ตอนที่ 326 ระงับการฝึก?

หลังจากที่ลั่ว หลี่ออกจากจุดยืนยันภารกิจแล้ว จาง ปิงก็หันมามองทั้งสามคน

"อย่าไปไหนก่อนที่พี่สาวลั่วจะกลับมา"

"นานแค่ไหนกว่าเธอจะกลับมา?" หลิน ฮวงไม่ต้องการเสียเวลาของเขาไปกับการอยู่ตรงนี้

"ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่วางแผนไว้ เธอน่าจะกลับมาภายในหนึ่งชั่วโมง หรือไม่อาจจะภายในครึ่งชั่วโมงถ้าเธอรีบ" จาง ปิงตอบ

คำตอบของจาง ปิงได้พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่หยี่ เย่วหยู่พูดไว้ก่อนหน้านี้เป็นความจริง เธอไม่ได้พูดเกินจริงเลยที่บอกว่าลั่ว หลี่สามารถสู้กับมอนสเตอร์กลายพันธ์สามครั้งที่มีเลือดเทพได้ หลังจากทั้งหมด หยี่ เยว่หยู่เพิ่งจะเลื่อนเป็นระดับเพลิงสวรรค์เมื่อไม่กี่วันก่อน ดังนั้นความคิดเห็นของเธอเกี่ยวกับความสามารถของลั่ว หลี่อาจเป็นเรื่องส่วนตัว ในทางกลับกัน เพราะจาง ปิงเองก็อยู่ในระดับเดียวกับลั่ว หลี่ การตัดสินของเขาจึงมีน้ำหนักกว่ามาก

"งั้นรอกันสักพักก็ได้ มากสุดก็แค่ชั่วโมงหนึ่ง" หลิน ฮวงกล่าวกับหยี่ เย่วหยู่และหลี่ หลาง

ทั้งสองคนไม่ได้คัดค้านเขาเพราะมันเป็นอันตรายต่อพวกเขาที่จะอยู่ข้างนอกจุดนี้  ในสถานการณ์ปกติ ผู้เข้าร่วมการฝึกจะหลีกเลี่ยงพื้นที่ของมอนสเตอร์ที่อยู่เหนือกว่าระดับเพลิงขาว อย่างไรก็ตาม เนื่องด้วยคำสั่งของมังกรดำ มอนสเตอร์ที่อยู่เหนือระดับเพลิงขาวจึงออกจากพื้นที่พวกมันเพื่อล่ามนุษย์ ซึ่งทำให้มิติบรรพกาลอันตรายกว่าคืนก่อนมาก

จาง ปิงและซือ คงเจี๊ยนยุ่งอยู่กับหอยทากสื่อสารของพวกเขา เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนสับสนกับคำแนะนำที่หลากหลาย รัฐบาลกลางจึงแบ่งหอยทากออกเป็นสามชนิดส่งให้เจ้าหน้าที่ ชนิดแรกเป็นชนิดพิเศษสำหรับผู้คุมทั้งสามคนเท่านั้น พวกเขาใช้หอยทากเพื่อติดต่อกับทั้งสามคนเท่านั้นและไม่มีใครที่สามารถเข้าถึงได้ จาง ปิงและซือ คงเจี๊ยนแจ้งเจ้าหน้าที่ของตัวเองเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อให้พวกเขาคอยแอบปกป้องผู้เข้าร่วมการฝึก

เมื่อทั้งสามคนเริ่มที่จะเบื่อหน่าย ประตูมิติสีขาวก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและลั่ว หลี่ก็เดินออกมา

"เร็วมาก! มันยังไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ!" หลี่ หลางตกใจมาก

"มันยังไม่ถึงแม้กระทั่งสามนาที ... " หลิน ฮวงมองเวลาบนแหวนหัวใจจักรพรรดิ ลั่ว หลี่หายตัวไปเพียง 2 นาที 16 วินาทีเท่านั้น มันทำให้สับสนว่าเธอสามารถฆ่ามังกรดำได้ด้วยเวลาเพียงแค่นี้ได้ยังไง!

"ฉันเคยบอกนายแล้วว่าพี่สาวลั่วมีทรงพลังมากแค่ไหน?" หยี่ เย่วหยู่ยิ้มอย่างภูมิใจ เมื่อประตูมิติสีขาวหายไป  ลั่ว หลี่ก็ปรากฏตัวตรงหน้าจาง ปิงและซือ คงเจี๊ยน

"เธอจัดการมันได้เร็วขนาดนี้เลยหรอ?" ดวงตาของจาง ปิงเปิดกว้าง แม้ว่าซือ คงเจี๊ยนจะไม่ได้พูดอะไร  แต่ดวงตาของเขาก็เผยแววตกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าลั่ว หลี่จะกลับมาเร็วขนาดนี้

"ไม่ มันหนีไปได้โดยการลอกหนังชั้นนอก ... " ลั่ว หลี่ตะโกนอย่างรำคาญ "ฉันไม่คิดว่ามังกรฟ้าจะขี้ขลาดเช่นนี้ มันหนีไปก่อนที่ฉันจะได้ทำอะไรเสียอีก”

ลั่ว หลี่ไม่ได้ตั้งใจลดเสียงของเธอ ดังนั้นหลิน ฮวงและคนอื่นๆจึงได้ยินเสียงเธออย่างชัดเจน หลี่ หลางกลอกตาของเขาขณะที่คิดว่าลั่ว หลี่กำลังพูดเกินจริง อย่างไรก็ตามหลิน ฮวงคิดว่าลั่ว หลี่อาจจะพูดความจริง บางทีมังกรดำอาจจะรู้สึกได้ถึงอันตรายจากท่าทางของเธอและหลบหนีไป มอนสเตอร์บางตัวสามารถสัมผัสถึงภัยพิบัติได้และมังกรดำก็อาจจะมีสัญชาตญาณเช่นนั้น

ในทางกลับกัน หยี่ เยว่หยู่เชื่อมั่นสิ่งที่ลั่ว หลี่พูดอย่างเต็มที่เพราะเธอรู้ว่าลั่ว หลี่ทรงพลังแค่ไหนเพราะเธอโตมาพร้อมกับลั่ว หลี่ ผู้คุมอีกสองคนเองก็เชื่อลั่ว หลี่เช่นกันเพราะทั้งคู่รู้จักความสามารถเธอดี

"มังกรดำช่างโชคดีนักที่สามารถหนีจากเธอไปได้" ซือ คงเจี๊ยนหยอกล้อ "แต่ไม่ดีสำหรับมันเพราะมันหลบหนีโดยการลอกหนังออก และด้วยเหตุนั้น ระดับพลังของมันจะต้องลดลงหนึ่งหรือสองระดับ”

"มันจะไม่มีทางโชคดีเป็นครั้งที่สอง!" ลั่ว หลี่โกรธมาก

"งั้น เราควรจะทำอะไรต่อ?ถ้ามังกรดำยังมีชีวิตอยู่ มอนสเตอร์ตัวอื่น ๆ ก็จะยังคงปฏิบัติตามคำสั่งของมันและตามล่าทุกคนที่เข้าร่วมการฝึก หากเป็นเช่นนั้น การฝึกของเราจะยากขึ้นเช่นกัน เปอร์เซ็นต์การตายจะมากขึ้น เราควรระงับการฝึกไว้ก่อนดีไหม? " จาง ปิงมองทั้งคู่อย่างกังวล

“ว้าว!ดูนายสิ!พวกนายต้องป่วยกับการเป็นผู้คุมแน่ๆ การประเมินขชองฉันยังไม่ทันเริ่มเลย!”ลั่ว หลี่คัดค้าน

"แต่ตอนนี้มันอันตรายเกินจะฝึกต่อ" จาง ปิงยืนยันอีกครั้ง

"นายคิดว่าไง?" จาง ปิงหันไปถามซือ คงเจี๊ยน

"ฉันไม่มีความเห็น พวกนายคุยปรึกษากันเองเลย ฉันยังไงก็ได้" ซือ คงเจี๊ยนค่อยๆถอยห่างออกไป เขาไม่ได้ยืนอยู่ข้างใครเพราะเขาไม่อยากเข้าข้างใคร

"ปิงปิงน้อย! มันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่นายคิด ฉันได้ยินหลายสิ่งจากพวกลูกสมุนของมังกรดำน้อย คำสั่งไม่ได้เกี่ยวกับการฆ่ามนุษย์ แต่เป็นการจับเป็น”ลั่ว หลี่ปรับน้ำเสียงลงเมื่อเธอเห็นว่า จาง ปิงกำลังจริงจัง

ถึงแม้ว่าเธอจะกล้าหาญ แต่เธอก็ไม่สามารถจัดการกับความดื้อรั้นของจาง ปิงได้ ถ้าเขาตัดสินใจจะทำอะไรแล้วละก็ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนความคิดเขา เขาจะไม่ยอมแพ้แม้ว่าเขาจะถูกทุบตี ทางเดียวที่จะเปลี่ยนความคิดเขาคือการใช้เหตุผล

“คำสั่งก็คือคำสั่งแต่ผู้บังคับบัญชาอาจจะไม่ปฏิบัติตามคำสั่งโดยตรง แม้คำสั่งจะเป็นการจับมนุษย์ มันก็อาจจะกินพวกเขาทีหลัง เป้าหมายของการฝึกนี้คือการให้เด็กๆเผชิญกับความท้าทาย นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาจึงถูกขอให้ฆ่ามอนสเตอร์ระดับเพลิงขาว แต่ตอนนี้พวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่เหนือกว่าเพลิงแดง พวกเขาอาจจะถูกฆ่าแทน นั่นหมายความว่านี่จะไม่ใช่การฝึกอีกต่อไป ซึ่งขัดต่อวัตถุประสงค์ของการฝึก”จาง ปิงอธิบายอย่างละเอียด

ลั่ว หลี่เงียบไปหลังจากที่ได้ยิน เธอรู้ว่ามันมากเกินไปหากเธอจะยืนกรานให้ฝึกต่อ เธอพูดอีกครั้งหลังจากผ่านไปสักพัก“แล้วถ้าเป็นยังงี้ละ?เราจะรวบรวมผู้เข้าร่วมทุกคนและบอกพวกเขาถึงสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาจะมีสิทธิ์เลือกว่าจะอยู่หรือออกไป หากส่วนใหญ่เลือกระงับการฝึก งั้นเราก็จะทำเช่นนั้น แต่ทว่า หากส่วนใหญ่เลือกออกไป งั้นเราก็จะส่งเหล่าคนที่ต้องการออกไป”

“อย่างไรก็ตาม เราต้องเปลี่ยนแผนการฝึก เราจะต้องหารือเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการทำให้ทุกคนปลอดภัยหากเราจะยังคงดำเนินการฝึก”

ลั่ว หลี่ไม่ชอบใจกับตอนท้ายแต่เธอก็เสนอความคิดนี้เพราะเธอไม่อยากยอมแพ้กับโอกาสการเป็นผู้คุม

“เฒ่าจาง ทำตามที่พี่สาวลั่วแนะนำเถอะ ไม่ว่าจะยังไง มันก็ต้องมีผู้เข้าร่วมบางคนที่ไม่อยากสูญเสียโอกาสในการฝึกนี้”ในที่สุดซือ คงเจี้ยนก็พูดขึ้น จาง ปิงเงยหน้าขึ้นและมองหลิน ฮวงกับคนอื่นๆ

“พวกเธอคิดว่ายังไง?”

“ผมจะฝึกต่อ”หลิน ฮวงตอบโดยไม่ลังเล

“ผมอยากจะเลื่อนเป็นระดับเพลิงขาวที่นี่”หลี่ หลางตอบ

“แม้ฉันจะเลื่อนเป็นระดับเพลิงขาวแล้ว ฉันก็ยังอยากฝึกต่อสู้เพิ่มอีก”หยี่ เยว่หยู่ยิ้มให้ลั่ว หลี่

“เห็นไหม 5ต่อ1”ซือ คงเจี้ยนตบไหล่จาง ปิง

“เอาละ งั้นก็ไปพาทุกคนกลับมาและตัดสินกันทีหลัง”จาง ปิงพยักหน้า