EG บทที่ 174 การลงทุนในบริษัทออกแบบ (อ่านฟรี)
หลังจากที่ออกจากห้องทำงานของหลี่หมิงเต๋อ เฝิงหยู่ก็พาหลิว ไมเคิลไปที่ห้องทำงานของตัวเองที่บริษัทเครื่องจักร ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เฝิงหยู่ก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นรายหนึ่งของบริษัท และห้องทำงานที่นี่ทำให้เขายิ่งรู้สึกเกลียดคนที่บริษัทเครื่องจักรมากขึ้น เขาเป็นถึงตัวแทนของรองผู้จัดการเฝิงซิ่งไท่ และก็เป็นผู้ควบคุมดูแลโรงงานรถจักรยานยนต์ แต่ห้องทำงานของเขากลับเล็กกว่ารองหัวหน้าผู้บังคับบัญชาเสียอีก!
เหตุผลที่พวกเขาให้กับเฝิงหยู่ก็คือเฝิงหยู่ไม่ได้อยู่ประจำที่บริษัทตลอดเวลา และเฝิงซิ่งไท่ก็ไม่ได้มาที่บริษัทเครื่องจักรบ่อยนัก เพราะฉะนั้นเปลืองพื้นที่เปล่าๆ ให้ตายสิ เฝิงหยู่จินตนาการถึงตอนที่ตัวเองได้เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เขาจะสร้างห้องทำงานขนาดใหญ่ให้เหมือนพวกซีอีโอในสมัยชาติที่แล้วของเขา ซึ่งต้องีขนาดมากกว่า 200 ตารางเมตร ความประทับใจแรกของผู้มาเยือนจะต้องพูดสองคำก็คือ รวยมาก!
“ผู้จัดการเฝิง อยากให้ผมทำอะไรเพิ่มเติมอีกหรือเปล่าครับ?” หลิว ไมเคิลเคารพเฝิงหยู่มากขึ้น สิ่งที่เฝิงหยู่บอกเขาสร้างแรงบันดาลใจให้เขาเป็นอย่างมาก ถ้าเขาจะก่อตั้งบริษัทในประเทศจีน เขาคงพิจารณาใช้องค์ประกอบของจีนในงานออกแบบของเขา และไม่เลียนแบบรูปแบบของยุโรปและอเมริกาอีก ดูเหมือนว่าเขาจะค้นพบทิศทางสำหรับบริษัทของตัวเองได้แล้ว
“นอกจากนักออกแบบอีกสามคนในบริษัทของคุณ ยังมีพนักงานอีกกี่คนในบริษัทครับ? แล้วเงินลงทุนทั้งหมดของบริษัทเท่าไร”
หลิว ไมเคิล ลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะตอบว่า “ทั้งหมด 7 ครับ พวกเราที่เป็นนักออกแบบสามคนนอกจากมีหน้าที่ออกแบบแล้วก็ต้องทำหน้าที่หาลูกค้าด้วย และยังมีนักบัญชีที่ทำงานเต็มเวลาหนึ่งคน นักบัญชีอีกหนึ่งคนที่ทำงานพาร์ทไทม์ซึ่งคอยช่วยเหลือเรื่องงานเอกสาร พนักงานธุรการอีกคนซึ่งทำหน้าที่เป็นประชาสัมพันธ์อยู่หน้าสำนักงาน และพนักงานอีกคนที่ทำแทบทุกอย่างในบริษัท เงินลงทุนก่อตั้งบริษัทมาจากเราสามคน สองคนนั้นลงทุนคนละ 30,000 หยวน และผมลงทุน 40,000 หยวน เพราฉะนั้นเงินทุนทั้งหมดเท่ากับ 100,000 หยวน”
เฝิงหยู่พยักหน้า 100,000 หยวนสำหรับการก่อตั้งบริษัทออกแบบถือว่าเป็นเงินจำนวนไม่น้อย ถ้านักออกแบบทั้งสามคนในบริษัทมีความสามารถดีเหมือนกับหลิว ไมเคิล ก็เท่ากับว่าบริษัทแห่งนี้น่าจะมีอนาคตที่สดใส
“คุณรู้จักเครื่องทำความชื้นยี่ห้อเฟิงหยู่หรือเปล่าครับ?”
“รู้จักสิครับ แต่เครื่องนั้นไม่เหมาะกับที่เซี่ยงไฮ้ ผมได้ยินมาว่าเครื่องนั้นดำเนินการผลิตที่นี่ในเมืองปิง การออกแบบก็สวยมาก”
“นั่นเป็นสินค้าจากบริษัทของผมเอง ผมเป็นคนออกแบบเครื่องทำความชื้นเองด้วย”
“อะไรนะ? คุณเป็นคนออกแบบเองหรอครับ?” หลิว ไมเคิลแสดงสีหน้าตกใจที่เวอร์เกินจริงมาก แม้ว่าเฝิงหยู่รู้ว่าเขาจะแกล้งแสดงทีท่าแบบนั้น แต่เขาก็รู้สึกดี
ให้ตายสิ ประโยคเดียวเองหรอ? ชมต่อสิ! เฝิงหยู่มองหน้าหลิว ไมเคิล เขาไม่ชอบคนที่กำลังชมเขาแล้วอยู่ๆ ก็หยุดชมซะอย่างนั้น
“ถูกต้องครับ แต่ตอนนี้ผมมีไอเดียใหม่ บริษัทของคุณมีขนาดเล็กเกินไป แต่ผมรู้สึกว่าบริษัทของคุณมีอนาคตที่ดี หรืออาจจะพูดได้ว่าผมคิว่าธุรกิจของคุณมีอนาคตที่ดี คุณสนใจที่จะให้ผมเข้าไปร่วมลงทุนในบริษัทของคุณมั้ย?
ถ้าสิ่งที่ไมเคิล หลิวบอกกับเฝิงหยู่เป็นเรื่องจริง ก็คือเพื่อนร่วมชั้นของเขาอีกสองคนก็เก่งเหมือนเขา และมีประสบการณ์การออกแบบและทำงานในต่างประเทศมาก่อน และสามารถร่างแบบได้ตามความต้องการของลูกค้าต่อหน้าลูกค้าเลย บริษัทนี้ก็ถือว่ามีศักยภาพมากเลยทีเดียว
ในอนาคตอะไรจะเป็นที่นิยมบ้าง? คนอื่นไม่มีใครรู้ แต่เฝิงหยู่รู้แน่นอน
แต่ความสามารถในการออกแบบของเฝิงหยู่นั้นแย่มาก ถ้าเป็นการออกแบบเครื่องทำความชื้นและพัดลมไฟฟ้ายังพอไหว แต่เขารู้สึกว่าตู้เย็นที่เขาออกแบบนั้นมันดูน่าเกลียดมาก!
ปัญหาของเฝิงหยู่ก็คือการที่เขาไม่สามารถเอาความคิดที่อยู่ในหัวของเขาสื่อออกมาเป็นภาพวาดได้ ตอนนี้เขาเจอคนที่มีความสามารถนั้นแล้ว และเฝิงหยู่อยากจะจ้างเขา
เขาไม่ได้กังวลว่าบริษัทออกแบบแห่งนี้จะทำให้ขาดทุน เขาไอเดียมากมาย และด้วยความช่วยเหลือจากนักออกแบบสามคนนี้ เขามั่นใจว่าบริษัทนี้จะต้องทำเงินได้มากในอนาคต
“คุณว่าอะไรนะครับ? คุณอยากลงทุนในบริษัทของผมหรอครับ?” หลิว ไมเคิลทั้งตกใจและดีใจ มีคนคิดว่าบริษัทของเขามีศักยภาพและคนคนนั้นก็เป็นหัวหน้าใหญ่ที่ร่ำรวยมากด้วย นั่นหมายความว่าบริษัทของเขามีโอกาสที่จะเติบโตขึ้นอย่างมาก!
“ถูกต้องครับ ผมรู้สึกว่าธุรกิจนี้มีศักยภาพสูง และพวกคุณทุกคนก็จะประสบความสำเร็จ คุณคิดว่ายังไงครับ? คุณต้องปรึกษากับหุ้นส่วนของคุณก่อนหรือเปล่า?” เฝิงหยู่ถามพร้อมรอยยิ้ม
นี่มันง่ายกว่าที่เฝิงหยู่คิดไว้เสียอีก หลิว ไมเคิล ไม่ปฏิเสธข้อเสนอการลงทุนในบริษัทของเฝิงหยู่เลย เฝิงหยู่ไม่รู้ว่าบริษัทนี้กำลังขาดทุน และการทำธุรกิจกับบริษัทเครื่องจักรครั้งนี้ก็เป็นการทำธุรกิจที่สำคัญครั้งแรกนับตั้งแต่พวกเขาก่อตั้งบริษัทมา มูลค่าเพียงแค่ 5,000 หยวนเท่านั้น
ความคิดของเฝิงหยู่ยังคงติดอยู่เมื่อชาติที่แล้ว ซึ่งในสมัยนั้นการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่ดีจะมีมูลค่าอย่างน้อยสองสามแวนหรือเกือบสองสามล้าน นักออกแบบบางคนยังได้รับเปอร์เซ็นต์ขากผลกำไรสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ขายได้ด้วย อันที่จริง 5,000 หยวนถือเป็นค่าจ้างที่แพงมากในสมัยนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะอยากจะเล่นงานเฝิงหยู่ หลี่หมิงเต๋อคงยอมจ่ายมากสุดเพียงแค่ 2,000 หยวนหรือไม่ก็คงขอให้วิศวกรของเขาเป็นคนออกแบบให้
หลิว ไมเคิล พบว่าเมื่อเขาเปรียบเทียบกับเฝิงหยู่ แนวความคิดในการออกแบบของเขายังห่างไกลจากเฝิงหยู่มาก ตอนที่เขาฝึกงานในสหรัฐอเมริกา เขาได้ยินรุ่นพี่พูดว่าการออกแบบต้องเป็นสิ่งที่สามารถนำไปใช้ได้จริงและยังคงรูปลักษณ์ที่สวยงามเอาไว้ได้ การออกแบบที่ถือว่าผิดพลาดก็คือการออกแบบที่ไม่เป็นไปตามสองประเด็นดังกล่าวข้างต้น
หลิว ไมเคิลใช้โทรศัพท์ในห้องทำงานของเฝิงหยู่เพื่อโทรทางไกลไปหาเพื่อนร่วมชั้นอีกสองคนของเขาทันที เขาบอกเพื่อนเกี่ยวกับข้อเสนอของเฝิงหยู่ต่อหน้าเฝิงหยู่ เมื่อเพื่อนของเขารู้ว่าเขาได้พบกับหัวหน้าใหญ่ที่เมืองปิงซึ่งอยากจะลงทุนในบริษัทของพวกเขา พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
ทั้งสองคนตกลงในทันที นี่เป็นเพียงแค่เงินทุนอัดฉีดเท่านั้น และพวกเขาก็ยังได้ถือหุ้นเหมือนเติมต่อไป แบบนี้ยังดีกว่าที่เขาจะต้องเสียเงินทุนทั้งหมด ตราบใดที่พวกเขายังมีเงินทุน พวกเขาก็ยังสามารถสนับสนุนบริษัทต่อไป และหาลูกค้าเพิ่มเติมเพื่อสร้างรายได้ให้กับบริษัท ด้วยจำนวนเงินที่มากขึ้น พวกเขาอาจสร้างบริษัทให้เติบโตมากขึ้นในอนาคตก็ได้
“ผู้จัดการเฝิง พวกเขาไม่ปฏิเสธข้อเสนอของคุณที่จะลงทุนในบริษัทของเราครับ ว่าแต่คุณอยากจะลงทุนเท่าไหร่ครับ?”
เฝิงหยู่คิดสักพักและโชว์นิ้วสี่นิ้ว “400,000 หยวน!”
“อะไรนะ? 400,000 หยวน?” หลิว ไมเคิลแทบช็อก เขาไม่คิดว่าเฝิงหยู่จะลงทุนเงินจำนวนมากขนาดนี้ เขารู้ว่าเฝิงหยู่อยากเข้าไปควบคุมบริษัทของเขา แต่ในบริษัทมีนักออกแบบเพียงแค่สามคน แล้วมันคุ้มหรอกับการลงทุนด้วยเงินจำนวนมากขนาดนี้? เฝิงหยู่ไม่กลัวขาดทุนเลยหรอ?
“ใช่แล้วครับ 400,000 หยวน แบบนี้ผมก็จะถือหุ้น 80% ในบริษัทของคุณ ถูกต้องมั้ยครับ? พวกคุณสามคนสามารถแบ่งรายได้จากการทำธุรกิจครั้งนี้ไปก่อน แล้วผมจะลงทุนหลังจากที่การธุรกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว สำหรับแผนการพัฒนาในอนาคต ผมจะหารือกับพวกคุณต่อไป”
ก็แค่เงิน 400,000 หยวน มันมากขนาดนั้นเลยหรอ? เฝิงหยู่อยากให้บริษัทนี้ทำการออกแบบพัดลมไร้ใบพัดและเครื่องเป่ามือในอีกไม่ช้า และจะเพิ่มมูลค่าของการออกแบบผลิตภัณฑ์ในตลาด!
นอกจากนี้ ยังมีการออกแบบโฆษณา และนี่จะเป็นแหล่งรายได้หลักที่สำคัญสำหรับบริษัท โฆษณาในประเทศจีนตอนนี้ล้าสมัยมาก อีกสองปีถัดไปจะเป็นยุคทองของโฆษณาในประเทศจีน เฝิงหยู่ไม่เชื่อว่าบริษัทของเขาจะไม่สามารถทำกำไรได้ในช่วงเวลานั้น!
ความรุ่งเรืองของตลาดอสังหาริมทรัพย์ ก็กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า การออกแบบภายนอกของอาคารและการออกแบบภายใน เฟอร์นิเจอร์ และอื่นๆ อีกมากมายก็ล้วนแต่สร้างผลกำไรได้เป็นอย่างมาก แล้วแบบนี้จะขาดทุนได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น เฝิงหยู่ยังมีสินค้าสำคัญที่ต้องการให้พวกเขาออกแบบให้ เช่น รถยนต์ขนาดใหญ่ที่นั่งได้ 4 -7 คน!
รถยนต์ที่ดีคันหนึ่งต้องไม่เพียงแต่มีข้อจำกัดเฉพาะทางเทคนิคที่ดีเท่านั้น แต่ยังต้องพิจารณาถึงรูปลักษณ์ภายในและภายนอกด้วย ตัวอย่างเช่น รถยนต์ Audi A8 ซึ่งขายดีมากในต่างประเทศ แต่กลับขายไม่ดีในประเทศจีน ก็เพราะลักษณะที่ดูเหมือนรุ่น A6 และรูปลักษณ์ภายนอกก็ไม่มีจุดเด่นอะไร ทั้งๆ ที่ได้ชื่อว่าเป็นรถยนต์หรูหรา รถแบบนี้ไม่ตรงกับรสนิยมความหรูหราของชาวจีน!
หลิว ไมเคิล โทรไปหาเพื่อนของเขาอีกรอบ พวกเขาก็รู้สึกตกใจกับเงินลงทุนของเฝิงหยู่เช่นกัน พวกเขาลังเลสักพักก่อนที่จะตอบตกลง ด้วยเงินทุนเพิ่มเติมจำนวนนี้ จะทำให้บริษัทของเขาก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วมากขึ้น และทำฝันของพวกเขาให้เป็นจริงได้!
