ตอนที่ 171 ความยากของการทดสอบด้านปัญญา (FREE)
"เพราะว่าข้าเองก็เข้าร่วมการทดสอบครั้งนี้ด้วยเช่นกัน"
"เจ้าสอบด้วยรึ?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่การแต่งกายของ ปิง หยาง เพราะมันช่างแปลกเหลือเกิน องค์หญิงแห่งอาณาจักรมาเข้าร่วมการทดสอบ แต่ดันแต่งตัวราวกับปลาคาร์ฟที่แหวกว่ายไปตามแม่น้ำ นางไม่ได้ทำตัวให้เหมาะสมกับการทดสอบเลยแม้แต่นิดเดียว เหตุผลดียวที่นางมาร่วมคือ...
นางมาเพื่อความสนุกส่วนตัวล้วนๆ
ยังไงก็ตาม การทดสอบระดับจักรพรรดินั้นเข้มงวด เพื่อให้สามารถเข้าร่วมการทดสอบได้ คนผู้นั้นจะต้องผ่านการทดสอบระดับมณฑล และการทดสอบระดับเมืองมาให้ได้เสียก่อน
แต่ ปิง หยาง ได้ผ่านการทดสอบพวกนั้นมาด้วยงั้นรึ?
ไม่อย่างแน่นอน
"ไม่ได้รึไงกัน?" ปิง หยาง ไม่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ใบหน้าของนางดูไม่พอใจ
"โอ้เจ้าร่วมได้แน่นอน ยังไงก็ตาม ... บัตรผ่านของเจ้าเป็นของปลอมใช่ไหม? " ฟาง เจิ้งจือ เชื่อว่า ปิง หยาง ขโมยข้อสอบมาจริง แต่ไม่เชื่อว่านางจะสามารถใช้สิทธิพิเศษของนางในการเข้าทดสอบได้
นอกจากนี้ ...
สิ่งที่น่าสนใจคือชุดของนางวันนี้ เห็นได้ชัดเลยว่านางแค่มันเล่นสนุกของนางเท่านั้น
ยังไงก็ตาม ปิง หยาง ก็คือ ปิง หยาง
"ใช่แล้ว ข้าเห็นคนทำมันขาย มันราคาประมาณ100 เหรียญ เจ้าเห็นไหม...มันแทบไม่ต่างกับของจริง? ข้าไม่ฉลาดรึ? " ปิง หยาง หยิบบัตรผ่านของนางโชว์ให้ ฟาง เจิ้งจือ ได้เห็น
"100 เหรียญ! เจ้าโง่รึเปล่า? " ฟาง เจิ้งจือ คิดว่านางไปติดกับโง่ๆแบบนี้ได้ยังไง ปล่อยให้คนอื่นได้ประโยชน์ไปหน้าตาเฉย
"นี่เจ้าพูดว่า.... เจ้ากล้าดียังไง?ตบปากตัวเองซะ! "
"ตบตัวเองเถอะ เจ้าควรจะขอบคุณข้าที่ข้าไม่รายงานเรื่องของเจ้าด้วยซ้ำ อ้อแล้วก็ถ้าต่อไปเจ้าอยากจะทำบัตรปลอมขึ้นมาอีกล่ะก็บอกข้าได้ ข้าให้ราคาที่ยุติธรรมกับทุกคน เพียงแค่ 99 เหรียญ เท่านั้น! " ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจ ปิง หยาง อีก เขาเดินตรงไปที่ประตูทางเข้าโรงเรียนหลวง
"ข้าจะคอยดู?" ปิง หยาง ผงะไปชั่วครู่ อย่างไรก็ตามนางไม่พอใจกับการกระทำของ ฟาง เจิ้งจือ "เจ้าไม่อยากได้จริงรึ? เจ้าจะได้อยู่ในกลุ่มแรกอย่างแน่นอน! "
ปิง หยาง ค่อนข้างมั่นใจ
"ช่างน่าสงสาร แต่ข้าต้องได้เป็นผู้ชนะ! " ฟาง เจิ้งจือ เดินต่อโดยไม่หันกลับไปมอง
"ตัวเจ้าในตอนนี้? คนที่อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ ...เจ้ายังต้องการจะได้เป็นผู้ชนะอีกรึ?ด้วยพลังของเจ้า แค่ไม่หลุดออกจากกลุ่มก็ดีแค่ไหนแล้ว! ฮึ่มม" ปิง หยาง ถอนหายใจแรงด้วยความไม่สบอารมณ์ จากนั้นนางก็หันไปหา เหยียน ซิว "เหยียน ซิว...เจ้าอยากได้ไหม"
"ด้วยความเคารพ แต่ข้าไม่อยากได้" ดูเหมือนว่า เหยียน ซิว จะเข้าใจสถานะของนางได้ดีกว่า ฟาง เจิ้งจือ เป็นไหนๆ ดังนั้นเสียงของเขาจึงนิ่งสงบ แต่ก็ไม่ได้สุภาพมากนัก
"ทำไมถึงไม่ล่ะ?" ปิง หยาง อยากรู้ขึ้นมาจริงๆ นางยังพอเข้าใจว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ไม่ต้องการ แต่ทำไม เหยียน ซิว ก็ไม่ต้องการด้วยล่ะ? เขาก็ยังไม่ได้เข้าถึงระดับสะท้อนสวรรค์นี่?
"เพราะข้าจะต้องได้ที่ 2 รองจากเขา" เหยียน ซิว เดินตรงเข้าไปยังประตูเช่นกัน
"ที่ 2 ?!" ปิง หยาง จ้องมองไปที่แผ่นหลังของ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว นางตกอยู่ในความสงสัย "พวกเขาไม่รู้จริงๆรึว่าความยากของการทดสอบนี่มันขนาดไหน? แต่...แต่ถ้ามีคนเอาที่ 1 ที่ 2 ไปแล้วข้าล่ะ? "
...
ไม่นานนักหลังจากที่ ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้าไปยังในโรงเรียนหลวง เขาก็เห็น ปิง หยาง เดินตามเข้ามาติดๆ เขาเงียบลงแล้วถอนหายใจเล็กน้อย
ขั้นตอนการทดสอบของโลกนี่มันล้าสมัยเสียจริงๆ
เหตุผลอาจจะเกี่ยวเนื่องมาจากผู้สมัครที่ล้นหลาม ยังไงก็ตามเหตุผลที่สำคัญที่สุดคือ บัตรผ่าน
ในการเข้าร่วมการทดสอบกฎแห่งเต๋า คือต้องเข้าไปยังหอแห่งเต๋า และผ่านการเข้าร่วมการทดสอบกฎแห่งเต๋ามาแล้ว
...
การทดสอบระดับจักรพรรดิ จัดขึ้นในห้องที่โปล่งสว่างและกว้างขวาง ห้องทุกห้องมีผู้คุมสอบถึง 4 คน
รอบด้านของโต๊ะผู้เข้าทดสอบถูกรั้วปิดกั้นเอาไว้ และแต่ละที่นั่งมีระยะห่างกันมากถึง 2 เมตรเช่นนั้นแล้วการโกงช่างเป็นเรื่องที่ท้าทายยิ่งนัก
คราวนี้ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ตัดสินใจนั่งติดกัน
อย่างไรก็ดีพวกเขากำลังถูก ปิง หยาง เดินตามมาติดๆ
เพื่อให้แน่ใจว่า พวกเขาจะไม่ได้นั่งใกล้กับนาง จึงหามุมที่มีแค่ 2 ที่นั่ง แล้วนั่งลง
ปิง หยาง รู้สึกรำคาญอยู่ในใจ
นางมองไปยังที่นั่งทางซ้ายของ ฟาง เจิ้งจือ และดวงตาของนางก็เบิกกว้างขึ้น
"ลุกขึ้น นี่มันที่นั่งของข้า!" ปิง หยาง พรวดพราดเข้าไปยังที่นั่งด้านซ้ายของ ฟาง เจิ้งจือ ที่มี่ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่
เขากำลังควบคุมสติและทำสมาธิในการทดสอบอยู่ หลังจากได้ยินเช่นนั้นเขารู้สึกโกรธเล็กน้อย
"เดรัจฉานตัวนี้มาจากที่ใดกัน? เป็นบ้าหรือไงกัน? เจ้าไม่เห็นรึว่าข้านั่งอยู่ ... " เขาพูดยังไม่ทันจบก็หยุดไปเสียก่อน
เพราะเขานึกขึ้นมาได้ว่า ดวงตาที่กลมโตคู่นั้นคือใคร
"เจ้ากล้าดียังไง? ตบปากตัวเองซะ! " ปิง หยาง เชิดหน้าขึ้น
ใบหน้าของเด็กหนุ่มคนนั้นถึงกับหงายเงิบ เขาตบปากตนเองอย่างไม่ลังเลก่อนที่จะลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
"องค์..."
"ไปซะ!"
"ขอรับ ขอรับ ขอรับ... ข้าจะไปเดี๋ยวนี้"เด็กหนุ่มถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาวิ่งหนีออกไปเพราะไม่กล้าที่จะอยู่ห้องนี้ได้อีก
ผู้คนที่นั่งอยู่ในห้องสอบต่างเห็นเหตุการณ์นี้ทั้งสิ้น
จากนั้นใบหน้าของพวกเขาก็ขาวซีด และพวกเขาก็เริ่มลุกออกจากที่นั่งในทันทีเพื่อไปยังห้องสอบอีกห้องหนึ่งแทน
ยังไงก็ตาม ปิง หยาง มาเพื่อโกงข้อสอบ หากทุกคนไปสอบห้องอื่นกันหมดแล้วใครจะดึงดูดความสนใจของผู้คุมสอบ
"พวกเจ้านั่งลงเดี๋ยวนี้ ห้ามลุกออกจากที่แม้แต่คนเดียว!"
หนึ่งประโยคที่ทำให้คนทั้งห้องเหงื่อตก ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของนาง
ฟาง เจิ้งจือ ถอนหายใจเบาๆ เขาเข้าใจดีมีคนไม่มากบนโลกใบนี้ที่จะกล้ายืนหยัดขึ้นต่อกรกับอำนาจที่ยิ่งใหญ่
"ก้อง!"
เสียงระฆังเป็นสัญญาณให้เริ่มการทดสอบ
จากนั้นผู้คุมสอบทั้ง 4 คนก็เริ่มเดินเข้าไปยังห้องสอบ ทุกคนสวมชุดเครื่องแบบสีดำ ตรงหน้าอกมีสัญลักษณ์ขนาดใหญ่ประคำว่า'จักรพรรดิ'
มันบ่งชี้ว่าผู้คุมสอบแต่ละคนนั้นคือ ขุนนางหลวง
มันแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของการทดสอบระดับจักรพรรดิกับการทดสอบระดับเมืองหลวง หรือระดับมณฑลอย่างสิ้นเชิง
เมื่อสำเร็จการทดสอบระดับจักรพรรดิ มันก็เหมือนกับปลาคาร์ฟตัวน้อยได้กลายเป็นมังกรที่ยิ่งใหญ่ คุณสมบัติที่แท้จริงในการเป็นเจ้าหน้าที่หลวงแห่งอาณาจักเซี่ย
ทุกคนที่เข้ามาจะได้รับตำแหน่งและยศถาบรรดาศักิด์
...
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการได้เป็นเจ้าหน้าที่หลวงเลยแม้แต่น้อย เขาไม่อยากต้องนั่งวิตกกังวลเหมือนกับคนส่วนใหญ่
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสดใสร่าเริง
ในทางกลับกันใบหน้าของ เหยียน ซิวที่นั่งอยู่ข้างเขานั้นกลับเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก เขาดูวิตกกังวลเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ปิง หยางที่นั่งข้างเขาก็เป็นเหมือนกัน สายตาของนางมองซ้ายขวาอย่างลุกลี้ลุกลน
เมื่อผู้คุมสอบเดินมาถึง ฟาง เจิ้งจือ เขาก็หยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะเดินจากไป
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้สังเกตุอะไรมากนัก เขาเพียงหยิบกระดาษคำตอบของเขาขึ้น
อาจารย์ของเขาเคยพูดไว้ว่า
เมื่อหยิบกระดาษคำตอบขึ้นมาสิ่งสำคัญอย่างแรกคือการกรอกเลขประจำตัวและชื่อของตัวเองลงไปเสียก่อน!
ฟาง เจิ้งจือ ทำตามคำสอนของอาจารย์เขามาตั้งแต่เด็ก เขาท่องมันขึ้นใจ
หลังจากกรอกเรียบร้อยแล้วเขาพลิกเปิดกระดาษ มันมีตัวหนังสือที่อัดแน่นกันมากกว่า 10 หน้า
ไม่ว่าจะทั้งปริมาณเนื้อความหรืออะไรก็ตาม มันพอจะพูดได้แล้วว่าหมดสิ้นหนทางแล้ว
ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายากมากๆ ...
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้สนใจพวกเขา อย่างไรก็ตามตอนนี้เขากำลังดูบทความกว่า 10 หน้าที่อยู่ในมือของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่ามันเป็นปัญหาที่คาดไม่ถึงในการทดสอบระดับจักรพรรดิ
บทความกว่า 10 หน้า เนื้อหาขนาดนี้ใช้เวลากว่า 4 ชั่วโมง ใครจะทำเสร็จกัน?
เขาไม่สนใจทุกสิ่งอย่างแล้ว ...
"เอาล่ะ เจ้ามีเวลาไม่มากนัก ...เริ่มได้! " เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้น
ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีความลังเล กวาดสายตาไปทั่วแล้วหยิบดินสอขึ้นมาเริ่มเขียนคำตอบ
เพจหลัก : Double gate TH