GMC ตอนที่ 18 พี่ชายทำไมคุณต้องทำเรื่องให้ยุ่งยาก
GMC ตอนที่ 18 พี่ชายทำไมคุณต้องทำเรื่องให้ยุ่งยาก
เฉิน เยวี่ยถอนลมหายใจเพื่อบรรเทาอาการโกรธของเธอ ในขณะที่มองซูฮ่าวก่อนเธอจะพูดอย่างสุภาพ "นายเป็นคนที่น่ารำคาญแบบนี้ตั่งแต่เมื่อไร"
ซูฮ่าว หัวเราะออกมาดัง ๆ ซึ่งทำให้ เฉินเยวี่ย อยากจะกระโดดถีบเขามาก "อืม นายต้องการอะไร อย่าบอกนะว่านาย ต้องการแลกเปลี่ยนทักษะการต่อสู้กับฉันอีก ฉันบอกไว้ก่อนเลยน่ะครั้งนี้ถ้านายอยากจะสู้ฉันจะไม่ออมแรงเอาไว้อีกแล้ว "
"แน่นอนว่าไม่ใช่"
ซูฮ่าวถามต่อว่า "พี่ชายของคุณเป็นยังไงบ้าง"
"พี่ชายของฉัน" เฉิน เยวี่ย รู้สึกสับสน "เขาควรจะทานอาหารกับเหล่าเพื่อนๆตัวร้ายของเขา วันนี้เขาไม่อยู่ คิดว่าวันพรุ่งนี้เขาน่าจะกลับมาที่วิทยาลัย ซานเซียง "
"โอ้จริงเหรอ" ซูฮ่าวกล่าวก่อน แล้วนึกอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบตาอว่า "คุณโทรหาเขาได้มั้ย"
เฉิน เยวี่ย ส่ายหัว "พี่ชายของฉันคนนี้ ตอนที่เขากำลังยุ่งอยู่เขาจะปิดอุปกรณ์สื่อสารทั้งหมดของเขาตอนนี้เขาควรจะไปสังสรรค์อยู่ในปาร์ตี้ที่ไหนซักแห่งที่ฉันไม่รู้จัหและไม่มีวิธีที่จะติดต่อเขาได้ "
"จริงงั้นหรอ" ซูฮ่าวหัวเราะและในขณะที่เดินเขาไปหา เฉิน เยวี่ย เขากล่าวว่า "ให้ฉันยืมโทรศัพท์ของคุณสักแปปหนึ่ง"
เฉิน เยวี่ย ได้ยกข้อมือของเธอให้ซูฮ่าว เมื่อเห็นมัน เรื่องนี้ทำมห้ซูฮ่าวรู้สึกอาย สำหรับคนที่ร่ำรวยเหล่านี้พวกเขาจะใช้อุปกรณ์สื่อสารรุ่นล่าสุดอย่างอย่างสม่ำเสมอ ใครกันจะใช้โทรศัพท์มือถือรุ่นเก่าแบบนี้
สังเกตเห็นว่าซูฮ่าวไม่เชื่อเธอ เธอจึงเปิดใช้หน้าจอเสมือนจริงของอุปกรณ์สื่อสารที่ด้านหน้าของเขาให้เขาได้เห็นวิธีการที่เธอติดต่อไปหาเฉินเฟิง หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีการโทรถูกเชื่อมต่อแต่ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายสาย
"อย่างที่นายเห็น ฉันบอกนายแล้วว่าไอ้พี่ชายจอมเสแสร้งคนนี้ได้ไปหาสถานที่ ปลดปล่อยของเขา "เฉิน เยวี่ย กล่าว
ซูฮ่าว ส่ายหัว "ที่คุณมันไม่ถูกต้อง"
"วิธี" เฉิน เยวี่ย รู้สึกงึนงงกับคำพูดของซูฮ่าว และมองไปที่ซูฮาวอย่างรวดเร็วก่อนเธอถามว่า "นายหมายถึงอะไรกัน ที่ว่าฉันทำผิด"
ซูฮ่าวยิ้มอย่างไม่แยแส เขาเดินไปที่ด้านหลัง เฉินเยวี่ย และคว้าข้อมือของเธอเพื่อนำไปเปิดหน้าจอเสมือน สัมผัสข้อมือที่ขาวและเรียบเนียบของ เฉิน เยวี่ย ทำให้หัวใจของเขาเต้นอย่างรวดเร็ว ถเาหากเป็นไปได้ เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปอ้อมแขมของเขาอย่างแน่นอน นอกจากนี้ตั้งแต่ตอนที่เขาสนิทสนมกับเธอ นอกจากนี้หลังจากเขาอ้อมไปจับเธอทำมห้เขาเพลิดเพลินกับกลิ่นหอมจากตัวของเฉินเยวี่ย
"ฉันมีวิธีที่จะทำให้เขามาที่นี่ในเร็ว ๆ นี้"ซูฮ่าวกล่าว
"วิธีอะไร" เฉิน เยวี่ย รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่ร้อนแรงของซูฮ่าวอยู่ใกล้ๆหูของเธอ แม้ว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย แต่เธอแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไร
ซูฮ่าวยิ้ม เขาใช้อุปกรณ์สื่อสารเพื่อติดต่อกับเฉินเฟิง เมื่อจอเสหมือนจริงปรากฏขึ้น ซูฮ่าว ก็เอาเขี้ยวออกและชี้คมของมันไปที่คอของ เฉินเยวี่ย
"เฉิน เฟิง น้องสาวของคุณกำลังถูกลักพาตัวไปโดยฉัน รีบมาที่นี่ถ้าคุณไม่ต้องการให้เธอตาย ฉันต้องการให้คุณมาที่นี่เพียงลำพังไม่งั้น ฮ่าฮ่าฮ่า "ซูฮ่าว ทำท่าทางชั่วร้ายก่อนที่จะปิดอุปกรณ์สื่อสารไป
เฉิน เยวี่ย พูดไม่ออก นี่เป็นวิธีการที่ซูฮาวพูดถึง
ซูฮ่าวยืนอยู่ด้านหลังเธอและคว้าแขนของเธอไว้ข้างหลังอย่างแน่นหนา บวกกับเขี้ยวที่แหลมคมชี้ไปที่ลำคอของเธอและกลิ่นอายที่เหมือนนักล่าที่หิวโหย
หลังจากปิดการสื่อสาร ซูฮ่าว ปล่อย เฉินเยวี่ย อีกครั้งเขานั่งอยู่บนม้านั่งข้างเธอก่อนพูดว่า "เขาจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้แน่นอน"
เฉิน เยวี่ย จัดผมที่ดูไม่เป็นระเบียบของเธอและมองไปที่ซูฮ่าว "นายทำอะไรไปก็ไร้ประโยชน์ เขาจะปิดอุปกรณ์สื่อสารของเขาตลอดทั้งวัน แม้ว่าเขาจะเปิดมันไว้แต่คุณก็ไม่ได้บอกเขาว่าอยู่ที่ไหน "
ซูฮ่าวหัวเราะเบา ๆ "เชื่อฉัน มันเป็นความเข้าใจเฉพาะสำหรับคนที่มีน้องสาวเท่านั้น คนที่มีน้องสาวเขาจะดูแลเธอตลอดเวลา "
เฉิน เยวี่ย เป็นคนฉลาด เธอเข้าใจทันทีว่าเขากำลังพยายามจะสื่ออะไร จากนั้นเธอก็กล่าวด้วยความแปลกใจว่า "นายหมายความว่าอุปกรณ์สื่อสารของพี่ชายฉันเปิดอยู่ตลอดเวลา เพียงแค่เขาอ่านแต่ไม่ตอบกลับเท่านั้น "
"แน่นอน โดยทั่วไปการมีน้องสาวตัวน้อย เขาผู้ที่เป็นพี่มันเป็นสิ่งที่ควรจะทำสา "ซูฮ่าวกล่าวด้วยเสียงต่ำ
"โอ้ว ดูเหมือนว่านายจะมีประสบการณ์มากเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ หรือว่านายเองติดตามซูหลิงลับๆอย่างกับเงามืด "เฉินเยวี่ยถามกลับ
“คิคิ.”
ซูฮ่าว ไอเล็กน้อยเพื่อบ่ายเบี่ยง "โทรศัพท์เครื่องนี้ของเธอ พี่ชายของเธอมอบให้คุณใช่มั้ย"
"นายรู้ได้ยังไง" เฉิน เยวี่ย ถามอย่างแปลกใจและก็อยากรู้อยากเห็น เธอหันศีรษไปมองที่ท้องฟ้า มีแสงสีฟ้าสว่างไปทางผ่านท้องฟ้ามา โดยไม่สนใจกฎหมายใด ๆ และเดินทางด้วยความเร็วสูงเช่นนี้
"วูบ"
รถสปอร์ตจอดลงหน้าพวกเขาอย่างเร็งรีบ มีคนๆหนึ่งเปิดประตูวิ่งออกมาจากในรถ "ซูฮ่าว แกกล้าที่จะลักพาตัวน้องสาวของฉัน! ฉันจะทำให้แน่ใจว่าแกจะตายโดยไร้กลบฝัง.......เอ๋"
เฉิน เฟิง ร่างกายของเขาชะงัก และมองไปที่ศูฮ่าวกับเฉินเยวี่ย ที่กำลังนั่งข้างกันกับอยู่ในศาลาอย่างเงียบ ๆ นี่ไม่ใช่เหมือนการลักพาตัว! แต่นี้ดูเหมือนจะเป็นคู่รักที่กำลังจู่จี้กันซะมากกว่า
ส่วน ซูฮ่าว และ เฮินเยวี่ย พวกเขาทั้งคู่ พูดไม่ออกกับเหตุการณ์ตรงหน้าพวกเขา เมื่อมองไปที่เฉินเฟิงตรงด้านหน้าของพวกเขา พวกเขานึกคำที่จะพูดได้เพียงคำเดียวคือคำว่าเขาบ้ามาก
ในปัจจุบันเฉินเฟิงกำลังสวมชุดนอนกับรองเท้าแตะ แม้แต่ผมของเขาก็ยุ่งและมีคราบลิปสติกบางอย่างมองเห็นได้เต็มใบหน้าและลำคอของเขา จากมุมมองของเขา ซูฮ่าวคงไปรบกวนเวลาที่มีความสุขของเขา
"พี่ใหญ่เฉิน คุณแต่งตัวได้ดีจริงๆ ฉันนับถือพี่มาก"ซูฮ่าวเปิดปากของเขา
“อือ”
เฉินเฟิงรู้สึกประหลาดใจและสังเกตเห็นว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยการเครื่องแต่งหน้าของสาว ๆ ที่ติดตัวเขามา เมื่อเห็นสายตาที่เย็นชาของน้องสาว เขารีบแอบย่องเข้าไปในรถสปอร์ตของเขาเปลี่ยนเป็นชุดเสื้อผ้าที่น่าดูและเช็คเครื่องประดับต่างๆ หลังจากนั้นเขาก็ออกมาจากรถหลังจากเสร็จ เขาดูคล้ายคนที่สมควรเป็นพี่ชายที่ดี
"ใครสามารถบอกฉันได้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น"
เฉินเฟิงนั่งลงบนม้านั่ง ความคิดของเขายังคงสับสน เรื่องของซูฮ่าวและเฉินเยวี่ย นั้นเขารู้อยู่แล้ว อย่างไรก็ตามตั้งแต่กัน ที่ความสัมพันธุ์ระหว่างทั้งคู่พัฒนาไปไกลเช่นนี้ อย่าบอกนะว่าฉันตกข่าว
"นั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ" การแสดงออกทางสีหน้าของเฉินเยวี่ย เย็นชาเหมือนน้ำแข็ง "ฉันต้องการทราบว่าทำไมพี่ถึงไม่ตอบข้อความของฉัน นอกจากนี้พี่รู้ตำแหน่งปัจจุบันของฉันอย่างไร "
เฉินเฟิงหันไปมองซูฮ่าวซึ่งตอนนี้เขาได้จับมดตัวเล็กๆและปล่อยให้มันวิ่งบนโต๊ะไปรอบๆ
"ปัก" เฉินเฟิงเตะขาของซูฮาวอย่างเบา และมองไปที่เขา ในสายตาของเฉินเฟิมันสื่อความหมายว่าพวกเขาทั้งคู่ก็เป็นคนหัวอกเดียวกันทำไมต้องทำให้กันและกันลำบาก
คิ้วของซูฮ่าวมวดเข้า เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและนังคงเล่นกับมดอยู่เช่นเดิม จากการกระทำของซูฮ่าวมันแสดงให้เห็นว่า เขาต้องการให้เฉิน เฟิงตกลงเงื่อนไขกับเขาหนึ่งข้อ
มุมปากของเฉิน เฟิง กระตุก เขาเตะขาของซูฮาวขึ้นอีกครั้งเพื่อแแสดงว่าตกลง
"เยี่ยม"
ซูฮาวแสดงรอยยิ้มสดใส
เฉิน เยวี่ย จ้องมองอย่างสงสัยไปที่ เฉิน เฟิง และ ซูฮ่าว ที่กำลังสื่อสารกันด้วยคิ้วของพวกเขา มีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายพุดขึ้นมาในหัวของเธอ เหล่าตัวร้าย 2 คน นี้กำลังสื่อสารอะไรกันอยู่
"นายทั้งสองคนกำลังทำอะไรอยู่?"
"อะแฮ่ม อะแฮ่ม" ซูฮ่าวไอเล็กน้อยก่อนกล่าว "อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย ความเป็นจริงครั้งนี้ฉันได้ติดต่อพี่ชายเฉินเพราะฉันมีเรื่องที่จะรบกวนพี่เฉิน "
“มีเรื่องกัน”เฉิน เฟิงตีหน้าอกของเขา" ตราบเท่าที่มันอยู่ในความสามารถของพี่ชายคนนี้ มั่นใจได้เลยว่าพี่ชายคนนี้จะช่วยอย่างเต็มที่ "
“พี่ชาย”
เฉิน เยวี่ย เตะไปที่เขา "คุณยังไม่ได้ยินคำขอของเขาเลยนี่คุณเห็นด้วยแล้วงั้นหรอ"
"น้องเขย ... "เฉิน เฟิงกำลังจะกล่าวต่อ
"หยุด" เฉิน เยวี่ย พูดขึ้นอย่างว่องไวเพื่อขัดจังหวะเขา
ซูฮ่าวรู้สึกขบขันกับฉากตรงหน้าที่มีการทะเลาะกันของพี่ชายและน้องสาวคู่นี้ เขาคิดสักครู่แล้วเปล่งเสียงออกมาว่า "ฉันต้องการที่จะแลกเปลี่ยนทักษะการต่อสู่กับพี่ชายเฉิน!"
“อือ”
เฉินเฟิงจ้องมองซูฮ่าว "นายแน่ใจงั้นหรอ"
"แน่ใจ!" ซูฮ่าวตอบด้วยความมั่นใจ
"ฉันเห็นได้ชัดว่าความสามารถของนายใกล้ถึง 7 จุดแล้ว แม้ว่าฉันจะไม่สามารถใช้ความสามารถใของฉัน แต่ฉันก็ยังคงมีทักษะในการต่อสู้ที่มากมายที่จะใช้มันนายแน่ใจหรอว่าต้องการดวลกับฉัน" เฉินเฟิงมองไปเขา
ซูฮ่าว พยักหน้าอย่างมั่นใจ
"เอาล่ะ มากับฉัน"
ทั้งสองคนกล่าวว่าตกลงว่าพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ หลังจากค้นหาพื้นที่โล่งที่เหมาะสำหรับการต่อสู้แล้วทั้งสองคนก็ยืนอยู่ที่มุมของพวกเขาและพร้อมสำหรับการต่อสู้
เฉิน เยวี่ย รู้สึกประหลาดใจกับเหตุการณ์นี้ เธอไม่สามารถรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้
"ซูฮ่าวระวังดีๆละ" เฉินเฟิงให้คำเตือนและทำการถอยไปด้านหลัง
ด้วยทักษะการต่อสู้พื้นฐานของเขาได้สูสีกับของซูอ่าว เพื่อเลี่ยงมันและพยายามที่จะไล่คว้าชัยชนะ ครั้งนี้เฉินเฟิงจึงเปลี่ยนการเคลื่อนไหวของเขาและโต้กลับทันที!
ทักษะการต่อสู้ของเจ้าหน้าที่
ซูฮ่าว เข้าใจทันทีว่าทำไมทักษะการต่อสู้พื้นฐานของ เฉินเฟิง ถึงมีข้อบกพร่อง เป็นเพราะเขาได้รวมทักษะการต่อสู้พื้นฐานและทักษะการต่อสู้ของเจ้าหน้าที่เข้าด้วยกัน ดังนั้นข้อบกพร่องของครั้งที่แล้วของเฉินเฟิงจึงไม่มีอยู่อีก ก่อนหน้านี้เฉินเฟิงไม่ได้ใช้ทักษะการต่อสู้ของตำรวจดังนั้นทักษะของเขาจึงดูติดขัดและไม่สมบูรณ์
นอกจากนี้ยังเป็นเพราะความสามารถของซูฮ่าวมีเพัยง 5 จุดเท่านั้น จึงทำให้เฉินเฟิงลดพลังของเขาอย่างหนักและเขายังใช้ได้เพียงทักษะการต่อสู้พื้นฐานเท่านั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องพ่ายแพ้
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้มันแตกต่างกันด้วยพลังของซูฮ่าวในตอนนี้ ทำให้ เฉินเฟิง แสดงศักยภาพของเขาได้มากขึ้น
ปัง
ทั้งสองคนได้แลกเปลี่ยนหมัดและก้าวถอยหลังทั้งคู่
"อะไรกัน"
เฉิน เฟิง ประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด "ทักาะการต่อสู้ตำรวจ ดี อีกครั้ง!”
เฉิน เฟิง เห็นได้ชัดว่าเขาสนใจมากขึ้นในการต่อสู้ จากนั้นเขาก็พุ่งไปด้านหน้าอีกครั้ง
ซูฮ่าว หันมาตอบโต้ ดวงตาของเขาเรืองแสงกระพริบ การวิเคราะห์แบบจำลอง เปิดใช้งาน!
“สุม!”
สภาพแวดล้อมโดยรอบได้เปลี่ยนไปในทันที มีร่างของเฉิน เฟิง กำลังโดนสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างของเฉินเฟิงปรากฏตัวขึ้นกลางใจพื้นที่นั้น ซูฮ่าว ค้นหาเทคนิคการต่อสู้ตำรวจขั้นสูง!
"การเลือกการ์ดเสร็จสิ้น ... .. ทักษะการต่อสู้ของเจ้าหน้าที่ระดับสูง...... การวิเคราะห์รูปแบบ ...... ...... .. สร้างรูปแบบบัตรที่สมบูรณ์ ... ."
ฉากลวงตาหายไปอย่างรวดเร็ว ในจิตใจของซูฮ่าวมีการ์ดสีเทาเพิ่มขึ้นมา
เมื่อเขาได้รับการ์ดใบนี้ จิตใจของซูฮ่าวก็สงบและมั่นคง เขายังคงสู้กับเฉินเฟิง ต่อไป แต่ตั้งแต่เฉินเฟิงได้ใช้ทักษะการต่อสู้ของเจ้าหน้าที่ การโจมตีของเขาด้วยทักษะการต่อสู้ระดับกลางและสูง ซูฮ่าว ไม่สามารถทะลุการโจมตีไปได้
ติดตามงานแปลได้ที่ เพจฝึกหัดแปลนิยาย
