บทที่ 174 ค่ายกลอีกาทองคำฉบับมหภาค  

 

กระบวนท่าดรรชนีของจั่วม่อแปรเปลี่ยนไม่หยุดยั้ง จิตสำนึกของมันประดุจตาที่สาม จับจ้องระลอกแปรผันของพลังปราณจากปลายนิ้วและการเปลี่ยนแปลงที่ตามมาภายในกระถางหลอมกลั่นอย่างไร้อารมณ์

ผูเยาเคยกล่าวว่าความเปลี่ยนแปลงทั้งหมด ล้วนเป็นการเปลี่ยนแปลงของค่ายกล

ตอนนี้จั่วม่อกำลังมองหา ‘การเปลี่ยนแปลง’ ที่ว่านี้

ทีแรกเริ่มต้นจากเม็ดยาราชันธัญพืช มันศึกษาการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลภายในเม็ดยาอย่างรอบคอบ การเปลี่ยนแปลงของโอสถปราณนั้นซับซ้อนมาก แม้แต่เม็ดยาที่เรียบง่ายที่สุดยังใช้วัตถุดิบหลากหลายชนิดผสมผสานกัน ส่วนโอสถปราณที่ระดับสูงขึ้นมาต้องการส่วนผสมหลายสิบชนิด แต่อย่างไรก็ตาม จั่วม่อไม่เคยพบโอสถปราณชนิดใดต้องใช้วัตถุดิบมากกว่าหนึ่งร้อยชนิด

นี่ไม่ยากที่จะเข้าใจ วัตถุดิบมากขึ้น ปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมได้ย่อมมีมากขึ้น

อย่างไรก็ตามตำรับโอสถชั้นสูงเหล่านั้น เป็นสิ่งที่อยู่ไกลเกินกว่าสิ่งที่จั่วม่อกำลังศึกษาอยู่ในตอนนี้

มันยังคงต่อสู้อยู่กับโอสถปราณขั้นพื้นฐานที่สุด ขณะที่หลอมกลั่นก็ทำความเข้าใจแต่ละ ‘การเปลี่ยนแปลง’ ไปด้วย นี่เป็นแนวคิดที่แตกต่างจากปกติอย่างสิ้นเชิง ทั้งยังเป็นปัญหาความยากลำบากที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง หลังจากผ่านค่ายกลเจตจำนงกระบี่และศึกษาพื้นฐานค่ายกลในม้วนหยกของคุนหลุน จั่วม่ออาจเรียกได้ว่าเป็นยอดฝีมือค่ายกลครึ่งตัว

‘การเปลี่ยนแปลง’ ในโอสถปราณอาจซับซ้อน แต่จั่วม่อตรวจสอบวิเคราะห์ได้อย่างชัดเจนทุกขั้นตอน หลังจากศึกษาอย่างถี่ถ้วน มันก็เรียนรู้ได้หลายสิ่ง เกาะแมกไม้รกร้างเงียบสงบมาก เงียบสงบกว่าภูเขาสุญตาเสียอีก เหมาะสำหรับกระทำเรื่องที่ต้องใช้เวลายาวนานเช่นนี้พอดี ทั้งยังไม่ต้องกังวลว่าจะถูกใครรบกวน

มันพบ ‘การเปลี่ยนแปลง’ รูปแบบค่ายกลสิบสองชุดที่เกิดขึ้นเป็นประจำ

หลังจากค้นพบเรื่องนี้ อัตราความสำเร็จในการหลอมกลั่นโอสถของมันก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ

ไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งอื่นใด เพียงฝีมือการหลอมกลั่นโอสถของจั่วม่อก็เพียงพอให้ท่องทะยานไปได้ทุกแห่งหน เม็ดยาอีกาทองคำของมันที่เคยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว เป็นเป้าหมายหลักของการค้นคว้าในคราวนี้ ไฟอีกาทองคำในเม็ดยาอีกาทองคำเป็นคุณค่าเดียวที่เม็ดยานี้ครอบครอง แต่เนื่องจากติดปัญหาเรื่องส่วนผสมของโอสถ สุดท้ายแล้วมันไม่มีปัญญาทำให้เม็ดยาอีกาทองคำเก็บกักไฟอีกาทองคำไว้มากกว่านี้ได้ นั่นหมายความว่าเม็ดยาอีกาทองคำจะเป็นเพียงโอสถปราณระดับต่ำตลอดไป

จั่วม่อกำลังระดมความคิดจิตใจหาวิธีทำกำไรจิงสือ

บ่อฟูมฟักสัตว์ร้ายจะมีผลลัพธ์ดีอย่างไร เมื่อไรจะได้ผลสำเร็จ สามารถทำกำไรได้เท่าใด เหล่านี้จั่วม่อล้วนไม่ล่วงรู้ ย่อมไม่ฝากความหวังทั้งหมดของมันไว้ที่บ่อฟูมฟักสัตวร์ร้ายที่มันไม่เคยรู้จักและไม่มั่นใจ วิชาหลอมกลั่นโอสถที่มันคุ้นเคยเป็นอีกหนึ่งหนทางที่สามารถใช้ทำกำไรได้ดีกว่า

แต่เกาะแมกไม้รกร้างช่างโดดเดี่ยวและห่างไกลอย่างแท้จิง หากมันเพียงผลิตสินค้าธรรมดาอย่างเช่นข้าวปราณ แน่นอนว่าไม่มีผู้ใดยินยอมมา เช่นนั้นสถานการณ์อย่างไรจึงจะทำให้ผู้คนยินยอมมาไกลถึงเกาะแมกไม้รกร้างนี้เล่า? ย่อมมีเพียงวิธีเดียว นั่นคือเมื่อเกาะแมกไม้รกร้างมีสินค้าที่สามารถเสาะหาได้จากที่นี่ที่เดียว ไม่มีที่อื่นอีก

เม็ดยาอีกาทองคำก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลว

แต่ติดขัดตรงที่ว่าเม็ดยาอีกาทองคำที่มันหลอมกลั่นได้ในตอนนี้ ก็ยังเป็นเพียงโอสถปราณระดับสองเท่านั้น ผลลัพธ์มีจำกัด แม้ว่าจะดูน่าสนใจอยู่บ้าง แต่ยังไม่เพียงพอที่จะดึงดูดผู้คนมาไกลถึงเพียงนี้ จั่วม่อเคยครุ่นคิดมานานแล้วที่จะหาวิธียกระดับคุณภาพของเม็ดยาอีกาทองคำ

จั่วม่อเชื่อว่าหากเป็นเม็ดยาอีกาทองคำระดับสาม เหล่าคนทำการค้าจะต้องยินยอมเดินทางมาซื้อหาถึงเกาะแมกไม้รกร้างอย่างแน่นอน!

สำหรับรูปแบบค่ายกลภายในเม็ดยาอีกาทองคำ มันเริ่มมีความเข้าใจเบื้องต้นบ้างแล้ว แต่มีค่ายกลที่สำคัญที่สุดรูปแบบหนึ่งซึ่งจั่วม่อไม่เคยพบเห็นมาก่อน ค่ายกลชุดนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยการผสมผสานอย่างลงตัวของพลังโอสถในวัตถุดิบ มีบทบาทอยู่สองหน้าที่ บทบาทแรกคือสามารถจับตรึงแก่นสารของดวงอาทิตย์เข้ามา ส่วนอีกบทบาทหนึ่งคือสามารถเก็บกักแก่นสารดวงอาทิตย์ที่จับตรึงเอาไว้ภายในเม็ดยาอีกาทองคำ

จั่วม่อเรียกค่ายกลอันพิสดารที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนนี้ว่า ‘ค่ายกลอีกาทองคำ’ ค่ายกลอีกาทองคำชุดนี้ละเอียดอ่อนซับซ้อนเป็นที่สุด ช่วยเปิดหูเปิดตาจั่วม่ออย่างมหาศาล

ค่ายกลที่พบในกระบวนการหลอมกลั่นโอสถปราณ ซับซ้อนละเอียดอ่อนกว่าค่ายกลที่มันเรียนรู้แบบปกติมาก ค่ายกลทั่วไปที่มันใช้งานทั้งใหญ่โตและกินพื้นที่กว้างขวาง การไหลเวียนของพลังปราณสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่ค่ายกลในกระบวนการหลอมกลั่นโอสถนั้นถูกบีบอัดอยู่ในพื้นที่คับแคบจำกัด แต่ละเส้นแต่ละสายของรูปแบบค่ายกลซับซ้อนประหนึ่งเส้นผมถักสานเป็นเงื่อนปม ยากที่จะเห็นแผนผังค่ายกลที่แท้จริงของมัน จั่วม่อเรียกค่ายกลที่ใช้งานตามปกติว่าค่ายกลฉบับมหภาค และเรียกค่ายกลที่เกิดขึ้นในกระบวนการหลอมกลั่นโอสถว่าค่ายกลฉบับจุลภาค

(มหภาค ในที่นี้หมายถึงภาคใหญ่ ส่วนจุลภาคคือเล็กละเอียด)

 

ในช่วงระยะนี้ บางครั้งคราว ซิวเจ่อจำนวนหนึ่งทยอยมาถึงหมู่เกาะแมกไม้รกร้าง พวกมันต้องการข้ามแม่น้ำอาณาจักรไปยังอาณาจักรขุนเขาน้อย จั่วม่อเรียกเก็บหนึ่งร้อยชิ้นจิงสือระดับสามต่อหนึ่งคน ส่วนผู้ที่ไม่มีจิงสือสามารถใช้สิ่งของอื่นแลกเปลี่ยนแทนได้ ด้วยใบหน้าผีดิบอันเป็นป้ายยี่ห้อของจั่วม่อ รวมกับนามของสำนักกระบี่สุญตาและการคุกคามของค่ายกลวงแหวนฟ้าสำเนียงจันทร์ เพียงพอที่จะทำให้ซิวเจ่อด่านหนิงม่ายยินยอมจ่ายหนึ่งร้อยชิ้นจิงสือระดับสามเป็น ‘ค่าธรรมเนียมที่พักแรม’ แต่โดยดี

โดยเฉลี่ยแล้วทุกสองสามวันจะมีลูกค้ามาเยือนหนึ่งคน หรือกล่าวอีกอย่างว่า ทุกสองสามวันจั่วม่อจะทำกำไรจิงสือได้หนึ่งร้อยชิ้นจิงสือระดับสาม วันคืนของมันมั่งคั่งสมบูรณ์ไม่น้อย

นอกเหนือจากมุ่งเน้นอยู่กับการศึกษาค้นคว้าค่ายกลฉบับจุลภาคแล้ว จั่วม่อยังหาโอกาสถ่ายทอดวิชาความรู้บางอย่างให้แก่ศิษย์น้องสามคนที่เป็นชาวนาปราณ ตัวมันฝึกปรือเคล็ดวิชาทั้งห้าธาตุจนแตกฉาน ความรอบรู้ในวันนี้สูงล้ำกว่ากาลก่อนมาก

จั่วม่อเป็นนักสะสมม้วนหยกตัวยง จำนวนม้วนหยกที่มันครอบครองมากเกินกว่าที่ซิวเจ่อด่านจู้จีจะคาดคิดไปถึง ม้วนหยกที่สะสมไว้ยังหลากหลายและมีแทบทุกประเภท แม้ว่าระดับไม่สูงนัก แต่หลายม้วนเป็นสิ่งที่ดีมาก เพาะปลูกพืชปราณ เลี้ยงดูสัตว์ปราณ ชำแหละสัตว์ปราณ และอื่นๆ ล้วนมีทั้งหมด ครอบคลุมทุกแขนงวิชา สิ่งที่มีน้อยมากกลับเป็นเคล็ดวิชากระบี่ อย่างไรก็ตาม บนเกาะนี้ยกเว้นจั่วม่อผู้ฝึกปรือวิชากระบี่อย่างสม่ำเสมอ ก็ไม่มีผู้ใดสนใจม้วหยกวิชากระบี่อยู่แล้ว จั่วม่อสร้างห้องตำราและอนุญาตให้เหล่าศิษย์น้องเข้าถึงม้วนหยกทั้งหมด

ม้วนหยกที่สำนักกระบี่สุญตาเก็บสะสมไว้ส่วนใหญ่เป็นเคล็ดวิชากระบี่ และแน่นอนว่าสิ่งที่จั่วม่อรวบรวมย่อมเป็นตรงกันข้าม หากว่ากันในแง่ของความหลากหลาย หอคัมภีร์ของสำนักยังไม่อาจเปรียบเทียบกับจั่วม่อได้ แต่หากกล่าวถึงระดับคุณภาพ จั่วม่อย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสำนัก

เมื่อเหล่าศิษย์น้องเข้าชมดูห้องตำรา เห็นม้วนหยกมากมายมหาศาลปานนี้ ต้องแตกตื่นตะลึงลานจนปากอ้าตาค้าง! ม้วนหยกประเภทที่พวกมันปรารถนาย่อมคล้ายคลึงกับจั่วม่อยิ่ง ดังนั้นห้องตำราเท่ากับขุมทรัพย์อันใหญ่โตสำหรับพวกมันทุกคน

ต้องการอ่านม้วนหยกต้องจ่ายค่าธรรมเนียม เรื่องนี้ไม่มีผู้ใดเห็นค้าน ในโลกนี้ไม่มีอาหารกลางวันที่สามารถกินเปล่า หอคัมภีร์ของสำนักกระบี่สุญตาเคยเปิดกว้างให้แก่ศิษย์ฝ่ายในระยะหนึ่ง แต่เมื่อเริ่มขยายตัวเพิ่มพูนอำนาจ ก็กลับไปใช้ระบบแต้มคุณูปการตามเดิม

พิจารณาว่าเหล่าศิษย์น้องไม่ได้มีจิงสือมากมายนัก จั่วม่อปล่อยให้พวกมันติดหนี้บัญชีอย่างไร้ศีลธรรม กลายเป็นเจ้าหนี้ของทุกคนอย่างเงียบๆ แต่จะอย่างไรค่าธรรมเนียมในการใช้ห้องตำราก็ต่ำกว่าที่สำนักมาก พวกมันต่อให้ติดหนี้สิน แต่สามารถร่ำเรียนเวทวิชาใหม่ๆ ได้ทันที ยังจะมีการติดหนี้ที่น่ายินดีเท่านี้อีกหรือ?

ห้องตำรากลายเป็นสถานที่ที่ได้รับความนิยมสูงสุดในเกาะแมกไม้รกร้างไปอย่างรวดเร็ว

จั่วม่อจงใจเลือกเฟ้นมาเฉพาะเหล่าซิวเจ่อสายการผลิต คนเหล่านี้ไม่ชมชอบการต่อสู้ขัดแย้ง สัตย์ซื่อถือมั่นและมานะบากบั่นทำงานหนัก เวลานี้เพิ่มห้องตำราเข้ามา ทุกคนฮึกเหิมมากขึ้น บรรยากาศในเกาะแมกไม้รกร้างดีเยี่ยม พวกมันมีวันคืนที่แสนสบาย

 

ปาดเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก ใบหน้าเต็มไปด้วยฝุ่นละออง จั่วม่อกวาดตามองค่ายกลขนาดใหญ่โตที่มันเพิ่งก่อตั้งแล้วเสร็จ ในใจลังเลอยู่บ้าง

นี่คือค่ายกลอีกาทองคำฉบับมหภาค!

จั่วม่อใช้แผ่นหยกกับจิงสือมากมายก่อตั้งค่ายกลอีกาทองคำขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่มันอาศัยค่ายกลฉบับจุลภาคในกระบวนการหลอมกลั่นโอสถเป็นพื้นฐาน ลอกเลียนแบบ สร้างเป็นค่ายกลฉบับมหภาค มันแม้ทุ่มเทความพยายามไปกับค่ายกลอีกาทองคำมากมายมหาศาล แต่ไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อย ตามหลักเหตุผลแล้ว ค่ายกลฉบับจุลภาคกับค่ายกลฉบับมหภาคสมควรไม่มีสิ่งใดแตกต่างกัน

ค่ายกลอีกาทองคำฉบับมหภาคนี้จั่วม่อให้เวลาก่อตั้งถึงยี่สิบวันเต็ม ตั้งแต่ที่มันเกิดความคิดจำลองค่ายกลฉบับมหภาคที่ขยายใหญ่ขึ้น เพื่อบรรลุความเข้าใจในค่ายกลฉบับจุลภาคที่เล็กละเอียด ความคิดนี้ก็ประดุจฝันร้าย ไม่อาจลบเลือนไปจากใจ เวลานี้เมื่อมีจิงสือมากมายอยู่ในมือ หากยามนี้ยังไม่กระทำ จะรอไปจนถึงเมื่อใด?

แต่เมื่อเริ่มก่อตั้งค่ายกล มันพลันพบว่าความยากลำบากยังสูงล้ำกว่าที่คาดไว้มาก

เส้นทางโคจรของพลังปราณในค่ายกลฉบับมหภาคอาจสามารถมองเห็นได้ชัดเจน แต่เมื่อเทียบกับฉบับจุลภาคซึ่งเป็นพื้นฐาน กลับทั้งหยาบกระด้างและไม่ราบลื่น คิดใช้ค่ายกลขนาดใหญ่เพื่อให้ได้การเปลี่ยนแปลงที่ดี กลายเป็นยากลำบากมากกว่าเดิม จั่วม่อเผชิญปัญหาใหญ่ เดิมทีมันตั้งใจจะก่อตั้งค่ายกลอีกาทองคำขนาดประมาณห้าจั้ง แต่ทำไปทำมากลายเป็นสร้างค่ายกลขนาดห้าสิบจั้งขึ้นมาแทน

นี่เหมือนกับรังนกขนาดยักษ์ พื้นที่ตรงกลางเว้นว่างไว้ ไม่มีสิ่งใดอยู่เลย รอบด้านเต็มไปด้วยวัตถุดิบมากมายล่องลอยอยู่ในอากาศ ก่อเกิดวงกลมที่สมบูรณ์แบบวงหนึ่ง

และสิ่งที่ทำให้มันเจ็บปวดใจแทบตาย คือค่ายกลอีกาทองคำฉบับมหภาคชุดนี้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่มันคาดการณ์ไว้มาก ค่ายกลชุดหนึ่งถึงกับมีต้นทุนหนึ่งพันจิงสือระดับสาม!

ทันทีที่ขับเคลื่อนค่ายกลขบวนนี้ มันจะสูญเสียหนึ่งพันชิ้นจิงสือระดับสาม การทดลองนี้เรียกได้ว่ามีค่าใช้จ่ายสูงมาก นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้จั่วม่อรีรอลังเล หนึ่งพันชิ้นจิงสือระดับสามเชียวนะ!

ผูเยาพลันปรากฏขึ้นข้างกายจั่วม่อ มองวัตถุดิบล่องลอยในอากาศ เบ้ปาก กล่าวว่า “น่าเกลียดจริงๆ!”

จั่วม่อไม่แยแสสนใจตัวก่อกวนผู้นี้ มันขบกรามแน่น ตกลงใจเด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทดลองขับเคลื่อนค่ายกลขบวนนี้ดูสักครั้ง

ก้าวเข้าสู่ค่ายกลที่เรียงตัวเป็นอย่างดี จั่วม่อดูเคร่งขรึม โคจรพลังปราณไปยังสองมือ ปลายนิ้วทั้งสิบทอแสงจางๆ แล้วสิบดรรชนีกรีดกรายกลางอากาศ

แสงเปล่งประกายวาบ ดับสลายแล้วปรากฏ ปรากฏแล้วดับสลายในทันที

เสาลำแสงสีทองพลันพุ่งวาบลงมาจากท้องฟ้า เชื่อมต่อกับลำแสงที่พวยพุ่งออกไปจากกลางฝ่ามือของมัน

สิบนิ้วผนึกท่ามุทราอย่างต่อเนื่อง เสาลำแสงสีทองกระจายออกเป็นลำแสงสิบสาย พุ่งผ่านเข้าไปในขบวนค่ายกล

ลำแสงสีทองเหล่านั้น เมื่อตกกระทบแผ่นหยกก็หักเหสะท้อนไปยังแผ่นหยกชิ้นอื่น เพียงไม่นานก็แล่นผ่านไปทั่วทั้งค่ายกล แผ่นหยกมากมายพอถูกแสงสีทองสัมผัสใส่ ก็กลายเป็นเคลือบด้วยแสงสีทอง ผ่องอำไพไปทั้งค่ายกล

ในท้องฟ้าเหนือค่ายกล เห็นลำแสงสีทองประหนึ่งคลื่นน้ำ แผ่กระจายอย่างช้าๆ เข้าไปในขบวนค่ายกล ทุกที่ที่ลำแสงแล่นผ่านไป จิงสือที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศก็จะส่องประกายเจิดจ้าบาดตา ดุจมวลหมู่ดาราท่ามกลางทะเลสาบสีทองอำไพ กว่าที่ค่ายกลใหญ่จะเริ่มฉายแสงนิ่งเรียบสม่ำเสมอทั้งค่ายกล ก็ใช้เวลาไปร่วมครึ่งชั่วยาม

เสียงอึกทึกครึกโครมจากค่ายกลทำให้เหล่าศิษย์น้องตื่นตระหนก แต่เมื่อพบว่าเป็นการกระทำของศิษย์พี่จั่วม่อ นอกเหนือจากสีหน้าอัศจรรย์ใจแล้ว พวกมันพบว่านี่เป็นเรื่องปกติธรรมดามาก หากศิษย์พี่ไม่เล่นกับค่ายกล ยังจะเป็นศิษย์พี่ผู้มีชื่อเสียงทางด้านค่ายกลอีกหรือ?

จั่วม่อไม่กล้าหยุดชะงัก เร่งเร้าพลังเคล็ดอัคคีสีชาดขึ้นไปถึงขีดสุด

ในเวลานี้เอง ค่ายกลพลันบังเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

แสงสีทองเหลือคณานับลอยขึ้นจากแผ่นหยก ทั้งหมดราวกับฝูงปลาอันปราดเปรียว ว่ายเข้าไปรวมตัวกันตรงพื้นที่ว่างใจกลางค่ายกล

ใจกลางค่ายกล เหนือขึ้นมาจากพื้นดินประมาณสองจั้ง กลุ่มก้อนแสงสีทองทรงกลมก่อตัวขึ้น

ทันทีที่ลูกกลมแสงปรากฏขึ้นกลางค่ายกล เศษแสงสีทองที่คล้ายฝูงปลาทันใดนั้นก็เร่งความเร็วมากกว่าเดิม หนาแน่นมากมายดุจสายฝน พุ่งเข้ารวมตัวกันในลูกกลมแสงสีทอง

กลุ่มแสงสีทองยังคงขยายตัวไม่หยุดยั้ง ทีแรกขนาดเท่าตะกร้า เพียงไม่นานก็เติบโตเท่าโต๊ะใหญ่ตัวหนึ่ง จั่วม่อดูตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ

ไฉนไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง?

จั่วม่อเพ่งมองลูกกลมแสง สองมือเปลี่ยนท่ามุทราอย่างต่อเนื่อง ไม่ทันสังเกตว่า ลำแสงจากฟากฟ้าที่เชื่อมต่อกับลำแสงในมือตอนนี้หยาบหนาเท่าลำแขนแล้ว

ตามเหตุผล ที่ขั้นตอนนี้สมควรแปรเปลี่ยนถึงจะถูก!

แต่ลูกกลมแสงยังคงเอาแต่ขยายตัวไม่หยุด การเปลี่ยนแปลงที่มันคาดหวังกลับไม่ปรากฏขึ้น

กลายเป็นไฟเสียทีสิ!

เปลี่ยนจากแสงเป็นไฟคือก้าวสำคัญที่สุดของค่ายกลอีกาทองคำ หากเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้น แก่นสารของดวงอาทิตย์ก็ไม่สามารถให้กำเนิดไฟอีกาทองคำ!

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า สี่ชั่วยามให้หลัง จั่วม่อหัวหมุนวิงเวียน สองมืออ่อนล้าสิ้นเรี่ยวแรงแทบฝืนยกไว้ไม่ไหว ตรงกึ่งกลางค่ายกล เห็นกลุ่มก้อนแสงสีทองเวลานี้มีขนาดเท่าบ้านหลังหนึ่ง! กระทั่งจั่วม่อผู้ลงมือกระทำทุกอย่างเองตั้งแต่ต้น เมื่อมองไปยังลูกกลมแสงขนาดใหญ่โตมโหฬารนี้ ยังต้องแตกตื่นจนขวัญหนีดีฝ่อ!

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นแก่นสารอันรุนแรงของดวงอาทิตย์!

หากไม่ระมัดระวัง...

มันจินตนการไม่ออกว่าจะวินาศสันตโรสักเพียงไหน! สถานการณ์ปัจจุบันหลุดออกจากการคาดการณ์และการควบคุมของมันโดยสิ้นเชิง

ขณะที่จั่วม่อระมัดระวังสุดขีดประหนึ่งเดินย่องไปบนแผ่นน้ำแข็งบางๆ พลันตรวจพบการเปลี่ยนแปลงของลูกกลมแสงมหึมา!