ตอนที่1 shut down

ตอนที่1 shut down.........

ณ ห้องประชุม วันที่1 เดือน1 ปี 2XXX

“คลาร์เอลงานวิจัยของคุณยอดเยี่ยมมาก นี้เอาไปต่อยอดได้อีกเยอะเลยเลยน่ะเนี่ย”

“เป็นผลงานที่เยี่ยมมากจริงๆ แล้วเรื่องเกี่ยวกับ โครงการการพัฒนาอาวุธที่มีโครงสร้างจากอาวุธโบราณหละ คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว”

“อ๋อ งานนั้นคืบหน้าไปได้40เปอร์เซ็นต์แล้วครับ งานนั้นหินเอาการอยู่เหมือนกัน”

“โหตั้ง40เปอร์เซ็นต์แหนะ ขนาดทีมวิจัยของผมยังแทบจะไม่มีความคืบหน้า จนแทบจะพับโครงการเก็บอยู่แล้ว แต่คุณคนเดียวทำได้ตั้ง40เปอร์เซ็น”

“มันก็แค่การดัดโครงสร้างที่สูญหายไปให้มันกลับมาใช้ได้เหมือนเดิมนั้นแหละครับ แต่มันก็หินเอาการ จริงๆนั้นแหละครับ โครงสร้างที่ซับซ้อนขนาดนั้น คนโบราณคิดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้”

1 ชั่วโมงต่อมา

“งั้นวันนี้พอแค่นี้น่ะ เลิกประชุม”

“เฮ้อออออ เหนื่อยจังเลย”

สวัสดีครับ ผม ชื่อ คลาร์เอล เฮบริเดี้ยน (klar el Hebridean)

อายุ 19 ปี

จบ ปริญญาเอก สาขา วิศวกรรมทางด้านอาวุธ

ผมเชี่ยวชาญ โครงสร้างทางด้านอาวุธทุกช่วงการเวลา ทั้งอาวุธร้อน อาวุธเย็น ไม่ว่าจะเป็น ยุคโบราณหรือยุคปัจจุบัน

(Tl. อาวุธร้อนคืออาวุธจำพวก ปืน ส่วนอาวุธเย็นคืออาวุธจำพวก ดาบ หอก ขวาน ธนู ฯลฯ ทำนองนี้น่ะครับ)

ถ้าถามว่า ทำไม่อายุ19ปีถึง จบ ปริญญาเอก ได้หนะหรอ

เพราะงานวิจัยทางทฤษฎีเอาไปส่งอาจารย์ดันไปแตะตาคนใหญ่คนโตเข้า

จากนั้นก็เริ่มจ้างผมไปเป็นเด็กฝึกงานแล้วก็ค้นพบว่าผม มีความเป็นอัจฉริยะ

ทางด้านอาวุธมากๆ และ ด้วยเส้นสายบางอย่าง พวกเข้าจึงไปขอทางมหาลัยให้ทำการทดสอบพิเศษ จนกลายเป็นว่าผมจบ ปริญญาเอก ตั้งแต่อายุ 19 ปีนนั้นหละครับ

ซึ่งความจริง ตอนแรกกะแค่จะทำงานหาเลี้ยงชีพแบบ ชิวๆ ไปวันๆ พักวันละ หลายๆชั่วโมง (Tl.เอาง่ายๆ ขี้เกียจใช่มะ)

ดันกลายเป็นต้องทำงานหนักทุกวันเงินเดือนไม่เคยได้ใช้ให้คุ้มค่านอนวันละ2ชั่วโมงแถมไม่มีเวลาจีบสาวๆจนยังเวอร์จิ้น อยู่เนี่ยแหละครับ

แต่ในวันนี้เป็นวันปีใหม่ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่วันที่ผมจะได้เลิกงาน5โมงเย็นเหมือนคนปกติเขา และในที่สุด..........ผมก็จะได้ทำงานอดิเรกของผม

ที่ ร้านขาย ฟิกเกอร์ โมเดล ต่างๆ

“สุดยอดไปเลยโว้ยยย

โมเดลมังกร แอนตี้โพเดี้ยน โอเพิลอาย (Antipodean Opaleye)

ขนาด1/30 ของ ของจริง

อันนี้ โมเดล 1/16 สาวมอน เผ่าเองเจิล

ฟิกเกอร์เผ่าเซเรน นี้ก็แจ่มมาก (เผ่าครึ่งคนครึ่งปลา เช่น เงือก พรายน้ำ มนุษย์ฉลาม เป็นต้น)

โมเดล เผ่าแฟรี่นี้ก็ดี เผ่ายักษ์นี้ก็เท่ห์ มาก เอาเป็นว่า ซื้อมันทั้งหมดเลยแล้วกันไหนๆเงินเดือนก็แทบจะไม่ได้ใช่อยู่แล้ว”

หลังจากนั้น คลาร์เอล ก็เดินกลับบ้าน

“ไหนๆก็ได้พักแล้ว เล่นเกมส์หน่อยก็แล้วกัน ไม่ได้เล่นมาตั้งนานแล้วน่ะเนี่ย”

หลังจากนั้นคลาร์เอลก็เปิดคอม ขึ้นมาและก็เล่นเกมส์

dragon of domination

“เฮ้อออ ฉันอยากจะเป็นมังกรจังเลย ทั้งแข็งแกร่ง มีอิสระเสรี เป็นที่ยกย่อง อยากจะทำอะไรก็ได้ เป็นจ้าวแห่งฝืนนภาอันกว้างใหญ่ แถมมีสาวๆเยอะอีกตังหาก”

หลังจากนั้นก็มีแก้วน้ำชาปริศนา ตกลงมาจากเพดานตรงหน้าคลาเอลและ.......................... น้ำชาได้ตกลงบนที่หน้าจอคอมพิวเตอร์จากนั้นหน้าจอก็ขึ้นอักษรว่า “shut down”

แล้วก็ยังไม่พอ น้ำชาได้ไหลจากจอคอมพิวเตอร์ลงมายังโต๊ะคอม ไหลไปตามสายไฟและไหลเข้าไปในCPU แล้วสุดท้ายก็ไหลลงมาโดนเท้าของ คลาร์เอล

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไฟฟ้าได้ช็อตคลาร์เอล และหลังจากนั้น สติของคลาเอลก็ค่อยๆ หายไปเป็นความมืดมิด

…………………………………………………………………………….

 

ณ สรวงสวรรค์ซักแห่งหนึ่ง

มีชายแก่กำลัง นั่งอยู่บนเสื่อทาทามิ และ กำลังสังเกตการณ์ โลกต่าง พร้อมกับดื่มน้ำชาบนฟากฟ้า

“โลกนี้ก็สงบสุขดีไม่มีปัญหา ไปดูโลกดอื่นดีกว่า”

ขณะที่ชายแก่กำลังจะไป เขาก็เผลอทำแก้วน้ำชาตกลงไปในช่องว่างของมิติ

“แย่แล้ว”

หลังจากนั้นชายแก่ก็ได้ตามไปเก็บแก้วน้ำชาแต่สายไปเสียแล้วชายแก่ได้พบกับร่างของคลาร์เอลที่ไร้ดวงวิญญาณ

“ข้าได้ทำผิดพลาดซะแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าน้ำชาจะพรากชีวิตไปจากคน คนหนึ่งได้”

หลังจากนั้นชายแก่ก็ได้คิดอยู่ซักครูหนึ่ง

“แต่ยังไง มันก็เป็นความผิดของเรา งั้นก็ไปพบดวงวิญญาณของเขาหน่อยแล้วกัน”

แล้วชายแก่ก็กลับไปยังสรวงสวรรค์ และ ร่ายบทคาถา เรียกวิญญาณของคลาร์เอลมา