GMC ตอนที่ 8 สุดยอดยาฟื้นฟู
GMC ตอนที่ 8 สุดยอดยาฟื้นฟู
เขากลับบ้านไปหลังจากสังเกตแล้วว่านอกจากเขาแล้วไม่มีใครอยู่อีก ซูฮ่าวจัดเก็บหญ้าดาวไว้อย่างดี เมื่อมองไปที่ยาฟื้นฟูในมือขวาของเขา เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
ขวดเล็กๆขวดนี้มีราคาถึง 10000 เหรียญดาว!
การเปิดขวด ขาดนั้นมีรูปร่างเหมือนยาบ้วนปากสมัยก่อนสีน้ำเงินจากในขวดมีกลิ่นหอมผิดปกติไหลเข้ามาทั่วห้อง ซูฮ่าว ตกใจ กลิ่นหอมดังกล่าวสามารถเพิ่มพลังงานต้นกำเนิดของเขาได
ขณะที่เขาพร้อมที่จะดื่มในครั้งเดียว ซูฮ่าว ก็หยุดการกระทำของเขาทันที
“ไม่!”
"ฉันไม่ควรดื่มในตอนนี้!"
แน่นอนการดื่มยาฟื้นฟูนี้จะสามารถเรียกคืนพลังทั้งหมดของพลังงานความสามารถในการกำเนิดของเขา แต่ความก้าวหน้าของเขาในการเพาะปลูกขั้นสูงจะเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สำหรับในปัจจุบันเขาดื่มกินไปมันแทบจะไม่มีประโยชน์มากเท่าที่ควร
แต่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาใช้แบบอื่น?
ซูฮ่าว คิดว่าการควบคุมการบ่มเพาะระดับสูง จะเป็นงานที่ยากลำบากมากในตอนนี้ ทำไมไม่เริ่มต้นจากระดับเริ่มต้นก่อน? ขวดนี้ควรจะเพียงพอสำหรับเขาที่จะบ่มพาะต้นระดับเริ่มต้น แน่นอนควรเพิ่มความสามารถในการเกิดขึ้นน่าสงสารของเขาได้ข้ามผ่านขอบเขตของมัน
หลังจากที่เขาได้กำหนดเป้าหมายไว้อย่างชัดเจนซูฮ่าวเก็บยาฟื้นฟูไว้ก่อน จากนั้นเขาก็ยังคงฝึกเทคนิคการต่อสู้เพื่อทำความคุ้นเคยกับการเคลื่อนไหวและที่พร้อมใช้งาน
หลังจากที่คนในครอบครัวกลับบ้านมาในระหว่างทานอาหารเย็น ซูฮ่าว ได้จำลองน้องสาวของเขาอีกครั้งและคัดลอก ความสามารถในการเพาะปลูกของซูหลิง การ์ดการบ่มเพาะต้นกำเนิดระดับเริ่มต้น
หลังจากจบการทานอาหารแล้วเขาก็เดินตรงไปยังห้องของเขาในทันที
ซูฮ่าวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เปิดขวดเขาดื่มของเหลวทั้งหมดในครั้งเดียว
“GUDONG ...(ไม่รู้ว่าเสียงอะไร) .”
เมื่อยาได้ไหลลงไปในคอของเขามันก็กระจายไปส่วนต่างๆของร่าง เขารู้สึกพุ่งพางไปทั้งร่างกาย ร่างกายของเขารู้สึกอึดอัดมาก มีเลือดไหลออกจากปากของเขา กำปั้นทั้งสองกำแน่นร่างกายของเขายังคงสั่น
"บัดซบ! ยานี้มันอะไรกัน! "
"ยานี้รุนแรงสุดๆ ยาฟื้นฟูนี้ควรเป็นไปตามมาตรฐานของ สหภาพความสามารถต้นกำเนิดนิ ไม่ควรก่อให้เกิดอันตรายแก่ผู้ใช้ "ซูฮ่าว นึกถึงคำอธิบายจากตำราเรียน
“ผู”
ซูฮ่าวสำมักเลือดออกมา จากนั้นเขาก็นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นขณะที่นิ้วของเขาเล็บของมันได้เจาะทะลุผิวหนังของเขา
"ฉันถูกโกง มันคือพิษ”
เมื่อซูฮ่าวอยู่ท่วมกางความเจ็บปวดเขาเริ่มสังเกตเห็นความสามารถในการกำเนิดของเขากำลังเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว สิ่งที่ความมาด้วยความเจ็บปวดทรมาณเช่นนี้แต่กลับคุ้มค่า
"ความสามารถในการบ่มเพาะปลูกระดัยเริ่มต้น เปิดใช้งาน!"
“วิ้ง!”
การ์ดสีเทาในหัวของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว 1%................ 50%.............พลังงานที่ดูไม่มีไม่มีวันหมดสิ้นได้เพิ่มระดับความสำเร็วอย่างรวดเร็ว
ในเวลา 10 วินาทีร่างกายของซูฮ่าวกลับเข้าสู่สภาวะปกติอีกครั้ง ความสามารถในการบ่มเพาะระดับเริ่มต้น เสร็จสมบูรณ์
“ตูม”
ด้วยเหมือนขอบเขตพลังของเขาจะขยายตัวออกไป เดิมเป็นพื่นที่ขนาดเล็กริ่มขยายตัวอีกครั้ง ขีดจำกัดความสามารถในการจำกัดความสามารถของ ซูฮ่าว เพิ่มขึ้นและความเร็วในการฟื้นฟูก็ก้าวข้ามไปอีกระดับหนึ่ง
ต้นกำเนิดความสามารถในการบ่มเพาะระดับเริ่มต้น ; นักเรียนทุกคนที่จากโรงเรียนถ้าต้องการที่จะเข้ามหาลัยต้องใช้ขั้นต่ำ 100 คะแนน!
"ฉันเข้าใจแล้ว!"
ซูฮ่ากล่าวอย่างมั่นใจ อย่างไรก็ตามช่วงเวลาที่ต้องทนทรมาณนั้นกลับมาอีกครั้งแต่การฟื้นฟูของมันนั้นทรงพลังมากจริงๆ
"ระดับการฟื้นฟูสูงกว่ายาที่ใช้ในการฟื้นฟูทั่วไป ที่มีอยู่ในท้องตลาด" ซูฮ่าวทนความเจ็บปวดและเริ่มทำการวิเคราะห์ ตรวจสอบความคืบหน้าของความสามารถในการกำเนิดของเขาซึ่งได้เพิ่มขึ้นอย่างมากจาก พลังงานที่ว่างเปล่าของเขาตอนนี้กลับมาที่เต็มเปียมอีกครั้ง!
"การบ่มเพาะความสามารถในการให้กำเนิดระดับสูง เปิดใช้งานได้!"
“วิ้ง!”
เนื่องจากความสามารถต้นกำเนิดของเขาเพิ่มขึ้น ซูฮ่าว จึงเปิดใช้การ์ดเพาะปลูกระดับสูง ในเวลาประมาณ 10 วินาทีผลของยาค่อยๆชะลอตัวลง สำหรับบัตรเพาะปลูกขั้นสูงความคืบหน้าได้เพิ่มขึ้นถึง 10%
“เยี่ยม”
ซูฮ่าว ยิ้มกับตัวเอง นี้ไม่ได้เลวร้ายเลย ความคืบหน้าอย่างรวดเร็วเช่น อย่างไรก็ตามเขาจะไม่กล้าที่จะใช้มันในเร็วๆนี้ เนื่องจากผลข้างเคียงของมันเขาไม่กล้าใช้มันจนกว่าจะพบหนทางแก้ใดๆ
ซูฮ่าว ยืนขึ้นและรู้สึกถึงอาการปวดทั่วร่างกายของเขา เขาต้องการที่จะลุกขึ้นเมื่อเขาก้าวยังสะดุ้ง
“เพ้ง”
ซูฮาวพังลงบนพื้น
"ตับ ตับ ตับ!"เสียงของฝีเท้า (เสียงวิ่งมานะ)
ประตูห้องของซูฮาวถูกเปิดออกโดยไม่ได้รับคำเตือนใด ๆ น้องสาวของเขาซูหลิงวิ่งเข้าไปในห้องด้วยตื่นตะหนักและตกใจ "พี่, เกิดอะไรขึ้น?"
ซูฮาชหัวเราะอย่างขมขื่น
ซูหยิงเข้ามาเพื่อช่วยเขาลุกขึ้นยืน ซูฮ่าวกัดของเขาเนื่องจากอาการปวดอย่างรุนแรง หลังจากที่นอนอยู่บนเตียงแล้วเท่านั้นเขาจึงจะรู้สึกดีขึ้น
"ซุนเหยาเตี้ยน ได้ทำร้ายพี่อีกแล้วใช่ไหม" เธอถามด้วยความไม่พอใจ
"ไม่เลย" ซูฮาวหัวเราะอย่างขมขื่นขณะที่ส่ายหัว "ฉันฝึกซ้อมเป็นผลให้ฉันได้รับบาดเจ็บ. "
"จริงเหรอ?" ซูหลิง ถาม ซูฮ่าว ขณะที่จ้องมองเขา
"จริงๆ" ซูฮ่าวพยักหน้าและปลอบโยนน้องสาวของเขา "มั่นใจได้เลยพี่ชายของเธอแข็งแกร่งจะตายไปความเจ็บปวดแน่นี้ทำไรฉันไม่ได้หรอก เธอควรพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้เราต้องไปโรงเรียน "
"โอ้." หลังจากที่แน่ใจว่าพี่ชายของเธอไม่เป็นไรเธอก็ออกจากห้อง มันเป็นเพียงที่ปากของเธอยังคงพึมพำ "พี่ชายโง่เพียงแค่ล้ม. แต่ก็ยังต้องการที่จะทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ "
มุมปาก ซูฮ่าว ยิ้มเล็กน้อย เขาเลือกที่จะไม่สนใจความคิดเห็นของเธอและปิดตาเพื่อพักผ่อน
ภายในเมืองเจียวฮี ในสวนมีวิลล่าแห่งหนึ่ง
เฉิน เยวี่ย กำลังถือไม้บรรทัดอยู่ในมือของเธอ ด้วยการแสดงออกที่น่ากลัวบนใบหน้าของเธอ สำหรับตำนานที่ทุกคนในโรงเรียนได้เลื่อมใสเขาเฉินเฟิงนั้น เขาก็นั่งบนเก้าอี้อย่างเงียบ ๆ และไม่กล้ามองขึ้นมา เขาไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว
"พี่ พี่มีความกล้ามาก?"
"ไม่ๆๆ!" เฉินเฟิงตอบอย่างรวดเร็ว "วันนี้มันเป็นเรื่องบังเอิญที่พี่ผ่านไปโรงเรียนของเธอ"
"พี่ต้องการที่จะโกหกฉันหรอ พี่เห็นว่าฉันเป็นเด็กหรือไง "เฉินเยวี่ยยังคงโกรธมาก" พี่พบซูฮ่าวและทำผิดต่อเขาใช่ไหม? พี่จบามาหลายปีแล้ว แต่พี่ยังคงพยายามข่มขู่คนอื่นๆอยู่เสมอ "
"ความรักทำให้คนตาบอด" เฉิน เฟิง พูดเหมือนกระซิบเบาๆ "เมื่อเธอมีคนรักแล้วอยากจะเขี่ยพี่ชายคนนี้ทิ้งงั้นหรอ"เขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาดังๆ
"พี่พูดอะไร?!"
เฉิน เยวี่ย ตีเขาด้วยไม้บรรทัดในมือของเธอ และมีความเขินอายเล็กน้อยเมื่อตอบ "ฉันเคยบอกไปแล้วว่าซูฮ่าวและฉันไม่ได้เป็ฯคนรักกัน"
"จ้าๆ พี่รู้แล้ว" เฉิน เฟิงโบกมือของเขา "มั่นใจได้ พี่ได้ทดสอบเขาแล้ว เด็กคนนี้ผ่านการทดสอบ ครั้งต่อถ้าพ่อและแม่บังคับเธอพี่จะเข้าข้างเธอเอง"
เฉิน เยวี่ย โกรธจนแต่เธอก็ไม่พูดอะไรในสายตาของคนอื่น ๆจะคิดยังไงเธอไม่สนใจ แม้แต่พี่ชายของเธอก็เช่นกัน "ครั้งต่อไปพี่ห้ามไปสู้กับเขาอีก"
"แม้ว่าเธอจะขอให้ฉันทำอย่างนั้นฉันก็จะไม่ทำ" เฉิน เฟิง "ไปเจอเขาเพราะอะไร ด้วยความสามารถในกาของฉันฉันจะไม่ข่มขู่ผู้ที่อ่อนแอ ถ้าพี่ลดความสามารถของพี่ พี่ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ "
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เฉิน เยวี่ย ก็หัวเราะเยาะเขา "พี่สมควรได้รับมัน! เช้านี้ฉันได้สู้กับบเขา ขนาดฉันยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้ "
“!!”
เฉินเฟิงตกใจ "เช้าวันนี้เธอได้ซ้อม? เธอสองคนนี้ไม่มีความสัมพันธ์กัน
"ใช่สิ" เฉิน เยวี่ย กล่าวอย่างมั่นใจ สังเกตเห็นการแสดงออกของใบหน้าของเฉิน เฟิง ในที่สุดเธอก็เข้าใจ "ต้องเป็น ซุนเหยาเตี้ยน พูดถึงเราทั้งๆที่เขายังไม่รู้ แล้วแม้แต่พี่ยังเชื่อคำพูดเขา "
เฉิน เฟิง อายเกินที่จะตอบ "ไม่เป็นไร มันไม่สำคัญอีกต่อไป "
"ใครบอกว่ามันไม่สำคัญงั้นหรอ" เฉิน เยวี่ย ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ขณะสัมผัสหน้าผากของเธอ ตอนแรกมันยังเป็นเพีลงข่าวลือ แต่การที่พี่ไปโรงเรียนก็เหมือนกับการยอมรับความสัมพันธ์ของเราต่อหน้าทุกคน ครั้งต่อไปเมื่อเราพบกันมันต้องเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจแน่ ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับซูฮา "
"ตื่ด ตื่ด ... "
สายรัดข้อมือของเฉิน เฟิง สั่นสะเทือน เขาเปลื่ยนจากในหน้าที่หวาดกลัวกลับเป็นปกติแล้วบอก เฉินเยวี่ย ว่า "มีสายเข้า ต้องเป็นสิ่งสำคัญ พี่จะออกไปข้างนอกและรับโทรศัพท์ "
เฉิน เยวี่ย เพียงมองพี่ชายเธอที่ยิ้มแย้มและเดินออกไป การโทรนี้คิดหรือว่าเธอไม่เห็นว่าเป็นพี่เธอที่กดเอง
เฉิน เยวี่ย เดินไปทางหน้าต่าง ขนาดที่แสงจันทร์กระทบเข้ากับร่างกายของเธอฉากนี้เหมือนมี เทพธิดาที่สวยงาม
สำหรับเธอมันเป็นวันนี้กลับเต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน
ซูฮ่าว พลังของเขาอยู่ๆก็แข็งแกร่งขึ้น เฉิน เยวี่ย, การต่อสู้ระหว่างเฉิน เยวี่ย และ ซูฮ่าว,อ่า ... .. ตลอดสองปีที่ทุ่มแทอย่างหนัก ในที่สุดเขาประสบความสำเร็จ? ฉันสงสัยจริงๆว่าคุณจะไปได้ไกลแค่ไหน
เฉิน เยวี่ย เธอมองออกไปด้วยรอยยิ้มที่เต็มหน้าและหวัง แม้ว่าเธอจะไม่ได้สังเกตเห็นตัวเอง แต่เมล็ดพันธุ์แห่งความรักที่โตขึ้นเงียบๆในใจเธอแล้ว
ติดตามผลงานได้ที่ เพจฝึดหัดแปลนิยาย
