ตอนที่ 150 กำแพงน้ำแข็ง (FREE)
ในที่สุดผู้อาวุโสเหวินก็พูดออกมา
“ถ้าเป็นในกรณีนี้ ท่านก็ควรจะเสี่ยงเป็นผู้จัดการทดสอบจักรพรรดิ แต่ตามปกตินั้นการทดสอบนี้จะถูกจัดขึ้นโดยเจ้าชายผู้สืบทอดบัลลังก์ ซึ่งถ้าท่านทำอย่างนี้อาจจะเกิดปัญหาขึ้น โปรดพิจารณาให้รอบคอบ!”
หลิน ซินเจีย เข้าใจที่ ผู้อาวุโสเหวินพูด อย่างไรก็ตามเขาไม่ชอบทำอะไรครึ่งๆกลางๆ
“ถ้าเป็นคนอื่นขอข้าอาจจะไม่มั่นใจเท่าไรนัก แต่ถ้าเป็นข้าเอง ข้าเชื่อว่าต้องไม่มีปัญหาแน่นอน!” หลิน ซินเจีย ตัดสินใจ แต่เขาก็เข้าใจเจตนาของผู้อาวุโสเหวิน
“นี่ถือเป็นวิธีที่สุดแล้ว แต่ถ้าเจ้าชายผู้สืบทอดบังลังก์รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ ปัญหาอื่นๆต้องตามมาแน่นอน ถ้าท่านต้องการจะเป็นผู้จัดการทดสอบ ควรตีเหล็กตั้งแต่ร้อนๆ!”
“อืม...งั้นข้าจะรีบกลับ เหยียน จิง เดี๋ยวนี้ จากนั้นก็กลับไปที่พระราชวังตะวันออก!”
“เป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดมาก!” ผู้อาวุโสเหวิน พยักหน้า แม้ราชาต้วนจะอยู่ในอารมณ์โกรธในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ป่าเถื่อน ในเวลาที่สำคัญเช่นนี้เขายังควบคุมอารมณ์ได้ ผู้อาวุโสเหวินจึงเลือกอยู่กับเขา...
…
ภายในหอสมบัติสวรรค์ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว มองไปสมบัติรอบๆ ขณะเดินไปรอบๆ ในที่สุด เหยียน ซิว ก็หยุดหลังจากผ่านไป 2 ชั่วโมง
ฟาง เจิ้งจือ สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิรอบๆ
ตรงนี้หนาวเย็นกว่าที่อื่นๆในหอ
“ข้างหน้านั้น!” เหยียน ซิว ชี้ไปข้างหน้า
ฟาง เจิ้งจือ มองตามไป เขาสับสนเล็กน้อย เพราะที่ เหยียน ซิว ชี้ไปมีแต่กำแพงน้ำแข็งที่ว่างเปล่า
มันหนาและส่องแสงสีฟ้าออกมาจางๆ
“ที่นี่?” ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ เหยียน ซิว
“อืม” เหยียน ซิว พยักหน้า
“มันคืออะไร?” ฟาง เจิ้งจือ กวาดตามองไปทั่วกำแพง แต่เขาไม่เห็นสมบัติสักชิน! หรือจะมีทางลับ?
ไหนละทางลับ?
ไหนละกลไกเปิดประตู?
“มองเข้าไปด้านใน!” เหยียน ซิว ชี้ไปที่กำแพงน้ำแข็งด้วยความจริงจัง
“ด้านใน?” ฟาง เจิ้งจือ มองกำแพงอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็พบว่ามันไม่มีอะไรข้างในเลย มีเพียงแค่จุดสีขาว ที่เกิดขึ้นมาจากน้ำแข็ง ดูเผินๆเหมือนสร้างมาจากหิมะมากกว่า
อย่างไรก็ตามยิ่ง ฟาง เจิ้งจือ มองเท่าไร ตำแหน่งของจุดสีขาวนั้นก็ดูคล้ายกับอะไรบางอย่าง...
ภาพแห่งการสรรค์สร้าง!
ไม่ มันไม่ใช่ภาพแห่งการสรรค์ส้ราง!
ภาพแห่งการสรรค์สร้างนั้นมีทั้งเส้นและรูปทรง
“ข้าได้ยินมาว่ามันบันเรื่องราวของสงครามเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่า...”
“การต่อสู้?”
ฟาง เจิ้งจือ สับสนเล็กน้อย จะบันทึกสงครามยังไงผ่านจุดสีขาว?
เหยียน ซิว ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป และ ฟาง เจิ้งจือ เองก็ไม่ได้ถามอะไรออกมา
ทั้งคู่นั่งลงก่อนจะจ้องมองไปที่กำแพง
2 ชั่วโมง
4 ชั่วโมง
พลบค่ำ
...
ทั้ง 2 คนมองไปที่กำแพงอย่างต่อเนื่อง
มันเป็นเวลา 2 วันตั้งแต่พวกเขาเข้าไปในหอสมบัติสวรรค์ พวกเขาใช้เวลาไปกว่า 1 วัน ในการจ้องมองกำแพงน้ำแข็ง แต่พวกเขาก็ไม่พบอะไรพิเศษ
เหยียน ซิว ไม่มีความคิดที่จะออกไปแม้แต่น้อย เขาสังเกตกำแพงอย่างละเอียด ก่อนจะค่อยๆขีดเขียนอะไรบางอย่างลงพื้น
ฟาง เจิ้งจือ อยากจะช่วย แต่ตอนนี้ตาของเขาเริ่มพล่ามัว คิดอะไรไม่ออกแม้แต่น้อย
ฟาง เจิ้งจือ สงสัย จะได้อะไรจากการศึกษาภาพสงครามกัน? ดูเหมือนประโยชน์ที่ได้จะไม่คุ้มเท่าไร ฟาง เจิ้งจือ ตัดสินใจที่จะงีบหลับสักหน่อย แม้ที่นี่จะหนาวมาก แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหากับ ฟาง เจิ้งจือ เขาหลับตาลง
จากนั้นเขาก็เอาเสื้อคลุมวางลงที่พื้นและนอนลง
“ยอดเขาราวกับหยกเขียว ป่าทึบราวกับเงินนับล้าน…” ฟาง เจิ้งจือ พรรณนาบทกลอนขณะหลับตา
เขาไม่ได้หลับไปในทันที ขาของเขาเขย่าเบาๆ
เขาคิดว่าจะไปที่ไหนดีหลังจากออกไปจากที่นี่
อีก 3 เดือนการทดสอบจักรพรรดิถึงจะเริ่ม จากเมืองเกล็ดทองไปเมืองหลวงเหยียน นั้นใช้เวลาแค่ 2 เดือน
ถ้ามีเครื่องบินในโลกนี้คงดีไม่น้อย
หรือข้าควรตรงไปเมืองเหยียนเลย? หรือพักอยู่ที่นี่ต่อ? ลืมไปได้เลย แค่นึกว่าต้องมี ฉือ กูเหยียน เป็นเพื่อนบ้าน ฟาง เจิ้งจือ ก็ทนข่มตานอนไม่ได้แล้ว
เขาคงนอนไม่หลับทุกวัน
เมื่อเขานึกถึง ฉือ กูเหยียน ฟาง เจิ้งจือ พลันเกิดความรู้สึกคุ้นเคยกับใบหน้านางขึ้นมา
หรือข้าจะเคยเห็นนางในฝัน?
ไม่มีทาง!
ฟาง เจิ้งจือ ไม่เคยฝันถึง ฉือ กูเหยียน มาก่อน ถ้ามีคงเป็นฝันร้ายละมั้ง!
ถ้าข้าสามารถจัดการนางได้ภายใน 2 ปี เขาจะทำอะไรต่อไป? แต่งงานกับนาง? ฮ่าฮ่า...
เจ้าต้องการให้ข้าแต่งงานกับเจ้างั้นรึ?
ฝันไปเถอะ!
อืม...
อย่างแรกข้าจะทำให้นางรู้สึกอัปยศและไม่แต่งงานกับนาง จากนั้นเมื่อนางไม่มีใคร ข้าจะทำทีเป็นผู้ชายแสนดีเข้าไปรับนางมาเป็นแม่บ้าน
แต่ ฉือ กูเหยียน ค่อนข้างหน้าตาดี เอานางมาเป็นแม่บ้านก็ดูเสียของไม่น้อย
ถ้าเอานางมาทำให้เตียงอุ่นขึ้นละ?
“นายท่าน เตียงอุ่นแล้ว ได้โปรดขึ้นมานอนเถิด!”
นึกถึงภาพ ฉือ กูเหยียน ขึ้นไปนอนบนที่นอน ด้วยแววตาอันเปล่งประกาย พร้อมกับส่งเสียงเรียกเขา ฟาง เจิ้งจือ พลันยิ้มออกมาด้วยความหื่นกาม
ทันใดนั้น ฟาง เจิ้งจือ นึกถึงคนที่มีแววตาเหมือนกันขึ้นมา
“กู หยาน!”
เดี๋ยวก่อนนะ...
บางอย่างไม่ถูกต้อง!
กูหยาน...
กูเหยียน!
“เชี่ย!!!!” ใบหน้าทั้ง 2 ปรากฎขึ้นมาในความคิดของ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนที่ใบหน้าทั้ง 2 จะค่อยๆประสานกันกลายเป็นใบหน้าเดียว
ที่สำคัญ มันยังประสานกันได้แบบไม่มีข้อแตกต่าง!
“ถ้า กู หยาน คือ ฉือ กูเหยียน ทำไมนางต้องไปที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือด้วย? เพื่อเจอข้า?” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวทันที
จากนั้นเขาก็นึกถึงหนังสือที่นางวางทิ้งไว้บนโต๊ะเสมอๆ
วิชาที่เขาอ่านนั้น นางเอามาจากไหนกัน?
มองตามความเป็นจริง ฉือ กูเหยียน ไม่มีทางแสนดีขนาดนั้น มันไม่ใช่วิชาที่มีประโยชน์สักนิด มันเป็นแค่การรวมกันของท่าดาบ หอก กระบี่ ที่แปลกๆเท่านั้น
ถ้าไม่ใช่เขาไม่มีอะไรจะอ่านคงไม่หยิบมันขึ้นมา
เดี๋ยวนะ!
วิชาในเล่มดูยุ่งเหยิง แต่มันเหมือนมีความพิเศษอยู่ เขาไม่เคยรู้มาก่อน แต่ถ้ามองดีๆมันเหมือนกับ...
ภาพแห่งการสรรค์สร้าง!
“กำแพงน้ำแข็ง!”
“วิชาที่ยุ่งเหยิง!”
“หรือว่าจะเป็น...”
“ข้าเข้าใจแล้ว!” ฟาง เจิ้งจือ เปิดตาขึ้นมาในทันที
เพจหลัก : Double gate TH