ตอนที่ 144 โลกที่แตกต่าง (FREE)
ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ที่เขารู้เพียงแต่ต้องการจะช่วย เหยียน ซิว ยิ่งไปว่านั้นเขาโตมาในหมู่บ้านการว่ายน้ำจึงไม่ได้เป็นปัญหาอะไรสำหรับเขา
รวมถึงการสนับสนุนจากเต๋าแห่งการสรรค์สร้าง ไม่แปลกถ้าจะมีใครบอกว่า ฟาง เจิ้งจือ นั้นเหมือนปลาตัวหนึ่ง
แต่ เหยียน ซิว อยู่ที่ไหนกัน?
ตั้งแต่ที่ เหยียน ซิว หายไป เวลาผ่านไปยังไม่ถึง 10 วินาที ฟาง เจิ้งจือ ก็กระโดดตามลงไป
ฟาง เจิ้งจือ เริ่มสงสัยและกังวล เพราะช่วงเวลาไม่นาน เขาควรจะเห็นตัว เหยียน ซิว
แต่ตอนนี้มีแต่ความืดมิด เขามองไม่เห็นอะไรสักอย่าง?
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
หรือว่า...
ทันใดนั้นเอง ฟาง เจิ้งจือ ก็ตัวแข็งค้าง เขาไม่ได้เห็นกับตาว่า เหยียน ซิว ตกลงมาในน้ำ แค่ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างตกลงไป และไม่เห็น เหยียน ซิว ที่แม่น้ำ เขาก็รีบกระจนลงไปในน้ำทันที
จริงๆแล้วมันเป็นยังไงกันแน่?
เขาไม่ได้เห็น เหยียน ซิว ตกลงไปในแม่น้ำกับตา
ถ้าหากมันเป็นเพียงแค่ของบางอย่างที่ตกลงไปในแม่น้ำ และ เหยียน ซิว เดินออกจากพุ่มไม้แค่ไปตรวจสอบ?
ต่อให้มีความเป็นไปได้น้อย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลย
ความเป็นไปได้อื่นๆ ก็คือเขาถูกบางอย่างลากลงไปจนถึงก้นทะเลสาบ
อาจจะเป็นไปได้ ถ้า เหยียน ซิว ถูกลากลงไปจนสุดก้นแม่น้ำจริงล่ะก็...
ฟาง เจิ้งจือ ตัดสินใจไม่หันหลังกลับ
ถ้าเป็นกรณีแรก เหยียน ซิว ก็จะอยู่รอดปลอดภัยที่ด้านบน เพราะเขาปลอดภัยแล้ว ฟาง เจิ้งจือ จึงไม่ต้องรีบร้อนเพื่อกลับขึ้นไป
แต่ถ้าเป็นกรณีที่สอง?
นั่นอาจหมายถึง เหยียน ซิว ตกอยู่ในอันตรายจริงๆ
ดังนั้นเขาต้องลงไปจนสุดก้นทะเลสาบที่มืดมิดนี้ ถึงแม้จะอันตราย แต่ ฟาง เจิ้งจือ ก็ยินดีที่จะเสี่ยงเพื่อ เหยียน ซิว
เหยียน ซิว เป็นเพื่อนของเขา
...
มันมืดมาก เขาไม่สามารถมองเห็นได้แม้แต่มือของตัวเอง
เขายังคงว่ายลึกลงไปเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกหงุดหงิด เขาว่ายลงมานานมากแล้ว แต่ไม่มีท่าทีว่าจะถึงก้นทะเลสาบราวกับความลึกที่ไม่มีสิ้นสุด
ทำไมกัน?
ทะเลสาบบ้านี่มันลึกเท่าไรกันแน่? ถ้า เหยียน ซิว อยู่ที่ด้านล่างของทะเล จะต้องมีการเคลื่อนไหวบางอย่างให้เขาเห็นบ้างสิ
บางอย่างไม่ถูกต้อง ...
ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติเขาควรจะถึงก้นแม่น้ำได้แล้ว
แต่ตอนนี้ราวกับเขากำลังว่ายเป็นวงกลม
เขาเริ่มหลงทาง
"กลับขึ้นไป"ฟาง เจิ้งจือ ตัดสินใจที่จะว่ายกลับขึ้นฝั่ง ถ้า เหยียน ซิว ลงมาจริงมันควรจะมีการเคลื่อนไหวอยู่บ้าง ดังนั้น เหยียน ซิว น่าจะอยู่บนฝั่ง
ว่ายขึ้นไป ง่ายกว่าดำลงมามาก
ไม่นาน ฟาง เจิ้งจือ ก็ว่ายมาถึงผิวน้ำ
"ซู่!" ฟาง เจิ้งจือ สูดหายใจเข้าอย่างเต็มปอด เขากลั้นลมหายใจมากถึง 7 นาที แม้ว่าจะมีเต๋าแห่งการสรรค์สร้าง มันก็ถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว
ในตอนที่เขาขึ้นมาบนผิวน้ำ เขาก็หันมองไปทางฝั่ง
แต่...
เขาต้องพบกับความตะลึง
มันเกิดอะไรขึ้น?
ทะเลสาบยังคงเหมือนเดิม แต่สภาพแวดล้อมรอบๆนั้น เปลี่ยนไป ผืนป่าที่เขียวชอุ่มหายไป สิ่งที่เห็นเป็นสวนที่เต็มไปด้วยพืชและผลไม้มากมาย
ผลไม้บนต้นมีสีที่แตกต่างกันไป ทั้งสีแดง สีเขียว สีเหลือง
ที่นี่ที่ไหนกัน?
ฟาง เจิ้งจือ ตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ คงไม่มีใครสามารถยอมรับสิ่งที่เห็นได้ง่ายๆ
หลังจากที่เขากลับขึ้นมา ทำไมสภาพแวดล้อมรอบๆถึงได้เปลี่ยนไป?
เขาตกตะลึงอยู่นานกว่า 5 นาทีเต็ม ก่อนจะได้สติ
จากสวนดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิ เป็นป่าดงดิบที่อุดมสมบูรณ์...จากนั้นก็กลายเป็นสวนที่เต็มไปด้วยพืชและผลไม้?!
มันคือฤดูกาลทั้ง 4 !
แต่ทำไมจู่ๆ ถึงกลายเป็นฤดูใบไม้ร่วง?
มันอาจจะเป็น...
ฟาง เจิ้งจือ มองลงไปก้นของทะเลสาบ มันทั้งลึกและดำมืด อย่างไรก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ พบกับบางอย่างที่น่าสนใจ
มันเป็นทางผ่าน!
"พลุบ!"
ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงดังขึ้นใกล้ๆ
ปรากฎเป็น เหยียน ซิวที่ โผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ
"ทำไมเจ้าถึงกระโดดลงไป?"
"ทำไมเจ้าถึงตกลงไปในทะเลสาบ?"
พวกเขาพูดพร้อมกัน แต่เนื้อหานั้นต่างกัน
จากนั้นพวกเขาก็มองกันไปมาอย่างสับสน ไม่เข้าใจความหมายที่อีกคนหนึ่งพูด
"ข้าคิดว่าเจ้าตกลงไปในน้ำ ข้าเลยกระโดดลงไป"
"ข้าเห็นเจ้ากระโดด ข้าเลยกระโดดลงไป!"
ทั้งสองคนพูดไม่ออก แต่อย่างน้อยพวกเขาก็รู้สึกสบายใจที่เพื่อนของตัวเองนั้นกระโดดไปช่วยอย่างไม่ลังเล
"ขึ้นฝั่งกันก่อนเถอะ!" ฟาง เจิ้งจือ ชี้ไปที่ฝั่ง
เหยียน ซิว พยักหน้ารับ
ทั้งสองว่ายไปที่ฝั่ง ฟาง เจิ้งจือ พยายามคาดเดาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ไม่แน่ใจ
จากนั้นพวกเขาก็แลกเปลี่ยนความเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ฟาง เจิ้งจือ คิดว่า เหยียน ซิว ออกไปจากพุ่มไม้ แต่ความจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้น
"เจ้าได้ยินเสียงข้าตกลงไป และเห็นข้าไม่ได้อยู่ที่พุ่มไม้ จึงตัดสินใจกระโดดตามลงไป?" ฟาง เจิ้งจือ ขมวดคิ้ว
"ใช่ แล้วเจ้าล่ะ?" เหยียน ซิว พยักหน้าแล้วถามออกไป
"งั้นเจ้าไม่ได้ออกมาจากพุ่มไม้รึ? ไม่ได้เดินไปไหนด้วย? " ฟาง เจิ้งจือ ไม่เข้าใจ
"อืม"
"พวกเราเห็นเหตุการณ์เดียวกัน! ข้าได้ยินเสียงเจ้าตกลงไป ข้าจึงกระโดดตาม "
"โอ๊ะ!" เหยียน ซิว ก็สับสนเช่นกัน
ทั้งสองเงียบลงและเริ่มคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
"ข้าเข้าใจแล้ว!"
"ข้าก็เหมือนกัน!"
เสียงของทั้งคู่ดังออกมาพร้อมกัน ทั้งคู่มองหน้าหากัน คำอธิบายนั้นซับซ้อนและยากที่จะเข้าใจ
อย่างไรก็ตามมันไม่สามารถเป็นอย่างอื่นไปได้
นอกจาก...
ตอนที่พวกเขาอยู่ที่ชายฝั่ง เขาโผล่มาพร้อมกัน แต่เห็นสถานการณ์ที่แตกต่างกัน
หอสมบัติสวรรค์เป็นมิติคู่ขนาน....
ฟาง เจิ้งจือ เริ่มเข้าใจ ถ้าในกรณีนี้ ทั้งสองคนนั้นอาจจะเข้าไปอยู่ในช่วงเวลาและสถานที่ที่แตกต่างกัน?
หรอมันเป็นภาพลวงตา?
ฟาง เจิ้งจือ มองที่ เหยียน ซิว เหยียน ซิว เองก็มองมาที่ ฟาง เจิ้งจือ
"ข้าคิดว่าภายในหอสมบัติสวรรค์นี่ มีห้วงเวลาที่หลากหลาย!" ความคิดของ ฟาง เจิ้งจือ ยังคงมีรากฐานเดิมจากมุมมองของโลกก่อน
"ข้าเดาว่ามิติคู่ขนานแห่งนี้เกิดขึ้นจากหลายๆโลก... " เหยียน ซิว พยักหน้ารับ แต่เขาก็อธิบายจากแนวคิดของตัวเอง
"ตามคำอธิบายของเจ้า มิติคู่ขนานแห่งนี้ ถูกสร้างขึ้นจากมิติพิเศษนับไม่ถ้วน?" ฟาง เจิ้งจือ พยายามคาดเดาจากคำอธิบายของ เหยียน ซิว
"ก็เป็นไปได้ ในกฎแห่งเต๋า พูดได้ว่ามีมิติคู่ขนานมากกว่า 3000 มิติ และในแต่ละมิติก็มีความเป็นไปได้นับไม่ถ้วน การที่จะมีมิติพิเศษที่ต่างกันในมิติคู่ขนานก็ดูสมเหตุสมผล!"
"แล้วทะเลสาบนี้ ... "
"ถ้าให้ข้าเดา ที่ด้านล่างของทะเลสาบคงจะเป็นทางเชื่อมระหว่างโลกนี้กับโลกก่อน!" เหยียน ซิว มั่นใจ
ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้ารับ เขาก็คิดเหมือนกันกับ เหยียน ซิว
ไม่รู้จะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นว่าอย่างไร ทำไมในโลกก่อนหน้าพวกเขาถึงอยู่ในห้วงเวลาที่ต่างกัน แต่นั่นก็หมายความว่าหลังจากที่พวกเขาดำลงไปในน้ำ ก็ได้ผ่านทางเชื่อมมายังโลกปัจจุบันนี้แล้ว
ดังนั้นเมื่อพวกเขาโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ จึงพบกัน
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วเผลอหันไปมองที่ทะเลสาบ
ผิวทะเลสาบยังดูเงียบสงบอยู่เสมอ ไม่มีหญิงสาวเต้นรำบนผิวน้ำ แต่ยังคงสะท้อนสภาพแวดล้อมรอบๆ ที่เป็นสวนผลไม้
ราวกับเป็นทะเลสาบกระจก
"กระจก" ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นราวกับว่าสมองเขาได้เข้าถึงสิ่งใหม่ และพบโลกใบใหม่
แต่เขายังคงสับสน และยังไม่มั่นใจนัก
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่า มิติคู่ขนานแห่งนี้จะต้องสามารถแก้ไขปัญหาที่เขาต้องเผชิญอยู่ได้เป็นแน่
"เจ้าคิดอะไรอยู่?" เหยียน ซิว ถามเมื่อเห็นท่าทีของ ฟาง เจิ้งจือ
"ข้ายังไม่แน่ใจ แต่เจ้าอธิบายพลังระดับสะท้อนสวรรค์ให้ข้าฟังอีกครั้งได้ไหม?" ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวเล็กน้อย เขาต้องยืนยันความคิดของเขา
"แน่นอน พลังระดับสะท้อนสวรรค์นั้นหมายถึง สิ่งที่อยู่ในมิติพิเศษของเจ้านั้นสามารถเชื่อมโยงกับโลกภายนอก และเจ้าจะสามารถควบคุมพลังงานของสิ่งต่างๆรอบตัวได้ อย่างไรก็ตามก็มีข้อจำกัดอยู่ ในมิติพิเศษของเจ้าจะต้องมีเต๋าแห่งการสรรค์สร้างของสิ่งๆนั้นอยู่ด้วย! " เหยียน ซิว รู้สึกสับสนเล็กน้อยว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงตั้งคำถามนี้ออกมา อย่างไรก็ตามเขายังคงอธิบายให้ ฟาง เจิ้งจือ ฟัง
"สิ่งที่อยู่ในมิติพิเศษของเจ้านั้นสามารถเชื่อมโยงกับโลกภายนอก อย่างไรก็ตามก็มีข้อจำกัดอยู่ ในมิติพิเศษของเจ้าจะต้องมีเต๋าแห่งการสรรค์สร้างของสิ่งๆนั้นอยู่ด้วย... " ฟาง เจิ้งจือ ครุ่นคิดถึงเรื่องนี้
เขารู้สึกถึงบางอย่างที่ลึกลับ
สะท้อนสวรรค์...
มีอยู่ข้างนอก!
และต้องมีเหมือนกันด้านในมิติพิเศษ?!
เพจหลัก : Double gate TH