ตอนที่ 99 การต่อสู้ที่โหดเหี้ยมของนู่วหล่าง
ตอนที่ 99 การต่อสู้ที่โหดเหี้ยมของนู่วหล่าง
ทันใดนั้น พวกเขาทั้ง 2 เริ่มปะทะกันอย่างรวดเร็ว หมัดของหยางไค่พุ่งไปที่ฝ่ามือของนู่วหล่างอย่างรุนแรง แต่หมัดของหยางไค่กลับถูกตะครุบด้วยนิ้วทั้ง 5 ของนู่วหล่างอย่างแน่นหนา
ในขณะเดียวกัน พลังลมปราณของทั้งสองปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง และพุ่งชนซึ่งกันและกันภายใต้ฝ่ามือและหมัดของพวกเขาทั้ง 2
อืม ? ใบหน้าของนู่วหล่างประกายด้วยความประหลาดใจ เขาพบว่าพลังลมปราณของหยางไค่เด็ดเดี่ยวถึงขีดสุด แม้แต่ตัวเขาก็ยังมิอาจที่จะต่อต้านเป็นเวลานาน
มันเป็นได้อย่างไร ? ตัวเขาและหยางไค่มีความแตกต่างระหว่างเขตแดนถึงหลายขั้น ไมว่าอย่างไรหยางไค่ก็ไม่สามารถสร้างความกดดันให้แก่เขาได้ แต่ในเวลานี้ความจริงอยู่ตรงหน้า ทำให้เขาไม่สามารถประมาทหยางไค่ได้อีกต่อไป
หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป นิ้วทั้ง 5 ของเขาจะถูกแผดเผาจนได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน
เมื่อคิดได้เช่นนี้ นู่วหล่างดึงมือกลับอย่างรวดเร็ว เขากระโดดถอยหลังออกไปเพื่อสลายความร้อนที่แทรกซึมเข้ามาในร่างกายของเขา
นูวหล่างมองไปที่หยางไค่ด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจ เพราะการปะทะกันเมื่อสักครู่ ตัวเขาเองไม่สามารถที่ตะครุบหมัดของเขาจนแตกสลาย
แม้ว่าหมัดของเขาจะทิ้งร่องรอยแห่งนิ้วทั้ง 5 แต่มันไม่ได้เป็นไปตามที่เขาคาดหวังเอาไว้ !! ในความคิดของเขา การพุ่งตะครุบของเขาสามารถทำลายหมัดของหยางไค่ได้อย่างง่ายดาย
เด็กคนนี้ .พอมีความสามารถหลงเหลืออยู่บ้าง ไม่ต้องแปลกว่าทำไมศิษย์พี่น้องของเขาจึงถูกฆ่า จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถเอาชนะได้โดยง่าย ดังนั้นนู่วหล่างจึงแสดงออกด้วยความเคร่งขรึมในทันที
หยางไค่สะบัดมือของตนเองไปมา เขาก้มเหลือมอง เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาของเขากำลังเปลี่ยนแปลงในทันที มันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งที่รุนแรงอย่างถึงที่สุด
เขาระงับการโจมตีมาตลอด ซึ่งทำให้เลือดแห่งความกระหายในการต่อสู้ของเขาเดือดพลาดจนมิอาจที่จะควบคุม เขาสัมผัสความรู้สึกที่ไหลเวียนเข้ามาตลอด สัมผัสความกดดันจากศัตรู เพราะเข้าองการให้ความอดทนที่ไร้พ่ายของเขาตื่นขึ้น
เมื่อความอดทนที่ไร้พ่ายและความต้องการเอาชนะตื่นขึ้น ทักษะการต่อสู้ที่ลึกลับและวิเศษของจึงจะสำแดงอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของมันออกมา
ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาที่เขารอคอย
หยางไค่ไม่จำเป็นต้องระงับพลังความแข็งแกร่งของตนเองอีกต่อไป
กระดูกที่อยู่ภายในร่างกายแผ่ซ่านความรู้สึกที่อบอุ่นและร้อนแรงออกมาอย่างช้าๆ จากความร้อนที่แผ่ซ่านออกมา ทำให้หยางไค่รู้สึกว่าตัวเขาเปลี่ยนเป็นคนละคน
ที่ผ่านมาในขณะที่เขาต่อสู้กับคนอื่นๆจนได้รับชัยชนะ เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แม้ว่าเขาจะเอาชนะคนอื่นๆ เขาก็ยังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่แตกต่างกับครานี้ เขาสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่แผ่ซ่านออกมาจากกระดูกของเขา มันซึมซับเข้าสู่เส้นชีพจรลมปราณ ไหลเวียนเข้าสู่กล้ามเนื้อและกำลังยกระดับความแข็งแกร่งของตนเองอย่างบ้าคลั่ง
โจมตีเข้ามาอีก หยางไค่เปรียบเสมือนนักล่าที่เหยียบยำอยู่ในป่าที่มืดมิด ดวงตาของเขาจ้องเขม่งไปที่นู่วหล่างอย่างจริงจัง เขาตะโกนคำรามและพุ่งโจมตีออกไป
มันเป็นเหมือนครั้งที่แล้ว ยังเป็นการพุ่งโจมตีด้วยหมัดที่สามัญ
รนหาที่ตาย !! นู่วหล่างหัวเราะอย่างเยือกเย็น แม้ว่าเขาจะประหลาดใจกับพลังลมปราณของหยางไค่ แต่นั่นไม่ได้หมายถึงว่าเขาจะเชื่อว่าหยางไค่จะสามารถเอาชนะเขาได้ เพียงแค่เขาดึงมือออกได้ทันท่วงเวลา แม้ว่าพลังลมปราณนั้นจะประหลาดและแข็งแกร่งมากเพียงใดก็มิอาจที่จะทำอันตรายต่อตัวเขาได้
นอกจากนั้นเป็นเขาเองที่ทำให้หยางไค่ได้รับบาดเจ็บอย่างต่อเนื่อง มันต้องมีช่วงเวลาหนึ่ง ที่เขาจะสามารถทำลายหมัดของหยางไค่ !! อาจจะกล่าวได้ว่า วิธีการโจมตีของหยางไค่เป็นสิ่งที่เขาพึงพอใจอย่างมาก
ภายใต้เสียงหัวเราะที่เยือกเย็น นู่วหล่างพุ่งฝ่ามือเพื่อตะครุบหมัดของหยางไค่อีกครั้ง
การปะทะกันครั้งที่ 2 นู่วหล่างรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่ผิดแปลกไป เพราะหมัดของหยางไค่ในครั้งซ่อนพลังอำนาจที่แข็งแกร่ง มันมากกว่าครั้งที่แล้ว พลังลมปราณที่ปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรงมากกว่าเดิม
มันเปรียบเสมือนพลังความแข็งแกร่งของผู้ที่อยู่ในเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 5 !!
แต่เป็นเช่นนี้แล้วจะอย่างไร ? ลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 4 ขั้นที่ 5 ในสายตาของเขามันเหมือนกัน มันไม่สามารถกดดันและข่มขู่เขาได้แม้แต่น้อย
หลังจากการปะทะกันในครั้งนี้ บาดแผลที่อยู่บนหมัดของหยางไค่เริ่มรุนแรงขึ้น หยดเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างกายของเขาต้องถอยหลังออกไปหลายก้าว ดูเหมือนว่าเขาเหนื่อยล้าอย่งถึงที่สุด นู่วหล่างไม่ได้หยุดโจมตี เขาพุ่งไปข้างหน้าด้วยความได้เปรียบ เสียงตะครุบลอยตัดผ่านสายลม เขาพุ่งตะครุบในความมืดมิดอย่างรุนแรงโดยพุ่งโจมตีไปที่หยางไค่อย่างไม่คิดชีวิต
หยางไค่หยุดการโจมตี เขาหลบเลี่ยงการโจมตีจากนู่วหล่างเท่านั้น เมื่อนู่วหล่างพุ่งโจมตีเข้ามา หยางไค่พุ่งหมัดซ้ายขวาออกไปอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้มือของเขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย แต่มันก็สามารถป้องกันการโจมตีจากนู่วหล่างได้ทั้งหมด ทำให้นู่วหล่างไม่มีโอกาสในการฆ่าหยางไค่
ในความมืดมิด เสียงแห่งการปะทะดังออกมาอย่างต่อเนื่อง จากเสียงการเคลื่อนไหวในทุกๆครั้ง ร่างกายของหยางไค่ถอยหลังออกไปหลายก้าว บาดแผลที่อยู่ที่มือก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
แต่สายตาของหยางไค่ไม่ได้แสดงถึงความหวาดกลัวแม้แต่น้อย แต่มันกลับเต็มไปด้วยความมุ่งมันอย่างถึงที่สุด ความเชื่อมั่นว่าจะสามารถเอาชนะได้ก่อกำเนิดออกมาจากหัวใจ เขากำลังรอถึงช่วงเวลาสุดที่เหมาะสมที่สุดในการระเบิดการโจมตีนั้นออกมา
เป็นได้อย่างไร ? นู่วหล่างตื่นตกใจถึงขีดสุด สถานการณ์ในตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวเขาจะเหนือกว่า เพราะเขตแดนของเขาเหนือกว่าหยางไค่ หากเช่นนี้ยังไม่ได้เปรียบในการต่อสู้ แล้วสิ่งที่เขาฝึกฝนมาหลายปีก็เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ต่อตัวเขา
แต่ตอนนี้นู่วหลางกำลังตกอยู่ในความทุกข์ทรมาณ เพราะนิ้วมือทั้ง 10 นิ้วของเขาถูกพลังลมปราณหยางของเขาแผดเผาจนได้รับบาดเจ็บ นิ้วมือทุกนิ้วของเขาเต็มไปด้วยแผลพุพอง เสมือนว่ามันถูกแผดเผาจากเปลวไฟที่ร้อนแรง นิ้วมือทั้ง 10 เชื่อมประสานกับหัวใจ ทำให้ความรู้สึกที่ทุกข์ทรมาณแผ่ซ่านเข้ามา ทำให้เขาโหยหาไอ่เย็นที่อยู่บริเวณอย่างลุกลี้ลุกลน
เมื่อเป็นเช่นนี้ นู่วหล่างจะไม่ตื่นตะลึงไดอย่างไร ? นู่วหล่างกำลังตื่นตะลึงต่อพลังความแข็งแกร่งของหยางไค่
การปะทะกันครั้งแรก พลังความแข็งแกร่งที่หยางไค่ปลดปล่อยออกมาเป็นอย่างที่เขาคาดคิดเอาไว้ มันเป็นพลังความแข็งแกร่งของเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 4 มันไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัวแม้แต่น้อย
การปะทะกันครั้งที่ 2 พลังความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 5
การปะทะกันครั้งที่ 4 หมัดและพลังลมปราณที่หยางไค่โจมตีเข้ามากลับอยู่ในเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 7 !!
การปะทะกันครั้งที่ 7 เขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 7 !!
การปะทะกันครั้งที่ 12 เขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 8 !
จากการต่อสู้ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนว่าพลังความแข็งแกร่งของหยางไค่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด และเป็นเรื่องที่เกินความคาดเดา
นอกจากนั้น ดูเหมือนว่าพลังความแข็งแกร่งของเขามิได้หยุดชะงักในการเพิ่มขึ้น
ใบหน้าของนู่วหล่างแปรเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว เขาไม่รู้ว่าพลังความแข็งแกร่งของหยางไค่จะเพิ่มสูงขึ้นจนถึงขั้นไหน หากพลังความแข็งแกร่งของเขาสามารถเพิ่มสูงขึ้นไปที่เขตแดนก่อกำเนิดลมปราณ หากเป็นเช่นนี้เขาจะไม่มีโอกาสในการเอาชนะ เพราะพลังลมปราณของฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งอย่างมาก
ระยะเวลาเพียงครึ่งก้านธูป นู่วหล่างไม่เผชิญหน้ากับหยางไค่ได้อีก เพราะตอนนี้เขากำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ การปะทะกันในทุกๆครั้ง หยางไค่ยืนนิงอย่างแข็งแกร่งเสมือนศิลาที่มั่นคงโดยไม่ขยับเคลื่อนไหว แต่เป็นเขาเองที่ถูกโจมตีจนต้องถอยกลับมา
นู่วหลางสามารถใช้ความว่องไวได้เพียงอย่างเดียว และเขากำลังหากระบวนท่าอื่นๆที่เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว เพื่อหาโอกาสในการโจมตีหยางไค่
แม้ว่าการป้องกันของหยางไค่จะง่ายดาย แต่มันครอบคลุมแม้แต่ลมก็มิอาจที่จะหลุดลอยเข้ามา ดังนั้นจึงทำให้เขาไม่สามารถหาโอกาสเวลาที่เหมาสมในการโจมตี
ลมปรารแรกเริ่มขั้นที่ 9 !! ดวงตาของนู่วหล่างสั่นระรั่ว เขาพบว่าการปะทะกันในครั้งนี้ พลังความแข็งแกร่งของหยางไค่เพิ่มขึ้นอีก 1 ขั้น และขึ้นไปยังจุดสูงสุดของเขตแดนลมปราณแรกเริ่ม
แต่พลังลมปราณของหยางไค่สงบลงโดยไม่มีการเคลื่อนไหว มันไม่ได้เพิ่มขึ้นไปอีก การค้นพบนี้ทำให้นู่วหล่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แม้ว่าตัวเขาเองจะอยู่ในเขตแดนก่อกำเนิดลมปราณขั้นที่ 1 สูงกว่าเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 9 1 ขั้น แต่ระยะห่างเพียง 1 ขั้นก็ถือว่าเป็นความแตกต่างที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ดังนั้น นู่วหล่างจะไม่มีความมั่นว่าจะสามารถฆ่าหยางไค่ได้
หยางไค่ต้องกินโอสพวิเศษในการเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างแน่นอน เขาจึงสามารถทำได้ถึงเพียงนี้ แต่ไม่ว่าอย่างไรโอสพวิเศษจะส่งผลกระทบที่ตามมา เพราะเขตแดนที่แท้จริงของเขาอยู่ในเขตแดนลมปราณแรกเริ่มขั้นที่ 4 เท่านั้น ไม่ว่าจะพลังลมปราณที่หลบซ่อนอยู่ภายในก็มิอาจที่จะเทียบกับเขาได้ !! นู่วหล่างกำลังรอ รอความพลังความแข็งแกร่งของหยางไค่ลดลง แล้วเขาจะลงมือฆ่าหยางไค่อีกครั้ง !!
