ตอนที่ 175 แก้ไข (FREE)

เช้าวันรุ่งขึ้นเหล่าเจ้าหน้าที่ทั่วเมืองเหยียน ตามร้านอาหาร หรือแม้แต่ตรอกถนน  ไม่มีใครที่ไม่พูดถึงชื่อนี้

เขาคือ ฟาง เจิ้งจือ

"เขาทำข้อสอบเสร็จครบทั้งหมดภายในเวลา 4 ชั่วโมง?!"

"ถึงจะทำครบทั้งหมด มันก็อาจจะเป็นเพียงแค่คำตอบมั่วๆก็ได้นี่? ถ้าเป็นแค่การเขียนตอบมั่วๆ ข้าเองก็ทำได้! "

"มันอาจจะไม่ใช่เรื่องไร้สาระก็ได้? นี่เป็นการทดสอบระดับจักรพรรดิเชียวนะ "

"งั้นเจ้าเคยเห็นใครที่สามารถทำข้อสอบได้ครบทั้ง 6 ชุดมาก่อนหรือไม่? ถ้าไม่ใช่คำตอบที่ไร้สาระมั่วๆแล้วเขาทำได้ยังไงกัน?

"อาจจะ ... "

...

ทางตะวันออก ในส่วนพระราชวังที่พำนักขององค์ชาย

วันนี้ เขาสวมชุดผ้าไหมลายมังกรเผือก ดวงตาของเขาจ้องเขม็งไปที่กระถางกล้วยไม้ "กล้วยไม้สามแฉก"

มันเป็นกล้วยไม้ที่ขึ้นในแถบตะวันออกเฉียงใต้ เป็นของหายากและมีค่ามาก

องค์ชาย หลิน เทียนหลง ชื่นชอบกล้วยไม้เป็นอย่างมาก เขารู้สึกว่ามันทั้งบริสุทธิ์และสง่างาม ไม่เหมือนกับสถานะและวิถีชีวิตของตัวเองเลย

เขารักในศิลปะ เมื่อเขาได้พบกับกล้วยไม้ต่างๆ เขามักจะรวบรวมเอาไว้เป็นงานเขียน

ในตอนนี้ที่ด้านล่างมีคนนั่งอยู่ด้วย เขามีหนวดเคราและผมของเขามีสีเหมือนกับเม็ดทรายสีขาว ใบหน้าผอมแห้ง แต่ดวงตาของเขาแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง

เขาสวมชุดคลุมสีแดงสด

ในอาณาจักรเซี่ยแห่งนี้ ในเรื่องของสีนั้น สีแดงเป็นตัวบ่งชี้ว่าเขาคือรัฐมนตรี ในขณะที่สีม่วงคือขุนนาง

บุคคลิกที่เห็นก็ไม่ยากที่จะคาดเดาว่า เขาคือรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย รัฐมนตรี ยู่ ยี่ปิง

ปัจจุบัน ยู่ ยี่ปิง เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นสูงของพระราชวัง

องค์ชายรัชทายาท หลิน เทียนหลง ไม่ค่อยชอบ ยู่ ยี่ปิง สักเท่าไรนักเพราะว่าเขาเถรตรงจนเกินไป

อย่างไรก็ตาม องค์จักรพรรดิทรงชอบความเถรตรงของ ยู่ ยี่ปิง

ดังนั้นองค์ชายจึงไม่มีทางเลือก แม้ว่า ยู่ ยี่ปิง จะทำลายกระถางกล้วยไม้สามแฉกทิ้งไป หลิน เทียนหลงก็จะไม่แสดงท่าทีอะไรออกมา

"ท่านรัฐมนตรีไม่เห็นด้วยกับความคิดของข้ารึ? ทำไมท่านต้องมาเสี่ยงกับเรื่องเล็กๆเช่นนี้? " องค์ชายพยายามถาม

ไม่ว่าเขาจะเสนออะไรไป ยู่ ยี่ปิง มักจะมีเหตุผลมาขัดเขาได้ตลอด

เขาควรจะลองทำความเข้าใจดูก่อนไหม?

หรือว่าเขาไม่มีความจำเป็นจะต้องทำความเข้าใจ

นี่มันช่างไร้สาระ  แม้ว่าเขาจะเป็นองค์ชายรัชทายาท แต่ก่อนเขาจะครองบัลลังค์ เขาก็ไม่ได้มีอำนาจอะไรเลย

เขาจำเป็นต้องพึ่งพารัฐมนตรีและเหล่าเจ้าหน้าที่

ดังนั้นการที่จะก้าวขึ้นสู่อำนาจได้นั้นจะต้องได้รับการสนับสนุนจากผู้มีอิทธิพลด้วยเช่นกัน

"พวกเราต้องรีบตัดสินใจ ด้านฮัน ฉางเฟิง พวกเขาได้ส่งข่าวออกไปแล้วว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำข้อสอบเสร็จทั้งหมด 6 ชุด นอกจากนี้จากการที่ ฟาง เจิ้งจือ เคยเข้าร่วมการทดสอบระดับเมืองมาแล้ว โอกาสที่เขาจะเขียนคำตอบมั่วๆนั้นแทบจะไม่มี ดังนั้น... เขาเป็นคนเดียวที่อาจจะทำลายความสมดุลระหว่างขั้วอำนาจ! " ใบหน้าของ ยู่ ยี่ปิง เต็มไปด้วยความสุขุมเยือกเย็น

"แล้วความหมายของท่านรัฐมนตรีคือ?" องค์รัชทาย หลิน เทียนหลง ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

"แก้ไข! ตอนนี้เรามีทางเลือกเดียวคือลองเสี่ยงแก้ไขข้อสอบของเขาเท่านั้น ในการทดสอบระดับจักรพรรดิ ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำข้อสอบไปทั้งหมด 6 ชุด ถือได้ว่าเป็นข้อดีและข้อเสีย เราสามารถหาขอสอบของเขาได้อย่างง่ายดาย ด้วยการแก้ไขเพียงเล็กน้อย เราสามารถเตะเขาออกจากรายชื่อผู้ผ่านการทดสอบได้ " สายตาของ ยู่ ยี่ปิง เป็นประกายเยือกเย็น

"อย่างไรก็ตาม ข้าได้ยินมาว่า ราชาต้วนเองก็ไม่ต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ ผ่านการทดสอบ  ทำไมเราต้องทำตามความต้องการของราชาต้วนด้วยละ? " องค์รัชทายาทหลิน เทียนหลง แสดงความต้องการของตัวเอง

"เราต้องทำตามสถานการณ์ ถ้าท่านเดินหน้าไปอย่างตามืดบอด ท่านจะประสบความสำเร็จได้เยี่ยงไร? " ยู่ ยี่ปิง ไม่ได้สนใจกับความคิดขององค์รัชทายาทมากนัก

"คำแนะนำของท่านช่างชาญฉลาดยิ่งนัก งั้นพวกเราจะทำตามแผนของท่าน" องค์รัชทายาทตอบ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆยกต้นกล้วยไม้สามแฉกกลับไปที่วังของตนเอง

เขาพึมพำกับตัวเองขณะที่เดิน "ต้นไม่อันล้ำค่า ... ข้าควรวางเจ้าไว้ที่ไหนดี? "

...

ในโรงเหลียนหลวง คิ้วของ ฮัน ฉางเฟิง ขมวดแน่น เขาไม่เคยคิดแม้แต่น้อยว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น มีใครบางคนทำข้อสอบ 6 ชุดเสร็จ?

มันทำให้เขารู้สึกไม่สบายในหัวใจ

ระดับสะท้อนสวรรค์ ตอนอายุ 15 ปี

ในการทดสอบระดับจักรพรรดิ เขาทำข้อสอบเสร็จทั้ง 6 ชุด...

เป็นไปไม่ได้!

ถ้า ฟาง เจิ้งจือ เป็นคนที่ถูกกล่าวถึงในคำทำนายละก็ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เมืองแม่น้ำแห่งความสัตย์ คงเหมือนเขาขุดหลุมฝังศพตัวเอง

ไมว่าเพื่อความมั่นคงของการปกครอง หรือเพื่อความอยู่รอดของตัวเขาเอง ฟาง เจิ้งจือ จะต้องถูกตัดออก

ฮัน ฉางเฟิง กำลังรออยู่

รอการตอบรับจากพระราชวังตะวันออกเนื่องจากการทำเช่นนี้ เขาต้องร่วมมือกับนายกรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าผู้คุมสอบ เขาก็ไม่มีอำนาจพอที่จะทำตามแผนการได้

คล้ายกับ ฮัน ฉางเฟิง ราชาต้วนเองก็เป็นกังวลเช่นกัน ในฐานะที่ปรึกษาของการทดสอบเขามีอำนาจในการดูกระดาษคำตอบของผู้เข้าสอบ

ดังนั้นเขาจึงส่งคนไปเอากระดาษคำตอบของ ฟาง เจิ้งจือ มาในทันที

หลังจากนั้น…

ราวกับเขาถูกทุบหัวด้วยฆ้อนขนาดใหญ่ รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที

การจับคู่กลอนทั้งหมดถูกต้อง ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร?

เขาไม่ได้ไม่มีความสามารถด้านการสัมผัสคำงั้นรึ?

ราชาต้วนรู้สึกเสียใจขึ้นมา เหมือนถูกใครบางคนทำลายสิ่งที่คิดไว้ทั้งหมด

ราชาต้วนนั้นโกรธมากจนอยากฉีกกระดาษตรงหน้าทิ้ง อย่างไรก็ตามเขาทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะมีสายตาหลายคู่กำลังจ้องมองเขาอยู่

"แก้ไข! ต่อให้ข้าจะถูกต่อว่าว่าเป็นผู้คุมสอบที่ไม่มีความสามารถก็ต้องแก้ไข! "

...

ในที่พักของ ปิง หยาง นางผู้สวมชุดสีแดงกำลังยืนอย่างไม่เป็นสุข ยิ่งนางนึกถึงเรื่องนี้มากเท่าไร ความโกรธในใจของนางก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น นางโกรธมากจนกัดริมฝีปากแน่น

"ข้าโกรธจนจะทนไม่ไหวแล้ว... "

ดอกไม้ในสวนถูกเหยียบย่ำ ไม่เว้นแม้แต่กระถางต้นไม้ นางก้ทำลายทิ้งอย่างไม่ใยดี

ปึง! เพล้ง! เสียงเหล่านี้สะท้อนอยู่ในสวนขนาดเล็ก

เมื่อถึงจุดนี้ ฉือ กูเหยียน ที่ใส่ชุดกระโปรงยาวสีชมพู ก็ปรากฎตัวออกมา เสียงฝีเท้าที่อ่อนโยน แม้แต่ดอกไม้ยังต้องเคารพ

"พี่เหยียน!"  ปิง หยาง พุ่งตัวขึ้นทันทีเมื่อเห็น ฉือ กูเหยียน

"มีอะไรงั้นรึ? ทำไมเจ้าถึงทำลายข้าวของเยี่ยงนี้? " ฉือ กูเหยียน เดินตรงไปหา ปิง หยาง และดึงตัวนางมาใกล้

"จะใครเสียอีกนอกจากเจ้าผู้ชายน่ารังเกียจนั่น พี่เหยียน ท่านรู้ไหมว่าข้าเองก็เข้าร่วมการทดสอบระดับจักรพรรดิในรอบนี้ ตอนแรกข้าคิดว่าด้วยโพยของข้า ข้าจะต้องชนะเขาแน่นอน แต่... เขากลับทำเสร็จหมดทุกหน้า? นั่นมันไม่มีเหตุผลเลย! " ปิง หยาง เริ่มโกรธขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

"เข้าใจแล้ว แต่มันไม่คุ้มค่าที่จะโกรธที่คนไร้ยางอายเช่นนั้น เจ้าบอกว่าเขาทำเสร็จหมดทุกหน้า แต่ใช่ว่าเขาจะชนะเจ้าเสียหน่อย "

"จะเป็นไปได้ยังไง? 6 ชุดข้อสอบ ... เขาทำทุกอย่างด้วยตัวเอง! " ปิง หยาง ยังคงไม่เข้าใจ

"เขาทำเสร็จ แต่เจ้าแน่ใจหรือว่าสิ่งที่เขาเขียนนั้นถูกต้อง? "

"ข้าจะมั่นใจได้ยังไง? ข้าไม่ใช่หัวหน้าผู้คุมสอบ ข้าไม่มีทางรู้หรอกว่าเขาทำถูกหรือผิด? " ที่ ปิง หยาง พูดนั้นถูกต้อง ตัวนางเองไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคำตอบของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นถูกต้องหรือไม่

"เจ้าอยากจะเป็นผู้ตรวจข้อสอบหรือไม่?" ฉือ กูเหยียน ยิ้มเบาๆ

"แน่นอน อย่างไรก็ตามหัวหน้าผู้ตรวจข้อสอบได้แต่งตั้งไปแล้ว ข้าไม่มีโอกาส ต่อให้อยากจะเป็นก็ตาม" ปิง หยาง ไม่เข้าใจความหมายของ ฉือ กูเหยียน

"มันไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้เสียหน่อย"

"พี่เหยียน มีวิธีให้ข้าเป็นหัวหน้าผู้ตรวจข้อสอบงั้นรึ?" สายตาของ ปิง หยางเต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจเมื่อได้ยิน

เพจหลัก : Double gate TH