บทที่ 50 - คู่หูเฉพาะสำหรับฉัน (3) [อ่านฟรีวันที่ 25/09/61]
บทที่ 50 - คู่หูเฉพาะสำหรับฉัน (3)
นอกเหนือจากการไปกินอาหารทะเลที่แม่เขาเตรียมไว้ให้ในบ้านแล้วยูอิลฮานก็ได้ใช้เวลาตลอดทั้งหมดไปกับการทำงานในห้องทำงานของเขา
เขาได้สร้างตัวร่างของ pile bunker ด้วยหัวใจโลหะและสร้างกระสุนขึ้นด้วยกระดูกต่างๆและเขายังได้ทำให้มันระเบิดขึ้นมาในตอนที่เข้าไปในร่างของศัตรูอีกด้วย สิ่งนี้คือผลงานชิ้นเอกของเขา
pile bunker ที่เขาได้สร้างขึ้นในครั้งนี้มันไม่เหมือนกับครั้งแรก หินพลังเวทย์ที่เขามีในครอบครองก็ยังมากมาย เขาได้ลงทุนใช้มันไปโดยไม่ลังเลและทำการหัตถกรรมมานาไม่ได้ทำแค่กับ pile bunker เท่านั้นแต่เขายังทำกับกระสุนบางส่วนอีกด้วยและมันก็ได้ผลลัพธ์ออกมาที่ดีไปกว่าที่เขาคิดซะอีก บางทรมีนอาจจะเป็นเพราะวัตถุดิบมากมายที่เขามีและเลเวลของหัตถกรรมมานาที่สูงกว่าแตต่ก่อน
[pile bunker โลหะ 'น่าเกรงขาม' 'ทำลาย']
[ระดับ - ยูนีค]
[พลังโจมตี -
ขั้นที่ 1: 2,100
ขั้นที่ 2: 3,200
ขั้นที่ 3: 4,300
ขั้นที่ 4: 5,500]
[ออฟชั่น - พลังในการเจาะทะลวงและพลังโจมตีเพิ่มขึ้น 40%]
[ความทนทาน 2,100/2,100]
[อาวุธที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำขึ้นมาจากช่างที่เก่งที่สุดบนโลก มันเต็มไปด้วยพลังที่น่ากลัวและโหดร้าย]
แม้ว่าเขาจะทำมันขึ้นด้วยหัวใจโลหะแต่ว่าเขาก็ทำให้มันไปถึงขั้นที่ 5 ไม่ได้ นี่มันเป็นเพราะพลังของหนังยางยักษ์ที่เพิ่มขึ้นไปและความทนทานของตัว Pile Bunker แน่นอนว่าแค่ขั้นที่ 4 มันก็น่ากลัวแล้ว ดังนั้นเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
นอกจากนี้ยูอิลฮานก็ยังทำอาวุธหลากหลายชนิดด้วยการใช้ความคมและแข็งของกระดูก ค้อน ขวาน ดาบให่และแม้แต่ระเบิดที่ทำจากหนังยางยักษ์
สิ่งต่อมาที่เขาทำขึ้นก็คืออาวุธโจมตีระยะไกล
ถึงแม้ว่าการสร้างธนูหรือปีนมันจะเป็นเรื่องดีเนื่องจากเขามีสกิลการยิงแต่ว่าเมื่อคิดกลับไปถึงการต่อสู้กับเสือดาวเงามันก็คงเป็นการยากกับเขาที่ใช้มานาไม่ได้ที่จะสร้างความเสียหายให้กับมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ด้วยกระสุนเล็กๆหรือลูกธนูเล็กๆได้
เพราะแบบนี้ยูอิลฮานจึงไม่ได้ทำธนูหรือปีน แต่ว่ามันคือที่ขว้าง (atlatl) อุปกรณ์ที่เอาไว้สำหรับในการช่วยขวางหอกที่มีอยู่ในสมัยโบราณ
[ที่ขว้างกระดูก 'แสงจันทร์' 'หยาบ']
[ระดับ - ยูนีค]
[พลังโจมตี - 2,800]
[ออฟชั่น - พลังโจมตีระยะไกลเพิ่มขึ้น 50% พลังโจมตีและความแม่นยำเพิ่มขึ้น 40% เมื่ออยู่ใต้ดวงจันทร์]
[ความทนทาน - 1,850/1,850]
[อุปกรณ์ขว้างหอกที่สามารถใช้ช่องเล็กๆเสียบหอกเมื่อยิงออกไปได้ ผลลัพธ์ต่างๆจะต่างกันไปตามแต่ความสามารถของผู้ใช้]
อุปกรณ์ในการช่วยข้างนี้ของเขามันดูเหมือนกับตะขอ และมันก็เป็นอาวุธที่ใครๆก็ใช้มันได้ด้วยการแค่ใส่หอกที่จะใช้ขว้างเข้าไป และก็แค่เหวี่ยงมันออกไปเท่านั้นเอง
ระยะและพลังโจมตีของมันก็เพิ่มขึ้นกับหอกที่เขาใช้อีกด้วย และเหนือสิ่งอื่นใดมันก็ยังได้รับผลจากความเชี่ยวชาญหอกเลเวลสูงสุดของยูอิลฮานอีกด้วยทำให้มันได้ผลดีกว่าอาวุธขว้างอื่นๆ
นอกไปจากนี้หลังจากที่ยูอิลฮานได้สร้างอาวุธจำนวนมากที่เขาจะใช้แล้วยูอิลฮานก็ได้ซ่อมแซมเกราะของเขา
เขาไม่ได้แค่ซ่อมเกราะที่เสียหายเท่านั้นแต่เขาก็ยังเอาหนังของหัวหน้าโทรลล์แห่งที่ราบสูงไปคลุมอีกชั้นหนึ่ง เขาไม่ลืมที่จะทำการหัตถกรรมมานาเพื่อเพิ่มการระบายอากาศและพลังป้องกันอีกด้วย
อย่างสุดท้ายก็คือเมื่อเขาได้เปิดกระเป๋าขึ้นมาเพื่อที่จะเสริมพลังของฉมวกและเชือก เขาก็ได้เจอเข้ากับสินสงครามอย่างสุดท้ายที่เขาลืมมันไปแล้ว
"อ่า"
ของสิ่งนั้นก็คือหินพลังเวทย์ ผ้าคลุมสีดำ และเคียวยักษ์สีดำที่ถูกทิ้งเอาไว้ เมื่อเขาคิดไปถึงพลังในตอนที่เขาสู้กับเรต้าคาร์อิฮ่าแล้ว ยูอิลฮานก็ได้ตรวจข้อมูลของทีละกันอย่างคาดหวัง
[เสื้อคลุมที่ร่วงหล่นของยมทูต 'ซ่อนเร้น']
[ระดับ - ยูนีค]
[พลังป้องกัน - 2,400]
[ออฟชั่น - ความสามารถในการปกปิดตัวตนของผู้ใช้เพิ่มขึ้น 20% พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 20% เมื่อโจมตีทีเผลอ]
[ความทนทาน 1,238/2,430]
[เสื้อคลุมที่ได้ดูดซึมมานามืดเป็นเวลานานจากการมีอยู่ของพลังยมทูต]
[เคียวยมทูต 'ร้ายแรง' 'คม']
[ระดับ - ยูนีค]
[พลังโจมตี -3,100]
[ออฟชั่น - โอกาสคริติคอลและพลังโจมตีเพิ่มขึ้น 40%]
[ความทนทาน - 1,780/2,800]
[เคียวที่ซึ่งได้ถูกตีขึ้นจากช่างตีเหล็กคนสุดท้ายของโลกที่ล่มสลาย ทำขึ้นมาจากโลหะที่ไม่ทราบแห่งกำเนิด]
"นี้มันเป็นอาวุธที่ดูอ่อนไปเล็กน้อยนะเมื่อเทียบกับความสามารถของมัน"
ยูอิลฮานได้งุนงงไปเมื่อเขาได้เห็นข้อมูลที่ต่ำกว่าที่เขาคาดไว้ แต่จริงๆแล้วเขาไม่เคยรู้เลยว่าอาวุธทั้งหมดที่เขาใช้มันอยู่ในระดับที่สูงเกินไปต่างหาก
ยังไงก็ตามมันก็แค่ดูอ่อนไปเล็กน้อยเมื่อเทียบกับพลังของเธอคนนั้นเท่านั้นเอง ออฟชั่นที่ติดมากับผ้าคลุมยูอิลฮานสามารถจะเอามาเพิ่มพลังต่อสู้ได้ในทันที ยูอิลฮานได้ใช้หินพลังเวทย์เพื่อทำความสะอาดและซ่อมผ้าคลุมจากนั้นก็เก็บมันลงไปในกระเป๋า เขาไม่ได้คิดจะใส่ผ้าคลุมเอาไว้เพื่อเพิ่มผลของการปิดบังตัวตนของเขาที่มีมากอยู่แล้วในที่สาธารณะแน่นอน
เคียวก็ยังมีพลังโจมตีที่สูงทีเดียวเมื่อเทียบกับหอกที่ยูอิลฮานใช้อยู่ แต่ว่ามันน่าบังเอิญที่ยูอิลฮานไม่ได้มีประสบการณ์ในการใช้เคียวมากนัก
ไม่ว่าพลังโจมตีมันจะสูงแค่ไหน ไม่ว่าออฟชั่นของมันจะดีแค่ไหน มันก็คงจะเป็นเรื่องโง่อยู่ดีที่จะไปใช้ในอาวุธที่เขาไม่คุ้นชิน ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลเลยที่จะส่งเคียวนี้เข้าไปในเตาเผา ถ้าหากว่าเอิลต้าดูอยู่เธอคงจะต้องตะโกนออกมาแน่
ยังไงก็ตามยูอิลฮานก็ไม่ได้บ้าและไม่ได้มีแผนที่จะเอาอาวุธดีๆแบบนี้ไปเป็นอาหารของเพลิงนิรันดร์ เขาได้วางแผนที่จะหลอมเคียวและนำมาสร้างขึ้นใหม่เป็นหอกแทน
'มันชัดเจนว่าเป็นโลหะที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าหัวใจโลหะ นอกไปจากนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยซักนิดว่ามันมีการทำหัตถกรรมมานาหรือป่าว แต่ว่าพลังที่อยู่ในโลหะนั่นก็ไม่สามารถจะดูถูกได้เลย บางทีมันอาจจะได้รับพลังมาเมื่อผ่านไปหลายต่อหลายปีด้วยก็ได้'
เพลิงนิรันดร์ได้เผาไปมาด้วยสีน้ำเงินสดใส ยูอิลฮานในตอนนี้ที่รู้ถึงสิ่งนี้ชัดเจนแล้วได้โยนหินพลังเวทย์เข้าไปโดยไม่ลังเล ในตอนนี้เขาได้ใช้หินพลังเวทย์ไปไม่น้อยกว่าสิบก้อนแล้ว้ แต่ว่าเนื่องจากเขามีสิ่งที่จะต้องทำดังนั้นสิ่งที่แลกไปมันไม่ได้เสียป่าวเลย
ยังไงก็ตามเคียวยมทูตก็แข็งแกร่ง ถึงแม้ว่ามันจะถูกเผาด้วยเพลิงนิรันดร์มันก็ไม่ได้ดูเหมือนจะถูกหลอมลงไปเลย ในตอนที่เพลิงนิรันดร์ได้เร่งอุณหภูมิขึ้นมามากยิ่งขึ้น ออร่าสีดำก็ได้ออกมาจากเคียวและทำให้เกิดเงาขึ้นด้านบนของเคียว
[กีซซซซซซ]
"เรต้าคาร์อิฮ่าห์?"
[กีซซซซซซ]
เขาได้พูดขึ้นเพราะคิดว่าอาจจะมีจิตสำนึกบางส่วนเหลืออยู่ แต่ว่าดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนี้ ยังไงก็ตามเขาก็ไม่ได้พยายามไร้ผลอะไร นี่มันเป็นเพราะภาพนี้ได้สั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำว่า 'เรต้าคาร์อิฮ่าห์'
'นี่มันง่ายมาก'
ยูอิลฮานได้พบเคล็ดลับแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าภาพเงานั้นคือใคร แต่เขาก็รู้แล้วว่าเขาจะต้องทำยังไงถึงจะทำให้เป้าหมายของเขาสำเร็จผล
"ทำลาย ยมทูต ตาย เบรกเกอร์ เรต้าคาร์อิฮ่าห์"
เมื่อยูอิลฮานได้พูดคำพวกนี้ออกมาเขาก็สังเกตุความเปลื่ยนแปลงของออร่าสีดำไปด้วย คำพูดของเขาได้ผลอย่างมาก! ทุกๆครั้งที่ยูอิลฮานพูดออกไปเพลิงนิรันดร์จะส่องสว่างมากขึ้นและเงาดำก็ค่อยๆเสียกำลังไป
"สงคราม คริติคอล ซุ่มโจมตี?"
ยูอิลฮานได้พยายามพ่นคำที่เกี่ยวข้องกับเรต้าคาร์อิฮ่าแต่ว่าท้ายที่สุดมันก็ไม่ได้ผลอะไรอีก
ออร่าสีดำไม่ได้มีพลังอะไรมากนัก เพียงงแค่การเอ่ยถึงเรต้าคาร์อิฮ่ามันก็มากพอแล้วที่จะทำให้เกิดการเปลื่ยนแปลงกับออร่านี้
"เห โดดเดี่ยว ผู้หญิง ยมทูต"
และในช่วงสุดท้ายก็ได้มาถึง ดูเหมือนว่ามันจะไม่ต้องการฟังคำพูดของยูอิลฮานอีกต่อไปหรือไม่มันก็มากพอแล้วทำให้เงาดำได้หายไปโดยสมบูรณ์เหลือไว้เพียงเคียวยมทูตที่ยังอยู่ในเตาเผา
"อ่า"
ออร่าสีดำดูจะลอยออกมาบนอากาศก่อนที่จะถูกหินพลังเวทย์ของเรต้าคาร์อิฮ่าห์ที่ยูอิลฮานวางไว้ข้างๆดูดเข้าไป
หินพลังเวทย์ที่พิเศษนี้ได้เริ่มส่องแสงสีดที่แปลกๆขึ้นมาหลังจากได้ดูดซับออร่าสีดำเข้าไป มันดูน่าอร่อยจริงๆ
"เยี่ยม มันละลายแล้ว"
แน่นอนว่ายูอิลฮานไม่ได้ใส่ใจมันเลยซักนิด เขาก็แค่ยิ้มอย่างภูมิใจเมื่อเห็นเคียวถูกละลายไป ในระหว่างนี้เอกก็ได้มีแขกเข้ามาในห้องทำลายของเขา แต่เนื่องจากยูอิลฮานที่ตั้งสมาธิอยู่ทำให้เขาไม่ทันได้สังเกตุในแขกที่มาเพราะสมาธิที่จดจ่อมากเกินไปของเขา
"ไม่ แกอย่าไปกินมันนะ ใช่แล้ว แบบนั้น"
เขาได้ตั้งรูปแบบพื้นฐานการแข็งตัวของโลหะขึ้นบนแม่พิมก่อนที่มันจะได้แข็งตัวโดยสมบูรณ์
ถึงแม้ว่าเขาจะเตรียมกรพร้อมไว้แล้ว แต่ว่าโลหะนี้มันมีความแข็งที่เทียบไม่ได้กับหัวใจโลหะยักษ์เลย มันดูเหมือนกับจะบอกว่าต่อให้มันตายมันก็จะไม่ยอมเปลื่ยนรูปไป
"กินหินพลังเวทย์เข้าไปอีก"
ยังไงก็ตามความดื้อรั้นของยูอิลฮานก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากันเลย เขาสามารถจะทำให้มันเป็นไปได้! เขาแค่โยนหินพลังเวทย์เพิ่มเข้าไปในเตาเผาอย่างไร้ปราณีก่อนที่จะเริ่มทุบมัน
นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาได้ทำงานแบบนี้หลังจากที่เขาได้ทำหอกเหล็กขึ้น ยังไงก็ตามเนื่องจากว่ายูอิลฮานเป็นคนที่ผิดแผกไปจากคนปกติก็คือเขาเป็นคนประเภทที่จะมทีไฟมากขึ้นเมื่อเจอกับอุปสรคค ความดื้นด้านของโลหะมีเพียงแต่จะทำให้ความดื้นด้านของยูอิลฮานมีมากขึ้น!
ในท้ายที่สุดโลหะก็เริ่มได้เปลื่ยนแปลงไปตามความต้องการของยูอิลฮานอย่างช้าๆ
[เขาทำได้เยี่ยมไปเลยนะ ถึงแม้ว่ามันจะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่เขาทำงานกับฮาคาเนี่ยมก็ตาม]
[เท่จัง]
[ฮึ่ม]
ไม่ว่าแขกที่ไม่ได้รับเชิญจะพูดกันยังไงมันก็ไม่ได้เข้าหูยูอิลฮานเลย สมาธิของยูอิลฮานในตอนนี้ได้จดจ่ออยู่กับการทำงานของเขาอย่างเต็มตัว
ตั้งแต่ที่เขาได้ตีโลหะมันได้ผ่านไปมากแค่ไหนแล้วนะ? อย่างแรกตัวหอกต้องยาวขึ้นและหัวของก็ดูเหมือนจะกำลังขึ้นรูปแบบ จากนั้นด้านคมก็คมขึ้นและตัวหอกก็มั่นคงขึ้น
ต่อหน้าของยูอิลฮานหอกได้ส่งออร่าสีดำออกมาจากตัวหอกไปจนถึงหัวหอกที่ได้เกิดขึ้นมา ความคมของมันคมมากพอที่จะแค่แตะก็เฉือนได้แล้ว
[หอก 'หนาม' 'การกำจัด']
[ระดับ - ตำนาน]
[พลังโจมตี - 3,700]
[ออฟชั่น - 3,100/3,100]
[อาวุธที่ถูกสร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กที่เก่งที่สุดบนโลกด้วยการหลอมอาวุธจากต่างโลก มันยังไม่สมบูรณ์]
"แม้กระทั่งในตอนนี้ข้อมูลก็ปรากฏขึ้นมาในหัวฉันแล้ว"
นี้มันเป็นเรื่องจริง อาวุธนี้มันจะสมบูรณ์ได้ก็เพียงแค่ในตอนที่ใช้หินพลังเวทย์ของเรต้าคาร์อิฮ่าห์ทำการหัตถกรรมมานา
แม้แต่ในตอนนี้ยูอิลฮานก็ยังรู้สึกถึงออร่าสีดำที่ซึ่งถูกหินพลังเวทย์ดูดเข้าไปมันดูเหมือนกับมองมาที่เขา
ยูอิลฮานได้วางแผนที่จะทำการหัตถกรรมมานาต่อทันทีแต่ว่าเนื่องจากการเมื่อเขาทำขั้นตอนการตีเหล็กได้ไปแล้วตัวยูอิลฮานก็ได้ผละสมาธิออกมาเล็กน้อยทำให้เขาตระหนักได้ถึงหนึ่งสิ่ง
ในห้องทำงานของเขาที่น่าจะมีแค่เขาอยู่คนเดียวในตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงสิ่งมีชีวิตสองสิ่งที่ไม่ใช่เขา
นอกไปจากนี้เขายังได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคยอีกด้วย มันคุ้นเคยเอามากๆและในเวลาเดียวกันนี้มันก็คือกลิ่นที่เขาปรารถนา
ในตอนนี้เขาได้นึกไปถึงคำพูดของทูตสวรรค์ที่สวมเกราะพูดออกมา
"ฟู่"
เมื่อเขาเดาได้แล้วยูอิลฮานได้ลุกขึ้นยืนยือตัวและหันกลับไปมอง ที่ตรงนั้นคือทูตสวรรค์ที่มีรอยยิ้มสดใสคนหนึ่งและทูตสวรรค์อีกคนหนึ่งที่มีใบหน้าบูดๆ
ภาพลักษณ์ของทั้งสองคนเป็นสิ่งที่เขาคิดเอาไว้แล้ว
[เรากลับมาแล้ว]
[ฉันกลับมาแล้ว!]
คำตอบที่เหมือนกัน แต่ความหมายมันต่างกันไป เขาได้เริ่มจ้องมองไปอย่างมึนงงเนื่องจากว่าเขาไม่รู้ว่าเขาควรจะทำตัวยังไงดี แต่ว่าในท้ายที่สุดเขาก็ได้ยิ้มออกมา จากนั้นก็พูดขึ้นเบาๆ
"ยินดีต้อนรับนะแขกที่ไม่ได้รับเชิญ"
