ตอนที่ 220 ความแน่วแน่ (FREE)

ในอาณาจักรเซี่ย ได้มีนักปราชญ์ที่พูดถึง หยุน ชิงวู อยู่มากมาย ด้วยความสามารถอันล้นเหลือของนาง ทั้งดนตรี การเต้นรำ บทกวี และศิลปะ นางมีความรู้และความเชี่ยวชาญรอบด้าน นางเป็นผู้หญิงที่มหัศจรรย์ อย่างไรก็ตามนางนั้นเอาผ้าปิดหน้าคลุมตลอดเวลา จึงไม่เคยมีใครเห็นใบหน้าที่แท้จริง

จนกระทั่ง ฟาง เจิ้งจือ ได้ปรากฎตัวขึ้น

ในเมืองฮวายอัน ที่ชุมนุมงานร้อยบุพผา ฟาง เจิ้งจือ ได้เปิดผ้าคลุมหน้าของนางออก

จากนั้น ฟาง เจิ้งจือ ก็ได้ขึ้นไปบนเรือสำราญอันใหญ่โตของ หยุน ชิงวู

ฟาง เจิ้งจือ ถามนางว่า นางเป็นผู้มีอิทธิพลหรือมีเบื้อหลังที่ยิ่งใหญ่ใช่หรือไม่? แต่นางก็ตอบกลับมาเพียงประโยคเดียว

"นามสกุลของข้าคือ หยุน"

นางนามสกุลหยุนจริงๆ  ผู้นำของเขตแดนปีศาจทั้ง 10 เองก็นามสกุลหยุนเช่นกัน

หยุน ชิงวู คือบุคคลที่ไม่มีอิทธิพลใดๆในโลกมนุษย์ ดังนั้นการที่นางเดินทางไปยังที่ต่างๆ จึงไม่มีใครสงสัยในตัวตนของนาง

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่น่าอัศจรรย์อย่างนางผู้ที่ไม่เคยมีนักปราชญ์คนใดได้เห็นหน้า จะเป็นใครไปได้นอกจากนายน้อยแห่งดินแดนปีศาจกัน

สถานการณ์ตอนนี้…

สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็อยู่ในความวุ่นวาย

...

ในโลกแห่งเซียน แววตาของ หยิง ซาน ดูมีความปรารถนา  มันเป็นความปรารถนาในอดีต ที่ทำให้เขามีความมุ่งมั่นในหัวใจ

เขาต้องทำภารกิจนี้ให้เสร็จสิ้น

เพราะว่า…

นี่คือการพิสูจน์

จะมีอีกสักกี่ครั้งกันที่ปีศาจนั้นจะกลายเป็นที่จดจำ?

"ฆ่า!" ออร่าสีดำที่เปล่งออกมาทั่วร่างของ หยิง ซาน มารวมกันอยู่ที่มือเป็นหลุมดำขนาดใหญ่เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความตายมันพุ่งเข้าใส่น้ำตกที่ไหลลงมาจากท้องฟ้า

พลังอันมืดมิดปะทะกับน้ำตกสีทองเข้าอย่างจัง

เขาไม่คิดจะหลบเลี่ยง คมดาบที่ซ่อนอยู่ภายใต้น้ำตกสีทอง แต่พุ่งใส่มันตรงๆ

ในความเป็นจริง ฟาง เจิ้งจือ สามารถที่จะหลบอยู่ด้านหลังของกลุ่มคนได้

ตอนนี้มีคนมากกว่า 15 คนให้เขาไปหลบข้างหลัง ...

แม้ว่า หยิง ซาน จะสามารถฆ่าพวกเขาได้ในการปะทะเพียงครั้งเดียว แต่ัมันก็พอที่จะถ่วงเวลาเขาอยู่ได้บ้าง

ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร โอกาสที่ ฟาง เจิ้งจือ จะมีชีวิตรอดก็สูงขึ้นเท่านั้น

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่พ่อพระ เขาเองไม่ได้มีความปราถนาอันสูงส่ง อย่างเช่นอยากจะปกป้องโลก ไม่มีความรู้สึกอยากช่วยเหลือมวลมนุษย์ชาติ อย่างไรก็ตามกับกลุ่มคนที่ยืนขวางหน้าเขาเอาไว้นั้น

พวกเขาเต็มใจที่จะรับอันตรายแทนเขา

เขาจะซ่อนอยู่ข้างหลังต่อไปได้ยังไง?

นี่ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนดีหรือเป็นเพราะความชอบธรรม มันเป็นศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ยิ่งมีผู้หญิงที่กำลังจะตายจากไปอยู่ที่พื้นต่อหน้าเขา

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชอบผู้หญิงคนนี้ก็ตาม

แต่ยังไง ...

นางก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี

ผู้ชายคนไหนจะให้ผู้หญิงมายืนปกป้องได้กัน?

"ตายซะ!" ฟาง เจิ้งจือ รู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะ หยิง ซาน ได้ อย่างไรก็ตามเขาต้องพยายาม แม้ว่าเขาจะต้องใช้พลังทั้งหมดที่เขามีอยู่ในมิติพิเศษก็ตาม เขาก็จะต้องทำ

ดาบพุ่งตกลงมาเรื่อยๆ!

แสงสีทองระเบิดกระจายออกทั่ว

ทันใดนั้นน้ำตกจากท้องฟ้า ก็ได้ถูกทำลายจนหมดสิ้น

แสงและความมืด

แสงสีทองและเงาจางๆ

มันเป็นสิ่งที่ขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิง

ฟาง เจิ้งจือ จ้องเขม็งไปที่ หยิง ซาน

หยิง ซาน เองก็จ้องกลับ

แววตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ฝ่ายตรงข้าม

ท่าทีของพวกเขาเหมือนกัน ต่างก็มีความมุ่งมั่น เขาทั้งสองกัดริมฝีปาก ฟาง เจิ้งจือ จับดาบในมือแน่น

หยิง ซาน เองก็ถือกระบี่ไว้

"ตูมมม!"

เสียงกระหึ่มดังขึ้น แสงสีทองและเงาดำระเบิดพลังใส่กัน ตรงหลางมีร่างของคนทั้ง 2 อยู่ แสงสีทองระยิบระยับนั้นคล้ายกับคมดาบมากมาย และคลื่นพลังสีดำกระจายตัวไปทั่วทุกทิศทุกทาง

"อ๊าก!!" ผู้ทดสอบคนหนึ่งไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้จนโดนลูกหลง เขากดไหล่ของตนไว้แน่น บนไหล่ของเขามีบาดแผลที่เกิดจากดาบอยู่

แสงสีทองและเงาดำเกิดขึ้นต่อเนื่อง

ผู้ทดสอบแต่ละคนพากันหลบเลี่ยงการปะทะ  อย่างไรก็ตามมันเร็วเกินไป ยิ่งพวกเขาได้รับบาดเจ็บแต่แรกอยู่แล้วมันยากมากที่หลบได้

อย่างไรก็ตามจู่ๆภูเขาลูกใหญ่ก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าเหล่าผู้ทดสอบ

ทุกอย่างดูเหมือนจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก...

นอกจากนี้ออร่าสีฟ้าและเขียวส่องสว่างขึ้นมา คลุมล้อมพวกเขาเอาไว้ กลายเป็นเขตแดนขนาดใหญ่ที่ป้องกันแรงปะทะด้านนอก

แสงสีทองและแสงเงาดำปะทะเข้ากับเขตแดนภูเขายักษ์จนเกิดเสียงดังก้อง

ไม่ว่าจะเป็น หนานกง มู่ หรือ เหยียน ซิว หรือแม้แต่เหล่าผู้ทดสอบที่อยู่ด้านใน พวกเขารู้สึกได้ถึงความรุนแรงของการปะทะกัน

"ทรงพลังอะไรขนาดนี้!"

"ทำไมถึงมีพลังมากขนาดนี้กัน?"

ผู้ทดสอบไม่เข้าใจ คนที่พึ่งจะเข้าสู่ระดับสะท้อนสวรรค์แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง? แข็งแกร่งและทรงพลังจนร่างของพวกเขาสั่นสะท้าน

พลังของเขา ...

มาจากที่ไหนกัน?

"มันคือแน่วแน่!" ริมฝีปากของ หนานกง มู่ เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยและมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ

"ความแน่วแน่?" ผู้ทดสอบต่างรู้สึกสับสน

"พวกเขาทั้งคู่เต็มไปด้วยความแน่วแน่อันยิ่งใหญ่!" เหยียน ซิว เองก็พูดออกมาเช่นกัน เขาไม่ได้เลือกที่จะร่วมต่อสู้กับ ฟาง เจิ้งจือ ในตอนนี้ เพราะเขานั้นรู้ดีว่าใครก็ตามที่ตั้งใจจะทำบางอย่างด้วยความแน่วแน่ การไปรบกวนนั้นคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก

นี่คือความไว้วางใจระหว่างมิตรสหาย  นอกจากนี้ยังถือเป็นการเคารพต่อความสามารถของสหายตัวเองอีกด้วย

ฟาง เจิ้งจือ ต้องการป้องกัน หยิง ซาน ไม่ให้เขาได้ฆ่าผู้คน ในขณะเดียวหัน หยิง ซาน ก็สาบานด้วยชีวิตว่าต้องจัดการ ฟาง เจิ้งจือ ให้ได้

ทั้งคู่มีความต้องการที่แตกต่างกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันคือความตั้งใจอันแน่วแน่

อย่างไรก็ตามความแตกต่างในเรื่องของระดับพลังนั้นยังคงเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ มันเป็นความจริง ความจริงที่ต้องเผชิญกับมันไม่ว่ายังไงก็ตาม

หยิง ซาน นั้นมีพลังอยู่ในระดับอภินิหาร ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ดูดซับพลังทั้งหมดจากดวงตาปีศาจ ฟาง เจิ้งจือ จะสามารถเอาชนะ หยิง ซาน ในตอนนี้ได้อย่างไร?

ดาบสีทองพุ่งชนกับเงาดำ พลังอันมหาศาลพุ่งเข้าหา ฟาง เจิ้งจือ อย่างไม่หยุดหย่อน

ฟาง เจิ้งจือ ไม่เคยรู้สึกถึงพลังโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้มาก่อน แม้กระทั่งตอนที่เขาต้องเผชิญกับ ฉือ เฮ่า ในกองตรวจการศักดิสิทธิ์ เขาเองยังไม่เคยรู้สึกเช่นนี้

อาจจะเป็นเพราะ ฉือ เฮ่า ประมาทในตัว ฟาง เจิ้งจือ จึงไม่ได้ใช้พลังอย่างเต็มที่

น่าเสียดายที่ครั้งนี้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางที่จะป้องกันการโจมตีที่เข้ามาหาได้พลังอันรุนแรงปะทะเข้ากับดาบของ ฟาง เจิ้งจือ เคลื่อนไหวไปยังด้ามดาบ ผ่านมือเข้าไปในร่างกายของ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะพุ่งทำลายเข้าไปที่หัวใจ

เต๋านั้นเติบโตขึ้นจากหัวใจ

มิติพิเศษของมนุษย์เองก็ตั้งอยู่ที่หัวใจ

ถ้าหัวใจได้รับผลกระทบที่รุนแรงเกินไป มิติพิเศษเองก็จะได้รับความเสียหายเช่นกัน จนอาจจะพังทลายลงได้

จากนั้น...

แม้ว่าคนนั้นจะยังไม่ตาย แต่ก็เป็นได้เพียงคนพิการ

ฟาง เจิ้งจือ รู้ถึงเรื่องนี้ดี  อย่างไรก็ตามพลังที่เข้ามาในร่างของเขานั้นรุนแรงเกินไป ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้คือการปลดปล่อยพลังที่มีทั้งหมดในมิติพิเศษ เพื่อต่อต้านพลังนั้น

อย่างไรก็ตาม เพราะก่อนหน้านี้เขาได้โจมตีไปด้วยพลังทั้งหมดแล้ว เขาจะมีพลังหลงเหลืออยู่ได้ยังไง?

แสงสีเขียวชะอุ่มสว่างขึ้นในทันที

ปกป้องหัวใจของ ฟาง เจิ้งจือ ราวกับชั้นแผ่นฟิล์มบางๆ

พลังเข้าปะทะกับแผ่นบางๆ สร้างแรงสั่นสะเทือนอันรุนแรง ความรู้สึกนี้ทำให้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่สู้ดีเท่าไรนัก กระอักเลือดสาดกระเซ็นไปในอากาศ

อย่างไรก็ตามพลังนั้นไม่สามารถเข้ามาในหัวใจของเขาได้

"เกิดอะไรขึ้นกัน?"

"อย่าบอกนะว่ามันคือ ... กระจกป้องกันใจ? กระจกที่ ฉือ กูเหยียน มอบให้แก่ข้าตอนที่จะออกมาจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์? " ฟาง เจิ้งจือ นึกถึงฉากที่เกิดขึ้นในกองตรวจการศักดิสิทธิ์

ทันใดนั้นเขาคิดได้ทันทีว่า ฉือ กูเหยียน จงใจแพ้เขาเพื่อเหตุผลบางอย่าง ...

นอกจากความสามารถในการบรรจุสิ่งของแล้ว กระจกป้องกันใจยังสามารถปกป้องหัวใจได้จริงๆ?

ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าโชคของเขาค่อนข้างดี อย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้รับสมบัติที่มีประโยชน์มา อย่างไรก็ตาม กระจกนั้นสามารถป้องกันหัวใจได้ แต่ไม่สามารถสะท้อนพลังที่เข้ามาในร่างกายได้

ถ้าไม่สามารถป้องกันพลังนั้นได้เอง กระจกป้องกันใจจะถูกทำลายลงไม่เร็วก็ช้า

มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่ามิติพิเศษของเขานั้นมีพลังเท่าไร การโจมตีก่อนหน้านั้น เขาได้ใช้หมอกขาวในมิติพิเศษไปทั้งหมดแล้ว

อย่างไรก็ตามในมิติพิเศษของเขานั้นมีต้นไม้ ต้นไม้ที่สูงเสียดฟ้า บนนั้นมีใบไม้อันเขียวชะอุ่มและมีผลไมหลากชนิด

ด้านล่างของตั้นไม้นั้นมีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ราวกับผืนทะเล

น้ำที่ไหลลงมาจากต้นไม้ใหญ่ แต่ละหยดละหยด จากนั้นเกิดเป็นบึงน้ำ และตอนนี้กลายเป็นทะเลสาบ ...

8 ปีที่แล้ว?

ฟาง เจิ้งจือ ได้ปลูกหัวใจแห่งเต๋าจากการไขปริศนาภาพแห่งการสรรค์สร้าง

หลังจากที่ต่อสู้กับหมาป่าเพลิงฟ้า เข้าก็ได้เข้าสู่วิถีแห่งเต๋า แต่ละความสำเร็จค่อยๆตามมาช้าๆ

เขารวบรวมดาวจำนวนมาก จาก 1 ไป 2 จนมากกว่า 100 ดวงดาวที่อยู่ในมิติพิเศษของเขา

ดวงดาวเหล่านี้ได้หยดน้ำหล่นลงบนต้นไม้

จากดาวกลายเป็นกลุ่มดาว ยังไงก็ตามจากกรณีของ ฟาง เจิ้งจือ หยดน้ำนับร้อยได้ร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน จึงเกิดเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่

มันเป็นช่วงเวลาที่ ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกราวกับว่าตัวเขานั้นราวกับครองโลกได้

อย่างไรก็ตามความคิดของ ฟาง เจิ้งจือ ก็เปลี่ยนไป เขาตระหนักว่าระดับพลังนั้นอาจจะมีความสำคัญมากกว่า ดังนั้นทะเลสาบก็ยังคงเป็นทะเลสาบเงียบๆที่อยุ่ในกระเป๋าของเขา

มันไม่เคยถูกใช้โดย ฟาง เจิ้งจือ มาก่อน

อย่างไรก็ตามสถานการณ์ในปัจจุบันค่อนข้างแตกต่างออกไป หมอกขาวในท้องฟ้านั้นถูกใช้จนหมดแล้ว

แล้วสิ่งที่เหลืออยู่?

แน่นอนว่าคือทะเลสาบ

ดังนั้นทะเลสาบจึงเริ่มเคลื่อนไหวและเริ่มเดือด มันเหมือนน้ำที่เดือดพล่าน เกิดไอน้ำลอยควบตัวขึ้นเป็นหมอกเติมเต็มท้องฟ้าอีกครั้ง

ทันทีที่หมอกขาวปะทะเข้ากับพลังที่เข้ามาในร่างกายของเขา

ไม่เกิดการเคลื่อนไหว หรือเสียงใดๆเกิดขึ้น

ตอนที่หมอกขาวปะทะเข้ากับพลังที่เข้ามาในร่างกายนั้น ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกอ่อนเพลียเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากความอ่อนล้าหรือไม่

สิ่งเดียวที่เขายืนยันได้คือ พลังที่เขามาในร่างกายของเขานั้นไม่ได้หายไปอย่างสมบูรณ์

มันยังคงพลุ่งพล่านอยู่ในหัวใจของเขา

จากนั้น...

ฟาง เจิ้งจือ ก็บังคับให้ทะเลสาบเดือดพล่านอีกครั้ง จากนั้นหมอกขาวก็ถูกเติมเต้มท้องฟ้าอีกครั้ง

ครั้งที่1

ครั้งที่2

ครั้งที่3...

หลังจากเกิดการปะทะถึง 4 ครั้ง ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าอีกแล้ว แขนขาของเขาไม่รู้สึกอ่อนแออีกต่อไป เพราะพลังที่เขามาในร่างกายของเขานั้นได้หายไปแล้ว

เพจหลัก : Double gate TH