ตอนที่ 350 การใช้แต้ม

คางคกทองตายในเวลาไม่ถึง3นาที ประตูมิติสีดำเต็มไปด้วยหมอกดำค่อยๆปรากฏที่ใจกลางมิติอย่างช้าๆ หมอกดำราวกับตาข่ายยักษ์ที่กลืนกินมอนสเตอร์ทุกตัว มอนสเตอร์นับล้านในการต่อสู้หยุดลงกระทันหัน พวกมันมองไปรอบๆอย่างอยากรู้ราวกับว่าพวกมันไม่รู้ว่าพวกมันมาที่นี่ทำไม จากนั้นพวกมันก็ค่อยๆจากไปทีละตัว ประตูมิติเปิดขึ้นช้าๆขณะที่มอนสเตอร์จำนวนมหาศาลค่อยๆถูกส่งลงมา...

หลิน ฮวงและคนอื่นไม่เห็นสิ่งนี้ เมื่อลั่ว หลี่และหลิน ฮวงจากไป จาง ปิงก็อยู่ในอารมณ์ไม่ดีขณะที่ซือ คงเจี้ยนดูเป็นกังวล หยี่ เยว่หยู่ หลี่ หลางและผู้เข้าร่วมคนอื่นต่างงุนงง พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น โชคดี ลั่ว หลี่และหลิน ฮวงกลับมาหลังจากที่ออกไปได้เพียงสามนาที

“ไม่จำเป็นต้องกังวลอีกแล้ว ฉันได้ฆ่าคางคกทองไปแล้ว มิตินี้ควรจะกำลังรีเซ็ตอยู่ ดังนั้นฝูงมอนสเตอร์สุดท้ายจะไม่มา การฝึกจะดำเนินต่อไป!”ลั่ว หลี่ประกาศผล

จาง ปิงรีบวิ่งไปด้านหน้าเพื่อถามถึงสถานการณ์ขณะที่ซือ คงเจี้ยนมองลึกไปในดวงตาหลิน ฮวง เขาคิดว่าเรื่องนี้ต้องข้องเกี่ยวกับหลิน ฮวง

ในที่สุดสองผู้คุมก็พบความจริง

“จริงๆแล้ว มันก็จะเป็นเหมือนกันไม่ว่าเธอจะบอกฉันหรือซือ คงเจี้ยน คางคกทองนั่นเป็นเพียงมอนสเตอร์กลายพันธ์สองครั้ง เราสามารถฆ่ามันได้โดยง่าย”จาง ปิงยิ้มให้หลิน ฮวงอย่างลึกลับ

“ผมคิดว่าผู้คุมลั่วทรงพลังอย่างมาก ดังนั้นผมจึงคิดว่าการให้เธอจัดการเรื่องนี้จึงดีกว่า”หลิน ฮวงบอกจาง ปิงถึงเหตุผลตรงๆว่าทำไมเขาจึงเลือกบอกเธอแทนจะบอกพวกเขา

“อีกครั้ง ฉันถูกดูถูกอีกแล้ว...”

จาง ปิงมองซือ คงเจี้ยน ผู้ที่ตกอยู่ในเรือลำเดียวกัน แต่ซือ คงเจี้ยนกลับมองราวกับเขาไม่สนใจ กลับกัน ซือ คงเจี้ยนกลับทาเกลือไปที่แผลนั้นเพิ่ม“เราอ่อนแอกว่าลั่ว หลี่จริงๆนั่นแหละ”

ลั่ว หลี่ยืดอกอย่างมีความสุขข้างพวกเขา

จาง ปิงคิดว่าเขาไม่อาจพูดคุยกับคนเหล่านี้ได้ ดังนั้นเขาจึงหาข้ออ้างออกไป“ฉันจะไปตรวจสอบว่าฝูงมอนสเตอร์ไปแล้วจริงๆ”

เมื่อจาง ปิงจากไป หลิน ฮวงก็กลับไปหาเพื่อนเขา หยี่ เยว่หยู่และหลี่ หลางรีบถามเขาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นทันที ในไม่ช้า จาง ปิงก็ประกาศข่าวดีว่าฝูงมอนสเตอร์ได้หายไปแล้ว หลังจากนั้น สามผู้คุมก็พาผู้คุมไปจัดตั้งเต็นท์ของพวกเขา แม้เจ้าหน้าที่จะจัดการซากศพมอนสเตอร์ไปแล้ว กลิ่นเลือดก็ยังคงเหลืออยู่ในสถานที่น้ ดังนั้น พวกเขาจึงย้ายไปรวมตัวกันที่ตีนภูเขาไฟดับ8กิโลเมตรทางเหนือแทน

เช้าตรู่ของวันที่สอง เสียงของจาง ปิงดังขึ้น“ทุกคน มารวมตัวกันตอน8โมง!”

หลิน ฮวงล้างหน้าอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขามองเวลา มันเป็นเวลา7โมงครึ่งแล้ว ดังนั้นเขาจึงออกจากเต็นท์ทันทีและเริ่มกินอาหารเช้า

ผู้เข้าร่วมทุกคนมารวมตัวกันประมาณ8โมงเช้า มี160คนที่ได้รับบาดเจ็บเมื่อวานนี้ แต่ก็หายดีแล้วภายใต้การรักษาของเจ้าหน้าที่

จาง ปิงกวาดตามองพวกเขา รู้สึกว่าคนหนุ่มสาวเหล่านี้ดูเติบโตขึ้นหลังจากฝูงมอนสเตอร์เมื่อวาน พวกเขาไม่ดูใจร้อนดั่งก่อนหน้า

“เป้าหมายของการฝึกรอบสองเกี่ยวกับการทำงานเป็นกลุ่ม ทุกคนทำได้ดีมากในการต่อสู้เมื่อวาน และฉันก็อยากจะชมเชยหลิน ฮวงที่มีส่วนรวมอย่างมากไม่ว่าจะเป็นความสามารถส่วนตัวหรือการเป็นผู้นำ มันต้องยกเครดิตให้เขาที่ทำให้หลายคนยังมีชีวิตอยู่....”จาง ปิงพึงพอใจในตัวหลิน ฮวงมาก เขาเป็นคนตรงๆ ดังนั้นเขาจึงกล่าวชมเชยอย่างตรงไปตรงมา

มุมปากหลิน ฮวงยกขึ้น เขาไม่ได้พูดอะไรเพราะเขารู้ว่าทุกสิ่งที่เขาทำนั้นก็เพื่อตัวเขาเอง หากไม่ใช่เพราะไทแรนด์ เขาคงเลือกให้จบการฝึกไปแล้ว หลังจากที่ชมเชยหลิน ฮวง จาง ปิงก็เผยวัตถุประสงค์ที่เรียกรวมตัวทุกคน

“เนื่องจากวัตถุประสงค์ของการฝึกคือการทำงานเป็นกลุ่มและทุกคนก็ทำได้ดีมาก หน้าที่ของฉันจึงสิ้นสุดลงเท่านี้ ฉันอยากขอประกาศให้ผู้เข้าร่วมทุกคนผ่านการฝึกรอบสอง!”

“ต่อไป ฉันจะให้ผู้คุมการฝึกรอบสามมารับช่วงต่อ!”จาง ปิงก้าวไปด้านข้างหลังจากที่พูดจบ

ลั่ว หลี่ก้าวไปข้างหน้าและเข้าเรื่องโดยไม่มีพิธีการอะไรทั้งนั้น“ชื่อของฉันคือลั่ว หลี่ ผู้คุมการฝึกรอบสามของพวกเธอ การฝึกรอบสามจะเริ่มตอน9โมงเช้าของวันนี้!”

“เมื่อพิจารณาจากฝูงมอนสเตอร์เมื่อวาน พวกเธอบางคนอาจได้รับบาดเจ็บหรือไม่เต็มใจจะเข้าร่วมการฝึกเนื่องจากแรงกดดันหรือเหตุผลอื่นๆ ดังนั้น ใครที่ต้องการจะยกเลิกการฝึกก็ยกมือขึ้นและเราจะให้เจ้าหน้าที่ส่งเธออกไปทีหลัง”

ลั่ว หลี่กวาดตามองฝูงชนหลังจากที่พูด ไม่มีใครยกมือขึ้นว่าพวกเขาอยากออกไป

“ไม่จำเป็นต้องรู้สึกอาย มันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยแม้แต่น้อย มันก็แค่การเลือกที่เหมาะสม”ลั่ว หลี่กล่าวเสริมแต่ก็ไม่มีใครเลือกอกอไป

“เนื่องจากไม่มีใครยกมือขึ้น งั้นเหล่าคนที่ไม่ต้องการฝึกก็อยู่ที่นี่หลังจากที่การฝึกเริ่มขึ้น”

“ต่อไป ฉันจะพูดถึงเนื้อหาการฝึกรอบสาม เนื้อหานั้นง่ายมาก จงล่าด้วยตัวเอง ไม่มีข้อจำกัดเรื่องการฆ่า ข้อห้ามเดียวก็คือ—ห้ามจับกลุ่มในระหว่างการล่า ต้องไม่มีความช่วยเหลือจากคนอื่นและต้องทำด้วยตัวพวกเธอเอง”

“ศพมอนสเตอร์ระดับทองขั้น3แต่ละตัวจะได้รับ1แต้ม”

“ศพมอนสเตอร์ระดับทองสมบูรณ์แต่ละตัวจะได้รับ3แต้ม”

“ข้อกำหนดการได้คะแนนจะเหมือนกับรอบสอง”

“ศพมอนสเตอร์ระดับเพลิงขาวจะได้รับ100แต้ม”

“ศพมอนสเตอร์ระดับเพลิงแดงจะได้รับ200แต้ม”

“ศพมอนสเตอร์ระดับเพลิงฟ้าจะได้รับ400แต้ม”

“เมื่อพิจารณาว่าทุกคนต่างก็เหนื่อยล้าจากฝูงมอนสเตอร์ มอนสเตอร์ที่ถูกฆ่าเมื่อวานจะถูกนับเป็นคะแนนด้วยในครั้งนี้”

“พวกเธอทุกคนได้รับประสบการณ์มามากจากเมื่อวาน ดังนั้นฉันจะไม่กดดันพวกเธอมากนักในการฝึกรอบสาม ฉันจะไม่ว่าแม้พวกเธอจะเลือกขี้เกียจ สิ่งที่ฉันจะบอกพวกเธอก็คือ คะแนนรวมในการฝึกนี้จะสามารถใช้เพื่อแลกทรัพยากรกับรัฐบาลกลางได้ หนึ่งแต้มจะเทียบได้กับการซื้อพลังของคริสคัลชีวิตหนึ่งก้อน ยิ่งไปกว่านั้น คลังเก็บของของรัฐบาลจะเปิดต้อนรับพวกเธอ หากแต้มของพวกเธอพอ เธอสามารถแลกได้ทุกสิ่งที่เธอต้องการจากคลังทหาร!”

ประโยคสุดท้ายของลั่ว หลี่สร้างความตื่นเต้นแก่ทุกคน แม้กระทั่งหลิน ฮวงยังถุกกระตุ้นเพราะของมีค่าหลายสิ่งในคลังทหารจะไม่มีวางขายอยู่ในตลาด แม้บางสิ่งจะมีขายในตลาดมืด มันก็ยังถือว่าถูกกว่าการซื้อในตลาดมืดซึ่งมีการโก่งราคาไปนับสิบเท่า รายละเอียดพิเศษเกี่ยวกับการสามารถแลกแต้มทำให้ทุกคนสามารถแลกทรัพยากรได้ในราคาตลาดทั่วไป มันถือเป็นโอกาสทอง

“ฉันได้กล่าวทุกสิ่งที่ต้องกล่าวไปหมดแล้ว การฝึกจะเริ่มตอน9โมงตรง อย่างไรก็ตาม เหล่าคนที่ต้องการจะออกล่าเลยก็สามารถทำได้ ส่วนเหล่าคนที่ต้องการถอนการลงทะเบียนจากการฝึกสามารถมาทำกับเราได้เดี๋ยวนี้”หลังจากที่ลั่ว หลี่กล่าว เธอก็ลอยลงจากอากาศ หลายคนเดินออกไปโดยไม่ลังเล หลิน ฮวงมองดูเวลา มันยังไม่ถึง8โมง20ดี แต่เห็นได้ชัดว่าหลายคนไม่ต้องการเสียเวลา40นาทีอันล้ำค่าไป

“เราต้องแยกทางกันในรอบนี้”หลี่ หลางเดินมาหาหลิน ฮวงและทักทายเขา จากนั้นก็เดินออกไป

“มันยังไม่แน่ชัดว่านายจะเป็นที่1จนกว่าจะจบ”หยี่ เยว่หยู่หยอกล้อหลิน ฮวงก่อนจะเดินออกไป  ขณะที่หลิน ฮวงอัญเชิญประตูมิติและหายไปจากที่ที่เขาอยู่