาหมดแล้ว โดยรวมแล้ว ฉันคิดว่าผู้หญิงอร่อยน้อยกว่าผู้ชาย พวกเธอไม่มีเนื้อมากพอจะเคี้ยวและไม่มีกล้ามเนื้อเช่นผู้ชาย ฉันไม่ชอบเนื้ออ้วน อย่างไรก็ตาม หากมันเป็นบาร์บีคิว เนื้อติดมันก็ค่อนข้างอร่อย...”
“มันไม่รู้เรื่องเซ็กซ์เลย….”
จากนั้นหลิง เจี่ยก็ตบหัวเขาเมื่อรู้ว่าชายที่ยืนข้างเขาเข้าใจความหมายผิดไป เขาแสร้งทำเป็นลืมมันและเปลี่ยนเรื่อง“ฉันจะไปเตรียมการ เมื่อนายได้ยินเสียงคำรามของมอนสเตอร์ ก็ลงมือพร้อมกับพวกเด็กๆ บางที ฉันอาจสามารถทำมันได้ในครึ่งชั่วโมง”
“โอ้!”จากนั้น หยาง หยางก็ฟื้นจากความคิดเรื่องเนื้อ
เมื่อเห็นหลิง เจี่ยหายไป เขาก็ขมวดคิ้วและสงสัย“ผู้หญิงอร่อยจริงๆ?ฉันทำอาหารไม่อร่อยงั้นหรอ?”
…
ทันทีที่การประมูลดราแคนน่าจบลง ของชิ้นที่6ก็ถูกนำขึ้นมา
ในห้องVIP3หลิน ฮวงไม่อาจนั่งเฉยได้อีก“ไปชำระเงินและรับดราแคนน่ากันเถอะ”
“กฏของการประมูลคือไม่มีใครสามารถรับของได้ในระหว่างการประมูล นายสามารถชำระเงินได้หลังการประมูลจบลง”เล้ง เยวี่ยซินหัวเราะและอธิบาย
“จริง?มีกฏเช่นนั้นด้วย?”หลิน ฮวงพูดไม่ออก
“มันเพราะมีคนไม่มากที่เข้าร่วมการประมูล หากผู้คนออกไปทันทีที่ได้ของที่ต้องการ การประมูลก็จะกลายเป็นไร้ชีวิตชีวา นอกจากนี้ หากมีคนเดินไปเดินมา มันจะส่งผลต่ออารมณ์ของทุกคน...”
บูม!บูม!
ขณะที่ทั้งคู่คุยกัน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น
“เสียงอะไรนะ?!”หลิน ฮวงหันไปมองทางประตู
“ดูเหมือนว่าโรงประมูลจะถูกโจมตี....”เล้ง เยวี่ยซินมองไปในทิศทางนั้นเช่นเดียวกันด้วยสีหน้าซับซ้อน