GMC ตอนที่ 7 ยุคแห่งความมืดมิดชั่วนิรันดร์
GMC ตอนที่ 7 ยุคแห่งความมืดมิดชั่วนิรันดร์
หลังจากที่ผ่านเครื่องสแกนควอนตัมของประตูเมือง ซูฮ่าวเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่ก้าวออกจากเมือง! ซึ่งแตกต่างจากเมืองที่มีชีวิตชีวา ที่นี่มันเป็นเพียงสถานที่รกร้างเต็มไปด้วยความแรงกดดันและบรรยากาศที่เงียบสงบซึ่งทำให้ขนลุกเลนทีเดียว
ซูฮ่าวได้มองไปที่สภาพแวดล้อม เขาไม่กล้าที่จะเดินไปแบบมั่วๆ เขาหยิบแผนที่ออกมาซึ่งชี้ไปยังปลายทางและเดินตามไป
สามไมล์ก็ไม่ไกลเลย
หลังจากที่ผ่านถนน โชง หยาง(Zhong Yang) เขาไปถึงเส้นทางภูเขาทางด้านขวามือไม่กี่โค้งต่อมาซูฮ่าว ก็ถึงปลายทางที่ระบุไว้ในแผนที่ หลังจากที่เขาสามารถหาที่ตั้งเควสได้ ซูฮ่าวก็เริ่มค้นหาหญ้าดาว
ครึ่งชั่วโมงต่อมาที่มุมที่ค่อนข้างห่างไกลและมีหญ้าสูงถึงเอว หญ้าดาวถูกซ่อนไว้ในหมู่พวกมัน
หลังจากสังเกตอย่างระมัดระวังและรอบคอบแล้วสักพักเขาไม่ได้สังเกตเห็นสัตว์ใด ๆ
"มันแปลกมากๆ พวกเขาไม่ได้บอกหรอว่าโอกาสของการเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดมี 100% "
ซูฮ่าวย่นคิ้วของเขา มุ่งหน้าลงตามทางที่เดินผ่านจนเขามาถึงตีนเขา เขาอยู่ในสภาพที่ระมัดระวังตัวอย่างมาก ยังไงก็ไม่ว่าเขาจะไม่เจออะไรแต่เขาก็ไม่ประมาทเพราะมันหมายถึงชีวิยเขา
“ว้าก!”
ซูฮ่าว พลิกหลบไปข้างหน้า กรงเล็บแหลมคมออกมาจากด้านหลังและตัดผ่านในจุดที่เขาเคยอยู่
"Ka Cha!"
ซูฮาวหันกลับมามอง มนุษย์หมาป่าเหมือนสัตว์ประหลาดยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยร่างที่ผอมแห้งซึ่งดูเหมือนไม้แห้งๆ มีดวงตาสีแดงและมีกรงเล็บคมทำให้เขาได้กลิ่นเลือดจากกรงเล็บนั้น การทดสอบทางทฤษฎีของซูฮาวได้ถึง 180 คะแนนดังนั้นเขายังไม่รู้จักมอนสเตอร์ตัวนี้อยู่ตรงหน้าเขา
“Hou!”
อสูรกายนั้นคำรามอยู่ครู่หนึ่งก่อมมันจะพุ่งออกมาและกรงเล็บคมแหลมเล็กมาที่คอของซูฮ่าว
ซูฮ่าว ต้องการจะหลีกเลี่ยง แต่ในต่อเขาก็ตัดสินใจที่จะฆ่ามัน การหลีกเลี่ยงมันไร้ประโยชน์
ถ้าเขาต้องการที่จะอยู่รอดและออกจากสถานที่แห่งนี้การฆ่าคือทางเดียว!
"Ge Dang!"
มือซ้ายของซูฮาวคว้าจับข้อมือของอสูรกายไว้แล้วกำหมัดจากมือขวาบิดข้อของเขาข้อศอกขวาของเขาได้รับการเปิดตัวอย่างมั่นคงต่อหน้าอกของสัตว์ร้าย
ปัง!
ทันทีที่ชนเข้ากับผิวของอสูรกายซูฮ่าวรู้สึกเหมือนปะทะเข้ากันเหล็ก อย่างไรก็ตามสัตว์ร้ายนั้นได้รับผลกระทบจากการออกหมัดของเขาและถอยหลังไป
ซูฮ่าวไม่แพ้ด้วยฝีเท้าที่รวดเร็วของเขา เขารีบคว้าแขนขวาของอสูรกาย ร่างอสูรกายที่กำลังถอยกลับ ถูกดึงไปข้างหน้าอย่ากระทันหัน
เขากระโดดหลงกงเล็บของอสูรกาย ร่างของเขาดูเหมือนลอยขึ้นขณะที่เขาหมุนตัวเตะลงไปที่หัวของอสูรกาย
“Hou!”
อสูรกายที่โดนเตะ มันก็มึนงงเล็กน้อย ซูฮ่าว จึงใช้จังหวะนี้ในการโจมตีมันอีกครั้ง
“Hou ...... !”
อสูรกายลุกขึ้นยืนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ด้วยการคำรามและแสงสีแดงที่ดวงตามันเหมือนว่าเขาจะไปทำให้มันโกรธแล้ว
"เชี่ย!"
ซูฮาวสาปแช่งเสียงดัง "ถ้าฉันไม่สามารถระบุประเภทมันได้ฉันจะไม่สามารถหาจุดอ่อนของมันได้"
ปุก! (เสียงวิ่ง)
ปุก!
อสูรกายรีบวิ่งเข้าไปโจมตี ซูอ่าวโต้กับด้วยการโจมตีทันที เทคนิคการต่อสู้พื้นฐานที่ไร้ที่ติจากเขาได้มีการเคลื่อนที่อย่างต่อเนื่องโดยการโจมตีไปที่ร่างกายของมันซึ่งทำให้มันถอยกลับไป ผิวของมันหนาและแข็งมัน ทุกครั้งที่มันโดนหมัดล้มลงมันก็ยังสามารถลุกขึ้นและยืนอย่างมั่งคงได้อีกครั้ง
"ผิวหนา เรียบ!"
ทำให้ซูฮ่าวนึกได้ เขาสามารถสร้างแบบจำลองมนุษย์ได้ แล้ว ...... แบบอสูรกาย?
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ซูฮ่าวก็จดจ่ออยู่กับอสูรกายในทันที
"การวิเคราะห์รูปแบบเริ่มต้น!"
วาป!
สภาพแวดล้อมเริ่มเลปี่ยนไป โลกดูเหมือนจะหยุดนิ่ง เมื่อการสร้างจำลองในหัวของเขาเสร็จแล้วมันแทบทำให้ซูฮ่าวตกใจ นี้เป็นเพราะสิ่งที่เขาเห็นในการจำลองของเขาไม่ได้เป็นอสูรกายใด ๆ แต่กลับเป็นคนผู้หนึ่ง!
ชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างผอมสูงปรากฏตัวขึ้น รอบตัวเขามีการ์ดสองใบลอยอยู่รอบตัว
ซูฮ่าวมองไปที่การ์ดความสามารถ
"นี่อะไรกัน? เห็นได้ชัดว่ามันเป็นอสูรกายจริงๆ แต่ทำไมฉันถึงได้เห็นชายคนนี้? "ซูฮ่าว อยู่ในสถานะที่สับสน
นี้ไม่ถูกต้อง!
เริ่มต้นการโอนความสามารถ!
ซูฮ่าวจึงลองจำลองการ์ดความสามารถ ถ้าการสร้างไม่สำเร็จ จะแสดงว่าเป็นความสามารถตั้งแต่กำเนิดของชายคนนี้
ที่จุดรับภารกิจ เขาได้ข้อมูลมาว่าอสูรกายมักจะแวะเวียนเข้าที่ด้านล่างของภูเขา ด้วยคะแนนทางทฤษฏี 180 จุดของเขาไม่มีทางที่เขาไม่รู้จักอสูรกายตัวนี้ได้ และขากความสามารถวิเคราะห์แบบจำลองของเขามันได้แสดงเป็นมนุษย์ข้อนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า
สิ่งที่อยูาตรงหน้าเขาไม่ใช่อสูรกายแต่เป็นมนุษย์ เขาใช้ความสามารถในการปลอมแปลงเป็นอสูรกายชายคนนี้มีความคิดที่ชั่วร้ายมาก!
หลังจากที่เข้าใจสถานการณ์ในปัจจุบัน ซูฮ่าวสามารถสงบสติอารมณ์รวดเร็ว เนื่องจากเป็นมนุษย์จึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับซูฮ่าวที่จะจัดการกับมัน
ซูฮ่าวเริ่มคิดว่าเขาช่างคิดผิด เพราะเขาได้โจมตีไปหลายครั้งแต่ทุกครั้งก็มีเสียงเหมือนกันการที่ทุบเหล็ก มือของซูฮ่าวรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงออกหมัดอยู่ต่อไป
ยิ่งซูฮ่าวออกหมัดมากเท่าไรเขาก็จะออกแรงและเร็วขึ้นเลื่อยๆ
ปัง!
ปัง!
อสูรกายถูกทำให้ล่มอีกครั้ง ซูฮ่าวก็กระโดดขึ้นไปบนฟ้า ด้วยต้นไม้เบื้องหลังเขาและกระโดดลงมาทับอสูรกายอีกครั้ง
“ตูม”
ด้วยการที่ถูกทับทำให้มันได้คลายเลือดออกมา จากนั้นมันก็เริ่มที่จะอาเจียนออกจากเลือดในขณะที่แสงสีแดงบนดวงตาของมันเริ่มหายไป
และช่วงผมเริ่มจางหายไปซึ่งเผยชายวัยกลางคนที่สวมกางเกงขาสั้น ด้วยสายตาของเขาไม่ได้สัยญาณของสิ่งมีชีวิตใด ๆ นี่เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าเขาได้ตายแล้ว
ซูซูฮ่าวย่นคิ้วของเขา! ผู้ชายคนนี้กล้าที่จะปลอมตัวเป็นอสูรกายแล้วปล้นคนที่มาเก็บสมุนไพร
ดังนั้นเขาสมควรตาย!
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทำให้เขาจำไว้ในใจ ในยุคนี้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่รอดในโลกใบนี้คุณต้องไม่ระวังเพียงสัตว์เท่าแม้แต่ มนุษย์คุณยังก็ต้องระวังไว้!
ซูฮาวมองไปรอบ ๆ กชายคนนี้อาศัยอยู่ที่นี่แน่ และทุกครั้งที่มีคนมาเก็บสมุนไพนชายคนนี้ต้องซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งเพื่อรอโอกาศ
ในช่วงเวลาไม่านที่เขาสำรวจสภาพ ห่างออกไปราวหนึ่งไมล์ซูฮ่าวพบถ้ำเล็ก ๆ ในถ้ำมีอุปกรณ์เฝ้าระวังจำนวนมากและหญ้าดาวจำนวนมาก!
บัดซบ ชายคนนี้ฆ่าไปแล้วนับ10คน! "ซูฮ่าวไม่ได้แตะต้องสิ่งใด เขาหยิบเพียงหญ้าดาวและทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง จากนั้นเขาก็เริ่มมุ่งหน้ากลับไปที่เมือง
ความแข็งแรงของได้ลดลงจากการต่อสู้ ดังนั้นระหว่างทางกลับ ซูฮ่าว จำเป็นต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
เมื่อเขามาถึงตัวเมือง ซูฮ่าวก็โล่งใจ มองไปที่หญ้าดาวจำนานมากที่อยู่ในมือของเขา เขาแสดงรอยยิ้มตื้นเต้นบนใบหน้าของเขา การเดินทางครั้งนี้แม้ว่ามันจะเป็นอันตราย แต่ก็คุ้มค่าจริงๆ
เมื่อเขามาถึง จุดรับภารกิจ ท้องฟ้าก็เริ่มจะมืดแล้ว ที่นั้ยังคงคึกคักอยู่เสมอ เมื่อซูฮ่าวเดินเข้ามากลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเริ่มเงียบลง
"นี่ไม่ใช่เด็กจากบ่ายวันนี้เหรอ เขากลับมาอย่างมีชีวิต "
"นั้น ในมือของเขา ... หญ้าดาว! เขามีจำนวนมาก! "
"ว้าวเด็กคนนั้นสามารถหาที่เกิดของหญ้าดาวได้? เขาเป็นคนโชคดีมาก "
"ใช่. ถ้าฉันรู้ฉันจะไปที่นั่นตอนบ่ายนี้ "
หลายคนใน บริษัท พูดคุยกับด้วยความอิจฉา พวกเขาดูเหมือนจะเชื่อว่าถ้าพวกเขาได้ไปทำงานนี้แทนรางวัลทั้งหมดนั้นจะเป็นของพวกเขา ซูฮ่าวไม่สนใจพวกเขาและเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์เพื่อรายงานภารกิจของเขา
นายทะเบียนที่เห็นว่าซูฮ่าวกลับมาอย่างมีชีวิตได้ประหลาดใจเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเขายังทำงานอย่างมืออาชีพในรับทราบการเสร็จสิ้นภารกิจ จากนั้นเขาก็ส่งยาที่มีน้ำสีฟ้าให้กับซูฮ่าว
"ยาฟื้นฟูพลังต้นกำเนิด... " ซูฮาวกำลังเต็มไปด้วยความน่าตื่นเต้น ซูฮ่าวถามนายทะเบียนว่า "ช่วยหใ้ข้อมูลของคนที่ให้ภารกิจนี้นี้หน่อยได้ไหม ฉันเชื่อว่าคุณเองก็มองเห็นด้วยสายตาของคุณว่าฉันมีดาวหญ้ามากมาย "
นายทะเบียนส่ายหัว "ข้อมูลลูกค้าของเราถูกเก็บไว้เป็นความลับ ถ้าคุฯตั้งการที่จะคุยกันเขาฉันจะแจ้งแก่คุณถ้าเขากับมาที่อีกครั้ง"
"ขอบคุณมาก."
ซูฮ่าว ยิ้มและมุ่งหน้าออกไป
เมื่อเขาาออกจากที่รับภารกิจ ชาย รูปร่างใหญ่โตได้เดินมาขวางหน้าเขาอย่างไม่คาดคิด ซูฮ่าวยกคิ้วขึ้น "ต้องการสิ่งใด"
ชายคนนั้นยิ้ม "เด็กน้อยเจ้ามีหญ้าด้าวำจนวนมากถ้าเก็บเอาไว้ก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรต่อเธอทำไมเธอไม่ขายให้ฉันละ ฉันให้ราคา 100 ดอลลาร์ดาว ฉันต้งการทั้งหมดนั้น. "
"100 ดอลลาร์ดาว" ซูฮ่าวยิ้ม และมองไปที่ชายคนนั้นเขามั่นใจในพลัง 6 จุดของเขา เขาจึงโจมตีในทันที
โจมตียอ่งไม่ตั้งตัว
ร่างของซูฮ่าวปรากฏตัวขึ้นใกล้ชายคนนั้นและโจมตีในไปตรงหน้าอกของชายคนนั้น ด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็วหน้าอกของชายคนนั้นรู้สึกแน่นอกและหายใจลำบาก
ชายคนนั้นเกรี้ยวกราดส่งหมัดไปทางซูฮ่าว ซูฮ่าว เยาะเย้ยและคว้ากำปั้นอย่างรวดเร็ว
โยนขึ้น!
และเตะร่างกายที่ใหญ่โตนั้นทันที
“ตูม”
ร่างใหญ่ของมนุษย์ตกลงบนพื้น ซูฮ่าว ตบมือและรีบหนีไปอย่างเร็ว สำหรับคนแบบนี้เขาขี้เกียจมากที่จะไประราณกับพวกมัน
เมื่อซูฮ่าวจัดการชายคนนั้นคนที่จะปล้นเขาก็รีบเปลี่ยนความคิดในทันที
ถึงแม้ว่าความสามารถในการกำเนิดของเด็กคนนี้จะมีเพียงแค่ 5 แต่เขาก็สามารถใช้เทคนิคการต่อสู้ขั้นสูงได้แล้ว ด้วยการที่ออกหมัดอย่างรวดเร็วแบบนั้นเขาจะทำสิ่งใดได้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
