ตอนที่ 158 แพะรับบาป (FREE)

ตั้งแต่นางเป็นเด็ก นางไม่เคยถูกเหยียดหยามขนาดนี้มาก่อน นางไม่มีทางยอมรับได้ง่ายๆและสาบานว่าต้องแก้แค้นให้ได้

"ข้าจะฆ่าเขา!"  นี่เป็นครั้งแรกที่นางโกรธขนาดนี้

ชายหนุ่มมองไปที่หญิงสาวและส่ายหน้าเบาๆ เขาไม่ต้องการทำลายในสิ่งที่นางหวัง แต่เขารู้สึกว่าเขาต้องเตือนสติของนาง

"แต่เจ้าไม่สามารถเอาชนะเขาได้หรอก เขาอยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์!"

"..." นางค่อยๆยิ้มออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่นางรู้สึกไร้ค่า "ใช่ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ เขาเข้าถึงระดับนั้นได้ยังไงกัน? "

"ช่างน่าอับอายยิ่งนัก ข้าจะกัดเขาจนตาย ข้าจะต้อง...! " หญิงสาวกำมือเล็กๆของนางแน่น แม้ว่านางจะทำไม้ได้ นางก็จะใช้วิธีอื่น ถ้าหากนางต้องข่วน ต้องกัด จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ ฟาง เจิ้งจือ ต้องเจ็บปวด

"กัด?" ชายหนุ่มมองไปที่ริมฝีปากเล็กๆของนาง และถอนหายใจ "ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะกัดเขาได้หรอก"

"ท่านพี่..ทำไม..ทำไมกัน ทำไมพี่ถึงเข้าข้างคนอื่น!" ดวงตาของหญิงสาวแปรเปลี่ยนเป็นขุ่นมัว น้ำตาเริ่มไหลริน

ชายหนุ่มไม่สามารถทนเห็นนางยืนร้องไห้อยู่ได้

"เอาล่ะ อย่าร้องไปเลย ข้าจะทำเพื่อเจ้าเอง"

"ถ้าท่านพี่ต้องการทำเพื่อข้า ขอม้าป่าอัศนีย์ให้น้องนะ!"

"ลืมไปได้เลย"

"งั้นให้ข้ายืมเงินสัก 1 เดือน?"

"ไม่"

"ครึ่งเดือน? เจ็ดวัน ... 3 วัน 1 วัน! "

"ข้าจะไม่ให้เจ้ายืม แม้แต่ 2 ชั่วโมงก็ตาม ทุกคนรู้จักเจ้าดี เมื่อข้าให้เจ้ายืม นั่นหมายความว่าข้าลืมเรื่องที่จะได้คืนไปได้เลย " ชายหนุ่มยิ้มทิ้งท้าย

หญิงสาวกระโดดโลดเต้น "ฟาง เจิ้งจือ เจ้าทำให้ข้าไม่ได้ม้าป่ามังกรอัศนีย์มาครอบครอ"ข้าจะแก้แค้นเจ้าให้ได้! เดี๋ยวนะ...หิมะขาวน้อยของข้า! "

"..."

ฟาง เจิ้งจือ ขี่ม้าหิมะขาวออกไป มันไม่เชื่อฟัง และถูกแส้ฟาด 2-3 ครั้ง

ม้าหิมะขาวคงอยากจะร้องไห้ออกมาเพราะถูกขี่โดย ฟาง เจิ้งจือ

มันเป็นม้าสายพันธุ์ชั้นสูง มีเลือดชั้นสูง และมีไหวพริบที่สามารถรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมได้

ทุกคนหลงรักมันก่อนที่จะได้ครอบครองมันเสียอีก มีแต่ ฟาง เจิ้งจือ ที่ทำกับมันราวกับเป็นม้าทั่วๆไป

"ว่าไง พี่ชาย รู้ไม่ว่าตลาดม้าไปทางทางไหน?" ฟาง เจิ้งจือ ถามชายหนุ่มที่ดูคล้ายกับคนขายของ

เด็กหนุ่มตกใจมากเมื่อได้เห็นม้าหิมะขาวที่ ฟาง เจิ้งจือ ขี่มา นี่มันม้าสายพันธุ์ชั้นสูง!

"ตะวันออก...มีตลาดม้าอยู่ทางตะวันออก!" เด็กหนุ่มไม่รู้จักใบหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ แต่ใครก็ตามที่มีม้าหิมะขาวในครอบครองมักจะไม่ใช่คนธรรมดาสามัญ

"ขอบคุณเจ้ามาก!" ฟาง เจิ้งจือ โยนเหรียญให้เป็นรางวัล

เด็กหนุ่มรู้สึกตื่นเต้น และคว้าเหรียญเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้างเขาเห็นว่ามันเพียงแค่เหรียญทองแดง...เขารู้สึกผิดหวังอย่างมาก เขาจะไม่ขี้งกไปหน่อยรึ?

"..."

ตลาดค้าม้าทางตะวันออกนั้นเต็มไปด้วยความคึกคัก ผู้ค้าขายจำนวนมากแห่กันมาที่นี่เพราะมันเป็นสถานที่ทำเงิน

เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ มาถึงก็พบกับความวุ่นวาย

"ว้าว...นี่คือม้าพันธุ์หยกหิมะ!"

"มันเป็นเป็นหยกหิมะจริงๆ ใครกันที่คิดจะขายม้าพันธุ์นี้?"

เมื่อผู้คนต่างรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ คิดจะขายม้าพันธุ์นี้ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

"10,000 !"

"เจ้าพยายามโกงเขา? เจ้าหนุ่ม ข้าจะให้เจ้า 15,000 ! "

"เอาไปเลย ข้าให้เจ้า 30,000 !"

"50,000 ข้าจะให้เจ้า 50,000!"

ฟาง เจิ้งจือ ขายม้าตัวนี้ได้ 68,888 เหรียญเงิน ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่มหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ

ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินจูงม้าหิมะขาวไป เขาเป็นชายหนุ่มที่มีดวงตาเล็ก สวมชุดที่ดูงดงาม เห็นได้ชัดเลยว่าเขามาจากตระกูลที่ร่ำรวย

เขาค่อยๆลูบไล้ม้าหิมะขาว และมองไปที่เงาของ ฟาง เจิ้งจือ ที่หายไปย่างรวดเร็วด้วยความเย้ยหยัน "ขายม้าพันธุ์ดีราคาต่ำกว่า 70,000 ? ช่างโง่จริง! คราวนี้ข้าจะแสดงให้เห็นว่าม้าที่แท้จริงเป็นอย่างไร! ตอนนี้ข้ามีม้าพันธุ์หิมะหยกแล้ว! เขาจะไม่สามารถมาทำตัวอวดดีต่อหน้าข้าได้อีกแล้ว! "

"..."

ฟาง เจิ้งจือ รู้ดีว่า เขาได้ราคาที่ไม่ยุติธรรม แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ  เงินคือราชาของที่นี่

เขาทำเงินได้มากกว่า 60,000 เหรียน และทองอีก 1 แท่ง เขามีความสุขมาก และอยากจะพา เหยียน ซิว ไปเลี้ยงอาหาร

เขาฮัมเพลงในขณะที่กำลังเดินกลับไปที่โรงเตี้ยม

"..."

ทหารยามยืนอยู่ข้างๆหญิงสาว

ทหารยามตัวแข็งค้าง เขารู้ดีว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้านั้นเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

"เจ้าบอกว่า ฟาง เจิ้งจือ ขายม้าหิมะขาวของข้าไปแล้วรึ?!"หญิงสาวไม่คิดเลยว่า ฟาง เจิ้งจือ จะทำเช่นนั้น

"ใช่" ทหารตัวสั่น

"เขาขายได้เงินเท่าไหร่?"

"ข้าคิดว่าเขาขายได้ประมาณ 60,000 ... "

"`เขาขายม้าหิมะหยกของข้าไปแค่ 60,000 เหรียญเองรึ" ไม่อยากจะเชื่อ! " หญิงสาวกำมือแน่น "เจ้ารู้หรือไม่ว่าเขาขายให้ใคร?"

"ลูกชายคนที่ 2 ของ ฮัน ฉางเฟิง ฮัน เทียนเจิง!"

"ฮัน เทียนเจิง? เขาเป็นลูกชายของขุนนางโรงเรียนหลวง ข..เขา..เขากล้าซื้อม้าหิมะขาวของข้าได้ยังไง! ไปกับข้าไปที่บ้านของตระกูลฮัน เพื่อเอาม้าคืน โอ๊ะ ไม่สิ เราไปจับเจ้าหัวขโมยกัน! "

"รับทราบ"

"..."

วันนี้บ้านตระกูลฮันช่างโชคร้าย อย่างไรก็ตาม ฮัน เทียนเจิง ไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้ เขาเพียงแต่มีความสุขอยู่กับมัน และดูแลมันเป็นอย่างดี

"สร้างคอกพิเศษให้กับม้าหิมะขาวของข้า นางไม่สามารถอยู่ในคอกทั่วๆไปได้!"

"ขอรับ นายน้อย!"

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ..." ฮัน เทียนเจิง ยิ้มแย้มร่าเริง เขาจะได้มีหน้ามีตาในสังคมสักที ทีนี้ใครก็มาดูหมิ่นเขาไม่ได้อีกแล้ว

อย่างไรก็ตามรอยยิ้มของ ฮัน เทียนเจิง ก็แข็งค้างไปในทันที

เพราะว่า…

มีกลุ่มทหารสวมเกราะจำนวนมากเดินผ่านมา เขาตกใจมาก คนในเมืองกล้าดียังไงเข้ามาเดินเกลื่อนในที่พำนักของขุนนางโรงเรียนหลวง

นั่นก็คือจนกระทั่งเขาได้เห็นเด็กสาวคนหนึ่งขี่ม้าเข้ามาใกล้

นางดูราวกับเอล์ฟ ดวงตาที่สดใส แต่ใครก็ตามไม่มีทางรู้ถึงจิตใจที่ราวกับปีศาจที่ถูกซ่อนไว้ของนางได้แน่อน

ม้าหยกหิมะพึ่งถูกพรากจากนางไปได้ไม่นาน

ฮัน เทียงเจิง ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องนี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงถูกกล่าวหาว่าเป็นคนขโมยม้าแทน และถูกตีถึง 50 ครั้ง?

เขาซื้อมา...

เขาซื้อมันด้วยเงินจริงๆ

"มันต้องเป็นเรื่องที่วางแผนไว้แน่นอน!" ฮัน เทียนเจิง ลูบก้น ขณะเดินออกจากบ้านตระกูลฮัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ขณะมองไปบนท้องฟ้า

"..."

หญิงสาวรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากราวกับหัวใจจะสลาย เพราะบนก้นม้า มีรอยแส้บางๆปรากฎอยู่

"ฟาง เจิ้งจือ ข้าจะจัดการเจ้า!"

สำหรับคนที่รักม้าเยี่ยงชีวิตเช่นนาง การใช้แส้ฟาดก้นม้านั้นไม่เคยอยู่ในหัวนางเลยแม้แต่น้อย มันเป็นความจริงที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำให้นางขายหน้าถึง 2 ครั้ง 2 ครา

นางเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจควบคุมได้

...

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าพึ่งสร้างความวุ่นวายมา ตอนนี้เขากำลังนั่งสบายๆอยู่ในภัตตาคารที่ดีที่สุดในเมือง

"เอาอาหารที่อร่อยที่สุดมาให้ข้า!" ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มให้พนักงาน

เหยียน ซิว มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความสับสน เพราะเขารู้ดีว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่คนใจดีแบบนี้ ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยคิดจะเลี้ยงอาหารแม้แต่น้อย

"เนื่องในโอกาสอะไรงั้นหรือ?"

"ไม่ ไม่มีอะไรพิเศษ ข้าโชคดีนิดหน่อย"  ฟาง เจิ้งจือ นั้นรวยว่าที่คนจะจินตนาการได้ ดังนั้นเงิน 60,000 ของเขาจึงเป็นโชคเล็กน้อยเท่านั้น

"เท่าไหร่?"

"ไม่มากแค่ 68,000 เอง"

.

"หา?!!!" เหยียน ซิว มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ เขาไม่ได้แปลกใจกับจำนวนเงิน แต่เขาแปลกใจที่ ฟาง เจิ้งจือ หามันมาได้ภายใน 2 ชั่วโมง

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขารู้สึกว่าเงินนี่ ไม่ได้ดูมีค่าอะไรกับ เหยียน ซิว

เหยียน ซิว เองก็ไม่ได้ถามอะไรต่อไป

ทั้งสองคนเริ่มกินและดื่มอย่างมีความสุข

"..."

ความสุขของ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว นั้นไม่ได้ทำให้ราชาต้วนที่ตอนนี้กำลังนั่งคิ้วขมวดอยู่ในค่ายทหาร ไม่ได้รู้สึกมีความสุขไปด้วยเลย

"ไม่มีทางเลือกอื่นหรือ?" เขามองไปที่ผู้อาวุโสเหวินและที่ปรึกษาด้วยความรู้สึกอันเจ็บปวด

เขาไม่คิดว่าข่าวที่ ฟาง เจิ้งจือ เข้าสู่ระดับสะท้อนสวรรค์จะเผยแพร่ไปอย่างรวดเร็ว ข่าวมาถึงเมืองหลวงก่อนที่เขาจะเดินทางมาถึงเสียอีก

เขารู้ว่ามันไม่มีความหมายที่จะไปที่พระราชวังตะวันออกตอนนี้แล้ว

"เรื่องของ ฟาง เจิ้งจือ ถูกพูดถึงมากกว่า 1 เดือนแล้ว อย่างไรก็ตามท่านเซียนยังไม่ได้ตัดสินใจ ไม่ฉลาดที่จะต่อสู้ตอนนี้ ท่านควรลดเป้าหมาย! " ผู้อาวุโสเหวินส่ายหัว

"ท่านกำลังบอกข้าว่า ให้ข้าพยายามขอเป็นรองผู้คุมสอบ?" ราชาต้วนดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาอยากจะเป็นหัวหน้าผู้คุมสอบ ถ้าเขาได้เป็นละก็ทุกอย่างจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

"ราชาต้วนข้ามีแผน!" หนึ่งในที่ปรึกษาวัยกลางคนพูดขึ้นมา

เพจหลัก : Double gate TH