GE19 ประเพณีของนิกายปีศาจทมิฬ (2)
“วันนี้บิดาช่างมีความสุขนัก! หลายหมื่นปีที่แล้ว ผู้นำของนิกายปีศาจทมิฬเราสามารถทำให้เทพกษัตริย์แห่งโลกพิรุณต้องยอมก้มหัว!” ชายชรานำตำราสีดำออกมาแล้วโยนให้หนิงฝาน
ทักษะลับปีศาจทมิฬ!
หนิงฝานส่ายหน้า ชายชราผู้นี้ช่างทำอะไรตามใจ ไหนจะรับศิษย์ตามใจ ช่วยให้ทะลวงระดับตามใจ ประกาศให้เป็นผู้นำของนิกายปีศาจทมิฬตามใจ ทั้งยังให้ทักษะวิชาตามใจ
หนิงฝานเปิดตำราทักษะลับดู วิธีการฝึกฝนของมันไม่อาจเทียบได้กับทักษะการแปลงหยินหยาง แต่กลับลึกล้ำกว่าทักษะลับเหยียบย่างหิมะ นิกายปีศาจทมิฬสมควรมีที่มาไม่ธรรมดา เพราะในอดีต ผู้นำนิกายปีศาจทมิฬถึงกับทำให้เทพกษัตริย์แห่งโลกพิรุณต้องยอมก้มหัว
ทักษะลับเหยียบย่างหิมะ ทักษะปีศาจทมิฬ หนึ่งเป็นน้ำแข็ง ส่วนอีกหนึ่งเป็นเพลิง หนิงฝานครอบเพลิงน้ำแข็ง ทั้งหมดนี้ราวกับตอบสนองกับความต้องการของเพลิงหยินหยาง และสอดคล้องกับเต๋าแห่งหยินหยางอันยิ่งใหญ่ของสร้อยหยินหยาง
“ขอบคุณอาจารย์” หนิงฝานรู้สึกอึดอัดบ้างเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกขานชราว่าอาจารย์ หานหยวนจี๋ดีกับหนิงฝานมาก
“อืม” ชายชราส่ายหน้า การที่หนิงฝานยอมเรียกขานตนว่าอาจารย์ ทำให้ชายชรามีความสุขมาก
ชายชราแตะไหล่หนิงฝานพลางหัวเราะ “เด็กน้อย ในเมื่อเจ้ายอมเรียกขานข้าเป็นอาจารย์ ตามธรรมเนียมของนิกายปีศาจทมิฬแล้ว ข้าผู้เป็นอาจารย์สมควรมอบของขวัญให้เจ้า มาเถอะ...ไปเลือกของขวัญกัน”
ชายชรานำหนิงฝานแปรเปลี่ยนเป็นสายรุ้งสีดำหายลับไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน มุ่งหน้าไกลออกไปกว่าพันลี้
ทักษะย่างก้าวของชายชรารวดเร็ว! นั่นหมายความว่าระดับพลังของชายชราสูงส่ง ทักษะย่างก้าวของชายเหนือล้ำยิ่งกว่าผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ อย่างน้อยๆก็เทียบได้กับดวงจิตแรกเริ่ม
เช่นนั้นแล้ว...พลังของชายชราก่อนหน้านี้อยู่ระดับไหน? นิกายปีศาจทมิฬมีที่มาอย่างไร?
แม้พลังของชายชราจะสูญหายแต่กลับขึ้นรั้งตำแหน่ง 1 ใน 10 ผู้เชี่ยวชาญของแคว้นเยว่ หากพลังของชายชราฟื้นคืน ชายชราจะทรงพลังขนาดไหน?
ไม่แปลกที่นิกายเทียนหลีโม่ขู่จะทำลายเมืองฉีเหม่ย หากชายชราฟื้นฟูดังเดิมคงไม่มีผู้ใดกล้าลงมือ!
“เราจะไปที่ใด?” หนิงฝานกล่าวถาม
“ข้าบอกเจ้าแล้วว่าจะพาไปเลือกสมบัติ! ตามประเพณีของนิกายปีศาจทมิฬ หากศิษย์ยอมรับอาจารย์ ผู้เป็นอาจารย์ต้องพาศิษย์ของตนไปจู่โจมนิกายฝ่ายธรรมะและช่วงชิงสมบัติของพวกมันมา”
ด้วยความเร็วสูงสุดของทักษะย่างก้าวของชายชรา เพียงชั่วธูปไหม้หมดดอก ชายชราก็นำหนิงฝานมาสู่ท้องฟ้าเหนือ ‘นิกายนักปราชญ์’ แห่งแคว้นเยว่ นิกายแห่งนี้อยู่ไกลจากเมืองฉีเหม่ยกว่าหลายหมื่นลี้ แต่ด้วยเพียงชั่วธูปไหม้หมดดอก ทั้งสองก็มาถึง
ค่ำคืนที่เงียบสงบ ด้านหน้าประตูทางเข้านิกายนักปราชญ์มีข่ายพลังระดับแก่นทองคำถูกวางคุ้มกันเอาไว้ เหล่าศิษย์นิกายที่ลาดตระเวณก็น้อยนิด แต่ด้วยนิกายนักปราชญ์คือนิกายขนาดใหญ่ ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายอธรรมจึงไม่กล้ามาก่อเรื่อง
แต่นั่นเป็นเหตุผลของคนทั่วไป เพราะหากเป็นหานหยวนจี๋ ชายชราสามารถทำลายนิกายแห่งนี้ทิ้งได้อย่างง่ายดาย
“ฮ่าฮ่า...” ชายชราเรียกกระถางแยกโอสถออกมาแล้วใช้มันถล่มเข้าใส่ประตูของนิกายนักปราชญ์จนเกิดเสียงดังสนั่น
เพียงกระถางเดียงแต่กลับทำลายข่ายพลังคุ้มกันนิกายได้
“หรูซางเชิ่ง ไสหัวออกมาหาบิดาได้แล้ว!” ชายชราตะโกนลั่น นิกายนักปราชญ์ปั่นป่วน คบเพลิงจำนวนมากปรากฏ
ศิษย์นิกายนักปราชญ์จำนวนมากเร่งออกมาจากที่พักพร้อมกับดาบในมือ เมื่อพวกมันเห็นหนิงฝานและหานหยวนจี๋ที่เป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณแต่กลับกล้ามาจู่โจมมัน พวกมันจึงมองด้วยสายตาเย้ยหยัน
พวกมันไม่รู้ว่าชายชราน่ากลัวขนาดไหน
ผู้นำของนิกายนักปราชญ์เป็นบุรุษที่มีรอยแผลเป็นจากดาบ ยามนี้มันกำลังร่วมรักกับเหล่าสตรีของมัน แต่เมื่อมันได้ยินเสียงของหานหยวนจี๋ สีหน้าของมันพลันแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง
ตัวมันคือผู้ที่ครึ่งก้าวจะบรรลุขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม เป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในระดับเดียวกันกับผู้นำนิกายเทียนหลีโม่ แต่ยามนี้มันกลับเผยสีหน้าหวาดกลัวต่อหานหยวนจี๋
“นิกายปีศาจทมิฬมาเยือนที่นี่อีกครั้งเพื่อช่วงชิงสมบัติ!”
ไม่ว่าผู้นำนิกายนักปราชญ์รุ่นไหนต่างก็รู้จักนิกายปีศาจทมิฬเป็นอย่างดี
ผู้นำนิกายปีศาจแต่ละรุ่นล้วนสมกับคำว่าปีศาจ ผู้นำแต่ละรุ่นราวกับสืบทอดความชั่วร้ายโดยสายเลือดและมักข่มเหงผู้อื่น ผู้นำนิกายปีศาจทมิฬรุ่นก่อนมาเยือนนิกายนักปราชญ์เพื่อช่วงชิงสมบัติ ทั้งยังสามารถทำให้ผู้นำนิกายนักปราชญ์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มในคราวนั้นต้องก้มหัว ก่อนหน้านั้นไปอีก 1,000 ปี ผู้นำนิกายปีศาจทมิฬใช้ดาบผ่านิกายนักปราชญ์เป็นสองซีก
เช่นนั้น ปีศาจเฒ่าผู้นี้จะมาช่วงชิงสมบัติ?
ในผู้นำแต่ละรุ่นของนิกายนักปราชญ์ หากมีคนรับสืบทอดตำแหน่งผู้นำต่อ คนผู้นั้นจะได้รับคำสั่งที่จะมีเพียงผู้อาวูโสและผู้นำนิกายเท่านั้นที่รู้ หากนิกายนักปราชญ์พบเจอเหตุการณ์การปรากฏตัวของนิกายปีศาจทมิฬ ไม่ว่าพวกมันต้องการอะไรก็ต้องให้ ไม่ว่าจะเป็นสตรีหรือศีรษะของผู้นำนิกายนักปราชญ์ก็ต้องยอมให้
ภายในวังของนิกายนักปราชญ์ หรูซางเชิ่งผละออกจากสตรีที่กำลังหายใจถี่กระชั้น มันสวมใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“อยากได้อะไรก็เอาไป แต่หวังว่านิกายปีศาจทมิฬจะไม่ช่วงชิงสตรีของข้า เพราะข้าเพิ่งได้ครอบครองนางวันนี้...” หรูซางเชิ่งกล่าวพลางหันมองสตรีของตนที่กำลังร้องไห้...