ตอนที่ 222 สิ้นสุด (FREE)
พื้นที่ทะเลดาบคลอบคลุมกว่า 1 ไมล์ จะใช้เขตแดนเงาเพื่อควบคุมดาบทุกเล่ม
มันเป็นไปไม่ได้เลย
ดาบจำนวนมากเริ่มเคลื่อนไหวราวกับพายุขนาดย่อม
"นี่มันเรื่องอะไรกัน?!"
"ดาบมากมาย ... เขาสามารถควบคุมพวกมันได้อย่างไร?"
ผู้ทดสอบต่างไม่เชื่อ เพราะ ฟาง เจิ้งจือ นั้นอยู่แค่ระดับสะท้อนสวรรค์เท่านั้น
ระดับอำนาจทางจิตต้งมีพลังจิตที่เข้มแข็งเท่าไรกันถึงจะควบคุมดาบได้ทั้งหมด?
"อย่าบอกนะว่า... ?!"
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจของผู้เข้าสอบ
จากน้้นพวกเขารู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที ราวกับได้รับชีวิตใหม่
หนานกง มู่ เองก็ลดดาบในมือลง เพราะไม่จำเป็นต้องสู้อีกต่อไป
เหยียน ซิว เองก็เก็บพัด ใบหน้าของเขาไม่สามารถปิดท่าทีแห่งความสดใสออกไปได้
ซิง ฉิงซุย นั่งลงไปที่พื้น ใบหน้าของเขายังคงซีด แต่ไม่ได้ถอนหายใจ
ปากเล็กๆของ ปิง หยาง เองก็อ้าค้าง
อย่างไรก็ตามเมื่อนึกถึงคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ เมื่อครู่
นางรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที
"ฮึ่ม!" ปิง หยาง สะบัดหัวไปอีกทาง พร้อมถอนหายใจเล็กๆ
ฟาง เจิ้งจือ ถือดาบเงียบๆ
ยืนยิ้นอยู่กลางพายุดาบ
"ข้าไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง!" หยิง ซาน เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขารู้สึกไม่พอใจอย่างแท้จริง
"แล้วยังไงละ?" ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยความสงบ
เพราะมันเป็นแบบเดียวกับที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด ไม่พอใจแล้วยังไง?
ตั้งแต่ที่ ฟาง เจิ้งจือ ถือดาบนั่นในมือ
ผลได้ถูกกำหนดแล้ว
แม้เขาจะเป็นระดับอภินิหาร แต่ก็ไม่มีความหวังที่จะทำร้าย ฟาง เจิ้งจือ
เพราะเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ ถือดาบนั่น ก็หมายความว่าโลกแห่งเซียนถูกควบคุมโดยเขา
แม้แต่ชีวิตและความตายของ หยิง ซาน ก็ถูกกำหนดโดย ฟาง เจิ้งจือ
"ข้าแพ้แล้ว!" หยิง ซาน ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองที่ท้องฟ้า เขาไม่รู้ว่าเป็นทิศทางไหน แต่มันเป็นทิศทางที่อยู่ในใจของเขา
ทิศทางสู่ทะเลสาบ 10 ไมล์ ที่ตั้งอยู่ชายแดนเมืองเหยียน
มองไปยังหญิงสาวคนหนึ่ง
นางกำลังรอคอย รอคอยแผ่นกระดาษที่ทำให้นางยิ้มได้ นางไม่ได้รอคอยเขาแต่อย่างใด
หยิง ซาน กัดริมฝีปาก เขาไม่เคยเห็นรอยยิ้มของนางมาก่อน
เขาไม่ควรทำให้นางผิดหวัง
ในความเป็นจริงไม่ว่าจะเป็นในสนามรบหรือแทรกซึมในเมืองเหยียน เขาทำงานได้ลุล่วงมาตลอด
เขาได้รับการยอมรับกี่ครั้งไม่รู้ในฐานะปีศาจ
แต่ตอนนี้ ...
วันสุดท้ายที่เขาจะมีชีวิตอยู่ เขาล้มเหลวในงานครั้งสุดท้ายของเขา เขาไม่มีทางให้คำตอบที่น่าพอใจกับหญิงสาวคนนั้นได้
เขาคงทำให้นางผิดหวัง
หยิง ซาน ไม่ได้ร้องไห้ เพราะเขาเป็นปีศาจ ปีศาจผู้เป็นรองหัวหน้าของดินแดนหยิง
เขาไม่สามารถร้องไห้ต่อหน้ามนุษย์ได้
แม้ว่าเขาจะตายก็ตาม
เขากลายเป็นปีศาจด้วยความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของตัวเอง
ดังนั้นเขาจึงเริ่มเคลื่อนไหว
ทีละก้าว ไปทาง ฟาง เจิ้งจือ ไปยังพายุดาบ ให้ดาบเฉือบร่างกายของเขาไปทีละครั้ง ทีละครั้ง...
เขาไม่ได้ต่อต้านแม้แต่น้อย
เขามอง ฟาง เจิ้งจือ และเดินเข้าไปที่พายุดาบเงียบๆ ...
พายุยังคงโหมกระหน่ำใส่เมืองเหยียนอย่างไม่มีทีท่าจะหยุดลง
มันทำให้อากาศในโรงเรียนยิ่งตึงเครียด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "องค์จักรพรรดิ!" เสียงดังลั่นออกมาจากนอกประตู ทุกคนต่างรู้สึกหนักอึงในใจ
เหล่าผู้ที่เป็นอนาคตของอาณาจักรเซี่ยติดอยู่ในโลกแห่งเซียน
ถ้าไม่มีพวกเขาล่ะก็ อาณาจักรเซี่ยจะอยู่ได้ยังไง?
โดยเฉพาะ ซิง ฉิงซุย ทายาทของกองกำลังตรวจการความมั่นคงติดอยู่ข้างใน
ที่สำคัญคือ ปิง หยาง
องค์หญิงแห่งอาณาจักร
ราชาต้วนไม่ได้รายงานเรื่องนี้กับองค์จักรพรรดิ เขารู้ว่ามันจะเป็นยังไงถ้าจักรพรรดิรู้เรื่องเข้า
นอกจากนี้ยังไม่รู้สถานการณ์ภายในเลยสักนิด
ในสถานการณ์เช่นนี้ ...
ทำไมพายุถึงไม่หยุดสักที? อย่างไรก็ตามนี่เป็นพายุ แม้ว่าเขาจะต้องการหลีกเลี่ยงก็ตามก็ไม่มีทางที่จะทำได้
ได้แต่ยอมรับเท่านั้น
ราชาต้วนและ ฮัน ฉางเฟิง คุกเข่าลงกับพื้น
นอกจากทั้งสองเหล่าขุนนางทั้งหมดก็คุกเข่าลงเช่นกัน
ไม่มีใครกล้าเงยหัวขึ้นมา
เสียงฝีเท้าข้างนอกประตูก็ใกล้ขึ้นและใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ
หลิน มู่ไป่ เดินเข้ามาแล้ว แววตาของเขาดูไม่เข้ากับรูปร่างสักเท่าไรนัก เขาไม่ได้มองคนที่คุกเข่าลงบนพื้น แต่มองไปที่ห้องที่ว่างเปล่า
ที่ด้านหลัง คือ องค์ชาย9 หลิน หยุน และองค์ชาย หลิน เทียนหลง
องค์ชาย หลิน เทียนหลง เองก็มีส่วนในการควบคุมการปกครอง
เขาไม่สามารถเลี่ยงความรับผิดชอบนี้ได้
จากนั้นทางซ้ายก็มี รัฐมนตรี ยู่ ยี่ปิง
ถ้าจักรพรรดิ องค์ชาย และรัฐมนตรีต่างมาที่นี่ ทำไมเหล่าสภาทั้ง 6 จะไม่มา?
"การทดสอบระดับจักรพรรดิที่เจ้าอ้างว่าจัดได้ดีนักดีหนา ข้าจำได้ว่าตอนที่เราเลือกหัวหน้าผู้คุมสอบนั้น แต่ละคนต่างเสนอตัวเองกันทั้งสิ้น และได้ให้คำสัญญาว่าจะทำให้ดี แต่ตอนนี้ละ?" จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ พูด
ความว่างเปล่าในห้องนั้นแสดงให้เห็นว่ายังไม่สามารถควบคุมได้โลกแห่งเซียน และมันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ
ราชาต้วนลดศรีษะลง ขุนนางคนอื่นๆเองก็เช่นกัน
ไม่มีใครกล้าตอบ เพราะทุกคนต่างรู้ดีถึงความโกรธขององค์จักรพรรดิที่ซ่อนเอาไว้ในน้ำเสียง ความโกรธของบุตรแห่งสวรรค์ ไม่ว่าจะยืนขึ้นสูงแค่ไหน ก็ไม่มีทางเลี่ยงพ้น
"พูด" จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ พูดขึ้นอีกครั้ง กลิ่นอายที่แข็งแกร่งถูกเปล่งออกมา
ทำให้ราชาต้วนเหงื่อตกไม่น้อย เขาอยากจะพูด แต่รู้สึกว่าคอแห้งผิดปกติ เขาไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียว
หน้าผากของ ฮัน ฉางเฟิง เองก็เต็มไปด้วยหยดเหงื่อ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถเงียบได้ เพราะเข้าเป็นผู้คุมการทดสอบนี้
ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็ไม่สามารถนิ่งได้
"ข้ารูสึกว่าการที่โลกแห่งเซียนเสียการควบคุมนั้น ... เป็นเรื่องที่ดี!" ฮัน ฉางเฟิง ลดศรีษะลง ชายคนหนึ่งต้องสงบใจของเขาให้นิ่งเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความยิ่งใหญ่
"เรื่องที่ดี? ท่านฮัน จงพูดต่อ " จักรพรรดินั่งลง
"ด้วยความเคารพฝ่าบาท ตั้งแต่ข้าได้เป็นขุนนางหลวงของโรงเรียนหลวง และได้มาเป็นหัวหน้าผู้คุมการทดสอบระดับจักรพรรดิตลอดหลายปีมานี้ ข้าได้ระมัดระวังและรับผิดชอบต่อหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ ข้าไม่เคยผิดพลาด ข้าไม่คิดว่าการทดสอบระดับจักรพรรดิครั้งนี้จะส่งผลกับอำนาจภายนอกได้ อาจเป็นเพราะความจริงที่ว่า ฟาง เจิ้งจือ ข้ามผ่านสะพานแตกหัก ผ่านศิลาแฝดและบ้านหินไปได้ " ฮัน ฉางเฟิง ก้มหน้า
"ต่อไป"
"ข้าเชื่อว่าการที่โลกแห่งเซียนเสียการควบคุมนั้นเป็นเรื่องอันตราย แต่มันเป็นการทดสอบ ทดสอบศักยภาพของเหล่าผู้ทดสอบ โลกแห่งเซียนถูกสร้างขึ้นจาก เมิ่ง เทียน ดังนั้นไม่ว่าจะมีอันตรายใดก็ไม่อาจทำให้พวกเขาถึงตายแน่นอน ยิ่งยืดยาวมากเท่าไรก็หมายถึงการทดสอบที่มากขึ้น นี่... อาจจะเป็นโอกาส? " เมื่อเขาพูดจบหัวใจของเขาก็เต้นรัว
นี่คือคำอธิบายที่ดีที่สุดแล้ว มันเทียบกับการเอาตัวเองเข้าไปอยู่กลางพายุลมแรง หากคาดเดาได้ถูกต้องเขาก็จะรอด
อย่างไรก็ตามหากมีปัญหาเกิดขึ้นจริง ...
แน่นอนทุกอย่างจะมาลงที่เขาคนแรก
"โอ๊ะ!" เมื่อจักรพรรดิได้ยินเช่นนี้ก็สงบลงอย่างเห็นได้ชัด
เขาเข้าใจถึงโลกแห่งเซียนเป็นอย่างดี มีเพียงเหตุผลที่เดียวที่โลกแห่งเซียนเสียการควบคุม นั่นคือจิตสำนึกของ เมิ่ง เทียน ที่ยังคงอยู่ที่นั่น
ดังนั้นมีความเป็นไปได้สูงที่จะไม่มีอันตรายใดๆที่จะเกิดขึ้นกับเหล่าผู้ทดสอบ
แต่ถ้ามันไม่ใช่การทดสอบ?
จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ก็มีแค่ 2 ทางเลือก ข้อแรกคือการเปิดโลกแห่งเซียนอีกครั้ง อย่างไรก็ตามอาจเป็นการรบกวนจิตสำนึกและอาจทำให้โลกแห่งเซียนต้องพังทลายลงได้
แม้จะมีโอกาสที่จะช่วยพวกเขาได้ แต่ก็มีโอกาสที่พวกเขาจะไม่รอดเช่นกัน ...
และข้อสองคือ รอ
มันเป็นตัวเลือกที่ยาก ถ้ามีบางอย่างที่เลวร้ายเกิดขึ้นในโลกแห่งเซียนล่ะก็ มันจะยิ่งทำใหเรื่องราวยิ่งแย่กันเขาไปใหญ่ ถ้าเกิดเรื่องฉุกเฉิน พวกเขาจะทำยังไง
จักรพรรดิมองไปยังห้องที่ว่างเปล่าและคิดถึงข้อดีและข้อเสีย
ตอนนี้ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้ และไม่มีใครช่วย ฮัน ฉางเฟิง ให้พ้นความผิดนี้ได้
รัฐมนตรี ยู่ ยี่ปิง ข้องใจเล็กน้อย ใบหน้าของเขาดูมืดมน ฮัน ฉางเฟิง เป็นเพื่อนที่ดีกับองค์ชาย ดังนั้นเขาไม่อยากจะสูญเสีย ฮัน ฉางเฟิง ไปกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตามสถานการณ์ครั้งนี้รุนแรงจริง ...
เขาทำได้เพียงแค่รอ
ในขณะเดียวกัน ไม่มีใครในสภาทั้ง 6 ปริปากพูด มันอาจมีเหตุผลบางอย่างเบื้องหลังคำพูดของ ฮัน ฉางเฟิง อย่างไรก็ตามก่อนที่จะมั่นใจใครจะกล้าแสดงท่าทีออกมาให้เห็น?
สำหรับองค์ชาย หลิน เทียนหลง เขาไม่พูดอะไร ฮัน ฉางเฟิง เป็นอาจารย์ขององค์ชาย นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้ ในฐานะองค์ชายแห่งอาณาจักร เขารู้จุดยืนของตัวเอง
จุดยืนที่เป็นธรรม
บรรยากาศกลับสู่ความเงียบงัน
จนกระทั่ง ...
มีภาพปรากฎขึ้นกลางอากาศ
ในฉากนั้นเด็กหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงิน เขาถือดาบอยู่ในมือ... ดาบที่มีแผลเป็นสีม่วง
และเหล่าผู้ทดสอบโดยรอบ
ดาบรอบตัวหมุนรอบตัวเขาด้วยความเร็วที่ชัดเจน
นี่เป็นฉากที่น่าตกใจ สิ่งที่ยิ่งทำให้ตกใจคือด้านหน้าของเหล่าเด็กหนุ่ม มีชายวัยกลางคนที่อ่อนแรงอยู่ด้วย คมดาบนับไม่ถ้วนเสียบแทงทั่วร่างกาย
ชายวัยกลางคนไม่ได้ร้องแม้แต่นิดเดียว
พร้อมกับเลือดที่นองเต็มพื้น
...
ภายนอกเมืองเหยียน ที่ทะเลสาบ 10 ไมล์ เรือแล่นไปตามเส้นทาง ภายในทะเลสาบ 10ไมล์
หยุน ชิงวู ยืนอยู่เงียบๆบนหัวเรือ ถือร่มสีเขียวและมองไปยังเมืองเหยียน
"มันน่าจะจบลงแล้ว"
"นายน้อย ต้องใช้เวลาอีกกว่า 1 เดือนจากเมืองเหยียนสู่เมืองฮวายอัน ... ได้โปรดพักผ่อนก่อน" หญิงในชุดกระโปรงยาวสีเขียวมองไปที่แผ่นหลังของ หยุน ชิงวู นางไม่ได้ถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับการทดสอบระดับจักรพรรดิ เพราะ หยุน ชิงวู ไม่เคยเดาพลาด
นั้นคือ หยิง ซาน จะแพ้พ่าย
หรืออาจพูดได้ว่า หยิง ซาน จะพ่ายแพ้ตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว
"ใช่ เมืองฮวายอัน ... " หยุน ชิงวู พยักหน้า แววตาของนางดูหมองหม่น มีภาพแวบเข้ามาในหัวของนาง นั่นคือชุมนุมงานร้อยบุปผา
เมืองฮวายอัน ภูเขาคังหลิง
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้เติบโตขึ้นมาจากหมู่บ้านภูเขาทางเหนือที่ภูเขาคังหลิงงั้นหรือ?
ขณะที่นางกำลังคิด ก็ส่ายหน้าทันที แววตาของเธอสว่างขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ปีศาจปรากฎตัวขึ้นในการทดสอบ การทดสอบจะต้องหยุดลง ตำแหน่งของ ฮัน ฉางเฟิง คงยากที่จะดำรงไว้ได้ เผ่าพันธ์ุมนุษย์จะสูญเสียผู้ที่มีความสามารถไป องค์ชาย 9 นั้นยุ่งเรื่องการปกครอง ราชาต้วนล้มเหลวในการเป็นที่ปรึกษาของการทดสอบ ดังนั้นสถานการณ์ของภูเขาคังหลิน พวกเราไม่ต้องกังวลอีกต่อไป "
"กองกำลังตรวจการความมั่นคง หัวหน้าของ 13 กองกำลัง ข้าชักจะตื่นเต้นแล้วสิ ว่าเจ้าจะทำลายแผนการที่ข้าวางเอาไว้ที่ภูเขาคังหลิงได้หรือไม่? 'ศิลาเซียน' เป็นของข้า "โลกที่ยิ่งใหญ่" ก็จะเป็นของข้า! "
...
ภายในโรงเรียนหลวงทุกคนต่างจ้องมองฉากที่เกิดขึ้นเงียบๆ
ฉากที่เกิดขึ้นในโลกแห่งเซียน
การที่ภาพจากโลกแห่งเซียนนั้นกลับมาควรจะเป็นเรื่องดี
อย่างไรก็ตามฉากที่เกิดขึ้นไม่ทำให้ใครสุขใจ เพราะทุกคนจ้องมองไปยังเหล่าหนุ่มสาวในภาพ
แม้แต่ดวงตาขององค์จักรพรรดิก็สว่างวาบ เพราะนี่เป็นฉากที่ไม่มีใครสามารถจินตนาการและไม่มีใครคาดจะทำนายได้
เพจหลัก : Double gate TH