ตอนที่6 อาวุธใหม่
ตอนที่6 อาวุธใหม่
หลังจากวันที่เซียล์ได้ไปล่า งูลายเมฆฟ้า ก็ผ่านมา 1 สัปดาห์แล้ว และตอนนี้เขาก็อยู่ในร้านตีเหล็กแห่งหนึ่ง ในเมืองการูบ้า
“พี่พนักงานครับ ของที่ผมสั่งไว้เสร็จรึยังครับ”
“เสร็จแล้วหละค่ะ ไปรอที่จุดรับของได้เลย”
“ครับ”
ย้อนกลับไปเมื่อ2วันหลังจากที่เซียล์ไปล่า งูลายเมฆฟ้า
ใช่แล้ว หลังจากที่เซียล์ได้ไปล่า งูลายเมฆฟ้า มา2วันเขาจึงนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่มีอาวุธที่ใช้ในการโจมตีในระยะไกลเลย และมันสำคัญอย่างมากในการต่อสู้ (Tl. พระเอกพึ่งนึกได้รึนิ)
นอกจากนี้ดาบของเซียล์ที่ใช้อยู่ในตอนนี้ก็เป็นดาบเหล็กธรรมดาๆ
ซึ่งแน่นอนว่าเซียล์อาวุธ ธรรมดาๆได้อย่างไร เขาจึงได้ร่างแบบอาวุธชุดซึ่งแหมะสมกับเข้าโดยเฉพาะและใช้เวลาในการร่างถึง1วัน1คืนเต็มๆ
หลังจากนั้นวันต่อมา เซียล์ก็ได้เดินไปยังร้านตีเหล็กแห่งหนึ่ง
เมื่อมาถึงเซียล์ก็ได้เปิดประตูเข้าไปก็ได้พบกับพนักงานหญิงคนหนึ่งกำลังคุยกับลูกค้าอีกคนแต่หลังจากนั้นไม่นานก็มีพนักงานอีกคนเดินมาที่ทางเขาหลังจากนั้นก็กล่าวด้วยวาจาที่สุภาพว่า
“ยินดีต้อนรับค่ะ คุณลูกค้ามิทราบว่ามีเรื่องอะไรให้ช่วยไหมคะ”
“ผมอยากจะสั่งทำอาวุธหน่อย หนะครับ”
“ไม่ทราบว่าต้องการอาวุธแบบไหนคะ” พนักงานถาม
“ดาบกับหน้าไม้ตะขอ ผมเอาแบบมันมาด้วยนะครับ”
หลังจากนั้นเซียล์ก็ยื่นแบบอาวุธให้พนักงาน
“อ่ะ.....เออคือว่า โครงสร้างมันค่อนข้างซับซ้อน ถ้าไม่ว่าอะไร คงต้องให้ไปคุยกับช่างตีเหล็กโดยตรงแล้วหละค่ะ” พนักงานตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“โอเค ครับ”
หลังจากนั้นเซียล์ก็เดินตามพนักงานเข้าไปยังหลังร้านแล้วก็เจอกับ
ผู้ชายวัยกลางคนกำลังขะมักเขม้นตีโลหะอยู่หลังจากนั้นซักพักหนึ่งเมื่อเขารู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา เขาจึงพูดกับพนักงานว่า “ฉันกำลังยุ่งอยู่กับงานให้เขาไปรอในห้องรับแขกก่อน”
“ค่ะ” พนักงานตอบ หลังจากนั้นพนักงานก็พาเซียล์ไปยังห้องๆหนึ่ง
ภายในห้องมีโต๊ะไม้หนึ่งตัวกับเก้าอี้ไม้2ตัว เซียล์ก็ไปนั่งบนเก้าอี้แล้วพนักงานก็นำ น้ำชาเขียวร้อนมาเสิร์ฟและเดินออกจากห้องไป
หลังจากที่เซียล์จิบชารอไปได้ประมาณ30นาทีก็มีชายวัยกลางคนที่เจอในตอนแรกเปิดประตูเข้ามาในห้อง นั่งลงบนเก้าอี้แล้วพูดว่า
“เด็กน้อย เจ้าชื่ออะไรรึ” ช่างตีเหล็กถาม
“ผมชื่อว่าเซียล์ครับ”
“แล้วเด็กน้อย เซียล์อยากได้อ่ะไรหละ”
“เอ่อ คือ เรียกผมว่าเซียล์ก็พอครับ แล้วก็นี้เป็นแบบอาวุธที่ผมอยากได้ครับแล้วพอจะทำมันได้ไหมครับ”
หลังจากนั้นเซียล์ก็ยื่นแบบอาวุธให้ช่างตีเหล็กดู
“อืม มันค่อนข้างจะซับซ้อน แต่ก็ทำได้อยู่หรอกคงต้องใช้เวลาซักหน่อยหละนะ แล้วเจ้าอยากได้วัสดุแบบไหนในการสร้างอาวุธหละ”
“ดาบผมอยากให้ทำจากเหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095 ครับ
ส่วนหน้าไม้ตะขอผมอยากได้ไม้ที่มีความยืดหยุนสูงในส่วนคันธนูหนะครับ”
เมื่อช่างตีเหล็กได้ยินที่เซียล์ตอบจึงถามไปด้วยสีหน้างงๆว่า
“แล้วเหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095 คือแร่อะไรรึข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”
“เออ จริงด้วยโลกนี้เขาคงไม่รู้จักเหล็กกล้ากันนี้เนอะ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095เลย” เซียล์คิดในใจจากนั้นจึงตอบช่างตีเหล็ก กลับไปว่า “งั้นนำแร่เหล็กมาจากนั้นผสมกับคาร์บ่อนและแมงกานีส ในอัตราส่วนและวิธีการตามนี้น่ะครับ” แล้วเซียล์ก็อธิบายวิธีการในการทำ “เหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095”
(Tl. เหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095 เป็นเหล็กที่มีความแข็งอึดค่อนข้างมาก รักษาคมได้ดีเยี่ยม และลับคมได้ง่าย)
“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจัดให้รอมารับในอีก4วันละกันนะ” ช่างตีเหล็กตอบ
“งั้นไปก่อนน่ะครับ”
4วันต่อมา เซียล์ก็มารับของที่ร้าน
“พี่พนักงานครับ ของที่ผมสั่งไว้เสร็จรึยังครับ”
“เสร็จแล้วหละค่ะ ไปรอที่จุดรับของได้เลย”
“ครับ”
หลังจากนั้นเซียล์ก็เดินไปที่จุดรอรับของ
“ดาบกับหน้าไม้ตะขอที่สั่งไว้ได้แล้วค่ะ”
หลังจากนั้นเซียล์ก็ได้พบกับ ดาบคาตานะที่มีความยาวประมาณ1เมตร
ที่ใบดาบผ่านการลับคมถึง24รูปแบบและทำจากเหล็กกล้าไฮคาร์บอน AISI 1095
และอีกชิ้นก็คือหน้าไม้ตะขอขนาดเล็กที่ติดมาพร้อมกับปลอกแขน
นี้เป็นหน้าไม้ที่เซียล์นั้นได้คิดขึ้นเพื่อใช้ช่วยในการเคลื่อนไหวและการซุ่มโจมตี โดย เมื่อสวมหน้าไม้นี้เข้ากับแขนจะสามารถยิงตะขอ3แฉกใช้ในการเกี่ยวเพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวตามต้นไม้ อาคารสูงๆ และ ยังมีความสามารถดึงสายสลิงกลับได้อีกด้วย นอกจากนี้ข้างบนหน้าไม้ยังสามารถใส่ลูกธนูขนาดเล็กได้ถึง3นัดอีกด้วย
“เอาหละเท่านี้อาวุธเบื้องต้นก็พร้อมแล้ว ถึงจะไม่ได้ดีมากแต่ก็พอใช้ชั่วคราวได้หละนะ” เซียล์คิดในใจ
หลังจากเซียล์จ่ายเงินค่าอาวุธเสร็จเขาก็เดินออกมาจากร้านและมุ่งหน้าสู่ป่าฟอนเซ่ทันที!
