ตอนที่ 108 การต่อต้านของเซี่ยหนิงฉาง
ตอนที่ 108 การต่อต้านของเซี่ยหนิงฉาง
ผลึกน้ำแข็งนพเก้าลอยจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งโดยไม่มีจุดหมายที่แน่นอน หากว่าโชคดีพบเจอกับมันจะได้คว้ามันมา และยังเป็นการสะสางเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจ
เพราะก่อนที่จะเข้ามายังหุบเขา ไม่ว่าเซี่ยหนิงฉางหรือเหรัญญิกเม้งก็ไม่ยอมตอบคำถามของเขา พวกเขาทั้ง 2 ต่างกล่าวว่าจะเปิดเผยให้เขารู้เมื่อถึงเวลาของมัน ซึ่งเรื่องนี้ทำให้หยางไค่ค่อนข้างสงสัยและไม่เข้าในในการกระทำของพวกเขาทั้ง 2
ตอนนี้ถึงเวลาที่เขาต้องรู้ทุกอย่างอย่างชัดเจน
ตำแหน่งของเซี่ยหนิงฉางอยู่ที่ไหน หยางไค่จำได้อย่างแม่นยำ เขาค่อยๆวิ่งเขาไปอย่างระมัดระวัง และสัมผัสปฏิกิริยตอบสนองของต้นกำเนิดพลังหยาง เขาต้องการสังเกตุให้แน่ใจว่าจะสามารถพบเจอกับหยวนหลานหรือเปล่า
แต่ระหว่างทางที่เขาเดินทางไปหาเซี่ยหนิงฉาง ต้นกำเนิดพลังหยางไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ และเขาไม่รู้ว่าหยวนหลานวิ่งไปที่ไหน ซึ่งทำให้เขารู้สึกรำคาญใจอย่างมาก เพราะการสัมผัสพลังหยางของเขาครอบคลุมระยะทางเพียง 200 จ้างเท่าน้น เมื่อหยวนหลานออกจากระยะห่างนี้ไป จะทำให้หยางไค่ไม่สามารถค้นหาตัวเขาเจอ
ระยะเวลาประมาณ 1 ก้าวธูป ในขณะที่กำลังจ้องมองตำแหน่งที่ซ่อนตัวของเซี่ยหนิงฉาง ทันใดนั้นต้นกำเนิดพลังหยางบนหน้าอกเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองในทันที
หยางไค่ทั้งตกใจและรู้สึกดีใจ !!
เขารู้สึกตกใจเพราะตำแหน่งของหยวนหลานอยู่ใกล้กับตำแหน่งที่ซ่อนตัวของเซี่ยหนิงฉาง และที่เขารู้สึกดีใจเพราะในที่สุดเขาก็พบศิษย์คนสุดท้ายแห่งนิกายโลหิต
เขาพบที่ซ่อนตัวของเซี่ยหนิงฉาง ? เมื่อคิดถึงจุดนี้ หยางไค่รีบเร่งฝีเท้าวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เดียวกันเขายังจ้องมองความเคลือนไหวต่างๆที่อยู่รอบบริเวณ
ช่วงเวลาต่อมา หยางไค่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตำแหน่งพื้นที่ของเซี่ยหนิงฉมางไม่มีการเคลื่อนไหว หยวนหลานคงไม่พบที่ซ่อนตัวของเซี่ยหนิงฉาง ไม่เช่นนั้นในเวลานี้คงจะมีการโจมตีเกิดขึ้น
ความปลอดภัยของเซี่ยหนิงฉาง หยางไค่ไม่ค่อยกังวลสักเท่าไหร่ เพราะนางสามารถเปิดใช้พลังปกปอ้งจากสมบัติแห่งวิเศษระดับฟ้าสวรรค์ แต่เพราะตำแหน่งที่หลบซ่อนของนางค่อนข้างอึดอัด มันสามารถบรรจุคนได้เพียง 1 คน มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว หากว่าถูกหยวนหลานปิดกั้นทางเข้า และส่งสัญญานให้แก่หล่งฮุยและยอดฝีมือคนนั้น สถานการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะเลวร้ายอย่างยิ่ง
เมื่อคิดได้เช่นนี้ หยางไค่เริ่มระมัดระวังตัวมากขึ้น
ในตอนนี้เซี่ยหนิงฉางรู้สึกกังวลอย่างยิ่ง หลังจากที่หยางไค่จากไป นางซ่อนตัวอยู่บริเวณนี้เพื่อฟื้นฟูพลังความแข็งแกร่งมาโดยตลอด หลังจากที่ถูกโจมตีจากฝ่ามือของเหวินเฟยเฉิน การเปิดใช้งานสมบัติวิเศษระดับฟ้าสวรรค์ และยังเปิดใช้ค่ายกลผลึกน้ำแข็งนพเก้า ทำให้นางอ่อนล้าและอ่อนแอยิ่งกว่าใคร
หลังจากที่ฟื้นฟูเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน หลังจากที่กลืนกินเม็ดยาทั้งหมด พลังความแข็งแกร่งฟื้นฟูเพียง 2 ส่วนเท่านั้น หากใช้พลังความแข็งแกร่งทั้งหมดในการต่อสู้ นางจะสามารถเผชิญหน้ากับผู้ที่อยู่ในเขตแดนก่อกำเนิดลมปราณขั้นที่ 7-8 เท่านั้น
เมื่อครู่ที่ผ่านมา ด้านนอกมีเสียงการเคลื่อนไหวแว่วผ่านเข้ามา หัวใจของเซี่ยหนิงฉางเต้นกระตุกด้วยความหวาดกลัว นางซ่อนตัวอยู่ภายในโดยไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว ดวงตากลมโตหรี่ลงเพื่อสังกุความเคลื่อนไหวด้านนอก เพื่อมองว่าใครที่กำลังเข้าใกล้บริเวณที่ซ่อนตัวของตนเอง
เซี่ยหนิงฉางหวังว่าจะเป็นหยางไค่ หากเป็นหยางไค่ไม่มีเหตุผลที่เขาจะไม่เข้ามาโดยตรง
บุคคลที่อยู่ด้านนอกเดินวนเป็นเวลานาน และยังไม่เข้ามาสักที นั้นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ใช่คนที่นางกำลังรอ
มันเป็นศัตรู !! และยังไม่รู้ว่าศัตรูคนนี้อยู่ในเขตแดนระดับขั้นไหน ?
ฝ่ายตรงข้ามเดินสำรวจค้นหาเป็นเวลากว่า 1 ก้านธูป เมื่อเขาค้นหาอย่างละเอียด แต่ไม่เจอกับสิ่งที่ต้องการ เขาจึงเร่งฝีเท้าและวิ่งออกไป เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้เซี่ยหนิงฉมางถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แต่ในเวลาเดียวกัน ทางเข้าทำมีเสียการเคลื่อนไหวดังแว่วขึ้นมาอีกครั้ง หัวใจที่ผ่อนคลายลงของเซี่ยหนิงฉางเริ่มเต้นกระตุกขึ้นอีกครั้ง
ทันใดนั้น เงาร่างสีดำค่อยๆวิ่งออกมาจากพุ่มไม้ ก่อนจะวิ่งไปที่ด้านหน้าของเซี่ยหนิงฉาง
นางตื่นตระหนกจนเกือบจะกรีดร้อง แต่เมื่อจ้องมองอย่างละเอียดอีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือจะหัวเราะดี
เพราะสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวคือกระรอกที่อาศัยอยู่ในหุบเขา อาจะเป็นเพราะพวกมันถูกตรึงแช่จากไอแห่งความเยือกเย็นของพลังหยิน จึงเดินทางค้นหาถ้ำเพื่อหาที่หลบซ่อนจากความหนาวเย็น
เซี่ยหนิงฉางยื่นมืออกไปอย่างระมัดระวัง นางต้องการจะจับกระรอกตัวนั้น แต่เพราะกระรอกตื่นกลัวจากการดำงอยู่ของมนุษย์มันจึงวิ่งหนีออกไปในทันที
ในกลางเวหา ฝ่ามือขนาดใหญ่ปรากฏออกมาอย่างกะทันหัน มันตะครุบกระรอกไว้อย่างแน่นหนา และใช้แรงบีบจนเลือดและเศษเนื้อหนังอวัยวะภายในของกระรอกกระเด็นไปทั่วบริเวณ
ฮึฮึฮึฮึ ! เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากความมืด หยวนหลานปิดกั้นทางเข้าออกของถ้ำไว้ จ้องมองเซี่ยหนิงฉางด้วยใบหน้าที่ปลื้มปริ่ม และกล่าว : เจ้าซ่อนตัวอยู๋ที่นี้นั้นเอง !!
ใบหน้าของเซี่ยหนิงฉางแสดงออกด้วยความเย็นชาในทันที ดวงตาที่งดงามจ้องมองหยวนหลานด้วยความโกรธและเกลียดชัง หญิงสาวรักสัตวตัวเล็กๆเช่นนี้อย่างยิ่ง โดยเฉพาะสัตว์ตัวเล็กที่เชื่องเช่นกระรอก แม้ว่ากระรอกตัวนั้นจะเปิดเผยตำแหน่งที่ซ่อนตัวของนาง แต่เพราะวิธีการที่เหี้ยมโหดของหยวนทำให้นางเกรี้ยวโกรธอย่างมาก
เจ้าทำให้ข้าต้องค้นหาอย่างยากลำบาก !! หยวนหลางยืนขวางตรงทางเข้า ก่อนจะจ้องมองสังเกตเซี่ยหนิงฉมางอย่างละอียด : แม้ว่าข้าจะไม่พบหยางไค่ แต่ข้าพบเจ้ามันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่เท่าเทียมกัน !!
เมื่อคำพูดนี้กล่าวออกมา ทำให้เซี่ยหนิงฉางผ่อนปรนความกังวลที่อยู่ในใจ ดูเหมือนว่าศิษย์น้องของนางยังปลอดภัย !!
เจ้ากล้าเดินเข้ามาข้าจะทำให้เจ้าตายโดยไม่มีที่ฝังศพ ! เซี่ยหนิงฉางกล่าวขมขู่อย่างเยือกเย็น เพราะความบริสุทธุ์และไร้เดียงสาของนาง แม้แต่การพูดโกหกยังทำให้หน้าของนางแดงก่ำ คำกล่าวที่กล่าวออกมาหากเป็นคนอื่นๆที่กล่าวมันอาจจะมีความกดดันหลงเหลืออยู่บ้าง แต่จากน้ำเสียงที่หยวนหลานได้ยิน ทำให้เขาหัวเราะอย่างไม่หยุดยั้ง : เจ้ายังเหลือเรี่ยวแรงในการต่อสู้ ? ถูกโจมตีด้วยฝ่ามือของผู้นำเหวิน เจ้าไม่หมดสติในทันทีเป็นเพราะความโชคดีของเจ้า ในตอนนี้เจ้าเป็นเพียงเหยื่อที่กำลังกระโจนเข้าสู่ความตายก็เท่านั้น !1
แม้ว่าหยวนหลานจะถูกผนึกพลังความแข็งแกร่ง แต่สถานการณ์ในตอนนี้ของเซี่ยหนิงฉางก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขา ทำให้หยวนหลานไม่หวาดกลัวนางแม้แต่น้อย เพราะเขตแดนของทั้ง 2 อยู่ในเขตแดนผสานลมปราณเช่นเดียวกัน แต่มีคนหนึ่งที่อยู่ในระดับสูงและอีกคนอยู่ในระดับต่ำเท่านั้น
นอกจากนั้นทางออกเพียงทางเดียวยังถูกปิดกั้นจากเขา ดังนั้นหยวนหลานจึงเป็นผู้ที่อยู่เหนือกว่า ชัยชนะอยู่ในกำมือของเขาแล้ว
เชื่อฟังคำสั่งของข้า ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ้าลำบาก หากเจ้ากล้าที่จะต่อต้าน อย่างกล่าวว่าเขาเป็นคนโหดเหี้ยม หยวนหลานกล่าวขมขู่อย่างรุนแรง
เซี่ยหนิงฉางนิ่งเงียบโดยไม่ตอบ นางเริ่มเคลื่อนไหวพลังลมปราณอย่างเงียบ หากว่าเขาเริ่มเข้าใกล้เข้ามานางจะโจมตีเขาอย่างรุนแรง แต่หยวนหลานมองเห็นการเตรียมพร้อมของนางและเข้าใจความคิดของนาง เขาจึงไม่เข้าใกล้ แต่ยืนปิดกั้นทางเข้า เพื่อให้เซี่ยหนิงฉางรู้สึกขมขืนใจ
ข้ารู้ว่าเจ้ามีสมบัติวิเศษระดับฟ้าสวรรค์ จากสภาพของข้าในตอนนี้ข้าไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้ แต่หากข้าส่งสัญญานให้แก่คนอื่นๆให้พวกเขามาที่นี้ล่ะ ? เจ้ายังมีความหวังที่จะสามารถหนีรอดออกไปได้หรือเปล่า ? หยวนหลางไม่รีบร้อน เขาใช้คำพูดที่กดดันข่มขู่เซี่ยหนิงฉมาง เพื่อทำลายปราการป้องกันที่อยู่ในจิตใจของนาง
เจ้าต้องการจะทำอะไร ? เซี่ยหนิงฉมากล่าวถามอย่างเยือกเย็น
ข้าต้องการจะทำอะไร ฮ่าฮ่า คำพูดนี้ข้าควรจะถามเจ้ามากกว่า หากเจ้าอยากมีชีวิต จงเชื่อฟังคำสั่งของข้า 2 ข้อ หากไม่ยอม ข้าจะส่งสัญญานให้คนอื่นๆเข้ามาช่วย !! เมื่อทดสอบจนถึงเวลาที่เหมาะสม หยวนหลานจึงเผยหางจิ้งจอกที่เจ้าเล่ห์ของเขา
ข้อตกลงอย่างไร ? เซี่ยหนิงฉางตัดสินใจที่จะเล่นสนุกกับข้อเสนอที่เขายื่นมาให้ เพราะตอนนี้ระยะเวลาที่เพิ่มมากขึ้น พลังความแข็งแกร่งและพลังลมปราณของนางก็ฟื้นฟูเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน
ประการแรก ปิดผนึกพลังลมปราณของตนเอง และยอมให้จับโดยดี ประการที่ 2 มอบสมบัติวิเศษระดับฟ้าสวรรค์ชิ้นนั้นให้แก่ข้า !! ประการที่ 3............. หยวนหลานเผยให้เห็นรอยยิ้มที่น่าเกลียด : ถอดผ้าคลุมหน้าของเจ้า ให้ข้าเห็นใบหน้าที่แท้จริง วางใจ ข้าจะไม่ทำอะไรเจ้า หากเจ้าเป็นหญิงงาม ข้าจะปล่อยเจ้าไป โดยไม่บังคับขู่เข็ญเจ้า !!
คำกล่าวเหล่านี้แม้แต่เด็กตัวเล็กก็ไม่มีวันเชื่อ หากเซี่ยหนิงฉางผนึกพลังลมปราณของตนเอง หากเป็นเช่นนั้นหยวนหลานก็สามารถทำในสิ่งที่เขาต้องการ ? ในหุบเขาแห่งนี้มืดมิดและเต็มไปด้วยลมพายุ มันเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับชายโสดหญิงโสด แล้วมีใครละจะสามารถห้ามใจจากหญิงงามได้ !!
แม้ว่าเซี่ยหนิงฉางจะบริสุทธุ์และไร้เดียงสา แต่นางไม่ใช่หญิงสาวที่สามารถหลอกลวงได้โดยง่าย ดังนั้นนางจึงกล่าวสบทด้วยเสียงที่ดังสนั่น : ฝันไป !!
