ตอนที่ 217 ร่วมมือ (FREE)
...
เขายังคงพยายามคิดหาหนทางเพื่อเอาชนะ หยิง ซาน อยู่
ในทางกลับกัน หยิง ซาน ก็ไม่คิดจะปล่อยให้เขาทำ ใบหน้าของ หยิง ซาน แสดงถึงความโกรธจัด ในที่สุด หยิง ซาน ก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาก้าวไปข้างหน้า แต่ร่างกายของเขายังคงสั่นสะท้านอยู่เล็กน้อย
มันคงเป็นเพราะความเจ็บปวดที่สาหัส
เหยียน ซิว ขวางทาง ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้ เพราะว่า เขารู้ดีว่าเป้าหมายของ หยิง ซาน คือ ฟาง เจิ้งจือ การขวางหน้า ฟาง เจิ้งจือ ก็เป็นการขวางทางการโจมตีของ หยิง ซาน เช่นเดียวกัน
หนานกง มู่ ก็มาขวางหน้า ฟาง เจิ้งจือ
ท่าทางของเขาสงบมาก อย่างไรก็ตามแววตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น นี้มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย เขาชี้ดาบคู่ของเขาไปด้นหน้า
"ร่วมมือ!" คำ 2 คำออกมาจากปากของ หนานกง มู่
"ตกลง!" ฟาง เจิงจือ พยัก
"ได้" เหยียน ซิว พยักหน้า
ตอนนี้พวกเขาทั้ง 3 คนยืนเคียงข้างกัน
เหล่าผู้ทดสอบคนอื่นๆ เริ่มแลกเปลี่ยนความคิดเห็น จากนั้นคน 2 คนก็ยืนขึ้น
1 ในนั้นคือ หวัง ฉวนปิง คนที่ ฟาง เจิ้งจือ ปล่อยไว้ในรอบแรก
อีกคนเป็นชายวัยกลางคน
"ข้าชื่อ หวัง ม่านฉิง ข้าเป็นลูกพี่น้องของ ฉวนปิง ถ้าฉวนปิงยืนขึ้น ข้าเองก็จะยืนเช่นกัน " ชายวัยกลางคนพูด
"ทำได้ดีมาก!" มีเสียงที่ชัดเจนออกมา จากนั้นร่างๆหนึ่งปรากฎขึ้นข้างๆ ฟาง เจิ้งจือ ผู้ที่สวมเกราะแห่งเปลวเพลิงที่ส่องสว่างด้วยแสงสีแดง
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ ปิง หยาง
"ข้าสวมเกราะแห่งเปลวเพลิง อย่างน้อยข้าก็สามารถรับการโจมตีได้ครั้งนึง!" ปิง หยาง เงยหน้าเล็กๆของนางขึ้นมาด้วยใบหน้าที่มุ่งมั่นและเย่อหยิ่ง
"เจ้าจะเป็นโล่ให้ข้าเหรอ?"
"ฮึ่ย... คำพูดของเจ้านี้มันน่าหงุดหงิดชะมัดเลย นี่เรียกว่าการช่วยเหลือกันในยามลำบากย่ะ "
"ความหมายของการช่วยเหลือกันในยามลำบากนั้นคือการแบ่งของกินของเจ้าให้ข้าและทนทุกข์ไปด้วยกันต่างหาก งั้น เจ้าจะให้ข้าได้ยืมสมบัติที่บ้านของเจ้าเอามาเล่นหน่อยได้ไหม? "
"ฝันไปเถอะ!"
"หุบปากซะ!" เมื่อ หยิง ซาน ได้ยิน ฟาง เจิ้งจือ และ ปิง หยาง สนทนากันแบบเด็กเขาก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป เขาไม่สนใจบาดแผลที่สาหัสของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว ทันใดนั้นความเร็วของเขาก็ถึงระดับสุดขีดอีกครั้ง
"เจ้าทั้งต้องตาย!"
หยิง ซาน ตะโกนดังลั่น
เงาที่คล้ายกับกลุ่มควันพุ่งเข้าหา ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความเร็ว
ดาบของ หนานกง มู่ เริ่มขยับ
แสงสีฟ้าและสีเขียวส่องสว่างออกมา โดยไม่มีการหลบหลีกใดๆ มันฟาดฟันลงไปที่กลุ่มเงานั้นโดยตรง
เหยียน ซิว เปิดเขตแดนของพัดภูเขาและแม่น้ำ สวรรค์และโลก แสงที่สว่างไสวบนท้องฟ้าเป็นแสงที่เปล่งออกมาจากพัด มันฟาดฟันลงไปที่เงาเช่นกัน
ร่างของ หวัง ฉวนปิง และ หวัง ม่านฉิง ก็เริ่มเปล่งแสงออกมาสร้างม่านพลังปกป้องคนทั้ง 6
อย่างไรก็ตามการปะทะที่พวกเขาคาดการณ์กลับไม่เกิดขึ้น
"ด้านบน!" เสียงร้องของเหล่าผู้ทดสอบที่อยู่ด้านหลังดังขึ้น
ทั้ง 6 คนเงยหัวขึ้นไป
บนท้องฟ้า เงาสีดำทมิฬกำลังกระหน่ำลงมาด้วยความรวดเร็ว
ฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดเลยว่า หยิง ซาน จะทำได้ขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม หยิง ซาน โจมตีมาแล้ว มันพุ่งลงมาที่หัวของพวกเขาเร็วมาก
ดาบของ หนานกง มู่ เล็งไปข้างหน้า พัดของ เหยียน ซิว ก็ถูกนำมาใช้เช่นกัน
แต่อย่างเดียวที่ดูเหมือนจะต้านทานการโจมตีของ หยิง ซาน ได้คือ เขตแดนของ หวัง ฉวนปิง และ หวัง ม่านฉิง
ฟาง เจิ้งจือ สามารถรอจนกระทั่ง หวัง ม่านฉิง และ หวัง ฉวนปิง ป้องกันการโจมตีนี้จนเสร็จก็ได้ แต่อย่างไรก็ตาม โอกาสที่พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บก็มากเช่นกัน
ดังนั้น ฟาง เจิ้งจือ จึงเริ่มเคลื่อนไหว
ถือหอกมือซ้าย และจับดาบที่มือขวา จากนั้นเขาก็พุ่งไปยังเงาที่ตกลงมาจากท้องฟ้า
สามารถใช้หอกและดาบพร้อมกันได้หรือไม่?
ฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดอย่างนั้น อย่างไรก็ตาม ถ้าเขามี 10 มือ เขาก็จะใช้มือ หยิบอาวุธ 10 ชิ้นขึ้นสู้อยู่ดี
"ไม่ ไม่ใช่ด้านบน! ข้างล่าง! " ทันใดนั้นมีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมา นั่นคือผู้ที่ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงมาก่อน ซิง ฉิงซุย
"ด้านล่าง ?!" ฟาง เจิ้งจือ ตกใจ
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าขาของเขาติดอะไรบางอย่างอยู่ รางกับถูกล่ามขาอยู่
"ตาย!" มีเสียงมาจากใต้พื้นดิน ฝ่ามือโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ซึ่งมันถือมีดอยู่ มันพุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็วเต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการฆ่า เป้าหมายคือลำคอของ ฟาง เจิ้งจือ
ฟาง เจิ้งจือ เชื่อว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะโจมตีเป้าหมายจากด้านบน
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดเลยว่า หยิง ซาน ยังมีบางอย่างซ่อนไว้
เงาที่ด้านบนเป็นเพียงภาพลวงตา
การโจมตีจากพื้นดินนั้นเป็นของจริง ซึ่งมันอันตรายมาก
มันคือประสบการณ์ มันเป็นประสบการณ์จากการต่อสู้อันนับไม่ถ้วน ในขณะเดียวกันมันก็เป็นเทคนิกขั้นสูง ซึ่งทำให้ หยิง ซาน ได้กลายเป็นรองหัวหน้าของ 1 ใน ดินแดน ปีศาจ
วิชาผสานเงา!
แม้แต่ในปีศาจก็ตาม น้อยคนนักจะได้เห็นเขาใชช้วิชานี้
มันเป็นการเคลื่อนไหวที่รุนแรง แฝงไปด้วยเจตจำนงแห่งการฆ่า
มันเป็นวิชาสังหารที่ทรงพลังที่สุดของ หยิง ซาน รวบรวมเต๋าทั้ง 5 เข้าด้วยกัน เงา แสงอาทิตย์ โลก เจตจำนงแห่งการฆ่าของเทพอาซูร่า และ การทำให้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
ใช่แสงอาทิตย์เพื่อสร้างเงาบนพื้นรวมถึงไปบนท้องฟ้า จากนั้นก็ควบคุมให้เกิดแสงสลัวๆบนท้องฟ้า ทำให้ผู้คนที่เห็นนั้นยากจะตัดสินได้ว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม จากนั้นเขาก็ซ่อนตัวลงไปในดิน จากนั้นก็วางกับดักใส่ศัตรูให้เคลื่อนที่ไม่ได้ จากนั้นใช้เจตจำนงแห่งหารฆ่าฟันของเทพอาซูร่า
มันซับซ้อนมาก
และที่สำคัญที่สุดคือมันถูกใช้ออกมาอย่างรวดเร็ว
เร็วเกินกว่าที่ใครจะตอบสนองทัน
ความคิดของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นมัวแต่พะวงอยู่ที่บนท้องฟ้า เขาไม่เคยมีประสบการณ์ต่อสู้ในสนามรบจริงๆมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถอ่านการเคลื่อนไหวที่แท้จริงของ หยิง ซาน
ถึงแม้ หนานกง มู่ และ เหยียน ซิว จะมีระสบการณ์แต่มันจะเทียบได้กับ หยิง ซาน งั้นรึ?
นอกจากนี้ด้วยความสามารถของทั้ง 6 คนแล้วมันคงเป็นเรื่องยากที่จะต่อกรกับ หยิง ซาน
ที่กำลังอยุ่ภายใต้ความโกรธอันทรงพลัง
หยิง ซาน ยอมแพ้กับการโจมตีตรงๆ แต่เขากลับเลือกใช้การโจมตีที่ลึกลับ และการลอบฆ่าแทน แสดงให้เห็นถึงความอดทนของเขาในตอนนี้ได้อย่างชัดเจน
นอกจากนี้เขตแดนป้องกันของ หวัง ฉวนปิง และ หวัง ม่านฉิง นั้นสามารถป้องกันการโจมตีได้จากแค่ด้านบนและรอบๆ
สำหรับการโจมตีจากใต้พื้นดิน
เห็นได้ชัดว่าอ่อนแอมาก ดังนั้นหมายความว่าการโจมตีของ หยิง ซาน นั้นไม่ถูกต้านทานเลยแม้แต่น้อย ความเร็วของเขาเร็วมากจนไม่มีใครสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน
ฟาง เจิ้งจือ เคยคิดวิธีที่จะป้องกันคนที่พุ่งมาโจมตีใส่หน้าได้
อย่างไรก็ตาม ในโลกก่อนหน้านี้เขามีประสบการณ์ต่อสู้เป็นศูนย์อย่างสมบูรณ์ เมื่อเห็นคนจู่ ๆ ปรากฏขึ้นมาจากใต้พื้นดิน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตอบสนองทันทีเพราะเขาไม่เคยมีประสบการณ์ต่อสู้คนที่โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน
ทุกคนมองไปที่เขาอย่างไร้ทางช่วยเหลือ
แต่นี่เป็นความจริง
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะความแตกต่างของพลัง
ต่อให้ใครจะฉลาดเท่ากับ ฟาง เจิ้งจือ ก็ตาม
เขามองไปยังมีดที่พุ่งมาที่คอของเขา มันมีความเร็วสูงและทรงพลังไปด้วยเจตจำนงแห่งการฆ่าของเทพแห่งสงคราม
"ตูมมม!"
เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นจากทิศที่ทั้ง 6 คนยืนอยู่
มันเป็นเสียงที่เกิดจากการโจมตีครั้งนี้ ในเวลาเดียวกันแสงสีดำก็กระจายตัวออกมาเป็นละรอกคลื่นจากจุดที่โจมตีเช่นเดียวกัน
โลกแห่งเซียนสั่นสะเทือนจากการโจมตีในครั้งนี้เช่นกัน
ในเวลาเดียวกัน ก็ได้มีเลือดสีแดงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ภายใต้แสงอันสดใสของดวงอาทิตย์ เหยือดที่กระจายไปทั่วนั้นราวกับดอกไม้ที่เบ่งบาน
เพจหลัก : Double gate TH