ตอนที่ 192 กระโดดลงหุบเหว (FREE)
ความเบลอเป็นการอธิบายถึงบางอย่างที่เห็นได้ไม่ชัดเจน
อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้ทำให้รูปร่างที่อยู่ด้านหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ ยากเกินที่จะคาดเดา
อุปสรรคทั้งหลายในมิติพิเศษมักจะมีคำบอกใบ้อยู่เสมอ อย่างน้อยที่สุดก็จะบอกว่าคุณต้องทำอะไรถึงจะผ่านไปได้
แต่สะพานที่พังทลายนั้นไม่ได้ให้คำใบ้อะไรแม้แต่น้อยนอกจากคำที่สลักอยู่บนแผ่นหินก็ไม่มีอย่างอื่นอีก
มันยากที่จะเดาได้ว่าควรเริ่มต้นตรงไหน
มันดูเหมือนอุปสรรคที่ต้องใช้กำลังในการต่อสู้เท่านั้นถึงจะผ่านไปได้
แต่นี่เป็นอุปสรรคที่อยู่ในโลกแห่งเซียน มันต้องมีวิธีอื่นแน่นอน
ไม่มีคำใบ้ นั่นหมายความว่าคำใบ้นั้นถูกบอกออกมาแล้ว
นั่นเป็นเพราะ ...
คำใบ้คือสะพานที่พังทลาย!
ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ ว่าเขาเข้าใจถูกหรือไม่
อย่างไรก็ตาม ถ้ามันเป็นหลักการเดียวกับวิธีที่ใช้เข้าสู่ระดับพลังสะท้อนสวรรค์
ก็ใช่ว่าสิ่งที่เขาเข้าใจมันจะเป็นไปไม่ได้
ถ้าสะพานหักข้างหน้าเป็นภาพสะท้อน จะต้องมีสะพานของจริงอยู่ที่ไหนสักแห่ง
ขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาหันไปทางซ้ายของสะพานจากนั้นเดินไปที่ขอบหน้าผา ก่อนจะมองไปข้างหน้า
"เขาวางแผนที่จะกระโดดข้ามหน้าผา เพราะว่าข้ามสะพานไปไม่ได้งั้นรึ?" ปิง หยาง เตะเท้าไปที่ทิศทางที่ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ ในหัวของนางเต็มไปด้วยความสงสัย
"ข้าไม่คิดอย่างนั้น?"เหยียน ซิว ไม่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ทำอะไรอยู่ แต่เขารู้ดีว่า ฟาง เจิ้งจือ นั้นไม่ทำอะไรถ้าไม่คิดให้ดีก่อน
ส่วนอีกสามคนที่น่าสงสาร พวกเขาต่างเหงื่อตกเมื่อมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
"เขาทำ อะไร?เขาพยายามหาที่ฝังศพดีๆให้พวกเรางั้นหรือ? "
พวกเขาอยากจะร้องไห้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ...
แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็อดเศร้าไม่ได้อยู่ดี
...
ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่า ปิง หยาง และ เหยียน ซิว คิดอะไรทั้งหมดที่เขาทำคือหาสะพานที่อยู่อีกด้าน เขาเดินไปที่หน้าผา ก้าวเท้าไปข้างหน้าและถอยหลังมา
"ไม่? ... ยังมีอีกหลายที่ที่เป็นไปได้ "
"ไม่ใช่ อีกแล้ว?"
"โชคร้ายจริง ตรงนี้ก็ไม่มีอะไร?"
ทุกครั้งที่เขาก้าวเท้าลงไป เขาจะพยายามตรวจสอบดูว่ามีสะพานหินที่ซ่อนอยู่หรือไม่
อย่างไรก็ตาม ...
หลังจากเขาเดินไปทั่วหน้าผาแล้ว เขาก็เหยียบไม่โดนอะไรที่แข็งๆเลย
หรือเขาคิดผิด?
ฟาง เจิ้งจือ คิดว่าถ้าสะพานที่พวกเขาเห็นเป็นของปลอม ก็ต้องมีของจริงอยู่ที่หน้าผาฝั่งนี้เช่นกัน
แต่เขาไม่เจอเลย
"ไม่ถูกต้อง? มันไม่น่าจะใช่ของจริงหรือปลอม? "
แล้วปัญหาคืออะไร?
ขณะที่ฟาง เจิ้งจือ กำลังคิด เขาหันไปมองหมอกขาวที่ปกคลุมอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เขาเริ่มสังเกตการเปลี่ยนแปลงอย่างรอบคอบ
เวลาเริ่มผ่านไป
ครู่ต่อมา
ดวงตาของเป็นประกาย
"สะพานหัก ... แตก! ข้าเข้าใจแล้ว ข้าคิดว่ามีสะพานของจริงอีกอันหนึ่ง แต่จริงๆแล้วไม่มี เพราะว่ามันเป็นสะพานที่แตกหัก มันจึงชื่อว่าสะพานแตกหัก มีอีกครึ่งหนึ่งอยู่อีกฟากหนึ่ง แต่มันไม่ได้เป็นเส้นตรง มันถูกแยกออกจากกัน! "
ซึ่งเส้นทางนี้อาจจะไม่แข็งแรงมากพอมันจึงตกลงไปในหุบเขา
ใช่ มันต้องเป็นแบบนี้แน่นอน!
ทั้ง 2 ส่วนไม่ได้ต่อกันเป็นเส้นตรง
สะพานแตกหักเป็นคำใบ้ ซึ่งหมายความว่ามีสะพานอีกด้านหนึ่งซ่อนอยู่ฝั่งตรงข้าม ตราบเท่าที่ทิศทางถูกต้อง และแข็งแรงเพียงพอ ก็จะสามารถไปถึงอีกฝั่งได้
เป็นเรื่องง่าย
อย่างไรก็ตามหากไม่สามารถมองเห็นฝั่งตรงข้ามได้ มันก็ยากที่จะเข้าใจเรื่องนี้
มันเป็นเรื่องดี ที่ ฟาง เจิ้งจือ รู้เรื่องพวกนี้มาบ้าง
ดังนั้น...
ตรงไหนคือทิศทางที่ถูกต้อง?
ฟาง เจิ้งจือ เริ่มมองไปที่ หมอกขาวอีกครั้งไม่นานเขาก็พบสะพานอีกครึ่งหนึ่ง ตรงนั้นมีหมอกหนากว่าที่อื่นเล็กน้อย
มันเป็นฉากที่ดูธรรมดามาก หมอกจะหนาขึ้นในบางที่อยู่แล้ว
ใครก็ตามที่ไม่รู้ว่าทำไมหมอกถึงหนาขึ้น ก็จะไม่รู้ว่ามีสะพานอยู่ที่อีกฝั่ง
ที่ทำให้ ฟาง เจิ้งจือ รู้ เพราะว่า ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปมองจากตรงไหน หมอกตรงนั้นก็ยังคงหนาแน่นเสมอ
"ไปเถอะ เราจะข้ามสะพาน!" ฟาง เจิ้งจือ หันไปมอง เหยียน ซิว และ ปิง หยาง
"ข้ามสะพาน? ยังไง?" ปิง หยาง ที่กำลังงีบอยู่ ลืมตาขึ้นมาด้วยความสงสัย เมื่อได้ยินเสียงของ ฟาง เจิ้งจือ
เหยียน ซิว ไม่พูดอะไรออกมา เขาเองก็สงสัย
"แน่นอนพวกเราจะกระโดด ดูข้าดีๆ!" ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม และเดินไปที่หน้าผา ก่อนจะพุ่งออกไป
ปิง หยาง ตกใจ
นางไม่เข้าใจเลยว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงคิดวิธีนี้ออกมาได้ หลังจากนั่งดูสะพานหลายชั่วโมง
กระโดด...
ทำไมง่ายขนาดนี้?
นอกจากนี้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้กระโดดจากสะพานหัก เขากระโดดลงจากหน้าผา?
เขากระโดดจากหน้าผาจริงๆ!
"ฟาง เจิ้งจือ กระโดดจากหน้าผา!" ปิง หยาง อ้าปากค้าง
"..." เหยียน ซิว เองก็อ้าปากค้างเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงตัดสินใจกระโดดจากหน้าผาในทันที หรือเขาเกิดประสาทหลอนขึ้นมา?
ทั้ง 3 คน เองก็มองไปที่เงาของ ฟาง เจิ้งจือ พร้อมเบิกตากว้าง
"กระโดดจากหน้าผา?"
"นี่คือความคิดที่ดีที่สุดของเขาแล้ว?"
"เขาได้บรรลุถึงระดับสะท้อนสวรรค์ได้ยังไง? นี่เป็นการกระทำที่โง่มาก? ถ้าเป็นข้าจะใช้ไม้ไผ่ให้กระโดดไปได้ไกลกว่าเดิม"
ทั้ง 5 คนมองไปยังเงาที่หายไปของ ฟาง เจิ้งจือ
ฟาง เจิ้งจือ กำลังลอยตัวอยู่ในอากาศ สายลมบางๆช่วยพยุงตัวเขาอยู่ เห็นได้ชัดเจนว่าเขาควบคุมลมรอบๆตัวเขาอยู่
นี่เป็นเรื่องปกติมาก
มันไม่ใช่เรื่องพิเศษเลย
หลายคนก่อนหน้าเขาได้ลองใช้กลยุทธ์เดียวกัน บางคนกระโดดลงมาจากหน้าผา คนอื่นๆ จากสะพานหัก
แต่พวกเขาทั้งหมดจบลงที่ ...
หนทางเดียวกัน
"ตกลงไปข้างล่าง!"
ทั้ง 3 คนที่ถูกจับเป้นตัวประกันตะโกนออกมาอย่างพร้อมเพียง
ไม่มีใครคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะข้ามสะพานหักไปได้ ยิ่งไม่มีใครจะข้ามไปด้วยวิธีนี้เช่นกัน
เหยียน ซิว ต้องการจะหยุดเขา แต่ก็สายเกินไป
ฟาง เจิ้งจือ ได้กระโดดออกไปแล้ว เขาพุ่งไปอย่างรวดเร็ว และหายไปในหมอกหนา
"โง่! ข้าคงไว้ใจเขามากเกินไป! " ปิง หยาง ดูถูก ก่อนจะหันไปมองที่ตัวประกันทั้ง 3 คน "ใครอยากไปก่อน?"
"..."
ทั้ง 3 คนเข้าใจทันทีว่า ปิง หยาง หมายถึงอะไร พวกเขามองกันไปมา
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ไม่มีใครยินดีที่จะก้าวออกไป
ทั้งสามคนไม่ขยับ
อย่างไรก็ตาม เหยียน ซิว ได้ขยับแล้ว เขามองไปที่หมอกขาวที่ลอยอยู่ไกลๆ จากนั้นเขาก็กระโดดออกไปในทิศทางเดียวกับ ฟาง เจิ้งจือ
ปิง หยาง ที่พึ่งจะเลือกคนได้ว่าใครจะไปก่อน เมื่อเห็น เหยียน ซิว กระโดดออกไป ปากของนางอ้าค้างอีกครั้ง
"เหยียน ซิว , เจ้าคิดจะตามรอยเท้าของ ฟาง เจิ้งจือ หรือไงกัน? อย่าโง่ไปหน่อยเลย ... นี่คือโลกแห่งเซียน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าวิธีนี้จะผ่านไปได้! " ปิง หยาง กล่าวออกมาด้วยความดูถูก
"ในเมื่อเขากระโดด ข้าก็จะไปด้วย!" เสียงของ เหยียน ซิว เย็นเฉียบ เขาไม่สนใจคำแนะนำของ ปิง หยาง แม้แต่น้อย
เขาย่อตัว และพุ่งออกไปในอากาศ!
"ไม่มีทาง?! เขากระโดดจริงๆ! " ปิง หยาง มองไปที่ เหยียน ซิว ที่ลอยอยู่ในอากาศด้วยความไม่เชื่อ
เพจหลัก : Double gate TH